Μηχανικά...

Οταν ειμαι αναμεσα σε κοσμο 2 σκεψεις υπαρχουν συνεχεια στον κεφαλι μου.

1.Η θα νομιζω πως αρκετοι με κοιταζουνε θετικα γυναικες/αντρες που αυτο συνηθος γινεται οταν νιωθω Οκ με τον εαυτο μου.
2.Η θα νομιζω πως ολοι με κοιτανε με ειρωνια και αιδια.

Εχω ξεχασει την τελευτεα φορα που δεν με ενοιαζε ο κοσμος γυρο μου.
Δεν ξερω που να με καταταξω.Αποτι ξερω η κοινωνικη φοβια βασιζεται μονο στην πρωτη σκεψη.
Εγω δουλευω μεσα στον κοσμο καθημερινα.Ειναι η μονη κατασταση η οποια δεν εχω στρες και δεν σκεφτομαι παραξενα.
Το παθενω παντα σε εκδηλωσεις- γιορτες.Εκει που ο κοσμος η θα χορευει η θα μιλαει.Εαν δεν κανω τιποτα απο τα 2 νιωθω πολυ αβολα με την σταση μου.Με πιανω να κοιταω το κενο αμηχανα ιδιος οταν εχω πιει και μαυρο.Και ολο αυτο γινεται πολυ πολυ αβολο ειδικα εαν ειμαι με φιλο νιωθω πολυ εντονα πως του μεταφερω την αμηχανια μου και βλεπω αλλαγες στην συμπεριφορα του.
Καμια δυναμη για διαχειριση πανω στην μαστουρα μου.Τελειως εκτεθιμενος.
Βαρεθηκα η ασπρο η μαυρο.Σε σημειο που μια κινηση η εκφραση ενος μπορει να μου διαταραξει-γαμ###σι το μυαλο.
Μονο με τις χαμογελινες περπαταω αερινα.Μονο με αυτα μπορω να νιωσω αποδεχτος απο τον κοσμακι γυρο μου σε μια περισταση.
Αυτες ειναι οι σκεψεις μου.Οσο αβασιμες και αν...
Τι ειχα τι εχασα...

Γεια σου Mauroslosk

Θεωρώ ότι μπορείς να το αντιμετωπίσεις και να το διορθώσεις αυτό .Πίσω από αυτήν την ενσυναίσθηση,το ότι δηλαδή "φορτίζεσαι" μεσα από την ματια των αλλων,κρυβεται η δική σου αυτο-παρατήρηση.Αν το καλοσκεφτείς,μάλλον εσύ πρώτα γινεσαι παρατηρητής του εαυτού σου σε πρώτο (σχεδον ασυνείδητο),και κατόπιν γίνεται αυτό που λες.Προσπάθησε να διαφυλάξεις την ματιά σου,και να αισθάνεσαι τον εαυτό σου,όχι να τον εξετάζεις.Θεωρω ότι αν το κανεις αυτό,το αλλο θα αρχίσει να εκλίπει μόνο του,θα γίνεις πιο "φυσικός"

Χμ, και εγώ το είχα αυτό σε ένα βαθμό, λόγω του πάχους μου. Επειδή εγώ δεν μου αρέσω, θεώρησα ότι και οι άλλοι βλέπουν το ίδιο με εμένα, δηλαδή το πάχος μου, ως αρνητικό. Στην παλιά παρέα που ήμουν και ευτυχώς έφυγα, μου ανέβασαν περισσότερο το κόμπλεξ μου, απέναντι στο πάχος μου, με αποτέλεσμα να στεναχωριόμουν αρκετά. Τώρα που το σκέφτηκα όλο αυτό λογικά και μεθοδευμένα, απλά δεν δίνω καμία σημασία στον άλλον και δεν συγκρίνω το δικό μου σώμα με ένα άλλο, ούτε γενικότερα εμένα σαν προσωπικότητα με άλλη προσωπικότητα. Το ίδιο θεωρώ πως έχεις και εσύ και επειδή βλέπεις σε εσένα κάποιο θέμα σου, πιστεύεις ότι όλοι σε κοιτάνε έτσι. Κοίτα ο κόσμος πάντα θα κρίνει με κακία, μην περιμμένεις καλή κουβέντα από άλλον. Αν έχεις δέκα καλά και ένα κακό, όλοι όμως όλοι, θα κοιτάξουν το ένα κακό, για να κάνουν σύγκριση με τον εαυτό τους και να πιστεύουν ότι εκείνοι, είναι καλύτεροι σαν προσωπικότητες. Μην συγκρίνεις και μην συγκρίνεσαι, άλλη πορεία ζωής έχει ο καθένας και άλλα βιώματα.

