Μπερδεμένη

Καλησπέρα, είναι καινούρια στο forum και ο λόγος που γράφτηκα είναι πως θέλω κάπου να μιλήσω. Είμαι 18 χρόνια με τον άντρα μου, σύνολο σχέσης και γάμου και εχουμε 2 παιδια δημοτικού. Εγω είμαι 37 χρ. και εκείνος σύντομα 39. Για αρκετά χρόνια η σεξουαλική μας ζωή ήταν μέτρια,έχασα το ενδιαφέρον μου απο όταν σταμάτησα να εργάζομαι και έμεινα σπίτι,επιπλέον δεν είχαμε και πολλά να πούμε στην καθημερινότητα μας όπως και επίσεις δεν έβλεπα μεγάλο ενδιαφέρον προς το ατομο μου παρα μόνο όταν καθημερινά ήθελε να κάνουμε έρωτα. Εμένα με απωθούσε περισσότερο αυτό. Δεν έχουμε την κοινωνική επαφή και με θές μόνο στο κρεβάτι? Ετσι το έβλεπα (και το βλέπω). Τα τελευταία 4 χρόνια είδα κάποιες κινήσεις του στο facebook που στην αρχή τα πήρα επιπόλαια. Κάποιες πονυρές συνομηλιες με γυναίκες μεγαλύτερες του κυρίως. όπως είπα στην αρχή δεν τα πήρα σοβάρα και απλά το συζητήσαμε. Μου έλεγε πως ήταν χαζομάρες και πως δεν σήμαιναν τίποτα. Καταλάβαινα πως φταίω και εγω μιας και η σεξουαλική μας ζωη δεν ήταν καλή αλλά είχα κάνει αρκετές προσπαθειές να του εξηγήσω τους λόγους της αποχής και πως η όλη κατάσταση με ενοχλεί και θα ήθελα να αλλάξει. Πριν 2 μήνες έβλεπα μεγαλύτερη αδιαφορία και περισσότερο facebook. Εκεί κατάλαβα πως κάτι υπάρχει στο fb. και φυσικά το έψαξα. Δεν μπορεσα να μπω μιας και είχε αλλάξει κωδικούς. Με τα πολλά είδα μήνυμα στο κινητό του απο μια άλλη. Αυτη ήταν η νέα του γνωριμία. Απο το fb,εκτός Αθήνας,στην ηλικία μου.
Έφτασα στα άκρα και για πρώτη φορά του μίλησα για διαζύγιο. Επεσε απο τα σύννεφα,με κατηγόρησε πως εγω αδιαφορώ χρόνια και δεν είμαι γλυκιά απένταντι του,ενω εγω του έλεγα πως τόσα χρόνια με ήθελε μόνο για το κρεβάτι και ήταν αδιάφορος σε ΟΛΑ. Με ρώτησε αν πραγματικά θέλω να χωρίσουμε και πάνω στην τρέλα μου του είπα πως αυτο θέλω και τέλος. Για μέρες ήμουν ράκος,πέρασαν τρελές σκέψεις απο το μυαλό μου,εκείνος ρωτούσε απο εδω και εκεί αν κάποιος μπορεί να του παρέχει στέγη και με κατηγόρησε σε πολύ κόσμο.Προσπάθεια καμία για να τα ξαναβρούμε και φυσικά η άλλη υπηρχε ακόμη στο fb. Καθημερίνα αδιαφορούσε περισσότερο και φυσικά μιλούσε με την άλλη. Εγω περίμενα έστω μια κίνηση του να μου δείξει πως δεν είναι τίποτα σοβαρό και πως 18 χρόνια δεν τα πετάμε έτσι. Τίποτα. Να προσθέσω πως ο άντρας μου απο την αρχή της σχέσης μας με το παραμικρό καυγαδάκι έκανε την κίνηση να τα ξαναβρούμε,εγω ήμουν πάντα πιο κλειστή σαν χαρακτήρας και πιο πεισματάρα. Ετσι λοιπόν και τώρα (ειδικά τώρα) περίμενα την κίνηση του ενδιαφέροντος. Οσο να΄'ναι διαζύγιο ζήτησα. ΤΙΠΟΤΑ. Αδιαφορία καθημερινή. Ύστερα απο μέρες πήρα την απόφαση να του μιλήσω και να μάθω τι συμβαίνει με την άλλη,εαν είναι κάτι σοβαρό. Με κατηγόρησε για αδιαφορία,κάτι που έκανα και εγω. Πάνω στα νέυρα,λόγια,αμηχανία κάναμε έρωτα και ξέσπασε σε κλάματα. Μου είπε πως δεν περίμενε να ακούσει την λέξη διαζύγιο και ήθελε τους λόγους που ήμουν απόμακρη τόσα χρόνια,πως η αλλη ήταν μια ανάσα γιαυτόν μιας και εγω δεν του έδειχνα το ενδιαφέρον που του δείχνει. Του ξανα εξήγησα πως και εγω τα ίδια ένιωθα χρόνια και πως είχα κάνει μάταιες προσπάθειες να αλλάξει η κατάσταση. Οταν τον ρώτησα γιατί δεν έκανε προσπάθειες να τα ξαναβρούμε μιας και του είχα ζητήσει διαζύγιο μου είπε πως ήμουν τόσο πειστική που ήξερε πως δεν θα άλλαζα γνώμη. Αυτο και μόνο δεν με έπεισε γιατί όπως προανέφερα πάντα προσπαθούσε στο μέγιστο ακόμα και αν ήταν κάτι χαζό. Τα ξαναβρήκαμε με την υπόσχεση πως δεν θα ξανα αφήσουμε τον γάμο μας στο έλεος και πως οτιδηποτε έχουμε πάντα θα το συζητάμε. Παει ένας μήνας που τα ''βρήκαμε'' εγω όμως δεν νιώθω καλά. Δεν του έχω εμπιστοσύνη πλέον, τον βλέπω αλλαγμενο,δεν είναι η ίδια η τρυφερότητα,ούτε το ίδιο ενδιαφέρον που θα περίμενα. Γενικά βλέπω αλλαγές που εγω μόνο μπορώ να διακρινω ύστερα απο τόσα χρόνια. Ξέρω πως ύστερα απο μήνες,χρόνια κάτι θα ξανασυμβεί,κάποια θα ξαναφυτρώσει και άντε πάλι τα ίδια. Σημείωση : με αυτες τις γυναίκες μόνο μηνύματα είχε ανταλλάξει,δεν είχε φτάσει σε σημείο να συναντηθουν,η αποστασή ο μοναδικός λόγος,είναι άνθρωπος του συναισθήματος και όχι του φτηνού σεξ. Εαν θα κάνει κατι θα είναι με ουσία και σίγουρα θα δεθεί,έτσι ήταν χρόνια και το συζητησαμε και πρόσφατα. Θα ήθελα απόψεις τρίτων στο θέμα μου, μιας και είμαι άνθρωπος με κοινωνική φοβία και έχω τραβηχτει απο τον έξω κόσμο,οπότε δεν είχα που αλλού να τα πώ,αλλα και να είχα θα ντρεπόμουν να ανοίξω τέτοιο θέμα συζήτησης. Συγνωμη για το μεγάλο κείμενο αλλά ηθελα να τα πω κάπου.

