ψυχωσικη διαταραχή και εμμονες λόγω χρήσης ουσιών

Θα ήθελα να ρωτήσω τους παθόντες του φόρουμ, ή όποιον άλλο μπορεί να συνεισφέρει τα παρακάτω.
Κάποιος που έχει πάθει ψυχωσικό επεισόδιο έντονο και με εμμονές (για το άτομο που με ενδιαφέρει, έχει πάθει 2 φορές μία όταν έκοψε μαχαίρι το χασις και μια μετά από περίπου τρία χρόνια) μπορεί να επανέλθει πλήρως;Το άτομο την πρώτη φορά το ξεπέρασε μόνο του σχετικα γρήγορα και όταν το ξαναέπαθε (πιο έντονα) δέχτηκε φαρμακευτική και ψυχιατρική φροντίδα(χωρίς στο ενδιάμεσο να ξαναέχει κάνει χρήση).Υπάρχει σωτηρία ή είναι μια κατάσταση που επαναλαμβάνεται;
Ρωτήστε με ότι μπορεί να σας βοηθήσει για μια πιο συγκεκριμένη απάντηση. Είμαι η κοπέλα του και θέλω να γνωρίζω πληροφορίες γιατ με ενδιαφέρει για την εξέλιξη της σχέσης μας και την περίπτωση οικογένειας.

με φαρμακα νομιζω σε μια πεντετια γινεσαι καινουριοσ ετσι νομιζω εγω

Αυτό που εύχομαι και ελπίζω να ακούσω είναι οτι γίνεσαι λειτουργικός και ότι με μια θεραπεία έστω μακροχρόνια έστω και δια βίου κρατιέσαι σε ισορροπία.Αλλά να είστε ειλικρινείς μαζί μου γιατί είναι χίλιες φορες καλύτερο να ξέρεις τι έχεις να παλέψεις και τι αντέχεις.

Είναι μια πάθηση που δεν έχει βρεθεί ακόμα θεραπεία παρα μονο με φάρμακα καταπολεμουνται τα συμπτώματα.
Η λειτουργικότητα και η πορεία του κάθε ασθενή είναι διαφορετική κ κυμαίνεται απο την ίδρυματοποίηση μέχρι την ανεξάρτητη ζωη. Το ίδιο διαφορετικες είναι κ οι περιπτωσεις των υποτροπών.
Κάποιοι έχουν μονο ενα επεισόδιο άλλοι έχουν περισσότερα. Τα φάρμακα προστατεύουν 80% υπάρχει δηλ πιθανότητα υποτροπής ακόμα κ αν τα παιρνει κάποιος συνήθως όταν υπάρχει μια κατασταση που πυροδοτεί τα συμπτώματα όπως το άγχος.
Υπάρχει μια στατιστική που λέει οτι
25% το ξεπερνούν μετα μια 10ετια
50% τα πηγαίνουν καλά έχοντας κάποια συμπτωματα
25% δεν δείχνουν βελτίωση κ πρεπει να παρακολουθουνται

Για να γίνεις λειτουργικός θέλει προσπάθεια δεν είναι απλό πρώτον δεύτερον εσένα είναι από ουσίες πράγμα που σημαίνει ότι είναι διαφορετικό έτσι νομίζω εγώ

ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ.Πιστευω το καλυτερο μιας και τον αγαπας και τον νοιαζεσε ειναι να το παρεις απο το χερι παντα απο το χερι με χαρα και ειλικρινια.Να τα παρετε μαζι αυτα που νιωθει και να τα αναλυσετε οσο ποιο λογικα μπορεις τουλαχιστον εσυ.Πεστου να μην φοβαται πως κατι θα του τυχει.Να ειναι παντα ετοιμος για το οτι διποτε μπορει να του συμβει.

Το θεμα ειναι να μην φοβαται για αυτα που σκεφτετε.Επισης μπορει να νιωθει μαλακας.Μπορει να νιωθει αχρηστος κακος και μουνοπανο.Να τους πεις πως δεν υπαρχει κακος ανθρωπος αλλα μονο κακες σκεψεις.Γιατι και ο χειρωτερος δολοφονος παντα θα εχει ενα προσωπο που θα του προσφερει ηρεμια και αγαπη.

Και εγώ ηρεμία και αγάπη θέλω να προσφέρω .Μπορεί να φανεί χαζό αλλά έχω εμπιστοσύνη στη θέληση και τη δύναμη του.Ομως ανησυχώ μήπως σε κάθε ζόρι υποτροπιάζει και ακόμα σκέφτομαι τι είδους ευθύνες μπορεί να φέρει εις πέρας.Γιατι δεν εξαρτάται μόνο από τη ν προσπάθεια του αλλά και απο το σώμα του.Αν ήταν έτσι απλά στο χέρι του θα ένιωθα πιο σιγουρη. Οι δικοί μου έχουν λυσσαξει να απομακρυνθώ με τρόπο γιατί η ζωή είναι δυσκολη και τέτοια θέματα τη δυσκολεύουν περισσότερο. Πολύ θα ήθελα να έχω απαντήσεις.Πως υπάρχουν λύσεις πως και άλλοι τα έχουν καταφέρει.

Πάω και εγώ σε ψυχολόγο που με συμβουλεύει πώς να συμπεριφέρομαι και πως να μιλάω. Αυτό που με τρομάζει είναι ότι αυτές οι παθήσεις μου είναι άγνωστες,δεν ξέρω κάποιον να μου πει πως ξεπέρασε τη δικιά του περίπτωση,τι τον βοήθησε τι τον φρενάρει .Τι αλλαγές να περιμένω τώρα στον χαρακτήρα του.Οποιος τα έχει περάσει ας μου πει.

Εγώ είμαι σε υψηλό επίπεδο λειτουργικότητας αλλά κ πάλι δε νομίζω να μπορώ να παντρευτώ σχέση εντάξει αλλά γάμος δύσκολα τώρα για να είσαι λειτουργικός νομίζω θέλει προσπάθεια κάθε μέρα κ διατροφή κ γυμναστική έτσι νομίζω εγώ

Καλησπερα dazed, αν κρινω απο τον εαυτο μου μια χαρα θα τα παει αν εχει εσενα, μπορει να μην ειναι 100% λειτουργικος αλλα θα τα καταφερει, για χρηματα μπορει να παιρνει το επιδομα. Το θεμα ειναι αν εσυ τον αγαπας αληθινα η αν ακους τις βλακειες σορυ κιολας που λενε οι γονεις σου. Απο εσενα εξαρταται αν θα τα παει καλα, χρειαζεται αγαπη και ηρεμια και φυσικα, τα φαρμακα του.

απογοητευμένη, τον αγαπώ πολυ. Είμαστε χρόνια μαζί, εχω ονειρευτεί μια ζωή μαζί του.Σχεδόν έχω τύψεις οτι δε μπόρεσα να τον προστατέψω, γιατί παρόλο που είχε αγάπη και ηρεμία παρόλα αυτά το έπαθε το επεισόδιο. Είχα μπει και νωρίτερα στη διαδικασία να ψάξω το φόρουμ αλλά τότε ήταν αρνητικός για θεραπεία και τα είχα παρατήσει.Τώρα κάνει μια προσπάθεια.Πείστηκε.
Επειδή ήμουν στη φάση "θέλω να κάνω οικογένεια" πρέπει να πιέστηκε. Αυτό ήταν ένα ακόμα θέμα ανάμεσα σε άλλα όπως προσωπικές του επιθυμίες και ανάγκες.Αλλά έκανε ειλικρινή προσπάθεια για χάρη μου.
Δε θέλω να τον επιβαρύνω, πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική και ξεκάθαρη. Προφανώς προέχει η θεραπεία του και θα τον βοηθήσω όπως μπορώ. Αλλά πρέπει να το ψάξω και να μάθω τι γίνεται μετέπειτα για να μη τον φέρω αντιμέτωπο με καταστάσεις που δε θα μπορεί να διαχειριστεί. Διάβαζα κάτι ποστ για ψυχωτικές μητέρες κτλ και όλο αυτό με φρίκαρε. Όταν μπορείς να προλάβεις κάτι καλύτερα να το κάνεις παρά να τρέχεις και να μη φτάνεις μετά.
Θα μου πεις, πολύ μακριά το πήγες. Έχω πολύ άγχος για το μέλλον λόγω της κατάστασης. Θα το λύσω όμως που θα πάει. θα βάλω ένα λινκ από κάτω από παλιότερο θέμα.Το βάζω για μένα για να έχω πιο γρήγορη/εύκολη πρόσβαση γιατί είναι παρόμοιο. https://www.e-psychology.gr/forum/th...89%CF%83%CE%B7

Αλλο ψυχωτικη μητερα, αλλο ψυχωτικος πατερας. Παρολα αυτα για τωρα θα ηταν ενα επιπροσθετο βαρος να του μιλας για οικογενεια, τον επιβαρυνεις πολυ. Οταν ερθει στην ωρα του, για μανα ειναι δυσκολο να ειναι ψυχωτικη αν και οσες εχω γνωρισει η ακουσει εγω αγαπουσαν πολυ το παιδι τους, αλλα κραταει ολη την ευθυνη πανω της και δεν ειναι ευκολο, για πατερα ψυχωτικο ειναι αλλιως, ειναι πολυ πιο ευκολο. Οχι στην παρουσα φαση ομως. Θα κοιταξω το παλιοτερο θεμα, δεν ξερω αν ειναι αυτο με τις ψυχωτικες μητερες, αλλα επειδη θα με ενδιεφερε προσωπικα, αν μπορουσες να μας παραθεσεις το λινκ αν δεν ειναι αυτο, αν δεν ειναι αυτο επαναλαμβανω.

Ο ψυχολογος μου είπε οτι μπορώ να τον βοήθησω αλλά πρέπει να βάλω όρια και να δούμε αν αυτά τον κινητοποιήσουν. Αλλα σε καμία περίπτωση να μην αφήσω τα δικά μου ονειρα. Εγώ τι θέλω το ξέρω, Πως θα ανταποκριθεί δεν ξέρω. Για την ώρα ενημερώνομαι, τίποτα άλλο.Δεν ξέρει τίποτα ο καλός μου για όλες αυτές τις σκέψεις. Γιατί σε αυτή τη φάση άλλα έχουν προτεραιότητα

Το ξερω οτι μπορεις να τον βοηθησεις, σου ειπα, του χρειαζεται αγαπη και ηρεμια, οχι ομως απαιτησεις σε αυτη τη φαση. Δεν μπορει να ανταπεξελθει. Εννοειται οτι και εσυ εχεις ονειρα, αλλα κανε λιγη υπομονη, ελπιζω πως εχεις καιρο μπροστα σου και δεν σε πηραν τα χρονια......Οτι θες ρωτα μας, εγω εχω ψαξει για αυτη την ασθενεια για πανω απο μια πενταετια.