Γελιο ελα πισω

Ισως ειναι λιγο αρρωστο αυτο που θα πω αλλα μου εχει κοπει το γελιο το πραγματικο γελιο και οχι το επιφανιακο εδω και κανα 2 χρονια
Εχω παψει να γελαω με την ψυχη μου και αυτο με κανει ποιο σνομπακι να το πω?Εχω ομορφη φαντασια εαν σε ξερω και νιωθω ανετα
μπορω να σε κανω να κλασεις στο γελιο αλλα εγω δυστιχος δεν μπορω για καποιον λογο να γελασω να δακρυσω στο κλαμα που λεμε....
Τωρα θα μου πεις τι δουλεια εχει αυτο το αρθρο εδω περα?Τα πραγματα εχουν ως εξης επεσα σε ατομο ακραια χειριστικο και επειδη του ειχα και αδυναμια τις ετρωγα ψυχολογικα με εκανε να νιωθω ασχημα με την παρτη μου και χαιροταν και εγω προσπαθουσα να μην δημιουργησω θεμα μιας και ηταν το ''φιλαρακι'' μου καλως μαλακας και εγω...Με παταγε με τσαλακωνε και το γουσταρε...
Θυμαμαι χαρακτηριστικα μια μερα κατι λεγαμε και πεταω μια μαλακια και κλανουμε ΟΛΟΙ στα γελια θυμαμαι γελαγα παντα σαν τρελος
αυτο που μετα ποναγανε τα πνευμονια σου ξερετε τι λεω ε και με τα πολλα μου κανει αυτο το ''φιλαρακι''(Α κοιτα τον βλακα πως γελαει) με αιδιαστικο τροπο με βλεμα τοξικο το ενιωσα εκεινη την στιγμη εντονα.Γυρισαν ολοι με κοιταξαν και ενιωσα σκατα οσο χαζο και αν ακουγεται.Οι υπολοιποι δεν σκαλωσαν με το γελιο μου σκαλωσαν ομως με το σκαλωμα που εφαγα που με το που το ειπε σταματησα να γελαω εντελως μηχανικα αθλιος...Ειναι αστειο ολο αυτο που περιγραφω και θα μου πειτε ελα μωρε σιγα τι σου ειπε...Γενικα επειδη ομως μασαγα με τις μαλακιες που μου πεταγε αρχισα να γινομαι πιονακι δεν ενιωθα καλα με τον εαυτο μου απλα δεν ξερω για ποιον λογο μου την εμπαινε προσπαθουσε ο σιχαμενος να με βλεπει ανασφαλη και οχι καλα.Ε απο τοτε μου εμεινε και εχω ξεχασει πως γινεται πραγματικα ρε...Σαν να με στιγματησε.Ειναι πολυ μαλακια ρε να μην μπορεις να γελασεις με την ψυχη σου δινει ηρεμια το γελιο χαριζει χρονιακια και εγω το καταπιεζω ασυνειδητα μεσα μου.
Εχει κανεις παρομοια εμπειρια επι του θεματος?Θα χαιρομουν πολυ να ακουσω γνωμες.

Το γελιο και το δακρυ ειναι ακρως ανθρωπινα και αν μη τι αλλο σε αυτο το φορουμ αξιζει να τα συζητησουμε ανοιχτα.
Εμενα μου εκοψαν το "γελιο" σε μικρη ηλικια γιατι θεωρειτο δειγμα ασοβαρης κοπελας και το δακρυ κοπηκε οταν ειχα μπει σε φαση μουδιασματος, κοινως δεν ενιωθα.

Πλεον γελαω δυνατα - ακομα και αν πιασω ματια περιεργη σκεφτομαι ποσα χρονια το στερηθηκα και να πανε να "κουρευτουν" δε θα σκασω και τα δακρυα και αυτα ειναι επιθυμητα γιατι βιωνω το αισθημα και δε το καταπιεζω.

