Υποχονδριαση Αντιμετώπιση
Καλησπέρα σας.Ειμαι 19 χρονών. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, όταν είχα τελειώσει με τις πανελλήνιες, από εκεί δλδ που ειμουν όλη μέρα στο τρέξιμο λόγο διαβασματων ,φροντιστηριου, σχολείου κτλ κατέληξα να μην έχω να κάνω τπτ όλη μέρα.Και κάπου εκεί λίγο ότι είμαι αγχωδης, λίγο αυτά που διάβαζα στο ίντερνετ κατέληξα υποχονδριος.Πως ξεκίνησε όλο αυτό ?Όλη την περσινή σεζόν, δλδ στην τρίτη λυκείου που έδινα πανελλήνιες ειμουν μια χαρά.Μπορω να πω ότι ήταν η καλύτερη χρόνια μου.Καθολου άγχος, μηδέν προβλήματα στο κεφάλι μου. Είχα γίνει πιο κοινωνικός από τις προηγούμενες χρονιές,το δέρμα μου βρισκόταν σε άριστη κατάσταση όπως και το μαλλί μου. Μάλλον οι πανελλήνιες με απασχολουσαι.Ειμουν(ακόμα είμαι) ερωτευμένη μια κοπέλα. Ειμουν δλδ ένα φυσιολογικό χαρούμενο παιδί. Κάπου τον Ιούνιο όμως όταν είχα τελειώσει τις πανελλήνιες με ποναγαν τα αυτιά μου λ,πήγα στο γιατρό μου είπε δεν είναι τπτ, κρυωσες. Μετά πήγα σε άλλον και μου είπε ότι έχω χρόνια αμυγδαλιτιδα, επειδή μάλλον είχαν πάθει αμυγδαλιτιδα 2 μήνες πριν από την εξέταση αυτή και ότι ίσως χρειαστεί να βγάλω τις αμυγδαλές. Το ηθικό μου τότε έπεσε αρκετά. Διάβαζα και εγώ στο ίντερνετ για τα συμπτώματα και έλεγε για κάτι νευραλγιες και πως δεν θεραπευονται και άρχισα να παθαίνω κρίσεις πανικού(βλάκας ειμουν,μετά από λίγες βδομάδες έγινα τελείως καλά, χωρίς καμία θεραπεία). Ταυτόχρονα όταν ξυπναγα ένιωθα το σαγονι μου φουλ πιασμενο και με ποναγε λες και το πιεζαν όλο το βράδυ, όταν το ακουμπάει ήταν σαν να ακουμπαγα μελανιες.Επισης διάβαζα και άλλα άρθρα και κατέληξα να διαγνωσω τον εαυτό μου από διαβήτη μέχρι σμν. Μέχρι και εξετάσεις έκανα και προφανώς ήταν όλες μια χαρά. Τον τελευταίο καιρό είχα διαβάσει στο ίντερνετ τυχαία ένα άρθρο για εμβοές και αγχωθηκα στο φουλ γτ γενικά ακούω μουσική με ακουστικά και με φοβηθεί.Απο τότε επικεντρωνω την προσοχή μου συνεχώς στην άκρη για να επιβεβαιώσω ότι δεν έχω κάτι. Κυρίως το βράδυ όταν έχει απόλυτη ησυχία. Πραγματικά αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο. Όλα τ άλλα τα χω αντιμετωπίσει εκτός από αυτό. Πλέον προσπαθώ να βρίσκομαι σε ήσυχα μέρη,ακούω μουσική πολύ πιο χαμηλά, δεν πηγαίνω σε κλαμπ κτλ.Μου χει γίνει εμμονή.Αυτο που με φοβίζει πραγματικά είναι ότι η απώλεια ακοης και οι εμβοές δεν θεραπευονται, όπως λέει στο ίντερνετ. Βαρέθηκα να σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο. Δεν γίνεται δλδ να θέλω τόσο πολύ να απολαύσω την ζωή μου ναι να μου έρχεται στην σκέψη αυτό. Πέρυσι τέτοια εποχή θα έβαζα τα ακουστικά στο φουλ, θα έπινα το καφεδάκι μου και δεν θα με ένοιαζε τπτ. Τώρα να το κάνω αυτό μου πάει τρεις και μία. Πρεπει να βρεθεί άμεσα μια λύση γιατί δεν θέλω να σπατάλη την ζωή μου έτσι. Είμαι φοιτητής και θέλω να περνάω καλά. Ευχαριστώ πολύ. Περιμένω να μου απαντήσετε!
