Πόσο αντέχεις την αλήθεια; (Γρηγόρης Βασιλειάδης)
Το βιβλίο που έφερα προς συζήτηση σήμερα, δεν το έχω διαβάσει ακόμη. Πρόκειται ωστόσο για μια νέα κυκλοφορία, συναδέλφου και φίλου και θέλησα να το θέσω προς σχολιασμό και κριτική, παρόλο που δεν το έχω ακόμη διαβάσει, μιας και σε λίγες εβδομάδες θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη στης οποίας το πάνελ πιθανότατα θα συμμετέχω.
Παραθέτω λοιπόν την περίληψη του βιβλίου προς σχολιασμό για όσους το έχουν ήδη διαβάσει.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο…
Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχειών, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθείς… Να κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να πέσεις, κι εσύ να προχωράς μπροστά, όχι για να κερδίσεις, αλλά για να... “χάσεις"!
Τα πάντα κάνει ο έξω άνθρωπος για να αποφύγει τον μέσα άνθρωπο, τον μόνο αληθινό κίνδυνο! Τον μόνο γκρεμό! Τη μόνη κορυφή! Το μοναδικό Ταξίδι… Για πόσο καιρό όμως θα αποφεύγεις την αντιπαράθεση με την αλήθεια;
