αγχος ? φαση?καταθλιψη

Δε γνωριζω. Δεν ξερω αν το εγραψα και σε σωστο θεμα για συζητηση.
Σταματαω απο μια δουλεια γιατι εξαντληθηκα σωματικα και ψυχικα. Τα εχω βαλει απο κει κ επειτα κ με τον εαυτο μου.
Τώρα ομως νιωθω με εχει παρει παλι η κατω βολτα αρκετα..αλλα χωρις να μπορω να διαχωρισω αν ειναι
φαση, αν αγχωνομαι ή αν βιωνω καταθλιψη..τα εχω κανει ενα κουβαρι μεσα μου και λογικα "πεφτω" μεσα ολο σε παγιδες
καθως νιωθω εγκλωβισμενη στις σκεψεις μου..με αποτελεσμα να ερχεται κ η απελπισια πλεον .
Αυτο που διαχωριζω ειναι σιγουρα μειωμενη ορεξη, βγαινω με το ζορι -οκ περναω σχετικα καλα-
και βγαινω κ φορες κ δν ξεχνιεμαι. Βεβαια εχω ακυρωσει κ εξοδους κ δν μπορω να πω οτι δεν αποφευγω δε.
Νιωθω ομως οτι κατρακυλαω πλεον και ολο λεω στν εαυτο μου μπας κ βιωνω καταθλιψη παλι; (Εχω ιστορικο καταθλιψη-αγχος) . Ρωταω γτ εχω κοψει παλι αντικαταθλιπτικο και νομιζω μου εχει κανει "ζημια" απ αποψη ψυχολογικης εξαρτησης. Νομιζω οτ δε μπορω ν ανταπεξελθω χωρις αυτο ΄κ δοκιμαζω τν εαυτο μου να δω "αν τ καταφερνω" χωρις αυτο..τι εννοω?
οτι καθε σκεψη,συμπτωμα αγχους τα συνδεω αμεσα με τ οτι κατι εχω...κ δν ξερω αν το μεγαλοποιώ κι εγω η ιδια ή οντως συμβαινει πλεον?

Δε ξερω αν εγινα και σε κανενα κατανοητη:p

Αφου εχεις ιστορικο, δεν αποκλειεται να πηγαινεις προς καταθλιπτικο επεισοδιο ή και υποτροπη.
Εχεις καποιον ψυχιατρο που να σε παρακολουθει? Ειχε συνεναισει στη διακοπη του αντικαταθλιπτικου? Η διακοπη ξεκιναει σταδιακα, οταν για 2 μηνες συνεχομενα αισθανομαστε πληρως καλα. Ειχες φτασει εκει?
Επισης,εχεις κανει ψυχοθεραπεια? Σε ξερει καποιος ψυχολογος καλα ωστε να διαπιστωσει αν οντως το πας για καταθλιψη ή αν εχεις μπει ηδη σε επεισοδιο?
Εγω δεν μπορω να καταλαβω παντως γιατι δεν το περναμε ολοι ιδια. Εγω ξεκιναω οπως περιγραφεις οτι εισαι τωρα και μετα απο λιγο ειμαι ταβλα, τερμα δυσλειτουργικη.
Αν ακομα περνας ψιλοκαλα οπως λες, καλο σημαδι ειναι.
Αλλα θα σε συμβουλευα να το κοιταξεις εγκαιρως πριν σε ρουφηξει η καταθλιψη. Ξερεις, δεν αστειευεται οταν αναλαμβανει δραση.

