Ταμπελες

Γιατί τις τοποθετούμε στον εαυτό μας, στον διπλανό μας, σε μια κοινωνική ομάδα;;

Στην καθημερινότητα έχουν την έννοια του οδηγού ώστε να αποφύγεις το μπέρδεμα κ την ανασφάλεια. Το αίσθημα οτι χάνεσαι σε εναν μπερδεμένο κοσμο.

Τι γίνεται όμως με τις ταμπέλες που μας τοποθετούν η τοποθετούμε στον εαυτό μας;;
Ο Γιωργος είναι έξυπνος αλλά άσχημος
Η Τατιάνα χοντρή κ τεμπελα
Οι τσιγγάνοι εγκληματίες
Οι πολιτικοί όλοι διεφθαρμένοι

Σίγουρα έχουν μια δυναμη για τον λογο οτι είναι απόλυτες.

Αναρωτηθηκατε ποτε να τις αμφισβητησετε;; Κ δεν λέω να πεις εναν ευσωμο ανθρωπο λεπτο η εναν όχι τόσο ευστροφο εξυπνο.
Λέω να αποφύγουμε αυτό το απόλυτο υφακι που μας έχουν διδάξει κ επιβάλλουμε κ μέις στον εαυτό μας.
Να δώσουμε περιθώριο για λάθος στην κρίση μας ειδικα αν παρουμε σαν αρχή το οτι γνωρίζουμε ελάχιστα εναν συνάνθρωπο μας, τον εαυτό μας, μια κοινωνική ομαδα.
Να αποδεχθουμε οτι είμαστε πολυπλευροι κ καλό θα ηταν να μη περιορίζουμε τα χαρακτηριστικά μας με απόλυτες εκφράσεις.

Γενικα υπαρχει πολυ μισος στην κοινωνια αυτο εχω καταλαβει......

Quote:

---

Originally Posted by serios

Γιατί τις τοποθετούμε στον εαυτό μας, στον διπλανό μας, σε μια κοινωνική ομάδα;;

Στην καθημερινότητα έχουν την έννοια του οδηγού ώστε να αποφύγεις το μπέρδεμα κ την ανασφάλεια. Το αίσθημα οτι χάνεσαι σε εναν μπερδεμένο κοσμο.

Τι γίνεται όμως με τις ταμπέλες που μας τοποθετούν η τοποθετούμε στον εαυτό μας;;
Ο Γιωργος είναι έξυπνος αλλά άσχημος
Η Τατιάνα χοντρή κ τεμπελα
Οι τσιγγάνοι εγκληματίες
Οι πολιτικοί όλοι διεφθαρμένοι

Σίγουρα έχουν μια δυναμη για τον λογο οτι είναι απόλυτες.

Αναρωτηθηκατε ποτε να τις αμφισβητησετε;; Κ δεν λέω να πεις εναν ευσωμο ανθρωπο λεπτο η εναν όχι τόσο ευστροφο εξυπνο.
Λέω να αποφύγουμε αυτό το απόλυτο υφακι που μας έχουν διδάξει κ επιβάλλουμε κ μέις στον εαυτό μας.
Να δώσουμε περιθώριο για λάθος στην κρίση μας ειδικα αν παρουμε σαν αρχή το οτι γνωρίζουμε ελάχιστα εναν συνάνθρωπο μας, τον εαυτό μας, μια κοινωνική ομαδα.
Να αποδεχθουμε οτι είμαστε πολυπλευροι κ καλό θα ηταν να μη περιορίζουμε τα χαρακτηριστικά μας με απόλυτες εκφράσεις.

---

Προφανώς είναι κάτι που διδάσκεται πρώτα από την οικόγένεια, έπειτα από το σχολείο και τέλος από την κοινωνία. Όσοι βάζουν ταμπέλες προφανώς και θέλουν να καλύψουν το δικό τους κενό. Ένα κενό που δεν πρόκειται να καλυφθεί ποτέ, γι'αυτό και κακοπροαίρετα βάζουν ταμπέλες στον άλλον/άλλη. Σίγουρα επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση του ατόμου οι ταμπέλες. Προσωπικά δεν έδωσα σημασία σε τέτοια άτομα. Έτσι όπως έβαλε κερί ο Οδυσσέας για τις συρρίνες, έτσι "έκλεινα" και εγώ τα αυτιά μου. Όταν όμως ένιωθα πως με ενοχλεί, το ξεκαθάριζα face to face, δια του λόγου. Δεν θα κάθομαι να δίνω σημασία στον κάθε έναν ή στην κάθε μία. Όλοι έχουμε τα βιώματά μας και την ζωή μας και μας επηρεάζει και η κοινωνία σε αυτό αρνητικά. Ένα παράδειγμα θα πω μόνο, έφερες για παράδειγμα τους πολιτικούς, όλοι βρίζουμε τους πολιτικούς που στην ουσία έχουμε δίκιο. Όμως το πρόβλημα είναι, ότι έτσι καλύπτουν λάθη που έκαναν προηγούμενες γενιές, δεν φταίει ο πολιτικός άμα έπαιρνε ο άλλος διακοποδάνεια ή καταναλωτικά δάνεια για να περνάει καλά. Ούτε είναι ηλίθιοι οι ευρωπαίοι να δίνουν λεφτά τους, για να περνάει ο Έλληνας καλά. Άρα όταν βάζουμε μια ταμπέλα, καλό είναι πρώτα να κοιτάμε τον εαυτό μας και μετά τον άλλον. Έχουμε καταντήσει σαν κοινωνία να κοιτάμε μόνο τον άλλον και ποτέ τον εαυτό μας.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Γιατί τις τοποθετούμε στον εαυτό μας, στον διπλανό μας, σε μια κοινωνική ομάδα;;

