τεραστιο λαθος..

καλμηερα παιδια,θα ηθελα τη γνωμη σας σε κατι...ειμαι παντρεμενος 8 χρονια με μια καταπληκτικη γυναικα κ εχουμε και δυο κορες...πριν 2 χρονια ειχαμε μια δυσκολη περιοδο μεταξυ μας...τελικα βεβαια απ' οτι φανηκε στο τελος το προβλημα θπηρχε στο δικο μου το μυαλο και μονο εκει....συγκεκριμενα ειχατην εντυπωση οτι δεν ηθελε να κανουμε ερωτα,να εχουμε επαφη...ειχαμε φτασει σε σημειο να κανουμε ερωτα μια φορα το μηνα και αν...εγω εκανα εκεινη την περιοδο 2 δουλειες και υπηρχε μεγαλη πιεση...οταν το συζητησαμε μου ελεγε οτι ηθελε να γινεται αλλιως,οτι δεν θελει μονο την πραξη και οτι την απασχολουσε...δυστυχωσ για μενα δεν καταλαβα τι ηθελε...ετσι νομιζοντας οτι ολα αυτα ητανε δικαιολογιεσ για να μην κανουμε ερωτα μπηκα σε μια διαδικασια που κοντεψε να καταστρεψει την ζωη μου κ οχι μονο το γαμο μου...ειχαμε μια οικογενειακη φιλη η οποια με γουσταρε τρελλα,δεν ξερω πωσ καταλαβε οτι κατι ετρεχε μεταξυ μασ κ αρχισε να με φλερταρει εντονα....στην αρχη κρατουσα αποστασεις οσο ομωσ με τη γυναικα μου μεγαλωνε η αποσταση τοσο ειχε μπει στο μυαλο μου η ιδεα οτι δεν ηθελε να κανουμε ερωτα πλεον...ημουν πολυ νευριασμενος και στεναχωρημενος,ηθελα πειγοντωσ να κανω sex....κι ετσι καποια στιγμη εκανα με τη φιλη μας...αυτο κρατησε περιπου ενα χρονο αλλα οι επαφεσ μας μεσα σε αυτο το διαστημα ηταν ελαχιστες....ουτε μια φορα το μηνα...γιοτανε μονο οταν με τη γυναιακ μου ειχαμε παρα πολυ καιρο να βρεθουμε...βρισκοντας δικαιολογια τη δουλεια κ την κουραση την κρατουσα σε μια αποσταση....ολο αυτο τον καιρο παλευα με θεουσ και δαιμονες...ετσι αποφασισα να διακοψω και να τελειωσω αυτη τη "σχεση"....αυτο εγινε πριν ενα χρονο περιπου....παρολα αυτα ομως δεν αισθανομουνα ακομα καλα κ πριν τρεισ μηνες τα ειπα ολα στη γυναικα μου....περναμε μια δυσκολη πολη δυσκολη φαση...ανοιξαμε την ψυχη μας ο ενασ στον αλλο και τελικα αποφασισαμε να ειμαστε μαζι...παρολ αυτα υπαρχουν μεγαλες εντασεις κατα καιρους...πωσ μπορω να βοηθησω να ξεπερασουμε ολο αυτο και να συνεχισουμε τη ζωη μασ?

με υπομονη επιμονη και πολυ πολυ πολυ χρονο...

πρεπει να νιωσει πωσ μπορει να σου εχει εμπιστοσυνη..και πωσ θα ειναι ευτυχισμενη διπλα σου..

να την αγαπασ πολυ και να τησ το διχνεισ συναιχωσ...αυτα τα απλα μα τοσο συμαντιικα...

Αχ βρε Μπιλ...


Τι ωραια θα ηταν αν τα εσωψυχα σας τα βγαζετε πριν γινει οτι γινει με εσενα...


Την απιστια σου, η γυναικα σου δεν νομιζω να την ξεχασει ποτε. Θα την κουβαλαει παντα μεσα της, θα την βασανιζει, θα την καταδιωκει....