Quote:

---

Originally Posted by Χωρις Ονομα

Καλησπέρα, είναι καινούρια στο forum και ο λόγος που γράφτηκα είναι πως θέλω κάπου να μιλήσω. Είμαι 18 χρόνια με τον άντρα μου, σύνολο σχέσης και γάμου και εχουμε 2 παιδια δημοτικού. Εγω είμαι 37 χρ. και εκείνος σύντομα 39. Για αρκετά χρόνια η σεξουαλική μας ζωή ήταν μέτρια,έχασα το ενδιαφέρον μου απο όταν σταμάτησα να εργάζομαι και έμεινα σπίτι,επιπλέον δεν είχαμε και πολλά να πούμε στην καθημερινότητα μας όπως και επίσεις δεν έβλεπα μεγάλο ενδιαφέρον προς το ατομο μου παρα μόνο όταν καθημερινά ήθελε να κάνουμε έρωτα. Εμένα με απωθούσε περισσότερο αυτό. Δεν έχουμε την κοινωνική επαφή και με θές μόνο στο κρεβάτι? Ετσι το έβλεπα (και το βλέπω). Τα τελευταία 4 χρόνια είδα κάποιες κινήσεις του στο facebook που στην αρχή τα πήρα επιπόλαια. Κάποιες πονυρές συνομηλιες με γυναίκες μεγαλύτερες του κυρίως. όπως είπα στην αρχή δεν τα πήρα σοβάρα και απλά το συζητήσαμε. Μου έλεγε πως ήταν χαζομάρες και πως δεν σήμαιναν τίποτα. Καταλάβαινα πως φταίω και εγω μιας και η σεξουαλική μας ζωη δεν ήταν καλή αλλά είχα κάνει αρκετές προσπαθειές να του εξηγήσω τους λόγους της αποχής και πως η όλη κατάσταση με ενοχλεί και θα ήθελα να αλλάξει. Πριν 2 μήνες έβλεπα μεγαλύτερη αδιαφορία και περισσότερο facebook. Εκεί κατάλαβα πως κάτι υπάρχει στο fb. και φυσικά το έψαξα. Δεν μπορεσα να μπω μιας και είχε αλλάξει κωδικούς. Με τα πολλά είδα μήνυμα στο κινητό του απο μια άλλη. Αυτη ήταν η νέα του γνωριμία. Απο το fb,εκτός Αθήνας,στην ηλικία μου.
Έφτασα στα άκρα και για πρώτη φορά του μίλησα για διαζύγιο. Επεσε απο τα σύννεφα,με κατηγόρησε πως εγω αδιαφορώ χρόνια και δεν είμαι γλυκιά απένταντι του,ενω εγω του έλεγα πως τόσα χρόνια με ήθελε μόνο για το κρεβάτι και ήταν αδιάφορος σε ΟΛΑ. Με ρώτησε αν πραγματικά θέλω να χωρίσουμε και πάνω στην τρέλα μου του είπα πως αυτο θέλω και τέλος. Για μέρες ήμουν ράκος,πέρασαν τρελές σκέψεις απο το μυαλό μου,εκείνος ρωτούσε απο εδω και εκεί αν κάποιος μπορεί να του παρέχει στέγη και με κατηγόρησε σε πολύ κόσμο.