Χωρισαμε αλλα μιλαμε

Μετα απο 2 χρονια σχεσης χωρισα με την κοπελα μου σχετικα ηρεμα.
Ο λογος ηταν οτι αρχισε να πιστευει οτι την θεωρουσα δεδομενη και καποιες ασχημες συμπεριφορες μου οταν τσακωνομασταν.Ηταν σχεση απο αποσταση βεβαια.
Την αγαπαω πολυ την νοιαζομαι την σκεφτομαι συνεχως δεν μπορω να ξεκολλησω το μυαλο μου απο αυτην.
Και ενω με χωρισε εδω και κανα 15νθημερο μιλαμε συνεχως στο τηλεφωνο για πολλες ωρες.
Κοντεψαμε προχθες να κλεισουμε 8 ωρες στο ακουστικο.

Τι μπορει να σημαινει αυτο ? Να εχω ελπιδες?

Οταν το θεμα ερχεται στην σχεση μας μου λεει μην με πιεζεις, αστο να ρολαρει μονο του και οπως παει. Αλλα εμενα μου δινει ελπιδες οτι μιλαμε...

Αδερφέ, πόσων χρονών είστε εσύ και η κοπέλα;
Υπήρξε κάποιο διάλειμμα ή χωρίσατε και από την επομένη κιόλας μιλούσατε;
Σχέση από απόσταση; Δηλαδή...; Έχει παρόμοιο κλίμα η περιοχή σας ή είστε σε διαφορετικό ημισφαίριο;

Ρώτα τον εαυτό σου ένα-ένα και απάντησέ τα... έχει ραγίσει το γυαλί; Έχει σπάσει; Κολλάει; Θα το κόλλαγες ή θα προσπαθούσες να φτιάξεις κάτι καινούργιο λαμβάνοντας υπόψη το όριο θραύσης; Εξελίσσεσαι ή παραμένεις ο ίδιος και απαράλλαχτος; Εκείνη θα τα βλέπει ίδια με εσένα; Αν όχι, θα ήσουν ικανοποιημένος να είσαι με κάποια, με την οποία δεν βλέπετε την σχέση σας απ'την ίδια οπτική γωνία; Η απόσταση για πόσο καιρό θα υπάρχει; Παλεύεται;

Το "άσ'το να ρολλάρει μόνο του και όπως πάει", χωρίς κάποια παρελκόμενα να το προσδιορίζουν, προσωπικά θα το θεωρούσα υπεκφυγή, αν δεν σου ξεκαθαρίζει και η ίδια πώς αισθάνεται. Αν σου ξεκαθαρίζει... έχεις δεδομένα να κρίνεις για το αν έχεις "ελπίδες" ή όχι. Αν και, δύο χρόνια σχέσης, συνεπάγεται ως ένα βαθμό, αυτόματη-ενδότερη γνώση για την ψυχοσύνθεση και τις επιθυμίες του/της συντρόφου.

Κατά τα άλλα υπάρχει και η περίπτωση, το οτι μιλάει μαζί σου στο τηλέφωνο, να είναι μία διέξοδος εκτόνωσης της συναισθηματικής αστάθειας που προέκυψε από τον χωρισμό σας, και μπορεί και να το κάνει χωρίς να το συνειδητοποιεί.
Όμως, υπάρχουν και πολλά άλλα ενδεχόμενα... που εξαρτώνται κυρίως από την προσωπικότητά της. Εσύ πρέπει να πεις... πού στηρίζεις τις σκέψεις σου.

Εγω ειμαι 28 και η κοπελα ειναι 27. Δεν ειχαμε καποιο διαλλειμα γενικα , απλα μετα απο τσακωμο που ειχαμε εκανε ενα μπαμ και χωρισαμε, μου ανεφερε βεβαια οτι το ετοιμαζε μεσα της μερικο καιρο...Οποτε δεν ξξερω ποσο εχει ραγισει το γυαλι. Η αποσταση ειναι 2 ωρες με το αυτοκινητο. Ειναι στιγμες που τις ξεφευγουν πραγματα που λεγαμε οτι θα κανουμε οσο ημασταν μαζι. Δεν ξερω αν κολλαει το γυαλι γιατι λεει οτι δεν με εμπιστευεται και οτι θα κανω τα ιδια. Εγω αντιληφθει τα λαθη που εκανα και το μετανιωνω πικρα. Νιωθω τεραστιος βλακασ και ηλιθιος. Η αποσταση παλευεται αλλα ειχαμε πει οτι θα πηγαινα εγω στην πολη της. Οπως επισης μια συζητηση που εγινε στα γενεθλια μου που με ρωταγε διαφορα του στυλ αν τα ξαναφτιαξουμε αν θα υπαρχει αποσταση και διαφορα τετοια. Τα ιδια πραγματα θελουμε και αυτα ονειρευομασταν παιδια οικογενεια. Μου τονιζει οτι δεν θελει να μιλαμε γι αυτο το θεμα και οτι τωρα δεν θελει σχεση αλλα δεν αντεχει στην ιδεα να μην μιλαμε. Επισης οταν την ρωταω αν θα μπορεσουμε να αλλαξουμε αυτην την κατασταση η απαντηση που παιρνω ειναι δεν ξερω.