Το οτι δεχτηκε να κανετε παλι μια προσπαθεια δεν σημαινει οτι σε εχει συγχωρεσει. Τις περισσοτερες φορες οι γυναικες δεχονται τους ανδρες πισω (απο μια απιστια) γιατι στην ουσια τους ειναι πολυ δυσκολο να μεινουν μονες τρομαζουν στην σκεψη της μοναξιας, φοβουνται οτι δεν θα τα καταφερουν. Και ειδικα αν εχουν παιδια και δεν δουλευουν κιολας τα πραγματα ειναι πιο δυσκολα..

Τι σε συμβουλευω .....

ΝΑ την δειχνεις καθημερινα οτι την αγαπας.

ΝΑ την κανεις εκπληξεις

ΝΑ υπομενεις

ΝΑ δειχνεις οτι ειναι το πιο σημαντικο κομματι στην ζωη σου

ΝΑ την λες ποσο ομορφη ειναι

ΝΑ τις τονιζεις οτι κανετε το πιο ωραιο ερωτα μαζι

ΝΑ την προσεχεις


ΚΑΙ ποτε ΜΑ ποτε μην το ξανακανεις

ΘΑ παρει πολυ χρονο ..

Αλλα καποια μερα αν αντεξετε θα ειστε παλι καλα μαζι

φιλικα

εγω θα διαφωνίσω με τα παραπανω.
πλήρως ομως.

εγω θα σου λεγα να κανεις ενα ανοιχτο διαλογο μαζι της. να της πεις τί ακριβως πιστεύεις πως γινεται μεταξύ σας αφου της εξομολογήθηκες την απιστια. Να της πεις πως θεωρεις οτι οδηγήθηκες μεχρι εκει. αλλα να μιλήσεις κ για το πως νιωθεις. Ρώτα την πως νιωθει.

Το να την αντιμετωπισεις ως παιδι ή ως ανηλικη μονο κακο μπορει να κανει στη σχέση.

οτι έγινε δεν ξεπερνιεται αν δεν το δειτε κατάματα κ με ειλικρινεια. πρώτα ο καθένας στον εαυτο του.

ΜΑ τον διαλογο τον εκαναν βρε σοφια μου ετσι μας ειπε ο Μπιλ

Η ψυχολογια της γυναικας μετα απο μια απιστια ειναι χαλια. Πρεπει να ανεβει ψυχολογικα.
ΝΑ αισθανθει επιθημητη, οτι ειναι ομορφη, οτι ειναι αγαπητη, οτι ειναι η καλυτερη στο κρεββατι. Και μονο ο Βιλ μπορει να το καταφερει αυτο. Σιγα σιγα και με πολυ υπομονη..

ολα αυτα κανω εδω και καιρο...ειναι στιγμες ομως που νομιζω οτι δεν θα τα καταφερω ποτε...για παραδειγμα δυο μερεσ τωρα,ουτε μου μιλαει ουτε τιποτα...ελπιζω να καταφερω να την κερδισω και παλι...ποτε να μην ερθει ανθρωπος σε τετοια θεση...

Αχ βρε Μπιλ οσο υπαρχουν ανθρωποι λαθοι θα γινονται και σε τετοιες θεσεις θα ερχομαστε. Ετσι ειναι η ζωη. Εγω περασα κατι παρομοιο αλλα εφυγα γιατι δεν αντεξα.....


Δυσκολες καταστασεις πολυ δυσκολες με πολυ πονο...

Ευχομαι να βρειτε εσεις την δυναμη και να τα καταφερετε...

Αληθεια γιατι καθεται μαζι σου αφου δεν σε εχει συγχωρεσει?
Συζητηστε το. Μηπως θελει χρονο για τον εαυτο της???

Αν σου εκανε το ιδιο πως θα αισθανοσουν εσυ?
Μπες στην θεση της και θα βρεις λυση. Το θετικο ειναι οτι παραδεχεσαι το προβλημα.
Πατε σε ενα συμβουλο γαμου. Ειναι και αυτο μια λύση.

εγω νομιζω πως με το να μη ανοιγεται αυτη σ σενα κ εσυ σ αυτην η αποσταση θα μεγαλώνει μοιραια.αν θες το σημαντικο - για μενα- ειναι να δειτε ΠΩΣ φτάσατε ως εδω. αυτο μπορει να βοηθησει πολυ. προβληματα σε μια σχεση δημιουργουνται ετσι κ αλλιως. απο κει κ περα φαινεται κ ποσο επι της ουσιας ειστε δεμενοι ή ποσο κ πώς θελετε να μεινετε στη σχεση αυτη.

