Διαφορά κοινωνικού άγχους & αποφευκτικής διαταραχής.

Επειδή βλέπω ότι ρωτιέται συχνά ποια είναι η διαφορά. Και επειδή όντως αυτά τα δύο μοιάζουν πολύ.

Αυτό που έχω καταλήξει εγώ απ'την εμπειρία μου είναι το εξής:

Κοινωνικό άγχος είναι όταν αγχώνεσαι σε συγκεκριμένες κοινωνικές καταστάσεις με αποτέλεσμα να ιδρώνεις, να μην ξέρεις τι λες, να χτυπάει η καρδιά σου κτλ. Αλλά αυτό δεν έχει προεκτάσεις στο τι πιστεύεις για τον χαρακτήρα σου. Πχ μπορεί να πιστεύεις ότι είσαι γαμάτος! Και γενικώς, αν με κάποιο τρόπο, κάποιος έρθει κοντά σου και γνωριστείτε καλά, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και μπορεί να μην έχεις καθόλου άγχος μαζί του. Ξέρω πολλούς κοινωνικά αγχωμένους ανθρώπους (από φόρουμ) οι οποίοι έχουν κάποιους λίγους φίλους ή και κοπέλα/αγόρι.

Αποφευκτική διαταραχή είναι για μένα κάτι τελείως διαφορετικό. Είναι η φάση όπου πιστεύεις ότι εσύ ο ίδιος είσαι το πρόβλημα. Θες να αποφύγεις τις κοντινές σχέσεις για να μην δουν οι άλλοι τον αληθινό σου εαυτό. Πάσχεις απ'αυτό που λένε οι ψυχολόγοι "σχήμα μειονεκτικότητας". Σ'αυτή την περίπτωση, ΕΣΥ δεν αφήνεις τους άλλους να πλησιάσουν με τίποτα.


Παράδειγμα: Εγώ ξεκίνησα με "απλό" κοινωνικό άγχος. Νόμιζα ότι οι άλλοι με κοιτάνε όταν λέω μάθημα, ίδρωνα όταν υπήρχε κίνδυνος να γίνω ρεζίλι μπροστά στους άλλους κτλ. Αλλά δεν είχα κάποιο πρόβλημα με τον εαυτό μου, τον γούσταρα κιόλας. Αυτό σιγά σιγά μεταλλάχτηκε (λόγω συνεχούς bullying, απορρίψεων κτλ) σε αποφευκτική διαταραχή. Δηλαδή άρχισα να πιστεύω ότι το πρόβλημα είμαι εγώ. Έτσι άρχισα να αποφεύγω όλες τις περιστάσεις όπου μπορεί να φανεί ότι, πχ δεν έχω φίλους, δεν έχω ενδιαφέροντα στη ζωή κτλ. Κοινώς απέφευγα έστω και την παραμικρή πιθανότητα απόρριψης, που την θεωρούσα βέβαιη λόγω αυτού που είμαι!


Αυτή είναι η διαφορά όπως την βλέπω εγώ. Αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω και άλλες απόψεις από ομοιοπαθείς!

αυτο λεγεται κοινωνικη φοβια...
στην μια περιπτωση με κανονικη αυτοπεποιθηση και στην αλλη συνοδευεται απο χαμηλ αυτοπεποιθηση

τεσπα κατα αλλα ελπιζω να βρεις την ακρη....

εγω ειχα παθει κοινωνικη φοβια απο μετατραυματικο στρεσσ απο τα ναρκωτικα....αλλα μου περσαει....δεν ειναι τπτ....

