Αγχος,ψυχοσωματικα η κατι αλλο?

(25 χρονων)
Γεια σας οπως ειχα ξανα αναφερει εχω θεματα με χρονιο ανχος που αυτο εξελιχθικε σε εκτακτες συστολες κρισης πανικου κλτπ.. εκανα εξετασεις αιματος ολα καλα και ουρων ολα ενταξει καρδιογραφηματα τριπλεξ και χοτλερ μονο ο θυροειδης ξεφευγει λιγακι.
Λοιποννν εδω αρχιζουμε απο τοτε που λεω ειμαι με την καρδια καλα μου εχει καρφωθει οτι εχω κατι αλλο απο κατι στο κεφαλι μεχρι κατι στους πνευμονες η νεφρα και παει λεγοντας.... Νιωθω που και που κατι νευροπονους και τους νιωθω μεσα μ..σε διαφορα σημεια... πραγματικα δε ξερω τι γινεται και καθε μερα νιωθω καπως σκατα...
Μια μερα λοιπον μπαινω και διαβαζω για καρκινο στους ορχεις.... Τι ηθελα και το διαβασα απο τοτε μου φενεται οτι με ποναει το αριστερο μου...με χτυπαει πισω στη πλατη και παει στο ποδι αυτο ερχεται οποτε του καπνισει δλδ πηγαινοερχεται και ασε που μ εχει η καρφωθει οτι εχω κατι σοβαρο και θα φυγω απο αυτον τον κοσμο... Αφηστε που ειδα και ενα ονειρο με τον παππου μου τον συχωρεμενο και με αγκαλιασε... Εκει τα κλασα λεω εχω τπτ καρκινο του πμευμονα απο τι πεθανε δλδ στα 77 αλλα ουτε καπνιζω ουτε πινω ουτε τπτ.... Στους δικους μ εχω σταματησει να μιλαω γιατι τους εχω κουρασει... Τι να πω ισως τα χανω..... γιατι προσπαθω συνεχως να βρω οτι κατι εχει το σωμα μ? και ολο προκαλει οτι ακριβως σκευτω εκει παει ο εγκεφαλος..... Εχω κουραστει μακαρι να πηγαινα πισω οπου ημουν καλυτερα.
Πειτε μου αν εχετε παρωμειες εμπειριες?
Συμπτωματα: Ζαλαδες(ειδικα οταν κοιμαμαι), αποπραγματοποιηση,κουραση, υπνηλια,νευροπονοι(οργανικ οι και μυικοι),εκτακτες,υπερταση καμια φορα,συσπασεις,πονοκεφαλου ς,φουσκωμα στο στομαχι καμια φορα δυσπνοια(σπανια) και ταχυκαρδιες. Πως γινεν αυτο....

Quote:

---

Originally Posted by Kst

(25 χρονων)
Γεια σας οπως ειχα ξανα αναφερει εχω θεματα με χρονιο ανχος που αυτο εξελιχθικε σε εκτακτες συστολες κρισης πανικου κλτπ.. εκανα εξετασεις αιματος ολα καλα και ουρων ολα ενταξει καρδιογραφηματα τριπλεξ και χοτλερ μονο ο θυροειδης ξεφευγει λιγακι.
Λοιποννν εδω αρχιζουμε απο τοτε που λεω ειμαι με την καρδια καλα μου εχει καρφωθει οτι εχω κατι αλλο απο κατι στο κεφαλι μεχρι κατι στους πνευμονες η νεφρα και παει λεγοντας.... Νιωθω που και που κατι νευροπονους και τους νιωθω μεσα μ..σε διαφορα σημεια... πραγματικα δε ξερω τι γινεται και καθε μερα νιωθω καπως σκατα...
Μια μερα λοιπον μπαινω και διαβαζω για καρκινο στους ορχεις.... Τι ηθελα και το διαβασα απο τοτε μου φενεται οτι με ποναει το αριστερο μου...με χτυπαει πισω στη πλατη και παει στο ποδι αυτο ερχεται οποτε του καπνισει δλδ πηγαινοερχεται και ασε που μ εχει η καρφωθει οτι εχω κατι σοβαρο και θα φυγω απο αυτον τον κοσμο... Αφηστε που ειδα και ενα ονειρο με τον παππου μου τον συχωρεμενο και με αγκαλιασε... Εκει τα κλασα λεω εχω τπτ καρκινο του πμευμονα απο τι πεθανε δλδ στα 77 αλλα ουτε καπνιζω ουτε πινω ουτε τπτ.... Στους δικους μ εχω σταματησει να μιλαω γιατι τους εχω κουρασει... Τι να πω ισως τα χανω..... γιατι προσπαθω συνεχως να βρω οτι κατι εχει το σωμα μ? και ολο προκαλει οτι ακριβως σκευτω εκει παει ο εγκεφαλος..... Εχω κουραστει μακαρι να πηγαινα πισω οπου ημουν καλυτερα.
Πειτε μου αν εχετε παρωμειες εμπειριες?
Συμπτωματα: Ζαλαδες(ειδικα οταν κοιμαμαι), αποπραγματοποιηση,κουραση, υπνηλια,νευροπονοι(οργανικ οι και μυικοι),εκτακτες,υπερταση καμια φορα,συσπασεις,πονοκεφαλου ς,φουσκωμα στο στομαχι καμια φορα δυσπνοια(σπανια) και ταχυκαρδιες. Πως γινεν αυτο....