Προσπάθεια καμία για να τα ξαναβρούμε και φυσικά η άλλη υπηρχε ακόμη στο fb. Καθημερίνα αδιαφορούσε περισσότερο και φυσικά μιλούσε με την άλλη. Εγω περίμενα έστω μια κίνηση του να μου δείξει πως δεν είναι τίποτα σοβαρό και πως 18 χρόνια δεν τα πετάμε έτσι. Τίποτα. Να προσθέσω πως ο άντρας μου απο την αρχή της σχέσης μας με το παραμικρό καυγαδάκι έκανε την κίνηση να τα ξαναβρούμε,εγω ήμουν πάντα πιο κλειστή σαν χαρακτήρας και πιο πεισματάρα. Ετσι λοιπόν και τώρα (ειδικά τώρα) περίμενα την κίνηση του ενδιαφέροντος. Οσο να΄'ναι διαζύγιο ζήτησα. ΤΙΠΟΤΑ. Αδιαφορία καθημερινή. Ύστερα απο μέρες πήρα την απόφαση να του μιλήσω και να μάθω τι συμβαίνει με την άλλη,εαν είναι κάτι σοβαρό. Με κατηγόρησε για αδιαφορία,κάτι που έκανα και εγω. Πάνω στα νέυρα,λόγια,αμηχανία κάναμε έρωτα και ξέσπασε σε κλάματα. Μου είπε πως δεν περίμενε να ακούσει την λέξη διαζύγιο και ήθελε τους λόγους που ήμουν απόμακρη τόσα χρόνια,πως η αλλη ήταν μια ανάσα γιαυτόν μιας και εγω δεν του έδειχνα το ενδιαφέρον που του δείχνει. Του ξανα εξήγησα πως και εγω τα ίδια ένιωθα χρόνια και πως είχα κάνει μάταιες προσπάθειες να αλλάξει η κατάσταση. Οταν τον ρώτησα γιατί δεν έκανε προσπάθειες να τα ξαναβρούμε μιας και του είχα ζητήσει διαζύγιο μου είπε πως ήμουν τόσο πειστική που ήξερε πως δεν θα άλλαζα γνώμη. Αυτο και μόνο δεν με έπεισε γιατί όπως προανέφερα πάντα προσπαθούσε στο μέγιστο ακόμα και αν ήταν κάτι χαζό. Τα ξαναβρήκαμε με την υπόσχεση πως δεν θα ξανα αφήσουμε τον γάμο μας στο έλεος και πως οτιδηποτε έχουμε πάντα θα το συζητάμε. Παει ένας μήνας που τα ''βρήκαμε'' εγω όμως δεν νιώθω καλά. Δεν του έχω εμπιστοσύνη πλέον, τον βλέπω αλλαγμενο,δεν είναι η ίδια η τρυφερότητα,ούτε το ίδιο ενδιαφέρον που θα περίμενα. Γενικά βλέπω αλλαγές που εγω μόνο μπορώ να διακρινω ύστερα απο τόσα χρόνια. Ξέρω πως ύστερα απο μήνες,χρόνια κάτι θα ξανασυμβεί,κάποια θα ξαναφυτρώσει και άντε πάλι τα ίδια. Σημείωση : με αυτες τις γυναίκες μόνο μηνύματα είχε ανταλλάξει,δεν είχε φτάσει σε σημείο να συναντηθουν,η αποστασή ο μοναδικός λόγος,είναι άνθρωπος του συναισθήματος και όχι του φτηνού σεξ. Εαν θα κάνει κατι θα είναι με ουσία και σίγουρα θα δεθεί,έτσι ήταν χρόνια και το συζητησαμε και πρόσφατα. Θα ήθελα απόψεις τρίτων στο θέμα μου, μιας και είμαι άνθρωπος με κοινωνική φοβία και έχω τραβηχτει απο τον έξω κόσμο,οπότε δεν είχα που αλλού να τα πώ,αλλα και να είχα θα ντρεπόμουν να ανοίξω τέτοιο θέμα συζήτησης. Συγνωμη για το μεγάλο κείμενο αλλά ηθελα να τα πω κάπου.

