Όταν το παρελθόν γίνεται παρόν
Καλησπέρα. Τι μπορεί να κάνει κάποιος όταν λάθη και επιλογές του παρελθόντος έρχονται πάλι στο προσκήνιο. Εκεί που θεωρούσες πως δεν θα τα ξανασκεφτείς, που προτίμησες να τα αφήσεις πίσω, μετάνοιωσες και ντρέπεσαι μέχρι τώρα που συνέβησαν και που δεν θα ήθελες να τα είχες κάνει και που παλιά τα έκανες χωρις σκέψη και καμία λογική.
Τι κάνεις όταν συναντάς ανθρώπους από εκείνο το παρελθόν που θέλεις τόσο πολύ να ξεχάσεις, που κάποιες μεμονομένες στιγμές σε στιγμάτισαν και σε ακολουθούν μέχρι τώρα? Φοβάσαι τόσο πολύ, γιατί γνωρίζεις πως τίποτα δεν έχει ξεχαστεί. Τι κάνεις τότε?
Απομακρύνεσαι από όλους και όλα και δημιουργείς μία ζωή μακριά από το σκοτάδι, τα ψέμματα, τους εγωισμούς ή προσπαθείς να υπομείνεις ανθρώπους και καταστάσεις μολονότι ξέρεις ότι γνωρίζουν τα λάθη σου και αυτό σε κάνει να παραλύεις από φόβο και ενοχές?