Μία άποψη για τον πατέρα μου

Καλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ τόσο για τον χρόνο όσο και για τον χώρο της σελίδας

Αν και το δικό μου θέμα δεν είναι τόσο επιτακτικής ανάγκης, θα ήθελα αν είναι εφικτό την άποψή σας

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στον πατέρα μου ο οποίος βρίσκεται στα 65 χρόνια συνταξιούχος κτλ κτλ. Γενικά, έχω την άποψη ότι έχει πρόβλημα προσωπικότητας και επιβεβαίωσης. Παρά ταύτα, έχω μια απορία (έως και φοβία ώρες ώρες)

Πριν 22 χρόνια περίπου, πέθανε ο παππούς μου (ο πατέρας του πατέρα μου δηλαδή) και από τα λεγόμενα της μητέρας μου, ο πατέρας μου για 3 μήνες δεν έβγαινε από το σπίτι! ΕΠίσης, για πολλά χρόνια, ξενυχτούσε και έπινε πολύ αλκοολ μέχρι που μαύρισαν τα συκώτια εντελώς και αναγκάστηκε να μαζευτεί.

Στα 22 αυτά χρόνια, όποτε βλέπει φωτογραφία του παππού μου δακρύζει. Όποιος φίλος/συγγενής αναφερθεί στον παππού μου, ο πατέρας μου είτε δακρύζει είτε προσπαθεί να διαφύγει από την κουβέντα για να μην εμφανιστεί η στενοχώριά του

Πριν λίγο καιρό, ενώ επισκευτήκαμε ένα γειτονικό εκκλησάκι, ο θείος μου απεφάσισε να μας οδηγήσει στο κοιμητήριο για να "επισκεφτούμε" τον παππού. Ήταν η πρώτη φορά που ο πατέρας μου επισκέφτηκε αυτό το μέρος 22 χρόνια.

Όταν σε απόσταση 10 μέτρων αντίκρισε τον "τάφο" του παππού μου , λύγισε και σηκώθηκε και έφυγε.....


Μιας και υπάρχει ειδική ενότητα για το Πένθος/Θάνατο, σκέφτηκα να κάνω την παραπάνω δημοσίευση.

Τώρα επειδή βρίσκομα μακριά από το σπίτι μου και η μητέρα μου είναι και αυτή μεγαλή σε ηλικία και ταλαιπωρημένη από την υγεία της, φοβάμαι κάποιες από τις αντιδράσεις του πατέρα μου(ο οποίος τις προάλλες το έριξε πάλι στο αλκοολ επειδή έγινε μια αναφο΄ρα στον παππού μου...)

Είναι σχετικά μεγάλος σε ηλικία και θα ήθελα την άποψη σας


Σας ευχαριστώ πολύ

Γειά σου Νικόλα, τα εικοσιδύο χρόνια από τα θάνατο του πάππου σου, μου φαίνονται πολλά για να βρίσκεται ο πατέρας σου ακόμα σε στάδιο πένθους.... Διότι υποτίθεται ότι ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ. Είναι φανερό πως το θέμα κάπου έχει κολλήσει και θεωρώ ότι πρέπει να το ψάξετε με την βοήθεια ειδικού. Δεν ξέρω αν δεχτούν οι δίκοι σου, πάντως θα ήταν καλό να τους το προτείνεις. Επίσης, είναι σίγουρο ότι ο πατέρας σου έχει συναισθηματική εξάρτηση απ το ποτό.

Ο πατέρας σου μία χαρά είναι δεν έχει κάτι το ότι πίνει εμένα δε μου λέει τίποτα ο παππούς μου ήταν αλκοολικός αλλά ήταν τόσο καλός κ τόσο κομμαντο που πραγματικά εμένα δε μου λέει τίποτα ασ πίνει βασανισμένος είναι δικαίωμα του εγώ παίρνω φάρμακα κ πάλι πονάω