---

τί είναι καλή μου το ζητάω διαζύγιο; ηθικός εκβιασμός; απορώ πώς σούρθε. πήγες για μαλλί και θα βγεις κουρεμένη..δες, έτσι και σε κεράτωσε μία, θα το ξανακάνει, ήταν να μην κάνει το πρώτο βήμα. τον πάτησες εκεί που πονάει, στο φιλότιμο. να σας δω τώρα πώς θα επιστρέψετε. αν δεις και η κρυάδα συνεχίζεται, δείτε σύμβουλο γάμου. τίποτε να μην προλάβει να εδραιωθεί, να βγουν επάνω τα θετικά σημεία της σχέσης για να σηκώσουν το φορτίο που σας έκατσε. ειλικρινά αναρωτιέμαι, είσαι υγιής και του στερείς του άντρα σου το κρεβάτι; εκτός και αν το σεξ μαζί του δεν σε ικανοποιεί, οπότε τί καθόμαστε και συζητάμε

Τωρα ειναι η αποσταση στη μεση...οταν- οχι αν-, οταν κατι προκυψει απο κοντα, τι πιστευεις οτι θα γινει;
Αλλα ας το αφησουμε αυτο...ακομα θεωρητικα δεν εχει γινει τιποτα. Το προβλημα ειναι οτι συναισθηματικα τον εχασες και σε εχασε και οταν κατι γινει θα ειναι απλα το αποτελεσμα. Ακομη και αν δεν το κανει ποτε με αλλη δεν σημαινει οτι θα ειστε καλα, απλα θα υπαρχετε παραλληλα στο ιδιο σπιτι. Ηδη παιζει με την ιδεα του να στραφει αλλου...Δεν μιλατε λες, δεν εχετε κοινωνικη ζωη...ε απο το ιντερνετ τι αλλο μπορει να κανει περα απο το να μιλαει; Αυτο που τοσο σου λειπει το μοιραζεται με ασχετες γυναικες!
Δεν επιρριπτω ευθυνες σε κανεναν εδω, απλα λεω οτι αρα μαλλον δεν ειναι το σεξ καθαρα και ωμα οπως το λες αυτο που του λειπει...το ειπες και μονη σου, λες ειναι ατομο που δενεται κλπ.
..ισως ειναι το να τον ποθεις, το να το θελεις και να μη το βλεπεις ως μια "υποχρεωση" σου σε ανταλλαγμα για την τρυφεροτητα η το ενδιαφερον του ξερω 'γω. Και ειναι και αυτο μια συναισθηματικη αναγκη στο κατω κατω της γραφης η οποια ναι εκφραζεται και εκπληρωνεται σωματικα. Εσυ απο την πλευρα σου θελεις να δεις ενδιαφερον, να παιζετε εγκεφαλικα στο ίδιο μηκος κυμματος για να λειτουργησεις ερωτικα, αλλα ισως δεν μπορει να στο προσφερει αυτο επειδη νιωθει την απορριψη της σεξουαλικοτητας του σαν αντρας, επειδη εσυ με τη σειρα σου νιωθεις την απορριψη σαν ανθρωπος/προσωπικοτητα. Φαυλος κυκλος δηλαδη...χοντρικα κατι σαν "δε νοιαζεσαι για μενα αρα δε θελω σεξ" και "δε θελεις σεξ αρα δε μπορω να νοιαζομαι για σενα"...και αυτο το τελευταιο μη το βλεπεις ως ατοπο...το να ποθεις καποιον εξυπηρετει την συναισθηματικη/ψυχολογικη αναγκη να αισθανεται ποθητος. Και οσο πιο ποθητος αισθανεται τοσο πιο καλα αισθανεται, και οσο πιο καλα αισθανεται τοσο πιο πολυ νοιαζεται πηγαια για τον αλλο ανθρωπο και τις δικες του αναγκες...
Οποτε δεν φταιει κανεις απο τους δυο αλλα νομιζω μια τετοια παρεξηγηση ειναι το προβλημα σας...

Quote:

---

Originally Posted by Tonya

τί είναι καλή μου το ζητάω διαζύγιο; ηθικός εκβιασμός; απορώ πώς σούρθε. πήγες για μαλλί και θα βγεις κουρεμένη..δες, έτσι και σε κεράτωσε μία, θα το ξανακάνει, ήταν να μην κάνει το πρώτο βήμα. τον πάτησες εκεί που πονάει, στο φιλότιμο. να σας δω τώρα πώς θα επιστρέψετε. αν δεις και η κρυάδα συνεχίζεται, δείτε σύμβουλο γάμου. τίποτε να μην προλάβει να εδραιωθεί, να βγουν επάνω τα θετικά σημεία της σχέσης για να σηκώσουν το φορτίο που σας έκατσε. ειλικρινά αναρωτιέμαι, είσαι υγιής και του στερείς του άντρα σου το κρεβάτι; εκτός και αν το σεξ μαζί του δεν σε ικανοποιεί, οπότε τί καθόμαστε και συζητάμε

