Έλλειψη σεβασμού της μάνας μου προς εμένα
Σήμερα τσακώθηκα άγρια με τη μάνα μου για τον εξής λόγο. Ενώ μόλις κάθισα στο σαλόνι να φάω το φαγητό που παράγγειλα, έρχεται με το ασύρματο τηλέφωνο να μου το δώσει να μιλήσω και ενώ έβλεπε ότι της έκανα νόημα (και μάλιστα επίμονα) ότι δεν θέλω να μιλήσω και τη ρώταγα "Ποιός είναι", δεν μου απαντούσε, εγώ ρώταγα ποιος είναι πιο επίμονα τέλος πάντων, μου δίνει το ασύρματο στο αυτί με το έτσι θέλω! Και ενώ μίλαγα στο τηλ, αυτή λέει "άει στο δίαολο" δυνατά! Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο, της λέω πρώτα, "Αφού βλέπεις ότι τρώω και ότι σου κάνω νόημα για πολλή ώρα πως δε θέλω μιλήσω, γιατί μου το δίνεις το τηλέφωνο;", και μου απαντάει αφού μένεις μαζί μου, θα κάνεις ότι λέω", κάτι τέτοιο περίπου (δε θυμάμαι ακριβώς)! Κατάχρηση εξουσίας ένα πράγμα! Στο τηλέφωνο ήταν ένας γείτονας που ήθελε να με ρωτήσει για το MP3 Player του αμαξιού του που κάτι τού'βγαζε, όχι δηλαδή κάτι επείγον που έχει να κάνει με ανθρώπινη ζωή! Μετέπειτα, της λέω, "Σε ποιόν το είπες το άει στο διάολο, σε εμένα η γενικά", και αυτή μου απαντάει απότομα με αγένεια, "Σε όποιον θέλω!" Και'γω νευριάζω εκείνη τη στιγμή και τις λέω, "Άμα τό'πες σ'εμένα και όχι γενικά, να πας εσύ!" Και απο'κει πλακωθήκαμε πάρα πολύ άγρια! Μού'χε πει επίσης, "Η αδερφή σου και ο πατέρας σου σέ'χουν ξεγράψει!" Για τον πατέρα μου δεν ισχύει αυτό!
Όσο για την αδερφή μου, θα πω το εξής. Όσες φορές έχουμε μαλώσει, είτε φταίει αυτή είτε όχι, ή μάνα μου ΠΑΝΤΑ έπαιρνε το μέρος της και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αδερφή να έχει αποθρασυνθεί μαζί μου και να μου μιλάει κι αυτή με έλλειψη σεβασμού με το πέρας των χρόνων και όσες φορές μαλώνουμε, επειδή μου μιλάει με όλο και περισσότερο κακό τρόπο, εγώ εκνευρίζομαι περισσότερο και μιλάω χειρότερα και πάει λέγοντας! Εδώ έχει τύχει η αδερφή μου να με ΣΚΥΛΟΒΡΙΣΕΙ μπροστά στη μάνα μου κι αυτή δεν της είπε τίποτα!!! Όταν εγώ όμως απλώς της φωνάζω (χωρίς να βρίζω) η μάνα μου μόνο μπουνιά δε μού'χει ρίξει! Όχι, δεν κάθομαι να την ακούω να με βρίζει! Αν θεωρείται αυτό λάθος κιόλας και να φταίω εγώ εκεί, ΟΚ τότε, είμαι ένοχος! Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ, όλο αυτό έχει δημιουργήσει μεγάλο χάσμα στη σχέση μου με την αδερφή μου μες το πέρασμα των χρόνων!
Εν τω μεταξύ, ήμουν καλεσμένος σε δείπνο σήμερα για γενέθλια ενός φίλου (πρώτου) και δεν πήγα γιατί μου γ@μήθηκε η ψυχολογία! Και ήθελα τόσο πολύ να πάω εκεί! Καημός μου ήταν! Δεν είχε νόημα να πάω και να είμαι όλο μούτρα και να μη μιλιέμαι! Τι άλλο να πω; Ότι θα ήταν και πολλές κοπέλες (για πρώτη φορά) λόγω ενός φίλου (δεύτερος) του φίλου μου (πρώτος)... Καταλαβαίνετε τώρα! Ξενέρωσα αφάνταστα με τη ζωή μου πραγματικά! Μου γ@μησε τη βραδιά η μάνα μου! Μια φορά ήθελα να βγω και να περάσω πραγματικά καλά, και μου τα γ@μησε όλα η μάνα μου!
Η μάνα μου είναι τόσο ισχυρογνώμων, μα τόσο ισχυρογνώμων όσο δεν πάει που δεν το χωράει η φαντασία σας! Υπόψη, ότι αυτή η έλλειψη σεβασμού δεν είναι σημερινό φαινόμενο, έχει ξαναγίνει κι άλλες φορές και εκτός καυγά! Μου βγάζει ένα μίσος γενικά, δεν ξέρω! Από τότε που χώρισε με τον πατέρα μου, έχει γίνει πάρα πολύ εχθρική προς εμένα! Έχω πολύ κακή σχέση μαζί της! Τι μπορώ να κάνω; Για να σας προλάβω κι εδώ, η αδερφή μου και ο πατέρας μου δεν είναι με το μέρος μου! Επίσης, η μάνα μου δεν με ακούει καθόλου! Ποτέ! Όοοταν και όποτε της μιλάω για κάτι, ποτέ δεν κάθεται κάτω να το συζητήσουμε και να με κοιτάξει όταν της μιλάω! Ποτέ σας λέω! Όταν της μιλάω ή κάνει δουλειές, ή βλέπει τηλεόραση, ή κανει κάτι άλλο, άλλα ποτέ δεν με κοιτάει ποτέ κι ας τις τό'χω ζητήσει επανελειμένως!