Κοίτα... αν σε ένα χωρισμό κάποιος κατηγορεί τον άλλον... είναι πολύ πιθανό οτι και να ξανασμίξουν οι δυο τους, δεν θα έχει πολλά περιθώρια κινήσεων ο "κατηγορούμενος" και θα είναι πολύ συχνά κάτω από ένα τσεκάρισμα... του στυλ... "σου έδωσα κι άλλη ευκαιρία αλλά μου φαίνεται δεν την άξιζες". Αυτό είναι βέβαια ένα μοτίβο που εξαρτάται πολύ από τους χαρακτήρες των εμπλεκομένων και απ'το αν η σχέση είναι σχέση ζωής ή δικαστήριο, αλλά απ'τη στιγμή που εγκαταστάθηκε η ευθύνη μόνο στη μία πλευρά... ε, δεν αλλάζει εύκολα γήπεδο... κι ας λέει η εμπειρία οτι συνήθως φταίνε και οι δυο.

Από εκεί και πέρα μου φαίνεται αρκετά σίγουρη για το οτι ήθελε να χωρίσετε...
Ίσως έχει πέσει στη λούμπα που πέφτουν πολλοί μετά από μεγάλες σχέσεις όταν μπερδεύουν την "συνήθεια" της σχέσης και την επικείμενη μοναξιά, για συνειδητή επιλογή του ιδανικού σεναρίου "α να κρατήσουμε επαφή να κάνουμε να ράνουμε"...
Αυτά για το συναίσθημα.
Μιας και απ'την άλλη είναι και τα πρακτικά/λειτουργικά ζητήματα για τα οποία έχεις πλήρη εικόνα... απόσταση/δουλειά/σπίτι/ανεξαρτησία κλπ κλπ...
Γιατί το συναίσθημα αν είναι αμοιβαίο και δυνατό φτάνει σε σημείο να οδηγήσει κάποιες καταστάσεις... αλλά αν δεν είναι... καταλήγει να οδηγείται άμεσα από τα πρακτικά δεδομένα.


Εσύ τί νομίζεις; Σκέψου με λογική και όχι με συναίσθημα. Πάντα υπάρχει το μακρινό ενδεχόμενο να σε εκπλήξει ο άλλος... αλλά καλύτερα να μην βασίζεσαι εκεί.

Αν ηξερα οτι το κανει απο καθαρη συνηθεια το να μιλαμε κλπ θα της το εκοβα εντελως, θα επεφτα σε πενθος κανα 6μηνο αλλα νομιζω μετα θα το ξεπερνουσα. Αλλα επειδη πεταει υπονοουμενα απο εδω και απο εκει .....
Απλα δεν θελω να χασω την ευκαιρια αν υπαρχει για να ξανασμιξουμε. Οταν μου μιλαει στο τηλεφωνο αλλαζω εντελως διαθεση, χαμογελαω γινομαι αλλος ανθρωπος. Και οταν το κλεινουμε προσγειωνομαι. Μιλαμε και μου δινει ελπιδες...Αμα το ξεκοψω νομιζω, τελειωσε και οριστικα.

Μηπως ελεγε κουφια λογια? Αλλα πως γινεται το Σαββατο να κανουμε σεξ και να λεμε τα ονειρα μας και την Κυριακη να χωριζουμε, εστω και αν το προετοιμαζε καιρο μεσα της..