Και εγω το ιδιο θεωρω.Αλλα μαλλον δεν μπορω να το αφομοιωσω και να το κρατησω στο μυαλο μου.Σιγουρα θελει προσπαθεια και δεν γινεται απο την μια στην αλλη.Νιωθω ακριβως οπως το ειπες.Εξεταζομαι.Δεν ξερω εαν μπορω να κατευθυνω την σκεψη μου δεν ξερω καν τι διαδικασια να ακολουθησω σε εκεινη την φαση που βρισκομαι. η σκεψη του πρεπει να σκεφτω λογικα, οχι δεν με κοιτανε, οχι δεν με εξεταζουνε, αυτοματα εχω ξεκινησει την αναλυση μου το οποιο οταν το πολεμαω οχι μονο αυτο αλλα ολη την σουμα σκεψεων αρχιζουν τα ψυχοσωματικα...Φαινομαι φαινομαι ολοι με κοιτανε γιατι φαινομαι σκαλωμενος σ-κ-α-λ-ω-μενος.Πολυ τσουχτερα συναισθηματα τοξικα τα οποια μου δημιουργουν καουρα.Και ολο αυτο καταλαβαινεις οτι δεν υπαρχει και οτι ειναι στο μυαλο σου οταν αλλαζεις κλιμα περιβαλλον περναει η μερα και απλα το ξεχνας η το θυμασε και σε ποναει.Αλλα δεν σε ποναει ο κοσμος που σε ειδε γιατι εκει ηταν το προβλημα.Σε ποναει η σταση που ειχες αλλη μια φορα απεναντη σε εσενα.
Το οτι μπορει να ζησω τα υπολοιπα χρονια με αυτην την ανισορροπια δεν με τρομαζει τοσο οσο η λεξη φυσιολογικος.

Λογικα και μεθοδευμενα.Ελπιζω να τα δω και εγω ετσι τα πραγματα καποια στιγμη.Συμφωνω μαζι σου.Και νιωθω αυτα που λες γιατι και εγω αντιμετωπιζα χρονια κριτικη για το σωμα μουΜε αποτελεσμα μεχρι και σημερα ρουφαω κιλια.Σε βαθμο ασυνηδιτου.Ολα βρισκονται γυρο απο την αποψη που εχεις για εσενα.Και αυτο επιδρα τα βλεπεις και μπροστα σου σε συμπεριφορες.Ολο αυτο ομως υπαρχει η δυνατοτητα να τα αλλαξεις.Αλλα δεν ξερω σιγουρα εαν εκει βρισκεται η ουσια του προβληματος.Στο κατω κατω τωρα ο αλλος εαν γουσταρει θα σε γνωρισει για σενα και οχι για τους κοιλιακους τι να πω.Πας παραλια και αν δεν εισαι λαδι φετα και ριγανι νιωθεις μειωνεκτικα.Θαχει πλακα πιστευω να μην σε νοιαζει καθολου για την εμφανιση σου και να χορευεις σε μπιτσομπαρο σταρχιδια σου.Τους χαλας το image.