---

Τα έχουμε ξαναπεί εμείς kst. Τα ίδια και από εδώ. Αυτήν την εβδομάδα, πέρα από την καρδιά, μου έχει κολλήσει ότι κάτι συμβαίνει και με τον πνεύμονα μου. Προχθές έκανα πάλι πλήρη αιματολογικο έλεγχο και με εξαίρεση λίγη χοληστερίνη όλα τα άλλα τέλεια, αλλά και πάλι το μυαλό μου εκεί κολλημένο. Τώρα είμαι ανάμεσα στο να παω να με δει πνευμονολογως (σε καρδιολόγο πλέον δεν μπορώ να πάω. Με έχουν μάθει όλοι στην πόλη) η σε ψυχίατρο, να με πλακώσει στα φάρμακα να τελειώνουμε. Πάντως θα σου πω τι μου είχε πει ένας νευρολόγος όταν είχα πάει να με δει την περίοδο που πίστευα ότι έχω κάτι σε στυλ σκπ κτλπ (ναι το πέρασα και αυτό). Μου είπε που λες ότι δεν μπορεί ένα σύμπτωμα να φεύγει από το ένα μέρος του σώματος π. χ χέρια, να πηγαίνει στο στομάχι μετά στους γοφούς, πιο μετά στην σπλινα κοκ και συνέχισε λέγοντας μου ότι δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί αυτης της λουπας που έχω πέσει. Αυτό παθαίνουμε λοιπόν. Είναι η λουπα, ο φαύλος κύκλος της αρρωστοφοβιας μας ο οποίος βρίσκει πάτημα πάνω στην αμφιβολία που μας πιάνει και μας κάνει να λέμε "μας πως; αφού το νιώθω. Την ώρα που με έπιασε ούτε αγχωμένος ήμουν ούτε σκεφτόμουν κάτι άσχημο..." .

Δεν πιστευω οτι ισχυει αυτο που ειπε ο νευρολογος οχι οτι θελω να βγαλω τον αθρωπο οτι δεν ξερει να κανει τη δουλεια του απλα δεν γινεται να το νιωθουμε ολοι μερα με τη μερα αλλαζει.....
Μεπιασε μια κρισουλα 2 λεπτων για μα μην ξεχνιαι τωρα... παλι καλα της καταλαβαινω και τις σταματαω αλλα ο φοβος παραμενει φοβος για κατι κακο και στην τελικη λεω οτι ειναι να γινει θα φανει οποτε... Αλλα και παλι φοβαμαι το περιμενε.
Επισης διαβασα οτι το ανχος χτυπαει σπονδυλικη στηλη το οποιο με την πορεια καθοδηγειται με πονο στα οργανα μεσω νευρων και ας μην εχουμε παθολογικο προβλημα.
Τωρα γτ ειπε ο νευρολογος τετοιο πραμα? Δενν ανχονομαι...

Quote:

---

Originally Posted by Kst

Δεν πιστευω οτι ισχυει αυτο που ειπε ο νευρολογος οχι οτι θελω να βγαλω τον αθρωπο οτι δεν ξερει να κανει τη δουλεια του απλα δεν γινεται να το νιωθουμε ολοι μερα με τη μερα αλλαζει.....
Μεπιασε μια κρισουλα 2 λεπτων για μα μην ξεχνιαι τωρα... παλι καλα της καταλαβαινω και τις σταματαω αλλα ο φοβος παραμενει φοβος για κατι κακο και στην τελικη λεω οτι ειναι να γινει θα φανει οποτε... Αλλα και παλι φοβαμαι το περιμενε.
Επισης διαβασα οτι το ανχος χτυπαει σπονδυλικη στηλη το οποιο με την πορεια καθοδηγειται με πονο στα οργανα μεσω νευρων και ας μην εχουμε παθολογικο προβλημα.
Τωρα γτ ειπε ο νευρολογος τετοιο πραμα? Δενν ανχονομαι...

---

Θα σου πω πως έλαβα εγώ αυτό που είπε ο γιατρός και πώς βλέπω το πράγμα γενικά. Όπως και σε όλες τις επιστήμες έτσι και στην ιατρική υπάρχει το αίτιο και το αιτιακο. Το σύμπτωμα είναι το αίτιο που μας οδηγεί στους γιατρούς και αυτοί καλούνται να βρουν το αιτιακο, τον λόγο δηλαδή που προκαλείται αυτό το σύμπτωμα. Όταν οι εξετάσεις μας είναι πεντακάθαρες τότε δεν έχει υπόσταση το σύμπτωμα και αυτό γιατί δεν έχει κάποιο παθολογικο εύρημα. Έτσι οι γιατροί το ρίχνουν στο ψυχολογικό κομμάτι. Αυτό έρχεται να το επιβεβαιώσει το ότι αφού το μυαλό, έστω και υποσυνείδητα, έχει πειστεί πως δεν τρέχει κάτι με την καρδιά πχ αλλάζει τροπάρι και προσπαθεί να μας πείσει ότι κάτι συμβαίνει στο στομάχι, στον πνεύμονα κοκ. Όλο αυτό συνεχίζεται και συνεχίζεται μέσο του φαυλου κύκλου μέσα στον οποίο μας ρίχνει η αρρωστοφοβια, η οποία πατάει απάνω στον φόβο και την αμφιβολία του μυαλού μας. Το άγχος δεν είπε κανείς ότι είναι λίγο πράγμα. Για εμένα είναι ο καρκίνος της ψυχής και θεραπεύεται πολύ δύσκολα. Μου λές ότι δεν έχεις άγχος και λίγο πιο πάνω ότι πέρασες μια μικρή κρίση. Η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του πολύ άγχους;