Αγχος, φοβία και στο βάθος;;;;;;

Καλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ για τον χώρο που διαθέτετε για την έκφραση των ανησυχιών μας

Είμαι 23 χρονών, κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθήνα και θέλω πραγματικά την άποψή σας(ευθέως χωρις τεθλασμένες γραμμές)


Για διαφόρους λόγους (που προσπαθώ να εντοπίσω) δεν έχω προχωρήσει με κάποια κοπέλα, ούτε καν έχω φιλήσει. Πάντα αισθάνομαι έναν φόβο να διαπερνά τον εγκέφαλό μου όταν ακόμα σκεφτώ να τολμήσω να την αγγίξω..

Πέρα τούτου, (νομίζω ότι) είμαι εμφανίσιμος(1.70 ύψος, 70 κιλά αρκετά γυμνασμένος) αλλά ακόμα και όταν πάω να κάνω το λεγόμενο "καμάκι " σε μια κοπέλα(καμάκι σε μορφή πειραχτήρι , δεν την πέφτω άγαρμπα) αχνοφαίνεται αδιαφορία εκ μερος της

ΔΕΝ είμαι σε καμία περίπτωση ομοφυλόφιλος,το πρόβλημά μου είναι ο δισταγμός στην προσέγγιση μιας κοπέλας διότι δεν έχω ΚΑΘΟΛΟΥ αυτοεκτίμηση και αφετέρου αισθάνομαι μια ψυχική κούραση πολύ εύκολα όταν πιέζω τον εαυτόν μου να προσσεγγίσει κάποια κοπέλα ενώ στην πραγματικότητα δεν την θέλω


Το κυριότερο, από τη μια έχω αποδεχτεί το γεγονός ότι ίσως (ψυχικά, εγκεφαλικά) να μην θέλω να έχω κάποια κοπέλα, από την άλλη όμως, μιας και είμαι 23 χρονών, αισθανομαι πολύ άβολα γι'αυτην την κατάσταση και ταυτόχρονα, πέφτει πολύ και η αυτοεκτίμηση μου και ο εγωισμός μου....


Εν κατακλείδι, φάσκω και αντιφάσκω. Δεν ξέρω τι θέλω; Δεν θέλω να αποδεχτώ τον εαυτόν μου; Όλα αυτα ώρες ώρες μου δημιουργούν άγχος......

(Ο λογος που περιγράφω αυτό το θέμα σ'αυτην την ενότητα, έγγυται στο γεγονός της δημιουργίας και άγχους(ότι περνάνε τα χρόνια και αισθάνομαι γελοίος) και φοβίας(μιας και δυσκολεύομαι να δράσω επι των παραπάνω καταστάσεων). Και πολλές φορές αισθάνομαι φοβερά μειωνεκτικά )

Τι θα μου προτείνατε;


Σας ευχαριστώ πολύ και ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα

Οταν μιλάς με μια κοπέλα που δεν σ' αρέσει εμφανισιακά, που τη βλέπεις μονο σαν φίλη, μηπως τοτε δεν το νιώθεις αυτο;

Όταν προσπαθεί να σε προσεγγίσει μια κοπέλα, πως νιώθεις;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Οταν μιλάς με μια κοπέλα που δεν σ' αρέσει εμφανισιακά, που τη βλέπεις μονο σαν φίλη, μηπως τοτε δεν το νιώθεις αυτο;

---

Θα έλεγα πως όχι. Γενικά, είτε μου αρέσει είτε δεν μου αρέσει η κοπέλα, αυτήν την αντίδραση βγάζω. Βέβαια, ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν θέλει να λέει ψέματα προκειμένου να κοροϊδέψω μια κοπελα. Το πρόβλημα μου ξεκινάει από το γεγονος ότι δε θέλω(ίσως να φοβάμαι τη δέσμευση) πράγμα που με κάνει να αισθάνομαι μειονεκτικά μιας και μ'αυτόν τον τρόπο αισθάνομαι ηλίθιος απένντι στον εαυτόν μου

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Όταν προσπαθεί να σε προσεγγίσει μια κοπέλα, πως νιώθεις;

---

Νομίζω πως η έννοια της προσέγγισης διαφέρει στον εκάστοτε άνθρωπο. Για ένα διάστημα προσπάθησα να προσεγγίσω μια κοπέλα(δεν είχαμε κανέναν κοινό φίλο, την έβλεπα στο γυμναστήριο συχνά) , της έλεγα καμία καλοπροαίρετη κουβέντα ή καμια κουταμάρα για να σπάσει ο πάγος, προς στιγμή ο πάγος πρέπει να ψηλοέσπασε .Στην πορεία είδα ότι μαζεύτηκε πάλι, της έκοψα τις πολλές κουβέντες και σαν να πάγωσε άκομα περισσότερο... Δεν ξέρω αν την πείραξε το γεγονός της αδιαφορίας μου(χαχαχα λες και ο Βαν Νταμ ) αλλά δυστυχώς η εκαστοτε κοπέλα σε προσεγγίζει με διαφορετικό τρόπο και δυστυχώς ίσως να μην τον αντιλαμβάνομαι εγώ

Αυτο που αναφερεις σχετιζεται με την κοινωνικη σου αναπτυξη και εξελιξη.
Με βαση τις προσλαμβανουσες που εχεις απο την οικογενεια και το περιβαλλον σου.

Γιατι δεν προσπαθεις να προσεγγισεις καποια κοπελα απο τον κοινωνικο κυκλο της οικογενειας σου? απο το συγγενικο σου κυκλο? απο τους γνωστους σας?
Συνηθως η 1η σχεση ετσι γινεται. Ή απο την οικογενεια ή απο τους συγγενεις ή απο το σχολειο.

Στο ασχετο, ειναι παρα πολυ δυσκολο να κανεις καλες γνωριμιες για σχεση εκτος αν πετυχεις τον 1ο αριθμο του λαχειου. Μονο τοτε. Και απο τις αποτυχιες που λογικα θα εχεις, θα χτυπαει πατο η αυτοεκτιμηση σου...

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas1993

Πέρα τούτου, (νομίζω ότι) είμαι εμφανίσιμος(1.70 ύψος, 70 κιλά αρκετά γυμνασμένος)

---

να το το προβλημα