Στην καθημερινότητα έχουν την έννοια του οδηγού ώστε να αποφύγεις το μπέρδεμα κ την ανασφάλεια. Το αίσθημα οτι χάνεσαι σε εναν μπερδεμένο κοσμο.

Τι γίνεται όμως με τις ταμπέλες που μας τοποθετούν η τοποθετούμε στον εαυτό μας;;
Ο Γιωργος είναι έξυπνος αλλά άσχημος
Η Τατιάνα χοντρή κ τεμπελα
Οι τσιγγάνοι εγκληματίες
Οι πολιτικοί όλοι διεφθαρμένοι

Σίγουρα έχουν μια δυναμη για τον λογο οτι είναι απόλυτες.

Αναρωτηθηκατε ποτε να τις αμφισβητησετε;; Κ δεν λέω να πεις εναν ευσωμο ανθρωπο λεπτο η εναν όχι τόσο ευστροφο εξυπνο.
Λέω να αποφύγουμε αυτό το απόλυτο υφακι που μας έχουν διδάξει κ επιβάλλουμε κ μέις στον εαυτό μας.
Να δώσουμε περιθώριο για λάθος στην κρίση μας ειδικα αν παρουμε σαν αρχή το οτι γνωρίζουμε ελάχιστα εναν συνάνθρωπο μας, τον εαυτό μας, μια κοινωνική ομαδα.
Να αποδεχθουμε οτι είμαστε πολυπλευροι κ καλό θα ηταν να μη περιορίζουμε τα χαρακτηριστικά μας με απόλυτες εκφράσεις.

---

Νομίζω οτι οι ταμπέλες μπαίνουν για αυτόν ακριβώς τον λόγο που λες. Για να νιώσουμε πιο "ασφαλείς", να νιώσουμε ότι έχουμε τον έλεγχο, οτι τακτοποιούμε πράγματα.
Δεν πιστεύω οτι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να τις αποφύγει εντελώς, είναι παντού γύρω μας και εν μέρει το βρίσκω φυσιολογικό για να μπορούμε να προχωράμε, με την έννοια οτι το χάος τρομάζει και αποπροσανατολίζει, έχουμε ανάγκη από έναν μπούσουλα οπως λες.

Το θέμα είναι οτι αυτές ακριβώς οι ταμπέλες που μας δίνουν έναν μπούσουλα και μια αίσθηση ασφάλειας, αυτές ακριβώς μας περιορίζουν κιόλας. Το νιώθω λίγο σα να φτιάχνουμε μόνοι μας τα κλουβιά στα οποία θα μπούμε μέσα. Και δεν μιλώ μόνο για τις αρνητικές ταμπέλες, αλλά και για τις θετικές, αυτές που μπαίνουν με όλες τις καλές προθέσεις. "Είσαι δυνατός" λένε οι γονείς στα παιδιά τους και αυτό μπορεί να βοηθήσει σε δεδομένες στιγμές αυτόματα όμως είναι και περιοριστικό. Τι γίνεται αν έρθει η στιγμή που θα θέλω να είμαι αδύναμος; Να ζητήσω βοήθεια των άλλων; Να αφήσω κάποιον να με φροντίσει για λίγο; Πώς θα μπορέσω τότε να πετάξω την ταμπέλα του δυνατού και να δω και το αδύναμο κομμάτι μου;

Πολύ δίκοπο μαχαίρι οι ταμπέλες και το θέμα είναι οτι όσο περισσότερο τις χρησιμοποιείς τόσο λιγότερο το γνωρίζεις.
Δεν ειναι εύκολο να σου επιτρέψεις να σκεφτείς και να υπάρξεις έξω από τα πλαίσια που σου έχουν θέσει και που ο ίδιος έθεσες στον εαυτό σου. Θέλει δύναμη και θάρρος η ελευθερία.