εχω μετατραυματικο στρες?ειμαι θυμα ψυχοπαθους συμπεριφορας?

καλησπέρα. προσπαθώντας ματαια να βγω από το αδιεξοδο φοβάμαι ότι πεφτω σε καταθλιψη.
ειχα ξαναγραψει δεν θα το αναλυσω πολύ.σχεση με ατομο με ένα περιεργο συνδιασμο σχιζοφρένειας με διπολικη (ισως σχιζοσυναισθηματικη δεν ξερω)..η μια του προσωπικοτητα συγκεντρωνει οοολα τα χαρακτηριστικα ενός ψυχοπαθη όπως διαβαζω στο ιντερνετ τοσο καιρο..μου είναι τοσο δυσκολο να δεχτω ότι αυτος ο ανθρωπος μπορει να μην εχει συναισθηματα..σαν να θελω να πατησω ένα κουμπι και να μου πει καποιος ξαφνικα όλα είναι καλα. 1 χρονο κρατησε η σχεση. αλλα δεν μπορω να βαλω ακομα τερμα μεσα μου. όταν φαινεται να αποκλειεται κάθε προσπαθεια επανασύνδεσης πεφτω σε θλιψη..πονους στο στομαχι..στρεσ κτλ...όταν τίθεται θεμα προσπαθειας επανασύνδεσης εχω αγχος ότι ισως κανω λαθος. αρα μου εχει δημιουργηθεί και εμενα πρόβλημα?αυτος δεν καθεται να μιλησει σοβαρα του στυλ να μιλησει για γιατρους κτλ... ισως τα καταλληλα "θυματα" να είναι ανθρωποι σαν και εμενα που είναι απογοητευμενοι με τη ζωη τους και δεν μπορουν ευκολα να παν παρακατω. η λογικη λεει να απομακρυνθώ..αλλα δεν μπορω να το κανω γιατι με ποναει. αδιεξοδο. και κανεις δεν μπορει να μου επιβεβαιωσει 100% ότι δεν εχει συναισθηματα αν και οι περισσοτερες ενδείξεις αυτό δειχνουν. οταν μου μιλαει ασχημα, πχ επειδή δεν βρισκόμαστε γιατι θελω να κερδισω χρονο να παρω μια αποφαση,κατηγορω και εμενα ότι του προκαλεσα οργη.οταν χανεται παλι δεν νιωθω καλα.θα τρελαθω κι εγω..αληθεια τι είναι καλυτερο για μενα? ευχαριστω..

Την παλευεισ κοπελιά πια μία προσωπικότητα κ άλλη μία έχει απλά έχει ένα υγιές κομμάτι κ το άλλο έχει βλάβη αυτό είναι το βασικό δεύτερον έχει δυσκολία να νιώσει αγάπη δηλαδή μπορεί να νιώθει γ λίγο και να του φεύγει επειδή έχει βλάβη ή λόγω φαρμάκων άμα η μόνη σου ευκαιρία για μόρφωση είναι η τηλεόραση κ το ιντερνέτ δε θα γινόταν γιατροί θα μας τα έλεγαν στο ιντερνέτ τέλος πάντων αυτά είναι τα βασικά που πρέπει να ξέρεις

