Γεια σας. Ειμαι 22 χρονων εχω επιληψια ομως το προβλημα μου δεν ειναι αυτο γιατι λιγο πολυ το εχω συνηθισει εδω και 4 χρονια. Το προβλημα ειναι οτι μενω ακομα με τους γονεις μου και συνεχιζουν να μου κανουν ελεγχο και να μου επιβαλλουν το δικο τους. Αισθανομαι σαν φυλακισμενος γιατι θελω να κανω κατι και σκεφτομαι την αντιδραση και την αρνηση των γονιων μου. Εν τω μεταξυ αν δω καποια δουλεια και παω να στειλω βιογραφικο μου λενε δεν μπορεις γι αυτην την δουλεια με αποτελεσμα να με κανουν να νιωσω αχρηστος. Εχουμε αρπαχτει πολλες φορες σχετικα με τον ελεγχο και 2 φορες "πνιγηκα" και ανοιξα την πορτα και εφυγα. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι οτι οταν ηταν ο αδερφος μου στην ηλικια μου δεν τραβαγε αυτα που τραβαω εγω. Τελος ολο αυτο με εχει κανει να πηγαινω και να καθομαι στην παραλια και να κοιταω την θαλασσα η να ξαπλωνω στο κρεβατι και να κοιταω το ταβανι. Συμβαινει και σε καποιον αλλον αυτη η πιεση; Θα ηθελα να διαβασω τις απαντησεις σας για γνωμες-συμβουλες... (συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο) Δεν ηξερα σε ποια κατηγορια να το βαλω και το εβαλα στην τυχη