Φοβος για καρδια

Γεια σας ειμαι ενας εφηβος οπου οι 2 τελευταίοι μηνες εχουν γινει οι χειροτεροι της ζωης μου. Αρχικα αρρυθμιες(κενα και εκτακτες)επειτα ταχυπαλμιες και εδω και το 2ο μηνα τωρα και τα δυο μαζι συν κοπωση,ελειψη ορεξης,ζαλη,ταση προς εμετο,πονο στο θωρακα και το αισθημα παλμων οπου ειναι οτι χειροτερο τουλαχιστον το πρωτο μηνα ελεγα αντε να κοιμηθω να ησυχασω γιατι υπεφερα ολη την ημερα το 2ο μηνα δεν μπορω ουτε να κοιμηθω το σωμα μου κουνιεται ολοκληρο την καρδια μου την νιωθω και την ακουω ολη μερα λες και εχω καλοδιωθει ωστε να ακουω την καρδια μου η παλμοι γινονται αισθητοι απο τους γυρω μου ενω οσοι εχουν πιασει τη καρδια μου λενε κατευθειαν θες να σε παμε σπιτι
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ,ΝΑ ΠΑΙΞΩ,ΝΑ ΒΓΩ,ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΧΩ.

Καλησπέρα φίλε μου..
βλέπω οτι κανείς δεν σου έχει απαντήσει στα μηνύματά σου και πέρνω την πρωτοβουλία.
Λοιπόν.. πρώτα απο όλα σε καταλαβαίνω απόλυτα και κατανοώ τον φόβο και ανασφάλειά σου.
θέλω να ξέρω όμως αν έχεις μιλήσει στους γονείς σου για οτι σου συμβαίνει για να μπορέσω να σου απαντήσω πιο σωστα..

Καλησπερα φιλε μου
Ναι εχω μιλησει πως να μη μιλησω αφου με βλεπουν πως ειμαι ημουν πολυ δραστηριος και δεν φοβομουν για τιποτα και τωρα αυτο.Επισης να αναφερω οτι εχω και μια μικρη δυσπνοια

Βασικά, επειδή υποφέρω από έκτακτες αρρυθμίες εδώ και 8 χρόνια και ξεκίνησαν από το πουθενά, και επειδή το έχω ψάξει πολύ το θέμα με τις αρρυθμίες με γιατρούς και όχι μόνο, να σου πω ότι από τις έκτακτες δεν παθαίνεις τίποτα και είναι ακίνδυνες, παρόλο που είναι πολύ ενοχλητικές και τρομακτικές. Για τις ταχυπαλμίες που λες και το ότι ακούς την καρδιά σου, μου κάνει πιο πολύ ψυχολογικό και είσαι αγχωμένος. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, βασικά για να ηρεμήσεις, είναι να πας σε ένα καρδιολόγο και να του πεις τι έχεις, δεν είναι κακό να κάνεις έναν έλεγχο. Άλλωστε όταν μας ενοχλεί κάτι, πάμε στον αντίστοιχο γιατρό και μια συμβουλή, μην πίνεις καφέ αυτό τον καιρό, γιατί επιβαρύνει τις έκτακτες που έχεις.

Μαρια να εχεις την υγεια σου πρωτα απο ολα
Ειχα παει σε καρδιολογο πριν 1 μηνα τοτε που ηταν το πρωτο σταδιο εκανα καρδιογραφημα υπερηχο και αιματολογικες μου ειπε εισαι μια χαρα ο εισπρακτορας του 50αευρου χωρις να προσβαλω ολους του ιατρους αλλα ο συγκεκριμενος με ειδε μεσα σε 5 λεπτα.Πιο πριν συγκεκριμενα τη πρωτη μερα ειχα παει και στα επειγοντα μου εκανε μονο καρδιογραφημα και μαλλον ηταν νοσυλευτης γιατι ζωγραφιζε αστραπες στο καρδιογραφημα μου.Ολα αυτα που εξηγησα περι ιατρων ειναι το πρωτο μηνα το 2ο μηνα πηγα ξανα στα επειγοντα οπου εκατσα 10ωρες εκανα εξετασεις,καρδιογραφηματα και υπερηχο και εκει μου τα εβγαλαν ολα μια χαρα

Οπότε η καρδιά σου δεν έχει τίποτα. Σίγουρα θα σου είπαν ότι οι έκτακτες που έχεις δεν είναι επικίνδυνες και να μην δίνεις σημασία, γιατί εμένα όλο αυτό τον καιρό έτσι μου λένε. Οπότε προσπάθησε να ηρεμήσεις και βγάλε από το μυαλό σου, ότι έχει κάτι η καρδιά σου ή ότι θα πάθεις κάτι, γιατί αυτό σε κάνει να έχεις ακόμα περισσότερες έκτακτες. Πόσες έκτακτες περίπου κάνεις την μέρα; Είναι πολλές;

Ε το πρωι βραδυ απο 5με10 μοιρασμενα...Δεν μου ειπαν οτι εχω εκτακτες γιατι δεν ειχα οταν πηγα.Εγω καιγομαι για το αισθημα παλμων γιατι δεν με αφηνει να κανω τιποτα ουτε να κοιμηθω παω να κοιμηθω 1καιμισι και με παιρνει ο υπνος 5 με 6

Θα συμφωνήσω με την Μαρία,
και εφόσον λοιπόν όλες οι εξετάσεις σου είναι καθαρές τότε σίγουρα θα σου είπαν οτι είναι ψυχολογικό όλο αυτό.
Στην ουσία περνάς υπερβολική υπερένταση. Κάτι σαν κρίση πανικού αλλά νομίζω στην δική σου περίπτωση ένα κλίκ πιο κάτω.
Ξέρω οτι όταν ξεκινάει όλο αυτό, επειδή είναι τόσο έντονο και τόσο τρομακτικό, ακόμη και όταν κάνουμε όλες τις ιατρικές εξετάσεις συνεχίζουμε να αμφισβιτούμε τους πάντες και δεν μπορούμε να πιστέψουμε οτι πχ το υπερβολικό άγχος και η υπερβολική υπερένταση μπορεί να σε κάνει να νιώθεις έτσι. Παρουσιάζουμε μια άρνηση.
Είσαι πολύ νέος και το έπιασες και νωρίς όλο αυτό.. οπότε η δική μου συμβουλή είναι να απευθυνθείς σε ένα καλό ψυχολόγο (ΟΧΙ ψυχίατρο) που θα σε βοηθήσει αρχικά να καταλάβεις τι ειναι αυτό που σου συμβαίνει για να μην το φοβάσαι πλέον, και στην συνέχεια θα σε βοηθήσει να το διαχειριστείς μέχρι να το αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά.
Την ώρα που μας πιάνουν αυτά τα ψυχοσωματικά ότι και να μας πει κάποιος, αυτά είναι τόσο έντονα και τόσο τρομακτικά που δεν μας αφήνουν να τον "πιστέψουμε". Ναι μεν θα μας ανακουφήσει να μας βοηθήσει κάποιος εκείνη την στιγμή και να νιώσουμε μια σιγουριά, αλλά δεν θα λυθεί το πρόβλημα. Πρέπει να το πιάσεις απο την ρίζα του και ο πιο σίγουρος τρόπος ειναι η βοήθεια του ψυχολόγου.
Μέχρι τότε εγώ θα σου πώ να σε καθυσηχάσω οτι όλο αυτό είναι μόνο μια άμυνα του οργανισμού μας στο υπερβολικό στές και άγχος που έχουμε μέσα μας για κάποιους λόγους που πρέπει να ανακαλύψουμε και οτι κανείς δεν έχει πάθει κάτι κακό απο το άγχος. Χαλάει όμως την ποιότητα ζωής μας και μας αλλάζει σαν ανθρώπους. Όλος ο κόσμος έχει άγχος απλά κάποιοι το βιώνουμε λιγότερο και κάποιοι πολύ περισσότερο και με δυσάρεστες συνέπειες.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε οτι αυτό το φυσιολογικό πράγμα που λέμε άγχος μας κάνει να νιώθουμε τόσο αφύσικα ..αλλά και όμως συμβαίνει. Να χαίρεσαι όμως που δεν έχεις κάτι παθολογικό και δεν κυνδινεύει η ζωούλα σου αλλά για να μην σου χαλάει την ποιότητα ζωής σου να του "σπάσεις τον τσαμπουκά" ..και σε αυτό θα σε βοηθήσει ένας καλός ψυχολόγος ιδιαίτερα κάποιος που χρησιμοποιεί την μέθοδο που λέγεται την γνωσιακή ψυχοθεραπεία.

υγ μέχρι τότε απέφυγε οτιδήποτε διεγερτικά όπως είπε και η ΜΑΡΙΑ τους καφέδες, τα redbull, την ζάχαρη, συμπληρώματα διατροφής κτλ..
Επίσης την έντονη μουσική, τις πολλές ώρες στο κομπιούτερ, ταινίες τρόμου κτλ..
Πίνε ζεστό γάλα που είναι πολύ ηρεμηστικό και θα σε βοηθήσει το βράδυ, άκουγε χαλαρωτική μουσική, απασχόλησε το μυαλό σου με κάτι ευχάριστο όπως πχ να ζωγραφίζεις η να λύνεις ένα σταυρόλεξο, κάνε ένα χαλαρωτικό μπάνιο, πέρνα περισσότερο χρόνο με καλούς φίλους η την οικογένειά σου.. οτιδήποτε ταιριάζει καλύτερα σε εσένα να σε "κουλάρει" και να σε απασχολήσει όσο πιο ευχάριστα γίνεται

Προσπάθησε να μην το σκέπτεσαι γιατί είναι φαύλος κύκλος. Το ένα φέρνει το άλλο και επηρεάζετε το συμπαθομιμητικό σύστημα. Όταν σε πιάνει το σκέπτεσαι και επειδή μετά το σκέπτεσαι το προκαλείς και σε ξαναπιάνει. Κάνε πράγματα, μην σε επηρεάζει, συνέχισε κανονικά την ζωή σου, για να το ξεχάσεις. Δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα. Οι έκτακτες που έχεις δεν είναι πολλές. Μην δίνεις σημασία, αλλά μην πίνεις καφέδες ή πιες ντεκαφεινέ. Ο καφές επηρεάζει και στις έκτακτες και στις ταχυπαλμίες και στο ότι η καρδιά σου χτυπά πιο δυνατά. Είναι διεγερτική ουσία. Εμένα την καφεΐνη μου είπαν να ελαττώσω γιατί επηρεάζει και στο άγχος.

Παιδια να σημειωσω οτι για 2 με 3 χρονια παω σε ψυχολογο λογο ψηχοσωματικων διαταραχων (εφιδρωση και μουδιασμα στα χερια) σ κατα τη διαρκεια μιας πραξης οπως οι εξετασεις και οι παρουσιασεις στο σχολειο και μολις τελειωναν αυτα τελος...καθολου μουδιασμα ουτε εφιδρωση.Τωρα αυτο μου συμβαινει επι 2 μηνες ολη μερα εκτος μεσα σε αυτους τους 2 μηνες ομολογω πως ημουν 3 μερες λιγο καλυτερα απο τις υπολοιπες γιαυτο και μεσα σε αυτες τις 3 μερες εκμεταλλευτηκα το γεγονος και πηγα για τζοκινγκ αλλα μετα ξανα μανα τα ιδια.Ααα καφε δεν πινω το πολυ να εχω πιει 2-3 φορες στη ζωη μου και αυτες πριν 2 χρονια ουτε τα παραπανω που αναφερατε...

Τωρα πια μετα απο αυτο επισκεπτομαι ψυχιατρο οπου μου εγραψε καποια φαρμακα(δεν ηθελα αλλα η αναγκη με εφερε)σαν ποντικι τα παιρνω δεν εχουν δωσει ουτε μια βελτιωση αλλα χειροτερα γινομαι εκτος απο την αδυναμια που ειχα και σιγα σιγα φευγει

Και εγώ έχω μήνες τώρα ταχυκαρδια... αλλά έχω και τρομερό άγχος ... Αυτό φταίει για ολα... προσπάθησε να μην σκέφτεσαι. .. διώξε ότι σε αγχώνει. .. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγω..

Καλημέρα..
ποιά είναι η διάγνωσή σου ακριβός? και τι φάρμακα πέρνεις?
Το έχεις συζητήσει με τους γονείς σου οτι δεν σε βοηθάει ούτε ο ψυχολόγος αλλά και οτι τα φάρμακα σου κάνουν περισσότερο κακό απο ότι καλό? (αν κατάλαβα καλα). Αν ναι, τι σου είπαν γι αυτά? Μήπως να αλλάξεις ψυχολόγο? πολλοί απο εμάς αλλάξαμε κάμποσους μέχρι να βρούμε κάποιον που να "ταιριάξουμε".

Quote:

---

Originally Posted by Sosss

Παιδια να σημειωσω οτι για 2 με 3 χρονια παω σε ψυχολογο λογο ψηχοσωματικων διαταραχων (εφιδρωση και μουδιασμα στα χερια) σ κατα τη διαρκεια μιας πραξης οπως οι εξετασεις και οι παρουσιασεις στο σχολειο και μολις τελειωναν αυτα τελος...καθολου μουδιασμα ουτε εφιδρωση.Τωρα αυτο μου συμβαινει επι 2 μηνες ολη μερα εκτος μεσα σε αυτους τους 2 μηνες ομολογω πως ημουν 3 μερες λιγο καλυτερα απο τις υπολοιπες γιαυτο και μεσα σε αυτες τις 3 μερες εκμεταλλευτηκα το γεγονος και πηγα για τζοκινγκ αλλα μετα ξανα μανα τα ιδια.Ααα καφε δεν πινω το πολυ να εχω πιει 2-3 φορες στη ζωη μου και αυτες πριν 2 χρονια ουτε τα παραπανω που αναφερατε...

---

Σου μιλώ με αγάπη όπως θα μιλούσα στα παιδιά μου αλλά και από προσωπική εμπειρία. Άσε τον ψυχίατρο και τα φάρμακα και ψάξε έναν καλό ψυχολόγο που να σε ξεμπλοκάρει. Έχουν δίκιο οι jock77 και MARIA37 που στο προτείνουν.

Όσο περισσότερο καθυστερείς τόσο πιο αργή βελτίωση θα δεις. Είναι κρίμα να παιδεύεσαι. Προσπάθησε να έχεις κοντά σου 2-3 ανθρώπους που τους εμπιστεύεσαι και σε καταλαβαίνουν και άλλαξε πράγματα στην καθημερινότητά σου με την βοήθειά τους. Πήγαινε για περπάτημα, για μπάνιο, μια βόλτα στη φύση. Κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν. Άκουσε μουσική. Θα σε κάνει να αναγεννηθείς.

Έχε πίστη ότι όλα αυτά είναι απλώς περαστικά. Σε ταλαιπωρούν (και μάρτυς μου ο Θεός δεν ξέρεις πόσο σε νιώθω) αλλά δε θα νικήσουν. Θα νικήσεις εσύ γιατί έχεις επιθυμία να ζήσεις μια πιο όμορφη ζωή χωρίς αυτούς τους εφιάλτες. Πρέπει να πειστείς ότι θα τα καταφέρεις. Μπορείς. Μπορούμε.

Καλή δύναμη