Σου ευχομαι ολοψυχα να το ξανα βρεις. Αν εκεινος ζηλευε καποια στοιχεια σου προβλημα του.
Μονο "αρρωστο" δεν ειναι το θεμα που ανοιξες.
Καλη ημερα.

Εκανες την καλυτερη δουλεια φιλεναδα.Ορισμενες φορες οταν πας κοντρα στα πρεπει και στον εαυτο σου αυτο εχει την ιδιοτητα να μπορεις να ξεκολλας και να πηγαινεις παρακατω...Θελει γερο στομαχι και μεγαλο σταρχιδισμο με την καλη εννοια για να το κανεις αυτο που μου λες.
Εγω νιωθω οτι εαν το κανω αυτο θα νομιζει ο αλλος οτι υποκρινομαι θα νομιζω οτι ο αλλος ο αλλος ο αλλος εκεινος θα νομιζω και θα ξανανομιζω.Αυτο ειναι το κυριο προβλημα με εμενα.Το τι θα πουν οι αλλοι.Παω στοιχημα πως εαν κανω οπως εσυ ισως στην αρχη να νιωθω περιεργα αλλα στην συνεχεια θα ερθει απο μονο του.Μου θυμησες την κοντρα που λεγαμαι νασε καλα.Θα το βαλω μπρος να δω πως θα παει.Καλα δεν σου λεω οτι θα κανω και προβα σαν αυτιστικο αλλα θα επιδιωκω οποτε μπορω να γελαω εστω και καθυστερημενα χαχα.Τι ομορφα τα παιδικα μου γελια δεν μπορω να τα ξεχασω!!!Τα νευρικα που ημουν στο γυμνασιο και μεσα στην ταξη πεθαινα με κανα φιλο κλαιγαμε και μετα ενιωθες μια γαλινη.Θελω να το ξαναβρω αληθεια μου λυπει!!!

Για να φτασω στο σημερα πρωτα περασα την φρικη του παθολογικου αγχους, μετα των φοβιων σχεδον των «παντων» σε ακυρες στιγμες, εχασα δηθεν φιλιες, ειδα ποιοι με κοιταξαν στα χειροτερα μου με κατανοηση και όχι περιφρονηση, πηρα χαπια για να συνελθω, παιρνω χαπια για να ειμαι σταθερη και το πρωτο που εκτιμησα και αποφασισα να μη μου το κλεψει κανεις είναι το γελιο.

Για να φτασω να σου γραψω το πρωτο ποστ εφαγα τα μουτρα μου πανηγυρικα από ολο το συστημα του πρεπει να εισαι ετσι κι αλλιως για να εισαι αποδεκτη/ος και να ανηκεις σε μια ομαδα. Όποτε ελεγα ξεκαθαρα τη γνωμη μου με κοιταγαν σσαν ουφο. Εγω επετρεψα να μου το κλεψουν.

Όχι φιλε μου επειδη ο χ,ψ θελει δεκανικια για να νιωσει καλα δε σημαινει ότι εσυ εισαι ο περιεργος, ο αρρωστος, ο ξενερωτος. Με το που αλλαξα συνηθειες λακισαν ολοι οι παλιοι γνωστοι «φιλοι». Ετσι είναι η κατασταση.

Προτιμω το σημερα και ας με πιανουν φοβιες, ανασφαλειες, κτλ ανθρωπος ειμαι όχι κατι παραπανω ή expert σε βαθμο γκουρου, παρα τα παλια δηθεν.

Εφοσον ξεκιναει από μεσα σου η φαση « τι δουλεια εχω εγω με αυτους τι γυρευω» ? – στιχος από τραγουδι, σημαινει πως αλλαζεις, θελεις κατι παραπανω κατι άλλο. Θα σε πολεμησουν αλλά παρε δυναμη από την αναγκη σου να γινεις καλυτερος.

