Διπολική διαταραχή; ή ιδεοψυχαναστική παλινδρόμηση;

Καλησπέρα σας και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ, τόσο για το χρόνο, όσο και για τον χόρο

Είμαι στα 23 μου χρόνια και αντικρίζω κάποια συμπτώματα στην συμπεριφορά μου

Τσιτώνομαι πολύ εύκολα και γενικότερα μου αλλάζει σχετικά εύκολα η διάθεση. Παράλληλα, για το κάθε τι , αγχώνομαι με πολύ "βάναυσο" τρόπο(για την οιαδήποτε υποχρέωση που έχω) και αφετέρου έχω πολύ πεσμένη αυτοεκτίμηση

Ειδικά στο θέμα της αυτοεκτίμησης, ενώ κάποια στιγμή μπορεί να αισθάνομαι καλούτσικα, σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί και να αλλάξει η διάθεσή μου και να καταπέσει η αυτοεκτίμησή μου σε σημείο που να αισθάνομαι "κουρασμένος" και να θέλω να θέλω ακόμα να πέσω για ύπνο.. (Αν και το πρωί , με το ξύπνημά μου, είμαι αρκετά ευδιάθετος). Με λίγα λόγια, το βράδυ με μια αλλαγή διάθεσης πέφτω για ύπνο ψυχικά πτώμα και το πρωί είμαι καλύτερα

Επίσης, ως προς το θεμα της ιδεοψυχαναγκαστικής παλινδρόμησης, στις καθημερινές μου δράσεις,(είτε αγχωθώ είτε όχι) αν δεν κάνω κάτι το οποίο συνηθίζω να κάνω(όπως η γυμναστική ή μια βόλτα σε συγκεκριμένο μέρος ή ό,τιδήποτε) αισθάνομαι ότι κάνω κάτι λάθος και αγχώνομαι μέχρι να το κάνω.

Δεν ξέρω αν όλα αυτά σχετίζονται, δε γνωρίζω καν αν έχω πρόβλημα με κάτι, περισσότερο ως προς το θέμα της αυτοεκτίμησης έχω επικεντρωθεί και θα ήθελα την άποψή σας :)

Θα χαρώ να διαβάσω το σκεπτικό σας

oπως σε διαβασα, διακρινω ενα αγχος να ενταξεις τη συμπεριφορα σου σε ενα ψυχοπαθολογικο καλουπι.
Εγω στα 23 μου δεν ειχα ιδεα τι σημαινει ουτε η μανιοκαταθλιψη ουτε ο ιδεοψυχαναγκασμος. Δηλαδη αφιερωσες χρονο, εψαξες, διαβασες να δεις τι ταιριαζει περισσοτερο σε σενα και απο ολα ξεχωρισες αυτα τα 2 και λες ΩΩΩ αυτα εχω...

Η διπολικη εχει να κανει με ακραια μεταβολη στη διαθεση απο την υπερβολικη ευφορια/υπερδραστηριοτητα/υπερευερεθιστοτητα στην υπερβολικη καταθλιψη τυπου τεζα στο κρεβατι να βλεπω το ταβανι και να ποναω στην παραμικρη κινηση.
Η ιδψ δεν εχει να κανει με το καθημερινο προγραμμα ή τη ρουτινα (αν δεν τηρησω το προγραμμα μου δε νιωθω καλα) αλλα με το υπερβολικο αγχος αν δεν τσεκαρω κατι 10-20-κλπ φορες θα παθω καποιο κακο πχ αν δεν πω το μαθημα 20 φορες θα αποτυχω, αν δεν τσεκαρω το ματι της κουζινας 5 φορες, το εχω ξεχασει ανοιχτο και δεν το θυμαμαι, αρα θα ανατιναχτουμε στον αερα, αν δεν εχω κουρεμενα τα μαλλια μου με αυτο το στυλ ή αν δε φοραω την ταδε μπλουζα, θα ειμαι ατυχος και ολα θα μου πανε στραβα κι αναποδα.
Δε νομιζω να εχεις κατι απο τα 2 ετσι οπως τα γραφεις...
Μαλλον για αγχος σε κοβω, αλλα και παλι το αγχος ως ενα βαθμο λογικο και αναμενομενο ειναι.

