Καλημερα, νιωθω εντελως χαλια..Αφορμη η σχεση μου...Εχω σχεση με μια κοπελα, (και γω ειμαι κοπελα), ειμαστε και οι 25 ετων, και πολυ αγαπημενες. Η σχεση μας ειναι πολυ δυνατη και εχουμε πολυ μεγαλη εξαρτηση η μια απο την αλλη και κολλημα, που ειναι το ιδιο σε ενταση απο τη στιγμη που γνωριστηκαμε. Νιωθω οτι οταν χωριζομαστε καταρρεω και δε με ενδιαφερει κανενας αλλος ανθρωπος στην ουσια. Επιλεγουμε να κανουμε τα παντα μαζι , εκτος απο τη δουλεια που δε γινεται...Ειναι ο ανθρωπος μου, και κεινη μου λεει το ιδιο και μου το δειχνει συνεχεια. Εκανα αυτο τον προλογο γιατι δεν ειναι μια συνηθισμενη σχεση, η εξαρτηση και η αγαπη ειναι πολυ εντονη.
Το προβλημα που με εχει κανει χαλια ειναι το εξης. Με τη φιλη μου εχουμε τα παντα κοινα και εχουμε συνεπως και μια κοινη παρεα, που αποτελειται απο αλλα 4 κοριτσια. Εξ αυτων οι 2 ηταν παιδικες φιλες της φιλης μου. Η φιλη μου ουσιαστικα με γνωρισε στην παρεα και απο τοτε κολλησαμε ολες. Να σημειωσω οτι δεν εχουν ιδεα γ τη σχεση μας και μας θεωρουν φιλες, εκτος απο μια που ξερει και μακαρι τελικα να μην ηξερε. Ειναι σχετικα συντηρητικες και δε θα ρισκαραμε να ψυχρανθουμε αν το μαθαινανε. Παμε καθε χρονο μαζι διακοπες και βγαινουμε καθε Σαββατο, ειναι η σταθερη δηλαδη μας παρεα.
Τη μια κοπελα απο την παρεα που ηξερε γ μας και με την οποια καναμε παρεα και εκτος (παιδικη φιλη της φιλης μου) την κοψαμε με τον καιρο διοτι ειχα υποψιες οτι ηθελε τη φιλη μου ερωτικα και δεν το αντεχα, ζηλευα πολυ. Τη φιλη μου ουσιαστικα την εξαναγκασα με τη συμπεριφορα μου να την κοψει, της εκανα σκηνες και απο τοτε τη συγκεκριμενη κοπελα τη βλεπουμε μονο στην κοινη παρεα, αλλα ειμαστε πολυ ψυχραμενες. Εγω δε, ακομη δε μπορω να ξεπερασω πληρως το γεγονος οτι πρωτον καλοβλεπε τη φιλη μου (παρολο που δεν της πολυδινει πια σημασια) και δευτερον το οτι η φιλη μου την ηθελε αρκετα για παρεα και εκανε πολυυυ χρονο να ξεπερασει το οτι επρεπε να την κοψει. Η ιδια μου λεει οτι δεν την ηθελε για παρεα, απλως ηταν παιδικη της φιλη και ενιωσε περιεργα και πενθος που την εχασε με τετοιο τροπο.
Το θεμα ειναι οτι εκει που ειχαμε βρει τις ισορροπιες μας, με τη φιλη μου να εχει γραμμενη αυτη την κοπελα, και πλεον να μπαινουμε μετα κ απο δικα μου σκαμπανεβασματα, ξεσπασματα και ψυχολογικο τραυμα απο ολη αυτη την ιστορια σε μια ομαλη πορεια χωρις εντασεις, η δευτερη παιδικη φιλη της φιλης μου, με την οποια μιλουσανε και μεμονωμενα, αρχισε να κοβει τη φιλη μου. Αυτο εγινε αυτες τις μερες αλλα το εδαφος προετοιμαζοταν καιρο, με την κοπελα αυτη να δειχνει οτι εχει πολλα παραπονα απο τη φιλη μου (πχ δεν την επαιρνε πια η φιλη μου τηλεφωνο) και επειδη εχει βρει ενα γκομενο, τον οποιο η φιλη μου δε συμπαθει (ουτε γω και καμια αλλη).
Συνεπως, η φιλη μου εχει χασει και τις δυο παιδικες της φιλες που ερχονται στην κοινη παρεα, αλλα δεν εχουν μεμονωμενη σχεση με τη φιλη μου οπως παλια, και ειναι πολυ ψυχραμενες. Η φιλη μου φοβαται οτι επειδη οι υπολοιπες δυο κοπελες συμπαθουν πολυ περισσοτερο τις αλλες δυο, θα χωριστει η παρεα γιατι οι δυο ψυχραμενες δε θα θελουν να ερχονται πια ή θα συναντιουνται με τις υπολοιπες αλλες μερες και ετσι και οι αλλες δυο θα κοψουν στο τελος με μας. Να σημειωσω πως αυτες οι δυο δεν ξερουν τι τους γινεται, ουτε ξερουν την απομακρυνση των δυο κοριτσιων απο τη φιλη μου ουτε τιποτα και δε θα ρισκαραμε ποτε να πουμε κατι. Μη ρωτατε πώς γινεται να ειναι στην ιδια παρεα και να μην το βλεπουν. Εγω πιστευω το βλεπουν, αλλα απλα δεν τις νοιαζει να ανακατευτουν γιατι οι συεκγκριμενες θελουν απλα να βγαινουν εξω και δεν ειναι δεμενες με καμια, περα απο αδυναμια που εχουν στις δυο κοπελες που ψυχρανθηκαμε.
Να σημειωσω πως η φιλη μου εχει και μια αλλη παιδικη φιλη, την οποια εγω δεν ξερω προσωπικα, διοτι ειναι κομματακι ακοινωνητη και θελει να κανει παρεα με πολυ συγκεκριμενα ατομα και αντιπαθει ολο τον κοσμο σχεδον.
Το προβλημα ειναι οτι η παρεα φετος οπως καθε χρονο θελει να παμε διακοπες το καλοκαιρι ολες μαζι. Εγω περασα τα δυο προηγουμενα καλοκαιρια ΕΛΕΕΙΝΑ λογω του οτι εβλεπα καποιες κινησεις απο αυτη την κοπελα που ηθελε τη φιλη μου και δε μπορουσα να της πω κ παρα πολλα γιατι οι αλλες δεν ξερουν για μας. Η φιλη μου ηταν τυπικη αλλα εγω δεν αντεχα και μονο που της απαντουσε τυπικα.
Απο την αλλη η φιλη μου μου λεει οτι νιωθει οτι κοβουμε μια συνηθεια χρονων, οτι αισθανεται οτι εχασε και τις δυο παιδικες της φιλες και πως αν παμε διακοπες φαινεται κοψιμο συνολικα απο την παρεα, επειδη εμεις ουσιαστικα καθε χρονο τις παρακινουσαμε να παμε διακοπες. Δε μπορει να το διαχειριστει, φοβαται πολυ οτι θα μεινουμε μονο εμεις οι δυο, και γ αυτο εχει ξεσπασματα, δηλαδη ενω συμφωνησαμε αρχικα να μην παμε μαζι τους τωρα βλεπω οτι εχει δυσκολια εντονη στο να το αποδεχθει. Μου υποσχεθηκε οτι δε θα παμε, αλλα μου ειπε οτι απο τη στιγμη που διαισθανεται οτι θα κοπει με ΟΛΗ την παρεα, στο εγγυς μελλον, οτι της βγαινει αμυντικα να φροντισει τη φιλη που της απεμεινε (οπως λεει) , αυτη την παιδικη της φιλη που εγω ουσιαστικα δεν πολυγνωριζω. Μου λεει συνεχεια οτι μονο εγω θα της μεινω και οτι δε μπορει να το διαχειριστει αυτο, γιατι θελει να εχουμε και μια παρεα. Επισης να σημειωσω οτι θελει πανω απο ενα ατομο για παρεα και γ αυτο μου ειπε οτι αν παει με αυτη την κοπελα τελικα διακοπες, θα πανε σε μια ξαδερφη π εχει κ αλλα ξαδερφια κλπ οποτε θα ειναι ενα πληθος. Εγω δε μπορω να παω προφανως, γιατι δεν κανω παρεα μ αυτη την κοπελα.
Μου εχει κατσει πολυ ασχημα το οτι ορκιζοταν απο μονη της κ χωρις καν να τη ρωταω οτι δε θα κοιμοταν ουτε μια μερα χωριστα απο μενα και τωρα μου παρουσιαζει οτι θα παει διακοπες με αυτη την κοπελα επειδη οπως λεει εχει αναγκη να διατηρησει τη φιλια της. Της ειπα και το ξερει οτι η φιλια δε θα διατηρηθει απλα και μονο επειδη θα παει μαζι της διακοπες, αλλα επιμενει οτι τηε βγαινει σε αμυνα, επειδη εκοψε με τις αλλες δυο παιδικες της φιλες και βλεπει οτι θα κοπει κ με την υπολοιπη κοινη παρεα σιγα σιγα. Νιωθω απιστευτη μοναξια, νιωθω οτι πεθαινω μεσα μου γιατι ενω ξερω οτι δεν ειναι οτι θελει να παει, και οτι το κανει απλως επειδη αγχωνεται για τις φιλιες της, παρ ολα αυτα θα το κανει, ενω εγω ποτε...Της εχω πει οτι εχω μονο εκεινη αναγκη κ απο κει κ περα λιγους γνωστους για κανενα Σαββατο αλλα εκεινη θελει κανονικη παρεα. Μου λεει οτι την καλυπτω σε ολα, οτι δεν ειναι ουσιαστικη της αναγκη αλλα το χρειαζεται για λογους αυτοεκτιμησης και επειδη εχουν ολοι μια παρεα. Νιωθω χαλια, γιατι τσακωνομαστε συνεχεια αυτες τις μερες, και τσακωνομασταν και απιστευτα περυσι κ προπερσι με το θεμα αυτης της κοπελας που γουσταρε τη φιλη μου...Εχω φτασει σε τελμα, δεν αντεχω να βλεπω οτι η φιλη μου εχει αναγκη και αλλους ανθρωπους, με στεναχωρει παρα πολυ. Δε με νοιαζει να βγαινει με αλλη παρεα αλλα αν παει διακοπες νιωθω οτι αφιερωνεται εκατο τοις εκατο και οτι απομακρυνομαστε. Δεν το αντεχω, το σκεφτομαι και τρελαινομαι. Βλεποντας με χαλια, μου ειπε οτι δε θα παει αλλα δεν την πιστευω, παντα ετσι λεει και μετα το αλλαζει οταν με βλεπει καλυτερα. Θελω αληθεια να την κατανοησω, αλλα επειδη δεν εχω την ιδια αναγκη δυσκολευομαι να το αποδεχτω ενω θεωρητικα το καταλαβαινω εκατο τοις εκατο σαν αναγκη. Να σημειωσω οτι ΘΕΛΩ πολυ να παμε διακοπες με την κοινη μας παρεα, αλλα επειδη θα ειναι ΚΑΙ ΑΥΤΗ που ηθελε τη φιλη μου, δεν εχω ΚΑΜΙΑ ΟΡΕΞΗ και δεν το αντεχω να περασω αλλη μια χρονια χαλια (παρολο που πλεον μας εχει γραμμενες η συγκεκριμενη). Δηλαδη εχω εξισου αναγκη απο διακοπες με την παρεα μας, απλως τωρα ΔΕΝ το αντεχει η ψυχολογια μου. Περυσι περασα τοσο χαλια που εκανα μηνες να το ξεπερασω και αυτο με τη βοηθεια ψυχολογου. Μου χτυπησε ολες τις ανασφαλειες μαζεμενες και σκοτωνομασταν με τη φιλη μου.
Πώς να ξεπερασω το γεγονος οτι η φιλη μου εχει αναγκη αλλα ατομα? Ενω εχω και γω, δεν προσπαθω να το καταλαβω...ειμαι εγωιστρια...γιατι?? εχω τρελαθει....