Ναι αυτο το εχω παρατηρησει και εγω.Οταν γλυφεις σαν σκυλακι οταν λες τα καλυτερα οταν το παιζεις ταχα αδερφος ολα πανε μελι γαλα.Οταν ομως δειχνεις πως δεν τους εχεις αναγκη,τους γραφεις στα παπαρια σου και ασχολεισε με κατι σημαντικοτερο και απομακρυνεσε παραξενευοντε και σου την πεφτουν ψυχρα αντι να σε πιασει να σου πει τρεχει κατι?Πετανε σποντες σε βγαζουν μαλακα.Κανεις δεν θελει αποτι καταλαβα να νιωθει πως τον αγνοουν.Γενικα εχω παρει τον δρομο μου και πραγματικα δεν θελω να εχω παρτιδες.Βαρεθηκα να μοιραζομαι ανουσια πραγματα με ατομα τα οποια δεν τα εμπιστευομαι και ξερω πως θα με πουλησουν για μια καλη.Αυτο το δηθεν το τρωω στην μαπα καιρο τωρα.Κανεις δεν παραδεχεται τιποτα πουστια στην πουστια και παει λεγοντας.Βλεπεις ειναι πολυ φουσκομενο το εγω μερικων.Σιγα μην κατσω να αλλαξω τους αλλους σιγα μην συμβιβαστω.Προτιμω το τιποτα παρα το κατι.
Αυτη ειναι η πραγματικη ελευθερια το να μην εξαρτασε απο κανεναν μακρια και αγαπημενοι...
Το λαθος ειναι να τους αφησεις να σε φανε.Την ευθυνη την περνω ολη πανω μου γιατι οταν επρεπε να ξεφτιλισω δεν το εκανα γτ οταν επρεπε να γινω ψυχρος και ελεινος δεν το εκανα νομιζα οτι ετσι πρεπει.Αλλα...Οκ.Ολα μπενουν σε ταξη σιγα σιγα.Αρχιζω και σουταρω εναν εναν που μου προκαλει αιδια χωρις καμια ενοχη πλεον.

Quote:

---

Originally Posted by Mauroslosk

Προτιμω το τιποτα παρα το κατι.



Αυτη ειναι η πραγματικη ελευθερια το να μην εξαρτασε απο κανεναν μακρια και αγαπημενοι...

---

1.Αυτό το εχω νιωσει εντονα αλλά το τιποτα θελει να χτισεις δυνατο χαρακτηρα οταν ερχονται οι αμφιβολιες.
2.Σε αυτο να πω μονον ελευθερια ειναι να μην εξαρτωμαστε απο οτι μας χαλαει καταστρεφει. Keep Up :)

Χαιρομαι που υποστηριζεις τα θελω σου.

Ναι υποστηριζω τα θελω μου η μαλλον ετσι θελω να πιστευω.Κοιτα μπορει να ειναι βαρετο αυτο που θα πω αλλα αρκουμε στο να βρω μια δουλεια για να γεμιζω την μερα μου και τιποτα αλλο.Εχουν παψει να μου λυπουν πλεον τα ξενυχτια και οι γυρες.Θελω ψαχνω αναζητω κατι με ποιο κλειστα περιθωρια.Ισως να περναω μια φαση αλλα εχει εδω και ενα χρονο αυτη η φαση η μπορει απλα να αλλαξα το μονο σιγουρο ειναι και χερομαι που το λεω ειναι πως δεν καταπιεζω πλεον τιποτα.Ουτε περιμενω κανεναν να ερθει να μου μιλισει πραγματικα δεν περιμενω τιποτα απο κανεναν.Νομιζω πρεπει να ειναι οι πρωτες μου εμπειριες στο να δινω για εμενα και να φτιαχνω για ΕΜΕΝΑ.
Ελπιζω καποια στιγμη να σπασουμε τους δεσμους που μας κρατανε και να ξαναπαιξουμε το παιχνιδι ως προταγωνιστες και οχι ως κομπαρσοι.