Καλησπέρα. ειμαι καινουργιο μελος.γραφω για πρωτη φορα.Πασχω απο διπολικη α πο το 2010. Ημουν παντα καχύποπτη οτι δεν έχω και ειναι απλα μια ψυχολογικη καταπιεση απο την λαθος σχεση που ειχα. Απο καποιες συμπεριφορες οικογενειας και γενικα πιστευα οτι εχει γινει λαθος διαγνωση. Ζω με την ελπιδα να μην ξαναπαθω κριση (εχω παθει 3 αυτα τα χρονια) .πηγα πισω στην ζωη μου και εχω θυμο.περναω τελευταια μια υπερενταση και ξεσπασα προσφατα στον ανθρωπο που μου εμαθε να χαμογελαω και να πιστευω σε μενα. Στον συντροφο μου. Ευχομαι σε ολους καλη συνεχεια θα ηθελα να δω μηνυματα απο ανθρωπους που εχουν να πουν κατι πανω στο θεμα ειτε βιωνουν τον αγωνα της διπολικης ειτε οχι.σας ευχαριστω