Κουράστηκα να τα βλέπω όλα μαύρα

Καλησπέρα, απευθύνομαι κυρίως σε άτομα που έχουν ή έστω έχουν καταφέρει κάπως να ξεπεράσουν την κατάθλιψη, εγώ πάσχω από άλλο ψυχιατρικό πρόβλημα και έχω και ιδεοψυχαναγκασμό αλλά αυτό που με απασχολεί τώρα είναι η κατάθλιψη γιατί τα βλέπω όλα μαύρα μια ζωή και κουράστηκα! Δεν έχω αφιερώσει ποτέ αρκετό χρόνο στον εαυτό μου, δεν είχα ποτέ αληθινούς φίλους, ήμουν μόνη από σχέση τον περισσότερο καιρό της ζωής μου, και επιπλέον έχω και άλλα θέματα και ανθρώπους που μου κάναν κακό και μου κάνουν όπως οι δικοί μου άνθρωποι. Εσείς τι μου προτείνετε να κάνω; Έχω χάσει τελείως τον εαυτό μου, έχω αποπροσωποποίηση, έχω κοινωνική φοβία, πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί και δεν έχω τίποτα από το οποίο να πιαστώ, η αυτοκτονία όμως δεν είναι λύση. Θα ήθελα να πάρω χάπια αλλά έχω πολλά κιλά και δεν το διακινδυνεύω γιατί ένας λόγος που είμαι χάλια είναι η εμφάνισή μου.......

Ή διατροφή ή συμπληρώματα φυτικά για κατάθλιψη ή τσάι χαμομήλι κ γύρη κ χυμό πορτοκάλι

Ευχαριστώ για την απάντηση αλλά όντως βοηθάνε αυτά; Τα 'χεις πάρει και εσύ ή κανας άλλος;

Έχω πάρει γύρη ζεόλιθο βιταμίνες ωμέγα τρία κολλαγόνο χαμομήλι πίνω κάθε απόγευμα κ χυμό πορτοκάλι που κ που θα νιώσεις λίγο καλύτερα

Εντάξει ευχαριστώ.

Μπορείς να πάρεις Ladose είναι αντικαταθληπτικό οπυ δίνεται και για βουλιμία εν ολίγης κόβει την όρεξη.
Θα σε βοήθησει και στην κατάθλιψη και να χάσεις βάρος...
Και είναι και αρκετά τούρμπο δλδ σε σηκώνει για τα καλά...

Εμένα με έκανε πολύ νευρικό επιθετικό τότο δυνατό μου έκατσε.
Εσένα ίσωσ σου κάτσει καλύτερα

Το πρόβλημα δεν είναι να τα βλέπεις όλα μαύρα... το πρόβλημα είναι να μην τα βλέπεις καθόλου... το μαύρο δεν είναι κακό, είναι απλώς ένα χρώμα... εμείς το ταυτίζουμε με τα άσχημα, άσε που μπορεί να γίνει γκρί κι έπειτα ακόμη και άσπρο. Αφού, ακόμη βλέπεις τα πράγματα έχεις ελπίδες να τους δώσεις το χρώμα που θέλεις εσύ να έχουν. Όταν χάσεις τα "πράγματα" από μποροστά σου, τότε να ανησυχήσεις... Οι συμβουλές μου είναι μόνο θεωριτικές και δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσουν, εννοώ ότι το ψάχνεις, άρα έχεις κουράγιο και να το αλλάξεις.

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Μπορείς να πάρεις Ladose είναι αντικαταθληπτικό οπυ δίνεται και για βουλιμία εν ολίγης κόβει την όρεξη.
Θα σε βοήθησει και στην κατάθλιψη και να χάσεις βάρος...
Και είναι και αρκετά τούρμπο δλδ σε σηκώνει για τα καλά...

Εμένα με έκανε πολύ νευρικό επιθετικό τότο δυνατό μου έκατσε.
Εσένα ίσωσ σου κάτσει καλύτερα

---

Είναι και ένα άλλο θέμα με τα αντικαταθλιπτικά, που ξέχασα να το αναφέρω, μου επιδεινώνουν ένα άλλο πρόβλημα που έχω. Δυστυχώς, σε ευχαριστώ πάρα πολύ πάντως για την απάντηση, κι εγώ Ladose έπαιρνα ένα διάστημα αλλά έγινε αυτό που σου είπα........ :(

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Το πρόβλημα δεν είναι να τα βλέπεις όλα μαύρα... το πρόβλημα είναι να μην τα βλέπεις καθόλου... το μαύρο δεν είναι κακό, είναι απλώς ένα χρώμα... εμείς το ταυτίζουμε με τα άσχημα, άσε που μπορεί να γίνει γκρί κι έπειτα ακόμη και άσπρο. Αφού, ακόμη βλέπεις τα πράγματα έχεις ελπίδες να τους δώσεις το χρώμα που θέλεις εσύ να έχουν. Όταν χάσεις τα "πράγματα" από μποροστά σου, τότε να ανησυχήσεις... Οι συμβουλές μου είναι μόνο θεωριτικές και δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσουν, εννοώ ότι το ψάχνεις, άρα έχεις κουράγιο και να το αλλάξεις.

---

Τι εννοείς το να μην τα βλέπω καθόλου; Σίγουρα το να τα βλέπεις μια ζωή μαύρα και άραχνα και δύσκολα δεν είναι εύκολο. Και να έχεις και το άλλο πρόβλημα. Δεν ξέρω τι χειρότερο υπάρχει από αυτό μόνο ο θάνατος.

Ο θάνατος γιατί είναι το χειρότερο; Είναι μία κατάσταση απόλυτης ανύπαρξιας, δεν υπάρχω άρα, δεν νιώθω, δεν βασανίζομαι. Εννοώ, ότι το να τα βλέπεις όλα μαύρα είναι σαφώς δύσκολο και βασανιστικό, όμως το ότι αναγνωρίζεις αυτή την κατάσταση και έχεις και την ικανότητα να την κρίνεις είναι ένα στοιχείο θετικό, που φανερώνει την διάθεση σου τουλάχιστον να αλλάξεις χρώμα στα πράγματα! Εγώ όταν είμαι σε έξαρση δεν βλέπω τίποτα μπροστά μου και γύρω, γίνομαι εντελώς αυτοκατστροφική.

Α εντάξει κατάλαβα, έχεις απόλυτο δίκιο ως προς το ότι τα βλέπω μαύρα, αλλά δεν είμαι πάντα έτσι, μόνο κάποιες στιγμές το αναγνωρίζω. Όσο για το θάνατο, το να υπάρχεις είναι μεγάλο θέμα και αντισταθμίζεται από τη λύπη και τον πόνο και όλα τα αρνητικά αν το λέω σωστά.