Στον δρόμο της ανάρρωσης αλλά ο φαύλος κύκλος της βουλιμίας συνεχίζεται :( :(

Καλησπέρα φορουμ..
Διανύωτον τρίτο χρόνο της βουλιμικής ας το πούμε πορείας.. Είμαι θεωρώ στο στάδιο της ανάρρωσης αλλά έχω ακόμα κάποια μικρά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσω. Άμα φάω κάποιο απαγορευμένο κατ' εμένα φαγητό (σνακς, μουσακάς, γλυκά, τζανκ φουντ, μακαρονάδες, πίτσες, πίτες) κατευθείαν πρέπει να απαλλαγώ από αυτό που θα εισέλθει στο στόμα μου είτε απλά κατευθείαν προκαλέσω εμμετό είτε ενδίδοντας σε ένα τεράστιο αδηφαγικό επεισόδιο τρώγοντας όλα τα απαγορευμένα που υπάρχουν στο σπίτι και προκαλώντας μετα από αυτό εμμετο. Πλέον αυτό το πράγμα δε γίνεται κάθε φορά. Αλλά εξακολουθεί να γίνεται.. Άμα υπάρξει κάποιο από τα προαναφερόμενα στο διατροφολόγιο μου..
Να σημειώσω πως πλέον ο αυτοπροκαλουμενος εμμετός γίνεται μόνο υπό τις συνθήκες που προανέφερα και όχι μετά από κάθε γεύμα όπως γινότανε μέχρι πριν μερικούς μήνες...

Δεν ξέρω πλέον πως να απαλλαγώ από αυτό..

προσπαθησε να μην εχεις απαγορευμενες τροφες η τροφες που τρως για επιβραβευση γιατι οσο αισθανεσαι ενοχη θα αντιδρας ετσι

Πόσο σε καταλαβαίνω δεν φαντάζεσαι.Έχω και εγώ αντίστοιχες εμπειρίες. Αλλά και τι καταφέρνουμε? Και να κάνουμε κακό στον εαυτό μας με τους εμετούς αλλα και να σου πω και κάτι?Τρώμε που τρώμε και δε το απολαμβάνουμε κιόλας. Πόσο κόντρα πια στον ίδιο μας τον εαυτό. Το φαγητό είναι ευχαρίστηση και με το τρόπο που το χειριζόμαστε , στην ουσία δεν γευόμαστε, δεν ευχαριστιόμαστε τίποτα .