Μεταξύ μας, 28 χρονών άνθρωπος, ειδικά αν έχεις κάνει κι άλλες σχέσεις πριν από αυτήν, ίσως έχεις καταλάβει από μόνος σου οτι δεν είναι συχνό να βλέπεις λόγια, πράξεις και συναισθήματα να συμπίπτουν επακριβώς... Και σαν άντρες εμείς τα πράγματα τα βλέπουμε πιο "χαζά" που συνεπάγεται και πιο απλοποιημένα... Οι γυναίκες απ'την άλλη έχουν μια έμφυτη τάση προς την υπερανάλυση... και ειδικά σε τέτοια θέματα. Δεν είναι ασυνήθιστο θέλω να πω, το σκηνικό του σ/κ που περιγράφεις. Και μάλιστα όταν προκύπτει ο χωρισμός από έναν τσακωμό που εκεί, πάνω στην ένταση, όποιος δεν είναι ψύχραιμος σαν χαρακτήρας, του 'ρχεται στο μυαλό ακόμα και το πώς του κορνάρανε άσχημα προχθές στο φανάρι... μαζεύονται δηλαδή όλα σαν βουνό το ένα πάνω στο άλλο και παίρνουν φωτιά. Αλλά να σου πω την αλήθεια εγώ παίρνω το θετικό ενδεχόμενο... γιατί αν εσένα σου φαίνονται για κούφια λόγια... όλο και κάποια δείγματα μπορεί να έχεις για να το συμπεράνεις.

Κατ'εμέ επειδή η σύντροφός σου ένιωθε όπως σου λέει οτι ένιωθε, το διάλειμμα το χρειάζεται αυτή η σχέση όπως και να'χει. Και αυτό θα όφειλες κι εσύ στον εαυτό σου... να σταματήσεις να ασχολείσαι με το θέμα και να κοιτάξεις τα υπόλοιπα. Τί νόημα θα έβρισκες στο να είσαι με κάποιον που σκέφτεται ότι δεν θέλει να είσαστε μαζί; Άμα ξεκόψεις όπως λες και τελειώσει οριστικά... μήπως θα μπορούσες να κρίνεις εκ του αποτελέσματος, πως αυτό σημαίνει οτι δεν υπάρχει και κάτι που να αξίζει να προσπαθείς να το περισώσεις;

Τα συνηθίζατε τα σκηνικά χωρίζουμε/τα ξαναβρίσκουμε; Ο τσακωμός τί αιτία/αφορμή είχε;

Οχι δεν ειχαμε τετοια σκηνικα τυπου χωριζουμε τα ξαναβρισκουμε. Σε παλιοτερες σχεσεις για κανα μηνα δεν μπορουσα να σηκωσω κεφαλι αλλα ημουν οκ. Τωρα πλησιαζουν 2 μηνες και δεν μπορω καλα καλα να με σκεφτω χωρις αυτην. Οταν τσακωνομασταν ηταν για χαζομαρες και πολυ απλα θεματα τυπου που θα παμε διακοπες ή πεισματα δεν σου μιλαω για καμια ωρα και ολα καλα(νομιζα). Αυτη προφανως τα κρατουσε μεσα της και εκανε το μπαμ γιατι καθε φορα που τσακωνομασταν νομιζε οτι θα χωριζαμε και καθοταν και εκλεγε και στεναχωριοταν. Προφανως και δεν θελω να ειμαι με καποιον και να μην θελει... Το θεμα ειναι οτι δεν ειχαμε επικοινωνια και μαζι με καποιες καφριλες που εκανα εγω δεν επικοινωνουσαμε και εσκασε η κοπελα ... Ο τσακωμος ο τελευταιος ηταν οτι με εστησε 2 ωρες και δεν ειχε δωσει σημαδια ζωης και επειδη ειναι απο επαρχια ανησυχησα. Τελικα οταν ηρθε μου ειπε τι ειχε γινει(ειχε λυποθημυσει μια φιλη τους και την τρεχανε στα νοσοκομεια) και υπερεβαλα λιγο στις αντιδρασεις μου γιατι ημουν και αυπνος απο βαρδυα. Και σηκωθηκε και εφυγε με κλαμματα. Εκανα καφριλες και ειμαι μ***κας , την εχασα απο δικο μου φταιξιμο και φαντασου οτι πιστευω οτι αυτη ειναι η καταλληλη!Κουφια λογια δεν ξερω αν ηταν, αλλα πως μπορεις το Σαββατο να λες αυτα και την Κυριακη να χωριζεις...