Εσυ ομως γιατι θεωρεις οτι οπωσδηποτε η συμπεριφορα σου πρεπει να ειναι ψυχοπαθολογικη και να ενταχθει κατω απο μια ταμπελα?? και αντι να ψαχνεις τροπους να διευρυνεις τους οριζοντες σου και τις εμπειριες σου στην ηλικια που εισαι, αναλωνεσαι σε τετοια ορολογια?

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

oπως σε διαβασα, διακρινω ενα αγχος να ενταξεις τη συμπεριφορα σου σε ενα ψυχοπαθολογικο καλουπι.
Εγω στα 23 μου δεν ειχα ιδεα τι σημαινει ουτε η μανιοκαταθλιψη ουτε ο ιδεοψυχαναγκασμος. Δηλαδη αφιερωσες χρονο, εψαξες, διαβασες να δεις τι ταιριαζει περισσοτερο σε σενα και απο ολα ξεχωρισες αυτα τα 2 και λες ΩΩΩ αυτα εχω...

Η διπολικη εχει να κανει με ακραια μεταβολη στη διαθεση απο την υπερβολικη ευφορια/υπερδραστηριοτητα/υπερευερεθιστοτητα στην υπερβολικη καταθλιψη τυπου τεζα στο κρεβατι να βλεπω το ταβανι και να ποναω στην παραμικρη κινηση.
Η ιδψ δεν εχει να κανει με το καθημερινο προγραμμα ή τη ρουτινα (αν δεν τηρησω το προγραμμα μου δε νιωθω καλα) αλλα με το υπερβολικο αγχος αν δεν τσεκαρω κατι 10-20-κλπ φορες θα παθω καποιο κακο πχ αν δεν πω το μαθημα 20 φορες θα αποτυχω, αν δεν τσεκαρω το ματι της κουζινας 5 φορες, το εχω ξεχασει ανοιχτο και δεν το θυμαμαι, αρα θα ανατιναχτουμε στον αερα, αν δεν εχω κουρεμενα τα μαλλια μου με αυτο το στυλ ή αν δε φοραω την ταδε μπλουζα, θα ειμαι ατυχος και ολα θα μου πανε στραβα κι αναποδα.
Δε νομιζω να εχεις κατι απο τα 2 ετσι οπως τα γραφεις...
Μαλλον για αγχος σε κοβω, αλλα και παλι το αγχος ως ενα βαθμο λογικο και αναμενομενο ειναι.

Εσυ ομως γιατι θεωρεις οτι οπωσδηποτε η συμπεριφορα σου πρεπει να ειναι ψυχοπαθολογικη και να ενταχθει κατω απο μια ταμπελα?? και αντι να ψαχνεις τροπους να διευρυνεις τους οριζοντες σου και τις εμπειριες σου στην ηλικια που εισαι, αναλωνεσαι σε τετοια ορολογια?

---

Σ'ευχαριστώ για την απάντησή σου

Ο λόγος που χρησιμποιώ αυτή την ορολογία είναι έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζονται τέτοια προβλήματα σε πρώτου βαθμού συγγενείς(δύο συγγενείς τουλάχιστον). Αφετέρου, ΔΕΝ έχω συγγενή που να μην "πνίγεται" από το άγχος και μάλιστα κανένας τους δε διατρέχει οικονομικό/βιοποριστικό πρόβλημα, ίσα ίσα.... Επίσης, (αν και δεν έχει τόση ουσία αυτή η αναφορά) έλυσα διάφορα τεστ στο ίντερνετ και όλα υπέδειξαν μια μορφή ψύχωσης με μανία(τονίζω όμως. είναι το τελευταίο κριτήριο που αντελίφθην για να γράψω έδω).

Έχω μια αυτογνωσία, και παρατηρώ τον εαυτόν μου να αλλάζει διάθεση πάρα πολύ εύκολα και γρήγορα.