δοκιμασε να εκθεθεις λιγο

Καληπερα masterridley
Ισως με θυμασαι μιλουσαμε πριν απο κανα 2 χρονια στο sas forum για την κοινωνικη φοβια εκει ειχα αλλο nickname.
Εγω πιστευω πως αυτα μπορουν να συνυπαρχουν, και πιστευω πως εχω και τα 2. Πχ να εχεις συμπτωματα κοινωνικης φοβιας (χερια που τρεμουν, κοκκινισμα, δυσκολια να αρθωσεις σωστα τις λεξεις κτλ) και ταυτοχρονα να νιωθεις πως δεν αξιζεις, πως οι ανθρωποι γυρω σου δεν σε θελουν και σε απορριπτουν κτλ.
Εγω εχω απωθησει παρεες στο παρελθον γιατι νιωθω μη αρεστος, ή οτι θελουν να με διωξουν και δεν ξερουν πως, αλλα εχω και κοινωνικη φοβια 100%. Εχω φτασει σε σημειο να νιωθω πως χρειαζομαι μυοχαλαρωτικα στην καλυτερη περιπτωση οταν εχω να κανω με κοσμο γιατι οι μυες μου δεν μπορουν να χαλαρωσουν και η μετεπειτα σπαστικοτητα να φτανει σε επικινδυνα σημεια και να νομιζω πως εχω σκληρυνση κατα πλακας.

Προσωπικα απο το συνδιασμο κοινωνικου αγχους και αποφευκτικης διαταραχης εχω μεινει χωρις παρεα. Η αυτο ή εθισμενος σε αλκοολ, ηρεμιστικα ή χειροτερα.
Και η εκθεση οχι δεν βοηθησε στην περιπτωση μου. Ειχα μια παρεα επι 3 χρονια, η τελευταια που ειχα, βγαιναμε σχεδον μερα παρα μερα ή καθε 2 μερες και 3 χρονια μετα ειχα το ιδιο αγχος μαυτους. Ειτε η παρεα δεν ηταν καλη για μενα ειτε εγω δυσκολευομουν να προσαρμοστω. Βεβαια δεν ηταν αυτος ο κυριος λογος υπηρχαν και αλλοι διαπροσωπικοι αλλα σιγουρα αυτο συνεβαλε στο αποτελεσμα.

Η αποφευκτικη διαταραχη ειναι καταρα, σε επηραζει αμεσα σε εργασιακο περιβαλλον και μια δουλεια που θα ηταν ευκολη για καποιον, μπορει να καταντησει κολαση, ιδιως οταν εισαι οικονομικα αδυναμος και εξαρτιεται η ζωη σου απ αυτη.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Καληπερα masterridley
Ισως με θυμασαι μιλουσαμε πριν απο κανα 2 χρονια στο sas forum για την κοινωνικη φοβια εκει ειχα αλλο nickname.

---

Βασικά μιλούσα με ένα παιδί αλλά δεν πρέπει να ήσουν εσύ. Θες να μου στείλεις το nick με pm;

Quote:

---

Εγω πιστευω πως αυτα μπορουν να συνυπαρχουν, και πιστευω πως εχω και τα 2. Πχ να εχεις συμπτωματα κοινωνικης φοβιας (χερια που τρεμουν, κοκκινισμα, δυσκολια να αρθωσεις σωστα τις λεξεις κτλ) και ταυτοχρονα να νιωθεις πως δεν αξιζεις, πως οι ανθρωποι γυρω σου δεν σε θελουν και σε απορριπτουν κτλ.
Εγω εχω απωθησει παρεες στο παρελθον γιατι νιωθω μη αρεστος, ή οτι θελουν να με διωξουν και δεν ξερουν πως, αλλα εχω και κοινωνικη φοβια 100%. Εχω φτασει σε σημειο να νιωθω πως χρειαζομαι μυοχαλαρωτικα στην καλυτερη περιπτωση οταν εχω να κανω με κοσμο γιατι οι μυες μου δεν μπορουν να χαλαρωσουν και η μετεπειτα σπαστικοτητα να φτανει σε επικινδυνα σημεια και να νομιζω πως εχω σκληρυνση κατα πλακας.