https://youtu.be/srOxkVgaamo

Βασικα τι σε νοιαζει αν εχει συναισθηματα η οχι απο τη στιγμη που η σχεση ειναι δυσλειτουργικη;
Ας υποθεσουμε οτι ναι, εχει συναισθηματα.
Και; Θα εισαι ευτυχισμενη με αυτον τον ανθρωπο; Θα ειστε καλα μαζι θεωρεις; Ας υποθεσουμε οτι σου μαυριζει τη ψυχη, τα κανει ολα λιμπα και μετα ερχεται στα συγκαλα του και το μετανιωνει και σ'αγαπαει και μπλα μπλα...και τι; Ζωη ειναι αυτο; Εγω προτεινω να απομακρυνθεις και να σταθεις λιγο στα ποδια σου...εχει που εχει τα θεματα του, βγαζεις κι εσυ μια εξαρτηση στα λογια σου...αστο, ειναι πολλα για να τα καταφερετε. Που και δυνατη να ησουν και να καταλαβαινες παλι σχεση εξαρτησης θα ηταν...απο την αναποδη. Θα χρειαζοσουν να σε χρειαζεται. Οι ισορροπιες μεταξυ σας δεν θα ειναι ποτε υγιεις, ουτε οφειλεις να "σωσεις" κανεναν για να σε αγαπησει...λυπαμαι αλλα νομιζω οσο και αν σε ποναει πρεπει να βρεις τη δυναμη να τελειωσει.
Κατα τα αλλα η σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη δεν σημαινει οτι ο ανθρωπος δεν εχει συναισθηματα, εχει (αν ειναι οντως αυτυ η διαγνωση του). Εχω πολυ κοντινο συγγενικο προσωπο με αυτη τη διαγνωση. Σκεψου ομως οτι αυτο θα ηταν ενας λογος να σου πω οκ, μεινε, παλεψε το ξερω γω...αλλα δεν το πιστευω. Ειναι ασχημο, λυπαμαι, με ποναει, βλεπω τη μοναξια και τον πονο που βιωνει το κοντινο μου προσωπο αλλα δυστυχως δεν αλλαζει το γεγονος πως πιστευω οτι δεν μπορει να κανει υγιη σχεση...δεν ξερεις ποσο με ποναει που το γραφω στο φορουμ αυτο αλλα δεν μπορουσα να σου γραψω κατι διαφορετικο απο αυτο που πιστευω...

Επισης την οργη δεν του την προκαλεις εσυ...μονος του οργιαζει επειδη δεν ειναι καλα. Στη χημεια του εγκεφαλου του, πως το λενε. Και να μην ησουν εσυ παλι θα υπεφερε, και που εισαι υποφερει αυτος υποφερεις κι εσυ. Δεν εισαι καθολου σε αδιεξοδο. Απλα ειναι δυσκολη η επιλογη που αισθανεσαι οτι πρεπει να κανεις. Και πιστευω πως η αδυναμια σου να την κανεις δεν οφειλεται σε αγαπη αλλα σε φοβο...η αγαπη μονο δεν αρκει ποτε. Ουτε σε περιπτωσεις υγιων ανθρωπων. Ειναι πολλοι οι παραγοντες που συνδραμουν στο να ανθισει μια σχεση και η αγαπη δεν ειναι ο μονος, δεν ειναι καν μη σου πω. Οποτε...ειμαι αρκετα σιγουρη πως απλα φοβασαι...να μεινεις μονη, να σταθεις στα ποδια σου, να προχωρησεις...

Εγώ πάλι πιστεύω ούτε αυτός ούτε εσύ μπορείτε να κάνετε υγιής σχέσεις οπότε συμφωνώ που είστε μαζί

Πόσο καιρό είστε χώρια τώρα;
Συμφωνώ με αυτά που σου λέει η Ναταλία.
Κορίτσι μου πρέπει να σκεφτείς και να πάρεις μια απόφαση. Ο άνθρωπος αυτός (όποια ταμπέλα κι αν του βάλουμε) είναι έτσι. Τη μια θα είναι γλυκός και τρυφερός και την άλλη θα σε βρίζει και θα σου επιτίθεται. Δεν μπορείς να το αλλάξεις εσύ αυτό! Το θέμα είναι, εσύ μπορείς να ζήσεις έτσι; Αυτή θες να είναι η ζωή σου; αυτή τη σχέση θες;
Αν η απάντηση στα παραπάνω είναι όχι, τότε φύγε. Όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται, όσα ψυχοσωματικά και να εμφανιστούν όπως λες ναυτίες, πόνοι...θα περάσει. Εσύ με αυτό που κάνεις τώρα αρρωσταίνεις. Περνάς όλο το λούκι του χωρισμού και μετά κάνεις πισωγυρίσματα και φτου κ απ την αρχή. Σκέψου λίγο τον εαυτό σου.
Και στην τελική αν θες και το δικό του καλό, ούτε σε αυτόν κάνει καλό αυτό το μπέρδεμα. Δεν τον βοηθάς έτσι, τον κάνεις χειρότερα.