ΒΟΗΘΕΙΑ-ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!!!

Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ, είμαι καταθλιπτική με υποτροπές σε τακτά χρονικά διαστήματα (6 μέχρι τώρα). Το τελευταίο θέμα που έχει προκύψει αυτή τη φορά που έχω κατάθλιψη πάλι είναι ότι ενώ με το σύντροφό μου είμαστε ok, θέλαμε να κάνουμε παιδί κλπ και ήταν το μόνο που με απασχολούσε, ξαφνικά πριν από μια εβδομάδα άρχισα να έχω έντονα τρελά συναισθήματα ξανά για ένα συνάδελφο, ο οποίος πάντα με έλκυε, αλλά δεν είναι διαθέσιμος. Το είχα πάρει απόφαση και αποφάσισα να ζήσω με τον καλό μου, έστω και χωρίς έρωτα πια (12 χρόνια μαζί) και όλα βαίναν καλώς σχετικά.

Το ερώτημά μου είναι:
-Μπορεί η κατάθλιψη να προκάλεσε αυτά τα μπερδεμένα συναισθήματα και αν ναι γιατί όχι από την αρχή αλλά ξεκάρφωτα πριν μια βδομάδα (είμαι 3 μήνες down).
-Υποψιάζομαι ότι μπορεί να φταίνε τα χάπια, καθώς πρώτη φορά πήρα LADOSE και γενικά διαβάζω διάφορα ότι προκαλεί μέχρι και χωρισμούς και σε κάνει να μην έχεις αναστολές κλπ.

Τώρα δηλαδή είναι λογικό από το κρεβάτι του πόνου να κάθομαι και να σκέφτομαι ότι η ζωή μου δεν έχει κανένα νόημα γιατί δεν μπορώ να έχω το συνάδελφο; Και να είμαι στο τσακ να του στείλω μήνυμα και να του εξομολογηθώ τον έρωτά μου (είναι και ψιλοπροιστάμενος μου, άρα ρισκάρω και τη δουλειά);
Είναι λογικό ξαφνικά να μη θέλω καν να δω το σύντροφό μου, ο οποίος λιώνει δίπλα μου και με φροντίζει σαν παιδάκι; Να αναφέρω επίσης ότι την προηγούμενη φορά που είχα κατάθλιψη, σχετιζόμενη με τον ανεκπλήρωτο έρωτα με το συνάδελφο, ο καλός μου με άφησε, έκανα απόπειρα αυτοκτονίας, πέρασα ένα μήνα σε κλινική και τον παρακαλούσα 3 μήνες να τα ξαναβρούμε.
Νομίζω ότι θα τρελαθώ, δεν αντέχω άλλο, μέχρι και ο ψυχολόγος μου σήκωσε τα χέρια ψηλά και μου είπε ότι ίσως να μην μπορεί να με βοηθήσει άλλο και να με παραπέμψει σε συνάδελφο...
Αύριο θα μιλήσω και με τον ψυχίατρο, αλλά τί να του πω δεν ξέρω...Να αλλάξουμε φάρμακα; Να αποφασίσω τί θέλω επιτέλους από τη ζωή μου; Να σηκωθώ να φύγω και να με ψάχνουν στο Silver Alert?
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!:(

Αν διαβάσεις την ανάρτηση σου, θα κατάλαβεις τους λόγους για τους οποίους είσαι στην κατάσταση αυτή. Δεν τρελαίνεσαι, απλώς με τον σύντροφο σου δεν είσαι ερωτευμένη... είναι το στήριγμα σου, νιώθεις ασφαλής κτλ. Όμως ο έρωτας έχει χαθεί. Ο συνάδελφος σου, που σε ελκύει, σε ιντριγκάρει, ο "έρωτας" αλλάζει τη χημεία σου και σε σπρώχνει εκεί. Όμως το "νέο" σημαίνει ανασφάλεια και αβεβαιότητα συν του ότι δεν είναι διαθέσιμος. Αν ήταν, ίσως να μην το σκεφτόσουν τόσο πολύ και απλώς να το έκανες! Θα είχες άλλες ασφαλιστικές δικλέιδες.

KOITA..επειδη κ γω παιρνω λαντοζ πολλα χρονια τωρα..οχι συστηματικα...απλα τα παιρνω για μεγαλα διαστηματα, εχω ζησει πολλες φορες τις παρενεργειες του..
αυτο που νιωθω οταν το παιρνω ειναι ενα χαος στην σκεψη κ δεν μπορω να λαβω αποφασεις κ γενικως δεν ξερω τι θελω...ενα χαος γενικο επικρατει κατα την εναρξη της θεραπειας..
αργοτερα με τον καιρο αποκτω το θαρρος κ την ψυχραιμια κ την ισορροπια που χρειαζεται και μπορω να σκεφτομαι πιο ρεαλιστικα.
τωρα η σκεψη σου δεν μπορει να ειναι παρα μονο καταστροφολογικη.
δλδ το λαντοζ κ καθε ssri κανει τα πραματα λιγο χειροτερα..
πχ...θα σου δωσω ενα παραδειγμα.
περσι εγινε κατι πολυ ασχημο για μενα...μολις εγινε επεσα σε μειζον καταθλιψη...δεν μπορουσα να σκεφτω με ψυχραιμια..αμεσως ξεκινησα λαντοζ..οταν το λαντοζ επιασε μετα απο 45 μερες περιπου μπορουσα να διαχειριστω ολο αυτο που συνεβει με ψυχραιμια κ λογικη.
οποτε παιζουν ολα ρολο..κ το φαρμακο κ η οργανικη σου καταθλιψη ..κ τα βιωματα σου κ ολα.
απλα θα σε συμβουλευα να περιμενεις λιγο να δρασει το φαρμακο για να ηρεμησει πρωτα το μυαλο..κ οταν αυτο συμβει να κατσεις να σκεφτεις ηρεμα κ με ψυχραιμια τι ακριβως θελεις απο τη ζωη σου.
κ φυσικα να αλλαξεις ψυχολογο γιατι προσωπικα πρωτη φορα ακουω ψυχοθεραπευτη να σηκωνει τα χερια ψηλα κ να μην μπορει να αναλαβει...σημαινει οτι δεν εχει εμπειρια κ σε αφηνει ξεκρεμαστη.
κ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ!! ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ????jesus christ!!!

επιπλεον..θα επρεπε να βρεις εναν ψυχολογο που να σε βοηθησει να μην αντιδρας τοσο οριακα σε καταστασεις..πχ επειδη δεν μπορεις να εχεις εναν αντρα που γουσταρεις τρελλα...δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος γι αυτο, να αφαιρεσεις τη ζωη σου..
η αντιδρασεις σου ειναι λιγο οριακες...οι οποιες αυτες πεποιθησεις σε κανουν να πεφτεις σε καταθλιψη..δλδ το υπαρβολλικο του χαρακτηρα σου σε οδηγει στην καταθλίψη.
βρες εναν σοβαρο επαγγελματια εν ολιγοις.