---

Εννοείται φίλε μου, μάλλον το διατύπωσα λάθος. Αυτό που εννοούσα είναι ότι αυτά τα 2 είναι διακριτά, γιατί πολλοί ρωτούν αν έχουν το ένα ή το άλλο. Πχ εγώ στην αρχή είχα ΜΟΝΟ κοινωνικό άγχος, δεν θεωρούσα τον εαυτό μου προβληματικό... απλά όταν έμπαινα σε κοινωνικές καταστάσεις τα θαλάσσωνα λόγω άγχους. Κατά τα άλλα, μια χαρά ήμουνα.

Μόνο αργότερα, μετά από συνεχόμενες ήττες, άρχισε αυτό να διαπερνάει το εξωτερικό και να σκέφτομαι ότι εγώ ο ίδιος είμαι ανεπιθύμητος, δυσάρεστος κτλ. Δηλαδή υπέστην μια ολοκληρωτική κατάρρευση του εγώ (αλλά ολοκληρωτική λέμε!). Οπότε απέκτηκα ΚΑΙ αποφευκτική διαταραχή.

Κατά μία έννοια θα έλεγα ότι η αποφευκτική διαταραχή είναι αυτό που παθαίνεις όταν έχεις κοινωνική φοβία και αρνητικά βιώματα για χρόνια. Από την άλλη, υπάρχουν άτομα που έχουν αποφευκτική διαταραχή ΧΩΡΙΣ το κοινωνικό άγχος...

Quote:

---

Προσωπικα απο το συνδιασμο κοινωνικου αγχους και αποφευκτικης διαταραχης εχω μεινει χωρις παρεα. Η αυτο ή εθισμενος σε αλκοολ, ηρεμιστικα ή χειροτερα.
Και η εκθεση οχι δεν βοηθησε στην περιπτωση μου. Ειχα μια παρεα επι 3 χρονια, η τελευταια που ειχα, βγαιναμε σχεδον μερα παρα μερα ή καθε 2 μερες και 3 χρονια μετα ειχα το ιδιο αγχος μαυτους. Ειτε η παρεα δεν ηταν καλη για μενα ειτε εγω δυσκολευομουν να προσαρμοστω. Βεβαια δεν ηταν αυτος ο κυριος λογος υπηρχαν και αλλοι διαπροσωπικοι αλλα σιγουρα αυτο συνεβαλε στο αποτελεσμα.

---

Χμ, η έκθεση (με ψυχολόγο) ΜΠΟΡΕΙ να σκοτώσει το "απλό" κοινωνικό άγχος. Είμαι πεπεισμένος 100% πως αν είχα πάει στα πρώτα χρόνια σε ψυχολόγο θα το είχα λύσει. ΑΛΛΑ. Κατά την άποψή μου δεν μπορεί να νικήσει την αποφευκτική διαταραχή. Εκεί απαιτούνται άλλα κόλπα που είναι πολύ δύσκολο να γίνουν λόγω του γμ εγωισμού που κουβαλάμε όλοι μέσα μας...

Εμένα με βοήθησε αρκετά αυτό το ποστ να ξεχωρίσω αυτά τα δύο. Περισσότερο από διαλόγους με ειδικούς. Σε ευχαριστώ.
[emoji56]

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Κατά μία έννοια θα έλεγα ότι η αποφευκτική διαταραχή είναι αυτό που παθαίνεις όταν έχεις κοινωνική φοβία και αρνητικά βιώματα για χρόνια. Από την άλλη, υπάρχουν άτομα που έχουν αποφευκτική διαταραχή ΧΩΡΙΣ το κοινωνικό άγχος...

---

Eτσι ειναι, η αποφευκτικη διαταραχη ειναι κατι σαν μια κοινωνικη φοβια που εμεινε χωρις θεραπεια. Εγω πηγαινω σε ψυχιατρο και ψυχολογο καμια διαφορα δεν εχω δει. Εδω με την πρωην παρεα μου που καναμε παρεα επι 3 χρονια, μεχρι και την τελευταια μερα που βγηκα μαζι τους ειχα αγχος οπως την πρωτη, και ας τους ηξερα για 3 χρονια. Δεν ξερω κατα ποσο ειναι δυνατον μπορει να θεραπευτει στην δικη μου περιπτωση.