Αυτοί είναι οι λόγοι που έγραψα στη σελίδα

μηπως το προβλημα σου δεν ειναι ουτε η διπολικη ουτε η ΙΔΨ αλλα το αγχος σου?αυτο μπορει να προκαλεσει πολλα και αλλαγες της διαθεσης

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas1993

Ο λόγος που χρησιμποιώ αυτή την ορολογία έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζονται τέτοια προβλήματα σε πρώτου βαθμού συγγενείς(δύο συγγενείς τουλάχιστον). Αφετέρου, ΔΕΝ έχω συγγενή που να μην "πνίγεται" από το άγχος και μάλιστα κανένας τους δε διατρέχει οικονομικό/βιοποριστικό πρόβλημα, ίσα ίσα.... Επίσης, (αν και δεν έχει τόση ουσία αυτή η αναφορά) έλυσα διάφορα τεστ στο ίντερνετ και όλα υπέδειξαν μια μορφή ψύχωσης με μανία(τονίζω όμως. είναι το τελευταίο κριτήριο που αντελίφθην για να γράψω έδω).

Έχω μια αυτογνωσία, και παρατηρώ τον εαυτόν μου να αλλάζει διάθεση πάρα πολύ εύκολα και γρήγορα.

---

επειδη τα εχουν συγγενεις (αν τα εχουν, διοτι ποτε δεν ξερεις τι βιωνουν ακριβως, τι συμπτωματα εχουν, τι αγωγη ακολουθουν κλπ) δεν σημαινει οτι θα τα αποκτησεις και εσυ, για να φοβασαι και να ψαχνεσαι.
Τα ψυχοπαθολογικα δεν ειναι καρκινος πχ, επειδη εχουν και οι δυο γονεις, α θα αποκτησω και εγω...
Που και στον καρκινο ποτε δεν ειναι 100% σιγουρο οτι θα νοσησει και το παιδι.
Η δικη μου η μανα ειχε σχιζοφρενεια. Δηλαδη να καθομαι και να ψαχνομαι μηπως εγινα ψυχωσικη επειδη ειμαι λιγο καχυποπτη παραπανω? ή σκεφτομαι λιγο πιο πονηρα? ελεος...

Σορρυ τωρα για αυτο που θα σου πω αλλα ξερεις τι σημαινει ψυχωση με μανια?? αν ειχες κατι τετοιο, θα ειχες νοσηλευτει σε ψυχιατρειο με βαρια φαρμακα, και ουτε καν θα ησουν εδω να αναρωτιεσαι μηπως εχω αυτο? ή εκεινο? Ζωη δεν θα ειχες ουτε συγκροτημενη σκεψη ουτε λειτουργικοτητα. Η ψυχωση θα σε ειχε ρουφηξει. Η ζωη των δικων σου θα ειχε γινει κολαση απο τη συμπεριφορα σου και παει λεγοντας...
Αυτογνωσια δεν εχεις απο τη στιγμη που θεωρεις οτι εμπιπτεις σε τετοιες ψυχοπαθολογικες ταμπελες αντι να ψαχνεσαι για αλλα θεματα της ηλικιας σου, και δεν λεω μονο παρεες, φιλιες, αλλα και διαβασματα, βιβλια, μουσικη, σινεμα, ταξιδακια με φιλους, αθληματα...
Η αλλαγη διαθεσης μπορει να ειναι κυκλοθυμια, μπορει να βαριεσαι, να εχεις απηυδησει, να θελεις το χρονο σου, να εχεις λιγα νευρα παραπανω, να ψαχνεις τις ισορροπιες σου κλπ.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

επειδη τα εχουν συγγενεις (αν τα εχουν, διοτι ποτε δεν ξερεις τι βιωνουν ακριβως, τι συμπτωματα εχουν, τι αγωγη ακολουθουν κλπ) δεν σημαινει οτι θα τα αποκτησεις και εσυ, για να φοβασαι και να ψαχνεσαι.
Τα ψυχοπαθολογικα δεν ειναι καρκινος πχ, επειδη εχουν και οι δυο γονεις, α θα αποκτησω και εγω...
Που και στον καρκινο ποτε δεν ειναι 100% σιγουρο οτι θα νοσησει και το παιδι.
Η δικη μου η μανα ειχε σχιζοφρενεια. Δηλαδη να καθομαι και να ψαχνομαι μηπως εγινα ψυχωσικη επειδη ειμαι λιγο καχυποπτη παραπανω? ή σκεφτομαι λιγο πιο πονηρα? ελεος...

Σορρυ τωρα για αυτο που θα σου πω αλλα ξερεις τι σημαινει ψυχωση με μανια?? αν ειχες κατι τετοιο, θα ειχες νοσηλευτει σε ψυχιατρειο με βαρια φαρμακα, και ουτε καν θα ησουν εδω να αναρωτιεσαι μηπως εχω αυτο? ή εκεινο? Ζωη δεν θα ειχες ουτε συγκροτημενη σκεψη ουτε λειτουργικοτητα. Η ψυχωση θα σε ειχε ρουφηξει. Η ζωη των δικων σου θα ειχε γινει κολαση απο τη συμπεριφορα σου και παει λεγοντας...
Αυτογνωσια δεν εχεις απο τη στιγμη που θεωρεις οτι εμπιπτεις σε τετοιες ψυχοπαθολογικες ταμπελες αντι να ψαχνεσαι για αλλα θεματα της ηλικιας σου, και δεν λεω μονο παρεες, φιλιες, αλλα και διαβασματα, βιβλια, μουσικη, σινεμα, ταξιδακια με φιλους, αθληματα...
Η αλλαγη διαθεσης μπορει να ειναι κυκλοθυμια, μπορει να βαριεσαι, να εχεις απηυδησει, να θελεις το χρονο σου, να εχεις λιγα νευρα παραπανω, να ψαχνεις τις ισορροπιες σου κλπ.

---

Μπορεί να έχεις και δίκιο.

Αν είναι ΜΟΝΟ άγχος και τα γύρω του, τι κάνουμε; Πρέπει να διαβάζω κανένα βιβλίο;;; πως θα φύγει αυτό το "μοναδικό " άγχος;

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas1993

Αν είναι ΜΟΝΟ άγχος και τα γύρω του, τι κάνουμε; Πρέπει να διαβάζω κανένα βιβλίο;;; πως θα φύγει αυτό το "μοναδικό " άγχος;

---

Την ερωτηση αυτη μαλλον πρεπει να απευθυνεις σε εναν ψυχολογο.
Εξαρταται νομιζω απο το τι βιωνεις, πως το βιωνεις αυτο το αγχος, τι προβληματα στη λειτουργικοτητα σου δημιουργει στην καθημερινοτητα σου. Ειναι τοσο εντονο που παραλυεις και τα παρατας? ιδρωνεις, εχεις ταχυπαλμιες και ο φοβος σε αποσυντονιζει? δεν μπορεις να σκεφτεις καθαρα? ειναι παρα πολλες οι ερωτησεις...
Εγω φιλικα θα σου ελεγα να ξεκολλησεις απο τις ψυχοπαθολογιες, να ασχοληθεις με θεματα της ηλικιας σου συνειδητα, με επιγνωση. Δηλαδη να ξερεις τι κανεις και γιατι το κανεις. Τωρα απο την εξελιξη θα μαθαινεις πραγματα για τον εαυτο σου.

Επισης ειναι νορμαλ να εχουμε μεταπτωσεις στη διαθεση μας, δεν ειμαστε ρομποτ να ειμαστε μονιμα συντονισμενοι σε ενα μηκος κυματος. ισως σε βοηθησει μια συζητηση με ψυχολογο, το ξαναλεω...

η θεραπευτρια μου ειπε οτι ο καθενας ειναι μοναδικος κ ο καθενας εχει το δικο του μοναδικο αγχος...για ψυχωση μανιες κ τετοια δεν σε βλεπω με τιποτα..
αν τα ειχες αυτα δεν θα εγραφες εσυ.. αλλα καποιος αλλος για σενα, θα σου το ελεγαν αλλοι κ δεν θα τα "νομιζες" εσυ..οκ?
τωρα οσον αφορα το αγχος που εχεις..μακαρι να περναγε με την αναγνωση ενος βιβλιου κ μονο..
η ψυχοθεραπεια ειναι μια επιλογη που βοηθαει οπως κ η φαρμακοθεραπεια..
ή κ τα δυο μαζι..διαλεγεις κ παιρνεις..