Τα ψυχοφάρμακα δεν είναι απαραίτητα τόσο άσχημα όσο φαίνονται
Με αφορμή κάποια posts που διάβασα εδώ σκέφτηκα να θίξω αυτό το ευαίσθητο θέμα. Αρχικά να σημειώσω πως είμαι 21 χρονών και έχω πάρει φάρμακα για το άγχος και τις κρίσεις πανικού που αντιμετώπιζα. Πρώτον τα φάρμακα πολλές φορές δυστυχώς είναι απαραίτητα. Όσο και να θέλουμε να τα αποφύγουμε δυστυχώς δεν μπορούμε. Πολλοί άνθρωποι έχουν σωθεί, άλλοι πάλι δεν έχουν δει κάποια πρόοδο. Σε μερικούς ανθρώπους ο συνδυασμός ψυχοφαρμάκων ήταν επιτυχημένος, σε άλλους δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κάποιοι άνθρωποι έπρεπε να πάρουν φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάποιοι για μικρότερο. Κάποια φάρμακα είναι βαριά και προκαλούν παρενέργειες ειδικά αν δεν χρησιμοποιούνται σωστά. Και πάει λέγοντας. Το θέμα είναι να μην κατηγορούμε ασύστολα φάρμακα και ψυχιάτρους, να μη λέμε πως η ψυχιατρική και η ψυχολογία είναι ψευδοεπιστήμες. Απλά σκεφτείτε τον κόσμο χωρίς τη ψυχιατρική και τη ψυχολογία. Δεν παίζει έτσι; Σκεφτείτε πόσα προβλήματα έχουν λυθεί, πόσες ψυχικές ασθένειες είναι πλέον ιάσιμες. Και στο να αντιμετωπιστεί μαι ψυχική ασθένεια μεγάλο ρόλο παίζουν τα φάρμακα. Να τονίσω πως δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για μια ζωή. Αν σας πει κάτι τέτοιο κάποιος ψυχιάτρος αλλάξτε τον. Τα φάρμακα δρουν γρήγορα και ανακουφίζουν τον άνθρωπο από πολλά συμπτώματα αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση και να συνταγογραφούνται για ασήμαντα πράγματα. Ξέρω επίσης πως πολλοί έχουν περάσει πολλά εξαιτίας των φαρμάκων. Μπορεί να μη χορηγήθηκαν την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να μην έγινε σωστή χρήση κτλ. Όντως υπάρχουν κάποιοι ψυχιάτροι, οι οποίοι συνταγογραφούν τα φάρμακα για πολλούς λόγους και δεν είναι πάντα καλοπροαίρετοι. Δε σημαίνει όμως πως πρέπει να στήνουμε στον τοίχο ολόκληρη επιστήμη και να την εκτελούμε, ούτε να υπάρχουν δημοσιεύματα τύπου μακριά απο αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά, αντιψυχωτικά κτλ. Πολλοί άνθρωποι έχουν δει θεαματική αλλαγή άλλοι πάλι όχι. Επίσης να τονίσω πως αν κάποιος παίρνει φάρμακα και δεν κάνει ψυχοθεραπεία τότε δεν πρόκειται να υπάρξει βελτίωση. Η φαρμακολογία και η ψυχοθεραπεία είναι μακράν ο καλύτερος συνδυασμός για την αντιμετώπιση των περισσότερων προβλημάτων. Τέλος να σημειώσω πως αυτή τη στιγμή δεν προτρέπω κανέναν να πάρει φάρμακα για ένα απλό άγχος αλλά αν γίνει ανυπόφορο και η καθημερινότητα είναι ένας Γολγοθάς θα τον συμβούλευα και μόνο θα τον συμβούλευα να εξετάσει και αυτή τη λύση. Πάντα σε συνδυασμό με ψυχοθεραπέια. Οπότε ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι επειδή κάποιο φάρμακο δεν ήταν αποτελεσματικό για την περίπτωση μας και ας μη ρίξουμε αμέσως το βάρος στο ψυχιάτρο, ο οποίος προσπαθεί να κάνει τον καλύτερο συνδυασμό για μας.Αυτά.