οσες φορες τη ρωτησα μου ειπε οτι θελει χρονο για να το συνηδειτοποιησει,καποιες φορες ειναι καλα...την εχω ρωτησει μηπως θελει να φυγω κ η απαντηση ηταν αρνητικη...
προσπαθω να ερθω στη θεση της κ καποις φορες καταλαβαινω τι αισθανεται και γιατι τα αισθανεται...δε δεχεσαι ποτε κατι τετοιο και το ξερω...ο πονος παιδια ειναι ατελειωτος...και οχι μονο για το τι γινεται τωρα αλλα και για ολα οσα εχουν γινει...

Quote:

---

Originally posted by Sofia
εγω νομιζω πως με το να μη ανοιγεται αυτη σ σενα κ εσυ σ αυτην η αποσταση θα μεγαλώνει μοιραια.αν θες το σημαντικο - για μενα- ειναι να δειτε ΠΩΣ φτάσατε ως εδω. αυτο μπορει να βοηθησει πολυ. προβληματα σε μια σχεση δημιουργουνται ετσι κ αλλιως. απο κει κ περα φαινεται κ ποσο επι της ουσιας ειστε δεμενοι ή ποσο κ πώς θελετε να μεινετε στη σχεση αυτη.

---

Μου θυμιζει τωρα τον πασχαλη με την γυναικα του.
Που λενε ποσο δεμενοι ειναι και οτι αυτο τους ενωσε περισσοτερο και τετοιες αηδιες....


Αν ησουν δεμενος δεν θα εκανες οτι εκανες Ή τούλάχιστον πριν τα κανεις θα τα συζητουσες... και τι σημαινει σοφια μου \"προβληματα σε μια σχεση δημιουργουνται ετσι κ αλλιως.\" δηλαδη αυτο ειναι ενα απλο προβλημα που ευκολα μπορεις να το ξεχασεις????

Αυτο καταρχην δεν ειναι προβλημα αλλα η αρχη του τελους για μια σχεση.
(βεβαια παντα αναλογα την σχεση,το ποσο απελευθερωμενος εισαι και τι συμφωνια εχεις κανει με τον συντροφο σου)

ξερουμε και οι δυο γιατι και πως εγιναν ολα,δεν μπορω να ισχυριστω ομως οτι ολα ειναι καλα,αυτα ειναι χαζομαρες,το τοι ξερουμε γιατι και πως εχουν γινει ολα δε λυθηκαν και τα παντα,και το κυριοτερο, ουτε ξεχνιουνται...καθε μερα ελπιζω ολα να γινουν καλυτερα.....απο πριν,δεν ξερω,θελω να προσπαθησω και αυτο κανω με ολη μου την ψυχη...

ΝΑ προσπαθησεις με ολη σου την δυναμη. Εμενα αν ο πρωην συζηγος μου προσπαθουσε ολα θα ηταν καλυτερα και ισως δεν χωριζαμε....

αυτο που την εχει καταβαλει απ\'οτι μου εχει πει ειναι τα ψεμματα ολη αυτη την περιοδο...αυτα σκεφτεται και της ειναι δυσκολο πολυ να δεχτει οτι μπορει να αλλαξω...αν δεν την ηθελα τοσο πολυ,δε θα προσπαθουσα καθολου....και πολυ περισσοτερο δε θα της ελεγα ποτε τιποτα...

καλά έκανες και της μίλησες. Φέρθηκες άσχημα για χ λόγους... βρήκες τον ευατό σου το μετάνοιωσες και γύρισες στην πραγματικότητα. Έκανες πολύ καλή αρχή αλλά θα είναι πολύ δύσκολο για την σύζηγο να το δεχθεί. Ότι και να γίνει στο μέλον εσύ έμαθες απο το λάθος σου.

Αν σου εκανε το ιδιο πως θα αισθανοσουν εσυ?
Μπες στην θεση της και θα βρεις λυση. Το θετικο ειναι οτι παραδεχεσαι το προβλημα.
Πατε σε ενα συμβουλο γαμου. Ειναι και αυτο μια λύση. [/quote]

Συμφωνω απόλυτα μαζί σου Τζενη