Printable View
Καλησπέρα σας. Ειμαι καινούργιος στην ιστοσελίδα αυτην και χαιρομαι πολυ που εχει δημιουργηθεί για όσους πάσχουν απο καποια ασθένεια αλλα και για αντιμετώπιση αλλων προβλημάτων. Ολα άρχισαν στης 10 Φεβρουαριου.Πριν να αρχισω να σας αναλύω,θα ήθελα να τονίσω πως πριν το συμβάν ημουνα ενα πολυ ευχάριστο παιδι(18 ειμαι), πολυ κοινωνικός,και δεν ειχα θέματα μελαγχολίας(και αυτο εαν γινοταν χαρη στην τραγουδίστρια Lana Del Rey
*ΣΥΝΕΧΕΙΑ*
Ολα αρχισαν στις 10 Φεβρουαριου που ειχα κανει εκεινο το βραδυ με τον φιλο μου χρηση χασις.Ολα ητανε φυσιολογικα και η ψυχολογια μου απο την κλιμακα 0-10 ητανε νορμαλ δηλ 5.Εκανα 3 τζουρες και μετα αρχισε το μαρτύριο...Σπάθα κριση πανικού μεσα στην μαστούρα.. Ειχα παθει σκοτοδινη, και οταν ξύπνησα μετα απο 2 λεπτα με ειπε ο φιλος μου οτι ειχα σπασμούς στον ώμο μου.Εκεινη την στιγμη ανέβασα υψηλούς παλμούς και τοτε ηταν που έπαθα κριση πανικού.Βγήκαμε εξω στην πολη μια βολτα και ειχα παθει αποπροσωποιηση.Ητανε το χειροτερο μου βραδυ..Μετα απο την βολτα διοτι δεν μπορουσα να συνέλθω,πήγαμε σπιτι μου και εγω αποκοιμήθηκα.Την επόμενη ημερα ητανε το χειροτερο.Παλι κομματια ημουνα αποπροσωποιηση και δεν είχα καλή συγκεντρωση(όπως τωρα που γραφω).Τελος παντων ρωτησα κάποιους ψυχιάτρους στο Facebook και μετα απο μια εβδομαδα πηγα σε έναν ψυχίατρο. Επειδη μου αρεσει να ψαχνω οτι εχω μονος μου, εψσξα την ολη κατασταση και βρηκα οτι εχω αγχώδης διαταραχή.Πηγα στον ψυχίατρο με ειπε το ιδιο, και με εδωσε συνταγη για zanax(εδω θα ήθελα τι μου προτείνετε αν παρω η οχι) αλλα δεν θελω να παρω απο τωρα λογω ηλικίας(18 ειμαι). Ολο αυτον τον καιρο ειχα φοβο μην μεινω για πάντα ετσι και ακόμα το σκεφτομαι ωρες ωρες αλλα δεν νομιζω να μεινω μιας και ο γιατρός με ειπε θα περασει.Αυτο μονο και μονο το κατάλαβα οταν τις πρωτες ημερες ημουνα ζωντανος-νεκρος. Μετα συνήλθα και ακομα συνέρχομαι. Σήμερα 27 Μαρτιου, νιωθω οτι ειμαι καλα τρωω φρικες , μου έρχονται σκέψεις κακές αλλα είμαι καλυτερα. Η συγκέντρωση μου δεν υπαρχει πολυ αλλα σιγα σιγα θεραπεύεται(θελω να πιστευω). Αλλα για σταθείτε. Ολα αυτα είναι σκέψεις, σωστα? Ειναι στον μερικό έλεγχο μας αυτο. Για αυτο τον λογο μην σκέφτεστε πολλα, βγειτε εξω και προσπαθήστε να περάσετε καλα να περάσετε. Τι σημασία εχει εαν δεν νιώθετε ο εαυτός σας? Εαν εισαστε μεγάλοι σε ηλικια, γινετε ξανα παιδια! Γερνάμε αλλα οχι στην καρδια. Στην καρδια ακομα είμαστε 18χρόνοι οπως εγω.Περάστε την καθε μερα σαν να ειναι η τελευταια,δωστε σημασια στην ζωη σας.Αν μια μερα δεν εχετε ορεξη να βγειτε μην σας παρει απο κατω.ανθρωποι ειμαστε δεν μπορουμε να ειμαστε παντοτε χαρουμενοι..Ωρες ώρες θελω πισω τον παλιο Τάσο. Αλλα ο καινούργιος είναι καλυτερος και γουσταρω!! Μην ξεχνάτε όμως και την μουσικοθεραπεια. Ακούστε αγαπημένα σας κομματια που σας αρεσουνε και σας εκπροσωπουνε.Ακουστε οτι σας ευχαριστεί. Σε αυτον τον τομεα,εμενα μαρεσει η Lana Del Rey και τα ποντιακά. Μεσα απο τα τραγουδια της Lana,εχω αυτην την γλυκια "μελαγχολια" που μου αρεσει,μου ερχονται αναμνήσεις καλοκαιρινές και ζω γενικως.Οπως λεει και ενα ποντιακό τραγουδι "Ολα ειν θεεμ σο σερις ντο θα ευτας εξερτσς=Ολα ειναι θεε μου στο χερι σου εσύ ξερεις τι να κανεις".
