Printable View
ο γιατρος μου ειπε απο τα 20mg aloperidin να το παω στα 40mg γιατι λεει οτι ειμαι σε υποτροπη (δε θα το σχολιασω αυτο..).
νομιζω οτι η μεγιστη δοση ειναι τα 30mg ομως.καλνω λαθος?
δεν ειναι επικινδυνο περα απο το τρεμουλο που θα γινει τεραστιο?
εχει παρει κανεις τετοια ποσοτητα αυτου του φαρμακου?τι παρενεργειες περα απο τρεμουλο εχει?
@μπου έμαθα αρκετά αργότερα ότι στην πρώτη μου νοσηλεια που έφαγα εισαγγελική όταν έκανα απόπειρα μου διναν 40 μγ αλοπεριντιν σε σταγόνες παράλληλα με ινβεγκα και νοζιναν οπότε δεν ξέρω ξεκάθαρα τι παρενέργειες έχει εκτός από μαγκωματα υπνηλια και τρεμουλο
Είναι μεγάλη η δόση ελπίζω να μην μείνεις για πολύ σε αυτήν
Καλή επιτυχία
ευχαριστω εσωτερικη μου
ειναι μεγαλη δοση αυτο νομιζω κι εγω.εχω μεχρι τωρα τρεμουλο σε χερια και υπερκινητικοτητα στα ποδια.
μεχρι 30mg ειχα παρει στο παρελθον.απο εκει και πανω δε ξερω τι γινεται..
μαγκωματα τι ενοεις?λες να κοκαλωσω?παιρνω 4mg akineton retard.εσυ επαιρνες παραπανω?
το παιρνω σε χαπι.οι σταγονες ειναι καλυτερες?
λοιπον boo πρεπεπι να παρεις την υγεια στα χερια σου.
κοιτα να ηρεμησεις και να απαλλαγεις απο σκεψεις που μονο σε επιβαρυνουν.
τι σε οφελει να σκεφτεσαι οτι σε παρακολουθουν οταν μετα αυτο εχει επιπτωση να αυξανεις αυτα τα κωλ.φαρμακα;
κοιτα γρηγορα να ξεδιαλυνεις τη ζωη σου και να την ελαφρυνεις.
τι διαβασμα να κανεις εσυ οταν βρισκεσαι σε υποτροπη..
πες στο γιατρο να το πει στους γονεις σου προσωπικα αυτο !!
κοιτα να ηρεμησεις και να παρεις δυναμεις για να ελαττωσεις οσο μπορεις τα φαρμακα;.
αμα ηξερα πως να διωξω ολο αυτο και απο ποροερχεται δε θα επαιρνα φαρμακα.αλλα δε ξερω πως να το λυσω.
η γιατρος ειπε στους δικους μου οτι καταφερω στις πανελληνιες δε πειραζει κι ας μην τα παω καλα.οτι υπαρχουν εναλλακτικες.
αλλα δε ξερω πως να μη φοβαμαι εξω.με πιανει πανικος, ζαλαδες, ταση για εμετο.περιμενω να ερθει καλοκαιρι να χαλαρωσω.
ισως μειωσουμε και καποιο φαρμακο.
εσεις τι κανετε οταν ειστε σε αναλογη κατασταση?πως το αντιμετωπιζετε?πως το ξεπερνατε?
Δεν γινεται να υο διωξεις οταν εισαι σε υποτροπη αν γινοταν δεν θα χαπακωνομασταν....ακομα και εγω που εχω εναισθησια σε υποτροπη την χανω ειδικα αμα εχω καινουρια συμπτωματα...
Και εγω ειχα ζαλαδες και δυσπνιες ειδικα μεσα στο μετρο και σε καθε επαφη με ανθρωπο ημουν συνεχεια υπο απειλη και σε κατασταση μαχης η φυγης....
Και εμενα μου ανεβασε την αγωγη πλεον περνω 6mg risperdal
τι κακο αυτο να ανεβαζουν τα φαρμακα Μα τι γιατροι ειναι οι ψυχιατροι ,το μονο που ξερουν ειναι οι δοσολογιεσ των φαρμακων?ενταξει ειπαμε δεν υπαρχει απεικονιση της ψυχης για να ξερουν τα ψυχω του καθενα αλλα να μη μποροουν να προσφερουν τιποτα αλλο εκτος απο φαρμακα Ενας ιρβιν Γιαλλομ κ ενας Γιουγκ τελικα υπηρξαν
@μπου εγω δεν μπορεσα εχασα δυο εξεταστικες απο τα πολλα φαρμακα και αλλες δυο επειδη ημουν μεσα... ειναι δυσκολο να διαβασεις με τοσο μεγαλες δοσεις... ακομη θυμαμαι την υπνηλια που ειχα...
ααα και πολλη σιελλορροια με το αλοπεριντιν
καλα δεν προκειται αυτες τις μερες να παρω 40μγ. ξεκινησα απο τα 25μγ και σημερα θα το παω 30μγ γιατι δε με εχει πιασει.απο μονη μου αυτο.μηπως και με πιασει καμια μικροτερη ποσοτητα απο τα 40μγ.πολυ καταστολη ρε παιδια...κοτοπουλο ολη τη μερα και πολυ υπνος
Δεν έχω συνταγή επιτυχίας αλλά παντα πήγαινα με το σκεπτικό να δίνω όσο πιστεύω εγώ πως μπορω να δώσω.Πχ ο γιατρός ηταν πιο "πιεστικός",δηλ με ήθελε να δοκιμαζω απο νωρίς για να μη χάνω χρονο ίσως.Πχ ήθελε να προσπαθήσω να διαβάσω μαθημα μετα απο 6 μηνες θεραπείας.Εγώ εκείνη την περίοδο δεν μπορουσα να δω τηλεοραση απο ελλειψη συγκέντρωσης κ όταν πήγα να διαβάσω μαθημα φυσικά δεν καταλάβαινα τπτ γιατί δεν είχα επανέλθει στην πραγματικότητα.
Προσωπικά θεωρούσα πως μπορουσα να κάνω κάτι με σχολή μετα απο 3,5-4 χρόνια οπου ήμουν σε απουσία ψυχοπαθολογίας.Αυτό το διαστημα κέρδισα πολλά κ εκανα οτι περνούσε απο το χερι μου.Δεν έκατσε ευκαιρία για εκπαίδευση όμως.Τεσπα το κυριότερο για ανάρρωσή είναι τα πρωτα χρόνια να εχεις ηρεμία.Οι πανελλαδικες είναι σαν να παίρνεις ενα σπασμένο ποδι κ να το χτυπας με βαριοπουλα.Απλα δεν είναι ρεαλιστικό όταν ξέρεις πως υγιει κατα τα αλλά ατομα φτάνουν στην αυτοκτονία μετα απο πανελλαδικές πχ.
Ακραίες καταστάσεις άγχους=βαριοπουλα
καταρχην δινεις πανελλαδικες οποτε ειναι φυσικο να εχεις περισσοτερο αγχος που πυροδοτει την ψυχωση.
κοιτα να τα βρεις με τους δικους σου κ να ηρεμησεις.
να εχεις περισσοτερη αυτοπεποιθηση κ σε ιδεες να μη δινεις σημασια και να αποφευγεις την τηλεοραση που εχει πολλους ψυχοπαθεις κ μη βλεπεις / ακους / διαβαζεις τρελα πραγματα.
να μη πινεις πολλους καφεδες, τσαϊ, αλκοολ, χορτο κλπ.
να ασχολεισαι με τη φυση και οσο μπορεις να εισαι μεσα στη φυση.
αποδεξου καταρχην την κατασταση κ μη ζητας υπερβολικα πραγματα απο τον εαυτο σου.
πανω απο ολα η υγεια.
Quote:
Originally Posted by boo
Πανε 4 χρονια που παιρνω φαρμακα..προβλημα εχω απο τα 14 ομως.τωρα ειμαι 29.παιζει να μη γινω ποτε καλα επειδη δεν πηγα νωριτερα σε γιατρο?
Εχω παρει αποφαση οτι δε θα περασω αλλα αυτο με απογοητευει απο την αλλη.ή θα ξαναδωσω ή θα δοκιμασω με κατατακτηριες αν εχει η σχολη ή θα παω σε ιεκ.η γιατρος το εχει σιγουρο οτι δε θα περασω αν εχω να τα καταλαβει σωστα και μου λεει κι αυτη για εναλλακτικες.ειναι χτυπημα κατω απο τη ζωνη οι πανελληνιες στη φαση που ειμαι.
Μαλλον υπερεκτιμησα τις δυναμεις μου.
Μενω σε πολη που να βρω τη φυση?το καλοκαιρι που δε θα εχω υποχρεωσεις θα πηγαινω θαλασσα.με γαληνευει.
Πινω 4 καφεδες τη μερα αλλα δε μπορω να κρατηθω αλλιως ξυπνια.
Χορτο εχω να κανω απο τον φλεβαρη.και δεν εχω σκοπο να ξανακανω.
Οι δικοι μου με αντιμετωπιζουν σαν να μην εχω τιποτα και αυτο δε με βοηθαει.λενε οτι φταιει ο χαρακτηρας μου, η ελλειψη αυτοπεποιθησης και το αγχος.δε δεχονται οτι εχω σχιζο.γι αυτο κι εγω εχω σταματησει να τους λεω πως ειμαι καθε φορα.η ψυχολογος μου λεει οτι δε θα το δεχτουν ποτε γιατι δεν το αντεχουν λεει, δε μπορουν να το διαχειριστουν.
Η γιατρος μου ειπε σημερα οτι φταιει το αγχος και οτι δεν πηρα τα πρωινα φαρμακα 3-4 φορες το τελευταιο 20ημερο.αλλα δε βρισκω αλλο τροπο καποιες φορες να νιωσω χαρουμενη και με ενεργεια.
Τα φαρμακα με εχουν χαζεψει.κοιταω για ωρα το κενο.δε σκεφτομαι τιποτα.εχω παραμελησει τελειως τον εαυτο μου.δε κανω μπανιο,δε βουρτσιζω τα δοντια μου, το δωματιο αχουρι, κοιμαμαι με τα ρουχα και βγαινω εξω με αυτα.ετσι ειμαι απο την κυριακη.
Σκεφτομαι οτι η γιατρος ειναι μερος της συνομωσιας και με δοκιμαζει με τα φαρμακα να δει πως θα αντιδρασω.γι αυτο καμις φορα δε τα παιρνω.νιωθω πιο ζωντανη και ευδιαθετη και με ενεργεια.με χαζευουν.
ετσι ειναι αυτο το αλοπεριντιν που παιρνεις ειναι βαρυ φαρμακο και σε χαζευει.
για αυτο κοιτα γρηγορα να γινεις καλυτερα και να ηρεμησεις ωστε να πας σε πιο ελαφρια φαρμακα που θα εισαι καλα.
Quote:
Originally Posted by boo
η μανα μου μου ειπε πως στην ηλικια μου επρεπε να δουλευω και να εχω οικογενεια.στεναχωριεται που με βλεπει ετσι λεει, να παιδευεται το κοριτσι της στα καλυτερα του χρονια.και πως θελει κι αυτη στηριξη για να ανταπεξελθει μαζι μου πολλες φορες...
σκατα