Χμ... μάλιστα.
Όπως τα περιγράφεις οκ φαίνεται οτι μάλλον είχε πιεστεί κάπως η κοπέλα.
Το να αισθάνεσαι μεταμέλεια είναι σίγουρα κάτι που αρμόζει στην περίσταση αφού αναγνωρίζεις κι ο ίδιος οτι έσφαλλες με την συμπεριφορά σου.
Από εκεί και πέρα της τα είχες εκφράσει αυτά που γράφεις εδώ; Της είχες ζητήσει συγνώμη που υπερέβαλλες;
Ιδιαίτερη μου φαίνεται η περίπτωση. Δηλαδή κάτι νιώθουν και οι δύο πλευρές. Αφενός όμως πρέπει εκείνη να αισθανθεί οτι ανάσανε, αφετέρου κι εσύ πρέπει να επαναπροσδιορίσεις κομμάτια της συμπεριφοράς σου... όχι γιατί στο ζητάει έμμεσα εκείνη... αλλά πρέπει να το θες εσύ. Αν το κάνεις επειδή στο ζητήσανε, αργά η γρήγορα θα καταλήξεις πάλι στις μαλακίες που σας έφτασαν εδώ. Δεν είναι εύκολο θέλει προσπάθεια.
Πάντως το να σου λέει "δεν θέλω τώρα σχέση άσ'το να ρολλάρει" κλπ... γαμώτο... υπάρχει το ενδεχόμενο να στα λέει έτσι επειδή δεν θα ήθελε να σου πει ευθέως οτι "μην ελπίζεις έχουμε τελειώσει" γιατί νοιάζεται γενικότερα και για την ψυχολογία σου...
Θα διακινδυνεύσω να σου πω οτι οι πιθανότητες για επανασύνδεση είναι λιγότερες όπως έχουν τα πράγματα... γιατί υπάρχει και η παγιωμένη κατάσταση της απόστασης στη μέση... αλλά θεωρώ οτι ίσως περνάει ακόμα και απ'το χέρι σου... είναι σίγουρα θετικό που μιλάτε... για να γίνει όμως κάτι παραπάνω του τηλεφώνου, πχ καφέ να μιλήσετε από κοντά πρέπει να είναι συνεννοημένο ας πούμε... εννοώντας οτι θα καταλάβεις κάτι και από την συμπεριφορά της όταν της το προτείνεις...

Τί λέγατε αλήθεια οχτώ ώρες στο τηλ; Δηλαδή πώς κυλάει το πράγμα; Ζεστά; Μπορείτε να συζητήσετε, να γελάσετε χωρίς να μπείτε στα δικά σας; Πονηρεύει κιόλας η κουβέντα;

Να φέρεσαι με σεβασμό πάνω απ'όλα αδερφέ... και να αποφεύγεις να συζητάς με ένταση... Τί να πω... καλημερίζω... μακάρι να μοιραστεί τις σκέψεις της μαζί σου και κάποιο γυναικείο μέλος του φόρουμ...



(Τα κατινίστικα παιχνίδια του στυλ ψήνω το ψάρι στα χείλη, κάνω τον αδιάφορο, δεν θα στα πρότεινα παρότι πολλές γυναίκες παρασύρονται με αυτά... γιατί ουσιαστικά δεν προκαλούν ώριμες συνειδητοποιημένες αποφάσεις αλλά αντιδραστικές και εγωιστικές, οπότε δηλαδή ακόμα και να σου έλεγε "α σε θέλω ακόμα" θα ήταν μόνο και μόνο επειδή σε είδε αδιάφορο ή επειδή πας να κάνεις κάτι με καμια άλλη, και όχι επειδή τα ζύγισε και αποφάσισε υπέρ της επανασύνδεσης)