---

Δεν έχεις άδικο, μεγάλη χαζομάρα εκ μέρους μου,κάτι που θα μπορούσαν να πουν ερωτευμένα νέα παιδιά και όχι μια παντρεμένη χρόνων. Δυστυχώς σαν άνθρωπος σε έντονες στιγμές αντιδρώ έντονα και εγω, χωρίς να σκεφτώ συνέπειες, αν ειναι λάθος η σωστό,για να μου συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να έχω υποστεί ας πούμε σόκ και για μένα ήταν μιας και πίστευα πως δεν θα ξανα συμβεί αυτό που συνέβαινε παλιότερα και με τις άλλες. Δεν στερούσα το σέξ σαν τιμωρία αλλά ναι ένιωσα σαν ενα κομμάτι κρέας ανα διαστήματα και αυτό με απώθησε.

Διάβασα προσεχτικά αυτα που μου έγραψες και έχεις δίκιο. Για αρκετά χρόνια δεν έδειξα το απαραίτητο ενδιαφέρον και πιστέυω αυτο που λές πως σαν άντρας ένιωσε πως δεν είναι ποθητός, όπως και εγω ένιωσα πως σαν ανθρωπος δεν αξίζω. Τώρα όμως φοβάμαι πολυ περισσότερο να δείξω το ενδιαφέρον μου, δεν του έχω εμπιστοσύνη και εχω την φοβία πως θα ξανα μιλήσει με κάποια άλλη,το να βρεθεί με κάποια αυτό θα σημαίνει και το τέλος του γάμου μας μιας και ανέφερα πως σαν άνθρωπος δένεται πολυ έντονα.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Τωρα ειναι η αποσταση στη μεση...οταν- οχι αν-, οταν κατι προκυψει απο κοντα, τι πιστευεις οτι θα γινει;
Αλλα ας το αφησουμε αυτο...ακομα θεωρητικα δεν εχει γινει τιποτα. Το προβλημα ειναι οτι συναισθηματικα τον εχασες και σε εχασε και οταν κατι γινει θα ειναι απλα το αποτελεσμα. Ακομη και αν δεν το κανει ποτε με αλλη δεν σημαινει οτι θα ειστε καλα, απλα θα υπαρχετε παραλληλα στο ιδιο σπιτι. Ηδη παιζει με την ιδεα του να στραφει αλλου...Δεν μιλατε λες, δεν εχετε κοινωνικη ζωη...ε απο το ιντερνετ τι αλλο μπορει να κανει περα απο το να μιλαει; Αυτο που τοσο σου λειπει το μοιραζεται με ασχετες γυναικες!
Δεν επιρριπτω ευθυνες σε κανεναν εδω, απλα λεω οτι αρα μαλλον δεν ειναι το σεξ καθαρα και ωμα οπως το λες αυτο που του λειπει...το ειπες και μονη σου, λες ειναι ατομο που δενεται κλπ.
..ισως ειναι το να τον ποθεις, το να το θελεις και να μη το βλεπεις ως μια "υποχρεωση" σου σε ανταλλαγμα για την τρυφεροτητα η το ενδιαφερον του ξερω 'γω. Και ειναι και αυτο μια συναισθηματικη αναγκη στο κατω κατω της γραφης η οποια ναι εκφραζεται και εκπληρωνεται σωματικα. Εσυ απο την πλευρα σου θελεις να δεις ενδιαφερον, να παιζετε εγκεφαλικα στο ίδιο μηκος κυμματος για να λειτουργησεις ερωτικα, αλλα ισως δεν μπορει να στο προσφερει αυτο επειδη νιωθει την απορριψη της σεξουαλικοτητας του σαν αντρας, επειδη εσυ με τη σειρα σου νιωθεις την απορριψη σαν ανθρωπος/προσωπικοτητα. Φαυλος κυκλος δηλαδη...χοντρικα κατι σαν "δε νοιαζεσαι για μενα αρα δε θελω σεξ" και "δε θελεις σεξ αρα δε μπορω να νοιαζομαι για σενα"...και αυτο το τελευταιο μη το βλεπεις ως ατοπο...το να ποθεις καποιον εξυπηρετει την συναισθηματικη/ψυχολογικη αναγκη να αισθανεται ποθητος. Και οσο πιο ποθητος αισθανεται τοσο πιο καλα αισθανεται, και οσο πιο καλα αισθανεται τοσο πιο πολυ νοιαζεται πηγαια για τον αλλο ανθρωπο και τις δικες του αναγκες...
Οποτε δεν φταιει κανεις απο τους δυο αλλα νομιζω μια τετοια παρεξηγηση ειναι το προβλημα σας...