εγω επειδη τα βλεπω τα πραγματα απο καποια αλλη σκοπια, θα σου απαντησω.... Τα βλεπω απο αλλη σκοπια γιατι εγω εχασα τον πατερα μου στα 24 και τωρα ειμαι 26... Οι σχεσεις που ειχα με τον πατερα μου ηταν αριστες, και εκτος απο πατερα τον εβλεπα και σαν φιλο, κανονικα του μιλουσα οπως στους φιλους μου.... Οταν αναπαντεχα ηρθε και τον πηρε ο χαρος, που δεν ειμασταν καθολου προετοιμασμενοι για κατι τετοιο κατερρευσα ψυχολογικα, επεσα σε βαθια καταθλιψη.... μπορει να μην αρχισα το ποτο, αλλα σκεφτομουν ολο και ολο, πως αφου ζουμε και εν τελη πεθαινουμε ποιος ο λογος να ζουμε, και δεν παμε κατεθειαν να αυτοκτονησουμε? Καταλαβαινεις οτι τον εχει αφησει καποιο σημαδι? Δεν λεω οτι εχει καταθλιψη ο δικος σου πατερας, αλλα πρεπει να του ηταν οτι πιο οδυνειρο του συναιβει στην ζωη...και ειναι οδεινη ο θανατος, οταν ερχεται αναπαντεχα... αυτα ειχα να σε πω εγω!

Κι εγώ έχασα τον πατέρα μου πριν δύο χρόνια και κάτι, και τα συναίσθηματα που με κατέκλυσαν ήταν οργή και θυμός. Δεν βίωσα το πένθος όπως οι περισσότεροι. Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά! Απλώς η σχέση του πατέρα σου με το αλκοόλ κάτι κρύβει... δεν είναι τόσο απλό. Είναι καθαρά προσωπική μου άποψη κι εμπειρική θα έλεγα. Το αλκοόλ, ρίχνει την λειτουργία του νευρικού συστήματος... Ότι το χρειάζεται όταν νιώθει πίεση, πόνο κτλ. δηλώνει κάτι.

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Κι εγώ έχασα τον πατέρα μου πριν δύο χρόνια και κάτι, και τα συναίσθηματα που με κατέκλυσαν ήταν οργή και θυμός. Δεν βίωσα το πένθος όπως οι περισσότεροι. Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά! Απλώς η σχέση του πατέρα σου με το αλκοόλ κάτι κρύβει... δεν είναι τόσο απλό. Είναι καθαρά προσωπική μου άποψη κι εμπειρική θα έλεγα. Το αλκοόλ, ρίχνει την λειτουργία του νευρικού συστήματος... Ότι το χρειάζεται όταν νιώθει πίεση, πόνο κτλ. δηλώνει κάτι.

---

Τι εννοεις;; τι θα μπορουσε να δηλωνει η σχεση του με το αλκοολ;

Δηλώνει ότι είναι βασανισμένος δηλαδή πονάει κ πιέζεται κι όταν πονάς ή θα πιεις ή θα πάρεις ηρεμιστικό αλλιώς δε φεύγει ο πόνος

Quote:

---

Originally Posted by elis

Δηλώνει ότι είναι βασανισμένος δηλαδή πονάει κ πιέζεται κι όταν πονάς ή θα πιεις ή θα πάρεις ηρεμιστικό αλλιώς δε φεύγει ο πόνος

---

Ακριβώς αυτό! Το χρησιμοποιεί σαν στήριγμα, είναι μία ψυχολογική εξάρτηση. Δεν εννοώ ότι είναι αλκοολικός, είναι μία διέξοδος...

Κούκλα δε γίνεται αλλιώς όταν πονάς δε φεύγει αλλιώς ο πόνος ή φάρμακα θα πάρεις ή θα πιεις

Ο ανθρωπος κατα τη γνωμη μου οταν υποστει καποια μεγαλη απωλεια απομακρυνεται και κλινεται στον εαυτο του. Το αλκοολ ειναι ενας τροπος για να ξεχαστεις. Βεβαια 22 χρονια ειναι παρα πολλα και μου φενεται περιεργο οτι ακομα και αν γινεται αναφορα στον παππου σου το ριχνει στο αλκοολ. Θα καταλαβαινα αν απλα δεν ηθελε να μιλαει για αυτο το θεμα.