Βοήθεια ως προς τη συμπεριφορά

Καλησπέρα σας,
είμαι κανούργια εδώ και θα ήθελα λίγο τη βοήθειά σας. Είμαι με τον σύντροφό μου εδώ και ένα χρόνο. Εχει ψύχωση, παίρνει τα φάρμακά του κανονικά, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και τον αγαπάω πολύ. Στην αρχή δεν το ήξερα οτι είχε θέμα, φοβόταν να μου το πει μήπως με χάσει. Δεν το κρύβω οτι αρχικά σοκαρίστηκα αλλά μετά τα ζύγισα μέσα μου και σκέφτηκα αν πραγματικά θέλω και αντέχω να είμαστε μαζί! Μένουμε μαζί πλέον, είμαστε καλά αλλά θα ήθελα τη συμβουλή σας στο πως μπορώ να του φέρομαι σωστά ώστε να μην προκαλέσω κάποια κρίση, έκρηξη, πόσο μάλλον υποτροπή. Είναι κλειστός άνθρωπος γενικά, δεν εμπιστεύεται εύκολα, έχει πονέσει πολύ απο τους ανθρώπους και στάθηκε μόνος του στα πόδια του με την ασθένεια αυτή.
Ολες οι γνώμες, συμβουλές είναι παραπάνω απο καλοδεχούμενες.
Σας ευχαριστώ πολύ!

Τον παρακολουθει ψυχιατρος?
αυτον να ρωτησεις...

Να επισημανω μονο οτι μια ενδεχομενη κριση δεν εξαρταται απο τη δικη σου συμπεριφορα...δεν υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος στη συμπεριφορα ΣΟΥ και την εκρηξη ΤΟΥ.

Παρακολουθείται μια φορά τον μήνα απο τον γιατρό του ναι. Να τον ρωτήσω ευχαρίστως αλλά δεν θα πρέπει να το πω στον σύντροφό μου οτι θέλω μια γνώμη απο ειδικό για να τον βοηθήσω καλύτερα; Νιώθω ενοχές καμιά φορά που του φωνάζω και τον βλέπω να αγχώνεται και να στενοχωριέται. Είμαι λίγο νευρική και το έχω μειώσει αρκετά για να είναι σε ηρεμία.

Νομίζω οτι εφόσον παρακολουθείται από ψυχίατρο μπορείς να το συζητήσεις πρώτα με τον φίλο σου και μετά με τον γιατρό για να σου λυθούν οι απορίες , να ενημερωθείς ακριβώς για την πάθηση του και να μπορείς να είσαι πιο άνετα.

Είναι δύσκολος ο δρόμος που έχεις διαλέξει γιατί θα πρέπει να μάθεις να φροντίζεις για κείνον αλλά να μην παραμελείς ή αδικείς τον εαυτό σου ταυτόχρονα. Όλοι μπορεί να νευριασουμε κάποιες στιγμές, να φωνάξουμε ή να έρθουμε σε αντιπαράθεση, δεν πρέπει να νιώθεις ενοχές για αυτό. Σε μια σχέση δίνουμε και παίρνουμε και οι δύο και δεν είναι ωραίο να σηκώνει ο ένας μόνο όλο το βάρος.

Είναι πολύ όμορφο που νοιάζεσαι για το πως δεν θα τον πληγώσεις και μπράβο σου, αλλά πρόσεξε μην ξεχάσεις τον εαυτό σου μέσα σε όλο αυτό.

Ο δρόμος είναι όντως δύσκολος αλλά και η αγάπη μου πολύ μεγάλη! Ολοι μας έχουμε θέματα αλλά δεν αξίζει κανείς την απόρριψη επειδή έχει μια ασθένεια που η κοινωνία δεν κάνει εύκολα αποδεκτή!

Quote:

---

Originally Posted by Mikaelaj

Ο δρόμος είναι όντως δύσκολος αλλά και η αγάπη μου πολύ μεγάλη! Ολοι μας έχουμε θέματα αλλά δεν αξίζει κανείς την απόρριψη επειδή έχει μια ασθένεια που η κοινωνία δεν κάνει εύκολα αποδεκτή!

---

Συμφωνώ! Κι ούτε ξέρει κανείς μας τι μας περιμένει στο μέλλον και μας τους "υγιείς".
Ελπίζω να μην παρεξήγησες τα λόγια μου, στο είπα επειδή ένιωσα την αγωνία σου για το πως να του φερθείς. Καμιά φορά αυτή η αγωνία όταν είναι μεγάλη, μας κάνει να αφήνουμε στην άκρη τον εαυτό μας.
Να σαι καλά και να περνάς όμορφα με τον αγαπημένο σου, σου εύχομαι.

