Ομοιοπαθητικός θεραπευτής-τρια στην Αθήνα.
Γεια σας,
είμαι καινούργια στο φόρουμ, αν και διαβάζω χρόνια τα σχόλια σας,τις ιστορίες σας είπα να σας γράψω και εγώ μιάς και έχω κάποιους προβληματισμούς. Αρχικά να σας πω πως μου είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω την ιστορία μου, αφενός γιατί έχω πολλά να πώ (όπως ολ@!) αφετέρου γιατί σε αυτή την φάση της ζωής μου είμαι πολύ μπερδεμένη με αποτέλεσμα ο λόγος μου να φαντάζει χαοτικός. Οπότε θα δώσω κάποιες πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν στο να μου δώσετε κάποια συμβουλή.
Λοιπόν, είμαι κάπου στα 25 έτη, σπουδάζω κάτι παρεμφερή με τον κλάδο της ψυχικής υγείας ακόμα... μιάς και εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων που έχω τα τελευταία χρόνια (διάχυτο άγχος, "ευθυνοφοβία", διάχυτη θλίψη και αμφιθυμία κλπ) και ιδιαίτερα σε μια φάση της ζωής μου που συνέβησαν πολλά (ήμουν κοντά στο πέρας στον σπουδών μου , βρισκόμουν εξωτερικό για την πρακτική μου, είχα μπει σε ένα πρόγραμμα, πράγμα σπάνιο για εμένα) δεν έχω τελειώσει ακόμα και είμαι πλήρως ανίκανη σε αυτό καθώς όποτε ξεκινάω να βάλω μπρος με ενθουσιασμό και αισιοδοξία ένα αίσθημα χάους που με διακατέχει, ματαιώνει τα πάντα. Με απενεργοποιεί. Είχα ας πούμε, δύσκολα παιδικά χρόνια, δύσκολες και περίεργες οικογενειακές σχέσεις, δύσκολη εφηβεία, ήμουν και δύσκολο ίσως και υπερευαίσθητο παιδί που το εξέφραζε μέσα από την αντίδραση του. Πάσχω χρόνια τώρα από διατροφικές διαταραχές, καθώς είχα δεχτεί και εγώ τα γνωστά...πειράγματα ( εως υβριστικές φράσεις) για τα κιλά μου ούσα παιδί από την οικογένεια ( και το τονίζω αυτό καθώς ουδέποτε φίλοι συμμαθητές με κορόιδεψαν για το σώμα μου). Ανορεξία, βουλιμία υπερφαγία.. Άλλοτε τα ξεπερνούσα,άλλοτε όχι ..Πιο μικρή μόνη ή υπό την πίεση συγγενών και μετά τα 17 (όπου και εμφάνισα ανορεξία και μετέπειτα κλινική βουλιμία) με θεραπεία..Από την μάστιγα της βουλιμίας ακόμα προσπαθώ να ξεφύγω...Θεωρώ πως είναι κάτι σαν την απεξάρτηση από τις ουσίες...δεν ξεφεύγεις ποτέ ουσιαστικά. Σχετικά με τις θεραπείες, έχω αλλάξει αρκετές φορές θεραπευτές (κάπου στους 7) για διάφορους λόγους, θεραπευτές διαφορετικών σχολών και ρευμάτων. Για να μην πολυλογώ, είμαι πάλι προς αναζήτηση θεραπευτή, και ενδιαφέρομαι για ομοιοπαθητικό αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να βρώ τίποτα στο ίντερνετ για κριτικές για μια τέτοια θεραπεία και επειδή τα οικονομικά μου είναι πολύ στενά, δεν θα ήθελα να δώσω τοοοσα χρήματα σε κάποι@ τσαρλατάνο. Να σημειώσω πως η τελευταία μου θεραπεία βασιζόταν σε τεχνικές δραματοθεραπείας, όπου και έμεινα ικανοποιημένη αλλά έφυγα για προσωπικούς λόγους (...) .Έχω κάνει ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία όπου ειλικρινά αισθάνθηκα πως δεν μου ταίριαζε ΚΑΘΟΛΟΥ αυτή η συντηρητική προσέγγιση, έχω κάνει γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία στα πλαίσια της θεραπείας μου από διατροφικές διαταραχές (στο Αιγινήτειο ) που μου άρεσε απλά λόγω δημοσίου υπήρχαν πολλά προβλήματα στη χρηματοδότηση με αποτέλεσμα πολλές συνεδρίες να ακυρώνονται.
Η ερώτηση μου λοιπόν είναι έχει πάει κανείς-α σε ομοιοπαθητικό ψυχιάτρο , έμεινε ικανοποημέν@ από τη θεραπεία και τον τρόπο γίνεται γιατί πχ απ' όσο ξέρω δεν συναντιέστε συνέχεια παρα μόνο για την αγωγή, έχετε κάποιο να μου προτείνετε??Να πάω σε γυναίκα ή άντρα (έχω προβληματική σχέση με τον πατέρα μου και ανταγωνιστική με την μάνα μου.)? Δέν ξέρω αν με βοηθήσει στα προβλήματα μου, σε μέσες άκρες πιστεύω πως πάσχω από αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη ( αν και τα δύο έχουν γίνει καραμέλα πλέον), είμαι φούλ χαομένη μπερδεμένη, έχω χάσει την ροή της σκέψης μου αισθάνομαι ηλίθια και ανίκανη για κοινωνικές συναναστροφές για να εκτιμήσω τα πράγματα "αντικειμενικά" και αποφορτισμένα από συναισθηματισμούς , αισθάνομαι τρομερές τύψεις για τα πάντα και έχω γεμίσει φοβίες.
Ουφ, και μόνο που τα γράφω αυτά μπερδεύομαι! Με συγχωρείτε αν σας τα λέω μπερδεμένα, αλλά ίσως μέσα απο ερωτήσεις καταφέρω να εκφραστώ καλύτερα!
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλή συνέχεια και δύναμη σε όλες-ους! :cool:
