Λεκτικη πλεον Βια στα 25

καλησπερα,ονομαζομαι δημητρης και ειμαι 25.αρχικα θα ηθελα να αναφερω οτι εχω εναν αδερφο στα 29 ο οποιος εργαζεται στο εμπορικο ναυτικο.Ο πατερας μου απτα 21 του μετα απο κυνηγι που πηγαινε με τν πατερα του απεκτησε επιληψια απο σφαιρα στο κεφαλι..εργαζοταν ως μαρμαρας μεχρι πριν μια 12ετια καθως απολυθηκε για λογους του αφεντικου...
η μητερα μου εργαζεαι περιστασιακα και ειναι καλα στην υγεια. Ο πατερας μου ειχε παει παλιοτερα ολλανδια για την επιλυση της επιληψιας (το 1996) αλλα δεν μπορεσαν να κανουν κατι,οι γιατροι σημειωσαν πως εχει επιθετικη επιληψια...anyway
Μετα την εισαγωγη θα ηθελα να μπω στο κυριως θεμα...η μητερα μ τον παντρευτηκε ενω ηξερε το προβλημα του πατερα μ,βεβαια ο πατερας μ της ειχε πει μα φυγει μακρια του αλλα λογω "αθωοτητας" η μανα μ εκατσε...με τα πολλα πολλα εκανε εμενα καο τον μπρο μ...

Απο μικροι που ημασταν υπηρχαν εντασεις στο σπιτι (και πριν γεννηθουμε) ηταν πολυ οξυθυμος,χτυπαγε την μητερα μ,τσακονοταν μαζι της,τσακονοταν μαζι μας,εδερνε τον αδερφο μου για ασημαντα θεματα και εγω την γλυτωνα γιατι απομακρυνωμουν και δεν εκανα αυτα π εκανε ο μπρο μ για να μην τις φαω...
Ετσι τα τελευταια χρονια η σωματικη βια μετατραπηκε σε λεκτικη βια,παρολο που ισχυριζεται ο ιδιπς τ πως δεν ειναι οπισθοδρομικως,φαινεται οτι εχεο τετοιες αντιληψεις! Εγω λογω της καταστασης απο μικρος καθωμουν στο δωματιο μ κλεισμενος σε εναν υπολογιστη! οσες φορες ετυχε μετα τα 20 μου να τσακωθω μαζι του μονο σε καλο δεν εβγαινε,ειτε με εδιωχνε απτο σπιτι ειτε μ.πεταγε πραγματα ειτε μου τραβαγε κουτουλια αφου τα χερια τ τα ειχα πιασει..τελευταια φορα που εγινε τον ειχα πιασει τα χερια και μ εριξε κουτουλια καο εγω αμεσως τον γραπωσα απτον λαιμο και ευτυχως ισως με τραβηξε ο αδερφος μου! επειδη ποτε μ.δεν εκφρρα γνωμη,ημουν ανεκφραστος μονο κ μονο για να μην βγαλω φασαροα πλεον και να μιλησω μαζι τ ηρεμα αρχιζω και κοκκινοζω ολοκληρος κ τρεμω...
το κοκκινισμα βεβαια βγαινει κ σε ατομα που δεν ξερω,δεν ξερω αν εχει σχεση αυτο...


Τον τελευταιο καιρο,ο μπρο μ.πηρε την αποφαση να αρραβωνιαστει την δικια τ αποκεινη τν μερα ειναι πιο επιθετικος ο πατερας μ σε σχεση με παλιοτερα,οπως εχει πει καο στον νευρολογο φοβαται επειδη θ φυγει ο γιος του και και η γιατρος ειπε πως η συμπεριφορα τ ειναι λαθος...παρολαυτα δεν το διορθωνει...
Εκτος αυτου ειναι ατομο που θα του πεις κατι και θα σκασει κατω με τν κωλο...αρπαζεται με τν καθενα ακομα κ ναναι ξενος!
Απο μικρος ντρεπομαι να κυκλοφπρω μαζι του,να τον εχω μαζι μ,να τον εχω συνοδηγο στο αμαξι!
Τυγχαινει πολλες φορες την ωρα του φαγητου να μουρμουρα για το φαγητο και η καταληξη καποιες φορες ειναι πεταμα του φαγητου και τ πιατου!
Καποια απτα λογια τ ειναι "οπως ειναι το πετας στα σκουπιδια για να μν σας γαμησω""αν σαρεσει αν δεν σαρει δρομο" "δεν πειραζει καλα κανω "κουμαντο κανω εγω εδω" "γαμω τον χρ... σου και την πανα..." εμενα αυτο με ενοχλει γτ με εχουν μαθει οτι τ φαγητο ειναι το πιο ιερο πραγμα!
ο αδερφος μου παρολο που καθεται μαζι του οτν υπαρχει ενταση κοιτα να συμπεριφερεται ηρεμα και να μην του αντιμιλα αλλα εγω δεν μπορω και για αυτο οπως ειπα ειμαι κλεισμενος στο δωματιο...


Διαβασα σε αλλο αρθρο εδω οτι μιακοπελα παρομοιας καταστασης εχει τα ιδια θεματα...οι περισσοτεροι της προτειναν να φυγει κ να τον παρατησει! εγω δυστηχως ακομα δεν μπορω να φυγω αλλα θα ηθελα να κατσω να τ μιλησω να τ πω "γιατι ολα αυτα? αυτη ειναι η οικογενεια που ονειρευωσουν?ουτε κωλοπαιδα εχεος ουτε αλητες! παντα διπλα σου ειμαστε και ουτε ρεζιλι σε κανουμε" αλλα δεν εχω την δυναμη,κολωνω με λιγα λογια..
πως μπορω να το χειριστω? νομιζω οτι εχω καταστραφει ψυχολογικα!
Δεν σας κρυβω οτι προσφατα παρακαλεσα να παθει καρκινο και να ψοφησει,αλλα απτν αλλη ειπα οχι γτ θα συνεχιζει να ζει και θα μας τυραννα,καλυτερα να πεθανει μπαμ κ εξω!

ρε φιλε 25 εισαι αμα σου ξαναμιλησει ασχημα σκαστου μια μπουνια να δεις για ποτε θα ηρεμησει

Αν ειχες καταστραφει ψυχολογικα θα εβλεπες αυτη τη συμπεριφορα ως φυσιολογικη και για επιβραβευση. Ειναι στεναχωρο ολο αυτο το κλιμα βιας απαξιωσης και φοβου αλλά ανεφερες οτι εχει σχεση με παθηση οπου ομως δεν κανει σωστα τη θεραπεια.
Ισως να μην εχει να σου δωσει απαντηση στο γιατι φερεται ετσι. Ευχομαι να φυγεις με το καλο απο το κλιμα αυτο και να κοιταξεις να θεραπευσεις οσα συναισθηματα σου εχει γεννησει.

Να ειναι η αφορμη να γινεις ενας καλυτερος ανθρωπος που δε θα εχει αναγκη πια την δικη του καλη κουβεντα γιατι θα χτισεις την δικη σου απο το μηδεν.

την θεραπεια την κανει κανονικοτατα,πληροφοριακα η επιληψια ακομα για θεραπευση ειναι σε πειραματικα ακομα σταδια...οποτε η οποια θεραπεια ειναι κατασταλτικη προς το παρον... anyway και να κατσω να τον ρωτησω η απαντηση ειναι οτι απλα δεν το θελει και του βγαινει.. ισως ειναι αυτο που ειπε και ο παραπανω οτι δεν θαχει απαντηση σε αυτο.... το γιατι...
απλα ευχομαι να φυγει πολυ γρηγορα απο την ζωη χωρις να μας τυραννησει :)

Καλημέρα. Δεν γνωρίζω για την επιθετική επιληψία αν υπάρχει συμπεριφορικη βοήθεια από ειδικούς. Δε φτάνει μόνο η καταστολή όπως αναφέρεις και εσυ. Κατά κάποιο τρόπο για ν σωσουμε τον εαυτό μας από ανθρωπο που μας δημιουργεί θυμό φόβο καταπίεση καταλήγουμε να ζητάμε εμείς βοήθεια από έναν ειδικό καθοτι το άτομο που πάσχει συνήθως δεν αλλάζει. Δεν ξέρω αν είναι λύση απλα να περιμένεις να φύγει από τη ζωη, εάν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική όμως από την πίεση τι άλλο να κάνεις; να λυτρωθείς θες. Ελπίζω να απαντησει κάποιος με γνώσεις επί του θεματος.

Το έχετε συζητήσει με το νευρολόγο του για τη συμπεριφορά του; Είναι δυστυχώς αδιέξοδη κατάσταση αν ο ίδιος δεν καταλαβαίνει και δεν κάνει κάτι γι αυτο.Γνώσεις ούτε εγώ έχω για την επιληψία με ενα σύντομο ψάξιμο διάφορα sites γραφουν για τη σύνδεση επιθετικότητας και επιληψίας. Είναι σίγουρο ότι παίρνει τα φάρμακα του; Μήπως ο γιατρός πρέπει να του ανεβάσει τη δόση; Συζητηστε το με το γιατρό του και μην το πείτε στον πατέρα σου.
Ότι λέει ότι δεν το θέλει απλά του βγαίνει μάλλον είναι καλό σημάδι.
Αυτό που μπορώ να πω από προσωπική εμπειρία από εκρήξεις οργής που έχω (είχα) και επιθετική συμπεριφορά , αν και δεν είναι το ίδιο φυσικά με την επιθετικότητα λόγω επιληψίας είναι ότι σε κυριαρχεί παρόρμηση που δεν ελέγχεται με τίποτε.Ποσο μάλλον αν υπάρχει επιληψία... Προσωπικά παίρνω φάρμακο (αντιεπιληπτικο) και είμαι πολύ καλά.
Ρωτήστε γιατρό...Ίσως και ψυχίατρο;