---

Διάβασα προσεχτικά αυτα που μου έγραψες και έχεις δίκιο. Για αρκετά χρόνια δεν έδειξα το απαραίτητο ενδιαφέρον και πιστέυω αυτο που λές πως σαν άντρας ένιωσε πως δεν είναι ποθητός, όπως και εγω ένιωσα πως σαν ανθρωπος δεν αξίζω. Τώρα όμως φοβάμαι πολυ περισσότερο να δείξω το ενδιαφέρον μου, δεν του έχω εμπιστοσύνη και εχω την φοβία πως θα ξανα μιλήσει με κάποια άλλη,το να βρεθεί με κάποια αυτό θα σημαίνει και το τέλος του γάμου μας μιας και ανέφερα πως σαν άνθρωπος δένεται πολυ έντονα.

Τωρα πως ειστε; Το περνατε αυτο που εγινε στη μουγκα, σα να μη συμβαινει τιποτα; Ειναι ψυχρα τα πραγματα; Η Εχετε μιλησει καθολου ηρεμα; Εχετε συμφωνησει να προσπαθησετε; Απο μονο του δεν αρκει φανταζομαι ακομα και το να πειτε οτι οκ το προσπαθουμε...χρειαζεται να καταλαβαινετε και οι δυο τι συμβαινει και να ξερετε σε τι ακριβως να στοχευσετε σαν τροπο αντιμετωπισης...φυσικα και δεν γινεται να δειξεις ενδιαφερον ετσι ξαφνικα απο μονη σου. Αλλα καπως πρεπει να σπασει αυτος ο φαυλος κυκλος...εχεις σκεφτει το ενδεχομενο συμβουλου γαμου; Αυτο βεβαια μπορει να βγαλει διαφορα πραγματα στη φορα, προυποθεση ειναι να θελετε και οι δυο να σωθει η κατασταση και να ειστε προετοιμασμενοι να επενδυσετε ξανα στη σχεση σας...αυτος θελει; Εσυ θελεις; Η φοβαστε και θελετε να αφησετε τα πραγματα να κυλανε οπως κυλανε;

Quote:

---

Originally Posted by Χωρις Ονομα

Δεν έχεις άδικο, μεγάλη χαζομάρα εκ μέρους μου,κάτι που θα μπορούσαν να πουν ερωτευμένα νέα παιδιά και όχι μια παντρεμένη χρόνων. Δυστυχώς σαν άνθρωπος σε έντονες στιγμές αντιδρώ έντονα και εγω, χωρίς να σκεφτώ συνέπειες, αν ειναι λάθος η σωστό,για να μου συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να έχω υποστεί ας πούμε σόκ και για μένα ήταν μιας και πίστευα πως δεν θα ξανα συμβεί αυτό που συνέβαινε παλιότερα και με τις άλλες. Δεν στερούσα το σέξ σαν τιμωρία αλλά ναι ένιωσα σαν ενα κομμάτι κρέας ανα διαστήματα και αυτό με απώθησε.

---

:-) χαμογελώ.. λοιπόν στο παρελθόν αυτή η ιδέα του "κομματιού κρέατος" ή του "σκεύους ηδονής" με απασχολούσε πολλές φορές με διάφορες αιτίες, σε θεωρητικό πάντα επίπεδο. πέρασαν πολλοί άντρες από τη ζωή μου και κατέληξα ότι είναι πολύ ωραίο να είσαι "σκεύος ηδονής". είναι γνώση, αίσθηση, συναίσθηση και καθόλου δεν σημαίνει ότι είσαι πράγμα. η άλλη που σου τον παίρνει από τα χέρια το πετυχαίνει γιατί δεν αισθάνεται πράγμα, αλλά ότι εισπράττει από τη ζωή αυτό που της ανήκει, αυτό που παράλληλα ανατροφοδοτεί και τις άλλες εικόνες, δίνεις αυτό, παίρνεις το άλλο ή τα άλλα, καθώς αυτό το σκεύος έχει τόση δύναμη που ζυγίζεται και ισορροπεί με πολλά άλλα ταυτόχρονα. οι άντρες είναι ένα θαυμάσιο σχολείο τελικά, αρκεί να τους αναγνωρίσεις το δικαίωμα να σε διδάξουν.

φίλη, λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος, το γυαλί σας ράγισε. δείτε συνειδητοποιημένα πώς θα επανέλθετε γρήγορα. φοβάμαι την καθίζηση, για τούτο βιάζομαι. υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σπουδάσει τη διόρθωση, πάντε εκεί. άσε μας εμάς, εμείς είμαστε ..πρωϊνάδικο και κοσμοπόλιταν.. από την καρδιά μου σας εύχομαι Καλή συνέχεια..

