Τι θα κάνατε αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στο να δείξετε την αδυναμία σας και στο να ηρεμήσετε;
Έχετε χωρίσει ας πούμε κι έχετε "μοιράσει" τις περιοχές σας, εδώ θα πηγαίνεις εσύ, αυτό το μέρος το κρατάω εγώ, αυτό εσύ...
Τι γίνεται αν ξαφνικά ο άλλος σκάσει μύτη στην "δική σας" περιοχή άνετος κι ωραίος; Του το λέτε και του υπενθυμίζετε ευγενικά την άτυπη συμφωνία; Δεν θέλετε να πάψετε να πηγαίνετε εσείς εκεί, αλλά ούτε να τον βλέπετε συνεχώς μπροστά σας, του παραχωρήσατε εξάλλου άλλα μέρη κοινά και το σεβαστήκατε να μην ξαναπατήσετε ποτέ το πόδι σας εκεί. Ηταν παραπάνω απο δίκαιη η μοιρασιά.
Αυτό θα δείξει βεβαίως αδυναμία, αλλά και τι σημασία έχει αν έχει τελικά. Θα δείξει και το κάτα πόσο ο άλλος θα σεβαστεί αυτό που του ζητάτε από την άλλη.
Υπάρχει και το ενδεχόμενο της αθόρυβης απομάκρυνσης. Σταματάτε εσείς να πηγαίνετε εκεί χωρίς να πείτε ή να δείξετε τίποτα. Αυτός πάλι θα καταλάβει οτι το κάνατε για αυτόν βέβαια και δεν ξαναπήγατε αλλά θα έχετε τουλάχιστον το κεφάλι σας ήσυχο. Απλά χάνετε ένα μέρος που σας άρεσε.
Και υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο, καρναβάλι θα το πω εγώ. Συνεχίζετε να πηγαίνετε κανονικά κάνοντας τους τυφλούς και τους άνετους.
Τι θα κάνατε;