Quote:

---

Originally Posted by Mauroslosk

Λογικα και μεθοδευμενα.Ελπιζω να τα δω και εγω ετσι τα πραγματα καποια στιγμη.Συμφωνω μαζι σου.Και νιωθω αυτα που λες γιατι και εγω αντιμετωπιζα χρονια κριτικη για το σωμα μουΜε αποτελεσμα μεχρι και σημερα ρουφαω κιλια.Σε βαθμο ασυνηδιτου.Ολα βρισκονται γυρο απο την αποψη που εχεις για εσενα.Και αυτο επιδρα τα βλεπεις και μπροστα σου σε συμπεριφορες.Ολο αυτο ομως υπαρχει η δυνατοτητα να τα αλλαξεις.Αλλα δεν ξερω σιγουρα εαν εκει βρισκεται η ουσια του προβληματος.Στο κατω κατω τωρα ο αλλος εαν γουσταρει θα σε γνωρισει για σενα και οχι για τους κοιλιακους τι να πω.Πας παραλια και αν δεν εισαι λαδι φετα και ριγανι νιωθεις μειωνεκτικα.Θαχει πλακα πιστευω να μην σε νοιαζει καθολου για την εμφανιση σου και να χορευεις σε μπιτσομπαρο σταρχιδια σου.Τους χαλας το image.

---

Όπως ανέφερες και εσύ πολύ σωστά, συγκρίνεις ουσιαστικά τον εαυτό σου με τους άλλους. Κοιτά εγώ αυτό το ξεπέρασα εγωϊστικά και θα σου πω παρακάτω. Αρχικά είμαι στην ηλικία των 19, δεν ενδιαφέρεται κανένας για αυτά που διαβάζω, όμως εμένα μου "άνοιξαν", τους πνευματικούς ορίζοντες πάρα πολύ. Έτσι λοιπόν το πήγα εγωϊστικά, όπως έλεγα στον εαυτό μου, για να μου φύγει αυτό το κόμπλεξ, ότι μπορεί αυτός να έχει κοιλιακούς, αλλά από μυαλό είναι χαζός. Άρα τι παραπάνω έχει από εμένα, τίποτα. Και έτσι σιγά σιγά, αυτοαναιρούσα, τα "είδωλα" του ωραίου και γυμνασμένου σώματος με αυτό που έλεγα στον εαυτό μου. Πολλές φορές το έκανα πράξη αυτό, όπως όταν πήγαινα να ανοίξω μια συζήτηση επιπέδου για διάφορα θέματα, αυτοί οι άνθρωποι αποδείχτηκαν ότι μόνο όμορφο σώμα είχαν τίποτα άλλο. Άρα θεωρώ πως είμαι σε καλύτερη θέση από αυτούς. Το σώμα φτιάχνεται σε ένα χρόνο ή σε κάτι μήνες. Το μυαλό θέλει χρόνια για να καλλιεργηθεί. Εγώ αυτά έλεγα στον εαυτό μου και το πήγαινα εγωϊστικά. Με βοήθησε αρκετά αυτός ο τρόπος. Η παγίδα είναι να μην αποκτήσεις πραγματικό εγωϊσμό μετά, δηλαδή ο εγωϊσμός αυτός, να είναι ελεγχόμενος. Είναι δύσκολος τρόπος γιατί κρύβει αρκετές παγίδες, αλλά εγώ ηρέμισα έτσι κάπως. Ή έλεγα το άλλο στον εαυτό μου, ότι ποιός είναι αυτός και θα με προσβάλλει για το σώμα μου ή θα με κοροϊδέψει γι'αυτό ή θα με μειώσει και θα μου προκαλεί κόμπλεξ; Ένα τίποτα είναι. Έτσι "ανέβαινε" η αυτοπεποίθησή μου, γιατί τα πίστευα αυτά. Είναι δύο δικοί μου τρόποι, που έχουν πολλούς κινδύνους, για να μην "σηκώσεις" μετά πραγματικό εγωϊσμό. Να είναι τόσος ο εγωϊσμός, ώστε να ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή σου. Μπορεί να είναι λάθος οι τρόποι μου και σίγουρα είναι, αλλά ο καθένας έχει μέσα του, τα αντίδοτα σε κάθε πράγμα. Εγώ έχω αυτά.

Οι τροποι σου φιλε κατα την γνωμη μου ειναι ακρως φυσιολογικοι.Ο εγωισμος νομιζω υπαρχει εκει που υπαρχει και ''κινδυνος''.Νομιζω ειναι μια πολυ φυσιολογικη αντιδραση.Και στο κατω κατω απο το να σε ''γα@@σει'' καποιος καλυτερα να το κανεις εσυ πρωτα και δεν λεω να τον ξυλοφορτοσεις.Το βλεπω αυτο το παιχνιδι σε πολλα προσωπα που συναναστρεφομαι.Δυστηχος για μερικους μερικους πρεπει να ασκησεις δυναμη και να μιλησεις λιγο στην γλωσσα τους για να καταλαβουν.Κοιτα παλια ντρεπομουνα να σκεφτω πως Εγω πρεπει να εχω αυτοπεποιθηση οτι εγω πρεπει να δινω εκει που χρειαζεται και αλλα τετοια που εαν δεν τα κανεις μπορει να πεσεις ευκολα στην λουπα
και να σε κακομεταχειριστουν.Με τον τροπο που εξηγησες παραπανω μπορεσα και εβγαλα την θητεια μου με μαγκια.Δυστηχος επρεπε να γινω ζωακι για να μπορεσω να ζησω με 30 ψ@λαρεους ξερεις τι λεω.Η παρεα μου ηταν αυτη που εαν υπεριφανευομουνα κατι η εαν χερομουν για κατι που εκανα τις περισσοτερες φορες δεχομουνα κριτικη αντι να ακουω ομορφα λογια.Ειναι περιεργα τα πραγματα.Καλυτερα εγωιστης και δεν εννοω παρτακιας παρα καταλυτης ολων των ειδων και τον ορεξεων.
Ειναι ολα μπροστα μου οι επιλογες οι λυσεις.Να τις εφαρμοσω δεν μπορω.Πεφτω και πεφτω αποτομα.
Γιατι το 90% που ειναι κοκετες μου φαινονται ανουσιοι.Γιατι νιωθω πως υποκρινονται και καταπιανονται απο καθε ειδους μαλακια?Το κανουν για να μην σκεφτονται?Δεν σκεφτονται?Η μηπως επειδη εχω εγω οτι εχω τα βλεπω ετσι.
Σιγουρα ο καθενας μας μεγαλωσε με διαφορετικο τροπο.Ισως εαν ειχα μια μητερα και εναν πατερα να με καμαρωνουν και να με εμπιστευονται ισως να μην ειχα τετοια θεματακια.Θα μου πεις υπαρχει καιρος για να αλλαξεις την σχεση σου με τους γονεις σου.
Τωρα πια ομως δεν εχω να αλλαξω κατι οτι εζησα εζησα οταν επρεπε να το αλλαξω ημουνα μικρος για τετοια.Και τωρα ποια βλεπω οτι μου γαμησε λιγο την ζωη ολη αυτη η κριτικη πρωτα πρωτα απο το σπιτι μου.Και εδω ερχεται η απαντηση στο γιατι να ειναι τοσο υπεριφανοι και χαρουμενοι οι γυρο ανθρωποι...Και γιαυτο μιλαμε για μια δυσκολη αλλαγη την οποια για να την καταφερεις πρεπει να διαγραψεις.Η να συμφιλιωθεις με οτι σκατα σε εκανε ετσι σκατα.

Νομιζω ολο μου το thread ειναι ενας ζωντανος ''εγωισμος'' παραδειγμα λεω.Εαν δεν ψαχνομουν με εμενα και τους γυρο μου τοτε ισως εκει να υπηρχε ''προβλημα''αλλα ξερω και το αλλο οτι ο ποιο ελευθερος ειναι ο τρελος.Ο τρελος!Αρα επειδη εγω αγαπαω τον εαυτουλι μου και τον ποναω κυριολεκτικα και μεταφορικα η επομενη κινηση ειναι η δραση οποτε μιλαμε καθαρα θεμα εγωισμου.