Αγαπητή χωρίς όνομα, βλέπω στην ιστορία σας δυο μίζερα ανθρωπάκια, βουλιαγμένα στη δυστυχία ενός χαλασμένου γάμου και βολεμένα στην ασφάλεια της ρουτίνας. Εσύ, τον είχες εγωιστικά γραμμένο τόσα χρόνια. Φάσκεις κι αντιφάσκεις όταν λες ότι ήθελε μόνο σεξ από σένα, αλλά αν μπλέξει με άλλη, θα είναι σοβαρή σχέση επειδή δεν είναι του φτηνού σεξ. Τι ακριβώς έκανες γι΄αυτόν τόσα χρόνια, πέραν του να κάθεσαι βολεμένη στο σπιτάκι σας, να ξοδεύεις τα χρηματάκια του και να γίνεσαι κάθε μέρα πιο αδιάφορη, λίγη και απόμακρη ως άνθρωπος, συντονισμένη μόνο στα δικά σου θέλω;
Οσο γι΄αυτόν, μην αυταπατάσαι, δε θέλει να ξεβολευτεί και να ανοίγει άλλο σπιτικό. Είπαμε, δεν δουλεύεις, θα του πάρεις διατροφή για τα παιδιά ΚΑΙ για σένα, θα πρέπει να πληρώνει δεύτερο σπίτι, καθαρίστρια κλπ κλπ.
Γιατί να το κάνει αν μπορεί να μην το κάνει;
Ψυχικά όμως είστε ηπείρους μακριά ο ένας από τον άλλο. Προσποιείστε μια νέα αρχή, αλλά αργά ή γρήγορα τι θα γίνει; Ο άνδρας που ερωτεύτηκες, η γυναίκα που ερωτεύτηκε δεν υπάρχουν πια. Το γυαλί έσπασε.
Η μαύρη αλήθεια στο γιατί δεν αντέδρασε όταν πρότεινες διαζύγιο είναι οτι βαθιά μέσα του αυτό θέλει, αλλά το φοβάται. Αφήνει λοιπόν την απόφαση σε σένα.
Πιστεύεις ειλικρινά ότι αύριο δεν θα ξαναψάξει αλλού αυτό που δεν βρίσκει σε σένα; Εσύ τι θα κάνεις; Θα γίνεις η μέγαιρα που θα τον κυνηγάει;
Η αλήθεια είναι ότι οι άνδρες σπάνια χωρίζουν. Μεγάλη υπόθεση η καβάντζα της νόμιμης. Ωστόσο, κάποια ζευγάρια βρίσκουν τις ισορροπίες τους μέσα από μια συμβατική συμβίωση, όπου ο καθένας έχει την προσωπική του ζωή, αλλά κρατάνε το σπίτι τους. Προσωπικά, το βρίσκω πιο ειλικρινές και έντιμο αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by litsa1986

Αγαπητή χωρίς όνομα, βλέπω στην ιστορία σας δυο μίζερα ανθρωπάκια, βουλιαγμένα στη δυστυχία ενός χαλασμένου γάμου και βολεμένα στην ασφάλεια της ρουτίνας. Εσύ, τον είχες εγωιστικά γραμμένο τόσα χρόνια. Φάσκεις κι αντιφάσκεις όταν λες ότι ήθελε μόνο σεξ από σένα, αλλά αν μπλέξει με άλλη, θα είναι σοβαρή σχέση επειδή δεν είναι του φτηνού σεξ. Τι ακριβώς έκανες γι΄αυτόν τόσα χρόνια, πέραν του να κάθεσαι βολεμένη στο σπιτάκι σας, να ξοδεύεις τα χρηματάκια του και να γίνεσαι κάθε μέρα πιο αδιάφορη, λίγη και απόμακρη ως άνθρωπος, συντονισμένη μόνο στα δικά σου θέλω;
Οσο γι΄αυτόν, μην αυταπατάσαι, δε θέλει να ξεβολευτεί και να ανοίγει άλλο σπιτικό. Είπαμε, δεν δουλεύεις, θα του πάρεις διατροφή για τα παιδιά ΚΑΙ για σένα, θα πρέπει να πληρώνει δεύτερο σπίτι, καθαρίστρια κλπ κλπ.
Γιατί να το κάνει αν μπορεί να μην το κάνει;
Ψυχικά όμως είστε ηπείρους μακριά ο ένας από τον άλλο. Προσποιείστε μια νέα αρχή, αλλά αργά ή γρήγορα τι θα γίνει; Ο άνδρας που ερωτεύτηκες, η γυναίκα που ερωτεύτηκε δεν υπάρχουν πια. Το γυαλί έσπασε.
Η μαύρη αλήθεια στο γιατί δεν αντέδρασε όταν πρότεινες διαζύγιο είναι οτι βαθιά μέσα του αυτό θέλει, αλλά το φοβάται. Αφήνει λοιπόν την απόφαση σε σένα.
Πιστεύεις ειλικρινά ότι αύριο δεν θα ξαναψάξει αλλού αυτό που δεν βρίσκει σε σένα; Εσύ τι θα κάνεις; Θα γίνεις η μέγαιρα που θα τον κυνηγάει;
Η αλήθεια είναι ότι οι άνδρες σπάνια χωρίζουν. Μεγάλη υπόθεση η καβάντζα της νόμιμης. Ωστόσο, κάποια ζευγάρια βρίσκουν τις ισορροπίες τους μέσα από μια συμβατική συμβίωση, όπου ο καθένας έχει την προσωπική του ζωή, αλλά κρατάνε το σπίτι τους. Προσωπικά, το βρίσκω πιο ειλικρινές και έντιμο αυτό.

---

σωστήηηη!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Χωρις Ονομα

Καλησπέρα, είναι καινούρια στο forum και ο λόγος που γράφτηκα είναι πως θέλω κάπου να μιλήσω. Είμαι 18 χρόνια με τον άντρα μου, σύνολο σχέσης και γάμου και εχουμε 2 παιδια δημοτικού. Εγω είμαι 37 χρ. και εκείνος σύντομα 39.

---

Διάβασα μόνο το πρώτο σου μήνυμα/post. Δεν έχω τη διάθεση να τα γράψω αναλυτικά, θα πω πολύ περιληπτικά αυτά που σκέφτομαι.
Με το διαζύγιο τον εκβίασες. Από τη στιγμή που έψαχνε που να μείνει (ενώ δεν είχε βρει πού να μείνει). Τον εκβίασες να συνεχίσει με τον τρόπο που εσύ θα ήθελες και έχεις σαν πρότυπο/στόχο.
Όταν εκβιάζουμε κάποιον, δεν γίνεται να περιμένουμε να είναι καλός μαζί μας, θα μας βοβάται.
Εσύ λες ότι έχεις κοινωνική φοβία. Πώς δεν σε βοήθησε σε αυτό? Για να μην έχει βοηθήσει σημαίνει ότι ή δεν το/σε καταλαβαίνει ή ότι εσύ δεν μίλησες ανοιχτά γι' αυτό.
Πάντως δείχνει ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια σε κάθε πτυχή της σχέσης.
Τώρα κυριαρχεί περισσότερο ο φόβος και από τη μεριά σου που δεν του έχεις εμπιστοσύνη αλλά και από τη μεριά του.
Προτείνω να καθήσετε να μιλήσετε, να πει ο καθένας αυτά που θέλει, που σκέφτεται, χωρίς να απαιτήσει από τον άλλο οτιδήποτε. Απλά ο ένας να ρωτάει τον άλλο για να καταλάβει. Χωρίς κριτική, χωρίς να σκέφτεσαι/σκέφτεται αυτό είναι "σωστό" αυτό "λάθος". Απλά ο καθένας να εκφραστεί και ο άλλος να ακούσει.
Δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι αυτά που θες και έχεις στο μυαλό σου είναι απαραίτητα και σωστά. Το ίδιο ίσως ισχύει και για εκείνον.
Όποιος είναι περισσότερο ειλικρινής, αυτά που λέει τα εννοεί, έχει ακεραιότητα χαρακτήρα, αυτός έχει και το περισσότερο δίκιο, αυτός είναι πιο σωστός. Με το ακεραιότητα χαρακτήρα, εννοώ να μην βάζει πονηριά, δηλαδή ας μην πω αυτό για να μην κάνω τα πράγματα χειρότερα, απλά να μπορεί να το πει. Και οι δύο έχετε "πονηριά" στη σχέση. Κάποιος όμως περισσότερο, αλλιώς θα προχωρούσε η ειλικρίνεια. Στην ουσία η ακεραιότητα χαρακτήρα είναι η ειλικρίνεια. Θα σου πω και ένα που διάβασα "Βλέπετε την ομορφιά, και έρχεται η αγάπη, Και τότε θέλετε να γίνει κτήμα σας και τότε η αγάπη έχει φύγει από το παράθυρο". Με πολλούς τρόπους θέλουμε να κάνουμε κτήμα μας τον άλλο, είναι η καταστροφή. Το κάνουμε με πολλούς τρόπους, κρύβοντας την πραγματικότητα, κρύβοντας το τι αισθανόμαστε, λέγοντας μικρά ή μεγάλα ψέματα. Το κάθε, -έστω μικρό- ψέμα είναι και μια καταστροφή. Είναι αρκετά δύσκολο κάποιος να ανακαλύψει τα ψέματα που λέει στον ευατό του ή στον άλλο. Χρειάζεται ένας "καθρέφτης" για να βλέπουμε τη κάθε κίνηση της συμπεριφοράς μας. Αυτός ο καθρέφτης είναι δύσκολο να υπάρξει αν δεν το έχουμε μάθει.