Με λίγη υπομονή και προσπάθεια θα βρουν όλα τον δρόμο τους φίλε μου!
Και όπως φαίνεται διαθέτεις αρκετή αισιοδοξία!
Συνέχισε έτσι και μη μασάς!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε όλα!
Ρε ψηλέ... Αν και 18 χρονών σου βγάζω το καπέλο με αυτά που είπες! Εσύ είσαι μια λύση στο πρόβλημα σου μόνος σου. Και πραγματικά μπράβο.
Έτσι προσπαθούσα να πράξω και εγώ με το πρόβλημα της αποπροσωποποιησης και τις τάσεις λυποθιμιων και χρειάστηκε πολύς χρόνος να τα ξεπερασω.
Αν και τα ξεπέρασα πήρα ακόμα πιο πολύ κουράγιο με αυτά που έγραψες. Μπράβο. :')
Καπως ετσι αρχησαν οι δικες μ κρισεις πανικου και ο φοβος για καρδια.... Κανω δυο τρεις καλες.... Το κραταω.. δεν ειχα ξανακανει και εκει τα ειδα ολα επι 5 ωρες ταχυπαλμια ιλλιγκους μουδιασματα νυσταζα κιολας νμζα οτι θα πεθανω.... Τι να πω να ξερεις παντως το χασηση και τετοιες ουσιες θα σ βγαλουν στην επιφανεια αυτο που εισαι η αυτο που καταπιεζεις.... Το μονο σιγουρο καμια φορα δεν ειναι κακο να κανεις μια στις τοσες ισα ισα που μεσω απο αυτο μπορει να καταλαβεις και καποια πραματα...
Δεν αναρωτηθηκες γτ εγινε οταν εκανες το χασης που ολοι το παρωμοιαζουν οοοο χαλαρωνεις κλτπ ζωαρα... Μπα οτι εισαι στο βγαζει στην επιφανεια.
Στα 13 μου είχα πάθει μια κρίση πανικού. τώρα είμαι 19.Είχα πιει ένα φραπέ το μεσημέρι και το βράδυ από εκεί που το περίμενα έπαθα κρίση πανικού. Και εγώ ένιωθα όπως λες εσύ αλλά μετά από λίγο καιρό έγινα εξερετικα καλά χωρίς να πάω σε κανένα γιατρό ή να πάρω κάποιο φάρμακο. Γενικά μην φοβασαι με το παραμικρό. Και μην ξανακάνεις ποτέ χόρτο. Κάποιους τους πηραζει,άλλους όχι. Εμένα πχ αν και με πειράζει ο καφές πίνω κάθε μέρα, δεν παθαίνω κρίσεις πανικού, μια φορά έπαθα στη ζωή μου, αλλά και πάλι ο καφές με πιάνει πολύ καλά ενώ αλλα παιδιά στην ηλικία μου όχι. Το κλειδί λοιπόν είναι ένα. Να μην ξανακάνεις χορτο. Και μην πάρεις φάρμακα.