Υπάρχει αρκετά μεγάλη μερίδα ανθρώπων εκεί έξω, που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα με μένα.
Το πρόβλημα εντοπίζεται και στις γυναίκες και στους άντρες.
Κατά την γνώμη μου φταίει η εποχή μας, ειδικά στην ηλικιακή ομάδα 25-35 η οποία ενηλικιώθηκε προ κρίσης και, η οποία δέχθηκε και γαλουχήθηκε με όλα τα κακώς πρότυπα όλα αυτά τα χρόνια της ανήθικης και ψεύτικης ευμάρειας. Το φλέρτ και η γνωριμία με το αντίθετο φύλο γνώρισε μια παρακμή και έφθινε κατά την περίοδο της σεξουαλικής απελευθέρωσης στις δεκαετίες '80 και '90, ενώ το 2000 όπου ακόμα και αυτή η σεξουαλική απελευθέρωση είχε πτωτική πορεία, η ευγενής γνωριμία με το αντίθετο φύλο χάθηκε οριστικά.
Όλα στον βωμό του υπερπλουτισμού, της υλικής ευμάρειας, γάμοι και διαζύγια έδιναν και έπαιρναν για οικονομικούς λόγους.
Οι ηλικίες 25-35 σήμερα, ανατράφηκαν έτσι ώστε να αναζητούν στο αντίθετο φύλο πράγματα και χαρακτηριστικά που στην Ελλάδα κανείς έβλεπε μόνο στα ανήθικα και χαμηλού επιπέδου σήριαλ της TV όπου ο υπερπλουτισμός προβαλλόταν σωριδόν (μεγάλα σπίτια, καλές δουλειές, υπερπολυτελή αυτοκίνητα, ελευθέρες σχέσεις, κερατώματα κλπ..), με αποτέλεσμα τα στάνταρντς και από τις δυο μεριές να είναι εξαιρετικά υψηλά (οι γυναίκες να ψάχνουν για τον σταρ τραγουδιστή ηθοποιό που βγάζει εκατομμύρια και οι άντρες στην καλύτερη περίπτωση να ψάχνουν να βρουν γυναίκες που στην όψη δεν υπάρχουν ούτε στις ταινίες), και αφού αυτά δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι να μένουν μόνοι...
Η συζήτηση σε ένα τυπικό πρώτο ραντεβού μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας εξαντλείται στην αναζήτηση της γυναίκας για το τί αυτοκίνητο έχει ο άντρας και η αναζήτηση του άντρα για το αν η γυναίκα θα είναι σεξουαλικά διαθέσιμη μετά το πέρας του ραντεβού.
Καλά κάνω εγώ και δεν έχω κάνει κίνηση.
Δεν με ενδιαφέρει το άθλημα.
Αυτή η ψευτιά του υλισμού και της σεξουαλικής ανηθικότητας με αηδιάζει, το λιγότερο..
Καλύτερα μόνος.
Πολλοί οι μόνοι, λίγοι όμως οι συνειδητοποιημένοι μόνοι, τελικά..