Οχι δεν αισθανομαι μεταμελεια επειδη μου το λενε...Αισθανομαι μεταμελεια επειδη ειδα τι μ***ας ειμαι και τι ζωο με αυτα που εκανα.Ναι της τα εχω εκφρασει, αλλα πιστευει οτι ο ανθρωπος δεν αλλαζει και οτι θα ξανακανω τα ιδια. Απο μια παλιοτερη σχεση που ειχε λεει πως αυτη εκανε περιπου τα ιδια σε ενα τυπο επειδη δεν το αγαπουσε πραγματικα. Ισως και να εχουμε τελειωσει και να μην το ξερω. Στο τηλεφωνο μιλαγαμε ενα 8ωρο λεγαμε αυτα που λεγαμε οταν συναντιομασταν περι ανεμων και υδατων γελουσαμε πειραζομασταν...οπως οταν ειχαμε σχεση χωρις την παραμικρη αναφορα σε μας..οπως παλια. Και να η κουβεντα πηγε στο πονηρο...στο πολυ πονηρο, Ολο το πασχα μιλουσαμε με μυνηματα μεσω μεσεντζερ φωτογραφιες χαμος. Τωρα εχουμε αραιωσει λιγο αν και παλι μιλαμε συνεχως. Την προηγουμενη φορα που ειχαμε βγει περασαμε ομορφα (ενω ημασταν χωρισμενοι) αλλα οταν η κουβεντα πηγε σε μας βουρκωσε και ειπε δεν ξερω κλπ. οποτε δεν το συνεχισα. Το καταλαβαινω αυτο που λες, μου το προτειναν πολυ αλλα δεν ειμαι υπερ αυτης της τακτικης.

Για να κάθετε και να μιλάτε τόσες ώρες σε θέλει ακομα... δείξε το ενδιαφέρον σου... δείξε την αγάπη σου αλλά μην της ζητάς να είστε μαζι... θα δεις που θα γυρίσει γιατί σαγαπαει...

Αυτες τις μερες προσπαθησα να μην της στελνω και να μην την παιρνω τηλεφωνο. Δεν εδειξε καποιο ενδιαφερον, την Πεμπτη της τηλεφωνησα για ενα θεμα υγειας του μπαμπα της. Το Σαββατο μου εστειλε απο μονη της τι κανω κλπ. Γενικα υπαρχει μια απομακρυνση αλλα θελει να επικοινωνουμε. Τι να πω...Ισως να ειναι πολυ μπερδεμενη.

Quote:

---

Originally Posted by f*Society

Αυτες τις μερες προσπαθησα να μην της στελνω και να μην την παιρνω τηλεφωνο. Δεν εδειξε καποιο ενδιαφερον, την Πεμπτη της τηλεφωνησα για ενα θεμα υγειας του μπαμπα της. Το Σαββατο μου εστειλε απο μονη της τι κανω κλπ. Γενικα υπαρχει μια απομακρυνση αλλα θελει να επικοινωνουμε. Τι να πω...Ισως να ειναι πολυ μπερδεμενη.

---

πιθανον να βλεπει και καποιον αλλον, γι αυτο ενω εχετε επικοινωνια σου φαινεται μπερδεμενη.
αν μεν ηθελε να ξεκοψει θα σε εκοβε εντελως, αν ηθελε να ειστε μαζι, θα εκανε μια κουβεντα για να προχωρησετε παρακατω ωστε φυγουν και οι δυσαρεσκειες με την αποσταση κλπ.
η θελει καποιον αλλον και δεν εχει δεσει ακομα το γλυκο και ταλαντευεται, η την θελει εκεινος, ειναι καλη περιπτωση αλλα δεν ειναι σιγουρη οτι θελει η ιδια..

Οποτε παιζει και καποιος αλλος στα σιγουρα? Το να μεινει μονη της επειδη θελει να ξεκουραστει ή οτιδηποτε τετοιο δεν υπαρχει σαν επιλογη ?

Quote:

---

Originally Posted by f*Society

Οποτε παιζει και καποιος αλλος στα σιγουρα? Το να μεινει μονη της επειδη θελει να ξεκουραστει ή οτιδηποτε τετοιο δεν υπαρχει σαν επιλογη ?

---

οοοοοχιιιιιι !!!
οχι στα σιγουρα.
απλα υπαρχει πιθανοτητα.

Τελικα μετα απο λιγη πιεση μου ειπε οτι δεν θελει να εχει σχεση μαζι μου..Τουλαχιστον οχι τωρα. Και ππως ειναι δικαιωμα της να μεινει μονη της. Την προηγουμενη βεβαια μου ελεγε οτι θελει να δει να κανω αλλαγες και αυτες τις αλλαγες θα της δει με το να μιλαμε και να βγαινουμε οποτε ειναι Αθηνα και πως μπορουμε να παμε μαζι διακοπες ....Εντωμεταξυ ειναι σαν να πατησε ενα κουμπι και εξαφανιστηκαν ολα απο μεσα της. Παει διακοπες με φιλες , βγαινει , διασκεδαζει κανονιζει αλλα πραγματα... Νομιζω πως καθε ελπιδα εσβησε πλεον!