Αγχος και κακη ψυχολογια

Καλησπερα σας.
Ειμαι καινουρια στο forum αλλα δεν αντεχω αλλο.Αν δεν πω καπου οσα συμβαινουν τουλαχιστον να τα βγαλω απο μεσα μου δεν ξερω τι θα συμβει.Εδω και 5 χρονια μου εχουν συμβει τα παντα.Χωρισα, εχασα την μητερα μου, εμεινα ανεργη με δυο παιδια και χωρις βοηθεια απο τον πατερα τους και αν δεν ειχα τον πατερα μου σιγουρα θα βρισκομουν σε καποιο παγκακι αυτη τη στιγμη., αντιμετωπισα ακραια φτωχια, αρρωστιες, καυγαδες μεσα στην οικογενεια.Περασα διαφορες φασεις μεχρι που βρηκα ενα πενταμηνο εργασιας και η ζωη φανηκε να μου σκαει ενα χαμογελο.Οντως αν και κουραστικο ηταν το καλυτερο διαστημα.Μολις ομως ολο αυτο τελειωσε ξαναγυρισα στην ιδια κατασταση και μπορω να πω οτι νιωθω ακομα χειροτερα γιατι ειδα πως ειναι οχι μονο να εχεις χρηματα για τις βασικες σου αναγκες αλλα πως ειναι να αισθανεσαι οτι αξιζεις και εισαι χρησιμος καπου.Δυστυχως ολο αυτο το αγχος μου εχει δημιουργησει προβληματα υγειας με αποτελεσμα να επιβαρυνεται ακομα περισσοτερο η ψυχολογια μου.Εδω και μηνες δεν εχω διαθεση για τιποτα εχω απομακρυνθει ακομα και απο τους ελαχιστους ανθρωπους που παρεμειναν στη ζωη μου και αυτο γιατι πλεον δεν νιωθω οτι μπορω να συγχωρω συμπεριφορες που με πληγωνουν.Για να σας δωσω ενα παραδειγμα απομακρυνθηκα απο ατομο που θεωρουσα αδελφη μου γιατι δεν μου σταθηκε στην προσφατη ασθενεια του γιου μου.Και μη φανταστειτε οτι ζητουσα κατι ακραιο απλα ενδιαφερον και ενα ειμαι εδω αν χρειαστεις κατι και αυτο δεν το εισεπραξα ενω εγω σε αντιστοιχη κατασταση ημου εκει.Προφανως ζηταω πολλα ισως στις μερες μας ειναι δυσκολο πια να νοιαζομαστε για τους αλλους αλλα προτιμω να ειμαι μονη παρα να εχω διπλα μου ατομα για το θεαθηναι.Αν και αποφαση μου αυτο μου κοστισε παρα πολυ και ειναι ενας ακομα λογος για την κακη μου ψυχολογια.Πολλες φορες θυμαμαι τη μητερα μου που παντα μου ελεγε οταν ειχα προβληματα ολα θα πανε καλα και εγω της φωναζα οτι δεν βλεπει τα πραγματα αντικειμενικα αλλα τωρα τι δεν θα εδινα για να την ειχα εδω και να την ακουσω να μου λεει το ιδιο πραγμα.Το εχω τοσο πολυ αναγκη αλλα αυτη δεν ειναι εδω να μου το πει.Ειναι ασχημο να μην μπορεις να ακουμπησεις καπου και οσο κι αν εχω παιδια ξερω πως εγω πρεπει να στηριξω εκεινα και οχι αυτα εμενα.Και πως να στηριξω αυτα αφου δεν μπορω να στηριξω τον εαυτο μου;Ειναι πολλα τα μετωπα που εχω ανοιχτα απεναντι μου αλλα οι δυναμεις μου δεν επαρκουν.Προσπαθω να σκεφτω το καθε προβλημα ξεχωριστα ωστε να βγαλω μια ακρη αλλα μετα απο λιγο καταληγω να τα σκεφτομαι ολα μαζι και να νιωθω οτι πνιγομαι . Και το χειροτερο ειναι οτι δεν βλεπω τιποτα καλο γυρω μου και εχω σταματησει να ελπιζω σε κατι.Σας παρακαλω αν εχετε αντιμετωπισει καποια παρομοια κατασταση πειτε μου πως καταφερατε να την ξεπερασετε .Σας ευχαριστω πολυ.

Μαρία,

Θα πρέπει εσύ να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Θα μου πεις τι να μας πει μια "απελπισμένη". Σωστό. Αλλά επειδή κι εγώ έχω περάσει πολύ άσχημα τους τελευταίους μήνες μπορώ να σου πω ότι αυτό που μας λείπει είναι το θετικό βλέμμα προς τη ζωή μας. Έχεις δύο παιδιά τα οποία είμαι σίγουρη ότι υπεραγαπάς. Κι αυτά σε υπεραγαπούν. Θα κοιτάς τα μάτια τους και θα βλέπεις τον κόσμο όλο. Έστω κι αν δάκρυα γεμίζουν τα μάτια σου θα ξέρεις ότι αξίζει να παλέψεις γι αυτά που η ευτυχία τους εξαρτάται από σένα και είναι πιο σημαντική απ την δική σου.
Για την φίλη έχω να σου πω το εξής:
Πριν από 1,5 μήνα και ενώ βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και το γνωρίζει, εξαφανίζεται η πιο κοντινή μου φίλη. Χωρίς εξήγηση, χωρίς προειδοποίηση. Περνάω τέτοια στενοχώρια που νομίζω ότι δε θα αντέξω. Ε, σε πληροφορώ ότι πριν από 10 μέρες μιλήσαμε με δική μου πρωτοβουλία. Οι εξηγήσεις που πήρα δεν με κάλυψαν. Κρίμα. Αποφάσισα ότι δεν μου κάνει αυτός ο άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να μου σταθεί στα δύσκολα. Γιατί δεν βρίσκω κανέναν λόγο να κάνω παρέα μαζί της. Νιώθω πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου. Ειλικρινά. Και αρχίζω και βρίσκω άλλα ενδιαφέροντα. Πράγματα που με κάνουν χαρούμενη χωρίς να χρειάζεται να περιμένω από τους άλλους.
Θα σου πω και κάτι που μου είπε ο ψυχολόγος. Προσπάθησε και επικεντρώσου στο να βρεις κάτι που σε γεμίζει και σε ικανοποιεί. Πάλεψε με νύχια και με δόντια να αλλάξεις τη διάθεσή σου. Είσαι δυνατή. Όλοι είμαστε απλά έρχεται μια στιγμή που όλα γίνονται πολύ θολά και νομίζουμε ότι το χάσαμε.
Ελπίζω να σε βοήθησαν έστω και λίγο τα λόγια μου.

Καλή Ανάσταση