Να φροντισετε να έχετε κάτι όμορφο κι όσο κρατήσει δε χρειάζεται να είστε για πάντα μαζί όσο περνάτε όμορφα κ οι δυο να ξηγηθειτε ο ένας στον άλλο

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια, με βοηθούν πάρα πολύ! Η αλήθεια είναι οτι έχω αφήσει τον εαυτό μου στην άκρη λόγω της αγωνίας που νιώθω, μη τυχόν κάνω κάτι λάθος. Η ευτυχία και η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη όταν τον βλέπω ευτυχισμένο! Elisabet μου να είσαι καλά, σου εύχομαι ότι καλύτερο και Elis εύχομαι οτι επιθυμείς, υγεία, αγάπη και υπομονή. Χαίρομαι ειλικρινά που βρήκα αυτό το forum. Να είμαστε όλοι καλά, παιδιά!

εγω 4 χρονια ειχα σχεση με ενα παιδι το οποιο ειχε ψυχαναγκασμους και πολυ βαρια καταθλιψη.εδωσα ολο τον καλο μου εαυτο για να νιωσει καλυτερα.υπηρχαν παρα πολλα ξεσπασματα επι καθημερινης βασης στα οποια εγω προσπαθουσα να καραταω τις ισορροπιες.αφησα και μου ρουφηξε ολες τις δυναμεις και τις αντοχες.κατεληξα να αποκτησω βαρια καταθλιψη και να εχω εγκαταλειψει φιλους, γονεις, σχολες, ενδιαφεροντα και πολλα αλλα..
ΠΡΟΣΕΞΕ κοιτα λιγο και τον εαυτο σου.αυτα απο εμενα.

Να σαι καλά boo, κι εμεις είμαστε εδώ για σένα! Θα προσπαθήσω να κρατήσω τις ισορροπίες όσο μπορώ καλύτερα, δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο!

Oι έντονες συναισθηματικές συγκρούσεις κάνουν κακό όπως κ σε κάθε σχέση. Δεν είμαστε κάτι πολύ διαφορετικό από όλους τους ανθρώπους. Και εμείς ζητάμε αγάπη και μια ποιότητα ζωής. Έτσι σε μια σχέση όπως κ με τον καθένα αν είναι ένα περιβάλλον τοξικό μας κάνει κακό. Φυσικά αυτό το τοξικό περιβάλλον μπορεί να δημιουργηθεί και από τους δύο. Ότι ξέρεις για τις σχέσεις ισχύει κ για μας.

Θα σου πω τώρα κάποια στοιχεία της συμπεριφοράς μας που ίσως παρεξηγούνται.
Πολλοί με ψύχωση δεν εκδληλώνουν πολύ τα συναισθήματα τους ή δεν δείχνουν την στοργή τους κ την αγάπη τους. Αυτό είναι σύμτπωμα κ συγκαταλέγεται στα αρνητικά. Έχουμε μια επιπέδωση συναισθήματος ειδικά στην αρχή της πάθησης. Σε κάποιους βελτιώνεται,σε κάποιους άλλους όχι τόσο καλά. Γι'αυτό μη τον ζαλίζεις συνεχώς για το αν σε αγαπάει κ γιατί δεν το δείχνει :P
Kαχυποψία. Είναι κ αυτό ένα σύμπτωμα και παίζει ρόλο πόσο καλά σε πιάνουν τα φάρμακα κ η σοβαρότητα της πάθησης. Κάθε ένας είναι διαφορετικός να ξέρεις.
Αντικοινωνικότητα. Είναι πιο δύσκολο για μας η συναναστροφή με κόσμο. Γι'αυτό ίσως να μη θέλει τόσο πολύ να βρεθεί με πολλούς.
Παρενέργειες φαρμάκων.
Σεξουαλική δυσλειτουργία. Δεν είναι ότι δεν τον ανάβεις.
Κόπωση.
Μειωμένο κίνητρο. Δεν είναι ότι δεν θέλει να δουλέψει ή να βοηθήσει με το σπιτι. Αυτό είναι ένα από τα αρνητικά συμπτώματα κ εντείνεται πολλές φορές με τα φάρμακα.

Σου είπα κάποια βασικά. Λάβε υπόψη πως κάθε ένας είναι διαφορετικός και διαφορετικά συμτπώματα μπορεί να έχει.
Να έχετε μια όμορφη σχέση που θα σας κάνει καλύτερους ανθρώπους.

*Ενημερώσου για τα σημάδια υποτροπής

Κάποια συμπτώματα τα εβλεπα απο την αρχή αλλά δεν είχε πάει το μυαλό μου οτι κάτι συνέβαινε γιατί δεν είχα εμπειρία. Μετά άρχισα να διαβάζω, να ρωτάω, να ενημερώνομαι όσο γίνεται περισσότερο. Μη σου πω οτι ο σύντροφός μου είναι περισσότερο ισορροπημένος απο αρκετές προηγούμενες σχέσεις με "νορμαλ". Να είσαι καλά, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε!