Περίεργο φαινόμενο - ιστορικά καταγεγραμμένο
Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει το θέμα. Αυτή εδώ είναι η πιο κοντινή αν και δεν είναι καν πρόβλημα.
Είμαι 32. Συχνά παθαίνω κάτι, όταν βρίσκομαι στο κρεβάτι, ξαπλωμένος, με κλειστά φώτα, πριν τον ύπνο και είτε έχω πυρετό, είτε έχω πιει και ψιλοζαλίζομαι, είτε είμαι πολύ κουρασμένος, είτε, πιο σπάνια, όταν είμαι νορμάλ.
Ξαφνικά, χωρίς να θυμάμαι ποτέ την στιγμή που ξεκίνησε, (όπως π.χ. δεν θυμόμαστε ποτέ την στιγμή που μας παίρνει ο ύπνος) συμβαίνει το εξής:
1) Αρχίζω να βλέπω τα πάντα γύρω μου, μέσα στο λιγοστό φως του σκοτεινού δωματίου, σαν να βρίσκονται είτε υπερβολικά μακρυά, είτε τελείως κοντά στο μάτι μου, σαν να μπορώ να απλώσω το χέρι και να τα πιάσω ή σαν να είναι χιλιόμετρα μακρυά. Με λίγα λόγια σταματάω να έχω την δυνατότητα να καταλάβω την απόσταση των πραγμάτων. Επίσης, τα πράγματα τριγύρω μοιάζουν πολύ πιο καθαρά, ή η όρασή μου μοιάζει καλύτερη και έτσι μπορώ να δω περισσότερες λεπτομέρειες (δεν εξηγείται επακριβώς).
2) Κάθε μικρός ήχος που τυχόν ακούγεται, μεγεθύνεται μέσα στο κεφάλι μου και ακούγεται πολύ καθαρά. Όλοι οι ήχοι είναι σαν να δημιουργούνται μέσα στο κεφάλι μου και όχι να εισέρχονται από κάποια εξωτερική πηγή όπως αισθανόμαστε όταν ακούμε κάτι. Επίσης είναι σαν να ακούω ακόμα και το τίποτα (δεν εξηγείται επακριβώς).
3) Νοιώθω τα χέρια μου να είναι γεμάτα, σαν να κρατάω κάτι και το στόμα μου γεμάτο σαν να τρώω κάτι.
4) Όταν συμβαίνει, δεν έχω καμία απολύτως σκέψη στο μυαλό μου, ή αν έχω δεν την θυμάμαι ποτέ αργότερα.
Την πρώτη φορά που μου συνέβη, 14 χρόνων, τρομοκρατήθηκα. Τις επόμενες 3 - 4 φορές που μου συνέβη, μόλις ξεκινούσε, σηκωνόμουν τρομοκρατημένος και προσπαθούσα να το σταματήσω, έριχνα νερό στο πρόσωπό μου, έκανα βόλτες πάνω κάτω, πίεζα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τραγουδούσα. Κατάφερνα να το σταματήσω. Ήταν πολύ τρομακτική εμπειρία και μου συνέβαινε χωρίς να την προκαλέσω. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει και τι πρόκειται να πάθω. Αργότερα το σκέφτηκα, το ανέλυσα και κατάλαβα - έπεισα τον εαυτό μου, ότι είναι κάτι που συμβαίνει μέσα στο μυαλό λόγω πυρετού ή κούρασης και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Σήμερα όταν συμβαίνει το απολαμβάνω και μάλιστα θέλω να συμβεί, το βλέπω σαν παιχνίδι και προσπαθώ να δω τι ακριβώς είναι. Αν και μόλις ξεκινάω να αναλύω το φαινόμενο, αυτό αρχίζει να χάνεται.
Τελευταία ασχολήθηκα (δηλαδή κάηκα στο YouTube αλλά και διάβασα 3 σχετικά βιβλία), τελείως τυχαία, με διαλογισμούς, Βουδισμούς, πνευματικές αφυπνίσεις, Krishnamurtηδες και τέτοια. Με αρκετά μεγάλη έκπληξη, ανακάλυψα ότι αυτά τα συμπτώματα, είναι τα ίδια με αυτά που έχει κάποιος όταν "φωτίζεται" πνευματικά (θεία φώτιση, enlightenment...). Είτε φωτίζονται, είναι δε φωτίζονται αυτοί οι Ινδοί Guru, το θέμα είναι ότι αναφέρουν τα ίδια συμπτώματα όταν, κατά την γνώμη τους..., εν μέσω διαλογισμού, "φωτίζονται"!
Ξέρει κανείς τί είναι αυτό που παθαίνω;
Ο γράφων είναι 100% άθεος, 100% άπιστος προς οτιδήποτε "μεταφυσικό" και λάτρης της επιστήμης (κυρίως Φυσική και Ψυχολογία).