KAINOΥΡΙΑ ΑΡΧΗ..

Δεν ειναι ευκολο αλλα καποιεσ φωρεσ πρεπει να αρχιζουμε απο το 0 ...ξανα απο την αρχη..

το εχω σκεφτει πολλεσ φωρεσ...

ενναλακτικεσ ζωεσ.. εχω σκεφτει που θα πηγενα.. τι θα προσπαθουσα να κανω..αν αυτη εδω η ζωη δεν παει καλα..((ζωη=η πραγματικοτητα που ζω τωρα))

θα το κανατε?

το εχετε σκεφτει?

αν αρχιζατε απο την αρχη..

που θα πηγαινατε?τι θα κανατε? γιατι ναι οσο απιστευτο και αν ειναι εχουμε απειρεσ επιλογεσ και μια απο αυτεσ ειναι να γινουμε αλλοι ..αλλου με μονο κοινο στοιχειο την αγαπη και την αναζητηση τησ ευτυχιασ..

Έχω σκεφτεί πολλές φορές τι ζωή θα έκανα σε περίπτωση που μάθαινα οτι σε έξι μήνες πχ θα πεθάνω από ανίατη ασθένεια. Η διαφορά της με την τωρινή μου ζωή είναι οτι θα κυνηγούσα και θα απολάμβανα πολύ περισσότερο την κάθε στιγμή. Όταν το σκέφτομαι, σαν γεγονότα ή μέρη ή ανθρώπους δεν θα άλλαζαν πάρα πολλά πράγματα(εκτός από την καθημερινή μου δουλειά σε εταιρεία που θα πήγαινε στα αζήτητα, χε χε!). Θα άλλαζε όμως ο τρόπος που θα γευόμουν την κάθε στιγμή και ο τρόπος που εγώ θα χρωμάτιζα αυτή την στιγμή. Θα ήμουν σίγουρα πολύ πιο αυθεντική και αυθόρμητη.
Σκέφτομαι οτι για να βιώσω τον εαυτό μου έτσι χρειάζομαι το γεγονός της παροδικότητας, στο παράδειγμά μου οτι θα πεθάνω σε λίγο. Χρειάζομαι την απελευθέρωση από τη σκλαβιά του μέλλοντος.

Quote:

---

Originally posted by Adzik


οσο απιστευτο και αν ειναι εχουμε απειρεσ επιλογεσ και μια απο αυτεσ ειναι να γινουμε αλλοι ..αλλου με μονο κοινο στοιχειο την αγαπη και την αναζητηση τησ ευτυχιασ..

---

Η αναζήτηση της ευτυχίας! Να γίνεις άλλος για χάρη της!
Σκέφτηκες ποτέ πάνω σ αυτό? Να τα αφήσεις όλα, γιά ένα και μόνο πράγμα? όπως κι αν το ονομάζεις.!αυτό είναι η μεγαλύτερη επανάσταση κατά του εαυτού σου! αυτό είναι η αγάπη.. η θαλπωρή του αμνιακού υγρού!

ναι..αλλα μιλαμε για λιγοτερο τραγικο τελοσ...ασ πουμε πωσ ημαστε υγιεισ...απλα..αλλαζαμε ..δεν ξερω..σπιτι...πολη..χωρα..κλπ κλπ...

πχ εγω ενω παντα ηθελα να κανω τατουαζ , δεν προκειτε γιατι ειναι σημα κατατεθεν...και ποτε δεν ξερεισ...ισωσ καποτε χρειαστει να \"εξαφανιστω\"...

για τετοια περιπτωση μιλαω..

Αυτό που θέλω να πω με το τραγικό τέλος είναι οτι αυτή τη στιγμή είναι το μόνο κλειδί που ανοίγει την πόρτα της απελευθέρωσης, για μένα πάντα. Επειδή θα μου δίνει τη δυνατότητα να ρισκάρω. Εκεί κόλλαγε το τέλος, δηλαδή.
Κατά τα άλλα, για μένα η ιδανική αλλαγή είναι αυτή. Δεν έχει να κάνει τόσο με την ίδια μου τη ζωή όσο με τον τρόπο που εγώ κινούμαι μέσα σ\' αυτή. Φυσικά θα υπάρξουν αλλαγές, όπως για παράδειγμα η δουλειά που είπα. Αλλά όλα τα άλλα θα είναι περίπου τα ίδια. Εξωτερικά. Εγώ θα τα βιώνω αλλιώς κι οι γύρω μου μάλλον θα βιώνουν εμένα αλλιώς!!!Χε χε! ʼλλος άνθρωπος θα είμαι!

:)