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

Δε γνωριζω. Δεν ξερω αν το εγραψα και σε σωστο θεμα για συζητηση.
Σταματαω απο μια δουλεια γιατι εξαντληθηκα σωματικα και ψυχικα. Τα εχω βαλει απο κει κ επειτα κ με τον εαυτο μου.
Τώρα ομως νιωθω με εχει παρει παλι η κατω βολτα αρκετα..αλλα χωρις να μπορω να διαχωρισω αν ειναι
φαση, αν αγχωνομαι ή αν βιωνω καταθλιψη..τα εχω κανει ενα κουβαρι μεσα μου και λογικα "πεφτω" μεσα ολο σε παγιδες
καθως νιωθω εγκλωβισμενη στις σκεψεις μου..με αποτελεσμα να ερχεται κ η απελπισια πλεον .
Αυτο που διαχωριζω ειναι σιγουρα μειωμενη ορεξη, βγαινω με το ζορι -οκ περναω σχετικα καλα-
και βγαινω κ φορες κ δν ξεχνιεμαι. Βεβαια εχω ακυρωσει κ εξοδους κ δν μπορω να πω οτι δεν αποφευγω δε.
Νιωθω ομως οτι κατρακυλαω πλεον και ολο λεω στν εαυτο μου μπας κ βιωνω καταθλιψη παλι; (Εχω ιστορικο καταθλιψη-αγχος) . Ρωταω γτ εχω κοψει παλι αντικαταθλιπτικο και νομιζω μου εχει κανει "ζημια" απ αποψη ψυχολογικης εξαρτησης. Νομιζω οτ δε μπορω ν ανταπεξελθω χωρις αυτο ΄κ δοκιμαζω τν εαυτο μου να δω "αν τ καταφερνω" χωρις αυτο..τι εννοω?
οτι καθε σκεψη,συμπτωμα αγχους τα συνδεω αμεσα με τ οτι κατι εχω...κ δν ξερω αν το μεγαλοποιώ κι εγω η ιδια ή οντως συμβαινει πλεον?

Δε ξερω αν εγινα και σε κανενα κατανοητη:p

---

Γειά σου,
Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για συμπτώματα από την διακοπή του αντικαταθληπτικου, καθώς ο εγκέφαλος προσπαθεί σκληρά να ξαναπαραξει μόνος του τους νευροδιαβιβαστες του, και να ξανά αποκτήσει ο οργανισμός όμοιο στάση. Τα έχω περάσει και εγώ! Η προσπάθεια είναι δύσκολη πολύ, ανεξάρτητα από το τι λένε οι ψυχίατροι, και οι περισσότεροι ξαναγυρίζουν στόχος χάπι για να επιζήσουν, ανεξάρτητα από τις μακροπροθεσμες επιπτώσεις, και εφόσον αυτό τους ξαναπιάσει.
Η απόφαση όμως του τι θα κάνεις είναι μόνο δική σου.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Αφου εχεις ιστορικο, δεν αποκλειεται να πηγαινεις προς καταθλιπτικο επεισοδιο ή και υποτροπη.
Εχεις καποιον ψυχιατρο που να σε παρακολουθει? Ειχε συνεναισει στη διακοπη του αντικαταθλιπτικου? Η διακοπη ξεκιναει σταδιακα, οταν για 2 μηνες συνεχομενα αισθανομαστε πληρως καλα. Ειχες φτασει εκει?
Επισης,εχεις κανει ψυχοθεραπεια? Σε ξερει καποιος ψυχολογος καλα ωστε να διαπιστωσει αν οντως το πας για καταθλιψη ή αν εχεις μπει ηδη σε επεισοδιο?
Εγω δεν μπορω να καταλαβω παντως γιατι δεν το περναμε ολοι ιδια. Εγω ξεκιναω οπως περιγραφεις οτι εισαι τωρα και μετα απο λιγο ειμαι ταβλα, τερμα δυσλειτουργικη.
Αν ακομα περνας ψιλοκαλα οπως λες, καλο σημαδι ειναι.
Αλλα θα σε συμβουλευα να το κοιταξεις εγκαιρως πριν σε ρουφηξει η καταθλιψη. Ξερεις, δεν αστειευεται οταν αναλαμβανει δραση.

---

Ναι εχω ψυχιατρο κ χω κανει κ ψυχοθεραπεια κ βηματα θεωρω αρκετα , αλλα πλεον με τν γιατρο βρισκομαστε μακρια και δεν εχουμε τοση επαφη κι ουτε χρειαστηκα. Μιλησαμε λιγο αλλα δεν λεει κτ αυτο με τετοια αποσταση. Ουτε ο ιδιος ειναι σιγουρος κ εννοειται προσφερει τ χαπι που κοιταω ν κοψω μια κ καλη. Οταν λες να το κοιταξω εγκαιρως??
Απλα, στη φαση που ειμαι που δε καταλαβαινω τελειως δε ξερω εγω πως να κινηθω καπως...ναι μεν δραση κ πιεση να κανω πραγματα...αλλα ολο στ ιδια γυρναω κ απ τν αλλη δεν ξερω αν εχω αφεθει και ποσο να ζοριστω ακομα. :(

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Γειά σου,
Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για συμπτώματα από την διακοπή του αντικαταθληπτικου, καθώς ο εγκέφαλος προσπαθεί σκληρά να ξαναπαραξει μόνος του τους νευροδιαβιβαστες του, και να ξανά αποκτήσει ο οργανισμός όμοιο στάση. Τα έχω περάσει και εγώ! Η προσπάθεια είναι δύσκολη πολύ, ανεξάρτητα από το τι λένε οι ψυχίατροι, και οι περισσότεροι ξαναγυρίζουν στόχος χάπι για να επιζήσουν, ανεξάρτητα από τις μακροπροθεσμες επιπτώσεις, και εφόσον αυτό τους ξαναπιάσει.
Η απόφαση όμως του τι θα κάνεις είναι μόνο δική σου.

---

To εχω σκεφτει και αυτο, δεν ξερω κ παλι κατα ποσο ισχυει.
Ποσο καιρο το βιωσες αυτο ? κ εν τελει δεν ξαναπηρες χαπι κλπ ε?

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

Ναι εχω ψυχιατρο κ χω κανει κ ψυχοθεραπεια κ βηματα θεωρω αρκετα , αλλα πλεον με τν γιατρο βρισκομαστε μακρια και δεν εχουμε τοση επαφη κι ουτε χρειαστηκα. Μιλησαμε λιγο αλλα δεν λεει κτ αυτο με τετοια αποσταση. Ουτε ο ιδιος ειναι σιγουρος κ εννοειται προσφερει τ χαπι που κοιταω ν κοψω μια κ καλη. Οταν λες να το κοιταξω εγκαιρως??
Απλα, στη φαση που ειμαι που δε καταλαβαινω τελειως δε ξερω εγω πως να κινηθω καπως...ναι μεν δραση κ πιεση να κανω πραγματα...αλλα ολο στ ιδια γυρναω κ απ τν αλλη δεν ξερω αν εχω αφεθει και ποσο να ζοριστω ακομα. :(

---

Εγκαιρως εννοω πριν υποτροπιασεις (αν προκειται για καταθλιψη)
Αφου μπορεις να εχεις δραση και κανεις πραγματα, μπορει να ειναι απλα μια κακη περιοδος. Πιεσου να κανεις πραγματα, να βγαινεις, βρες ενα χομπυ, μια ομαδα με καποιο κοινο ενδιαφερον. Επισης, στη διαθεσηβοηθανε παντα η καλη διατροφη, η ασκηση, ο ηλιος και ο καλος υπνος.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Εγκαιρως εννοω πριν υποτροπιασεις (αν προκειται για καταθλιψη)
Αφου μπορεις να εχεις δραση και κανεις πραγματα, μπορει να ειναι απλα μια κακη περιοδος. Πιεσου να κανεις πραγματα, να βγαινεις, βρες ενα χομπυ, μια ομαδα με καποιο κοινο ενδιαφερον. Επισης, στη διαθεσηβοηθανε παντα η καλη διατροφη, η ασκηση, ο ηλιος και ο καλος υπνος.

---

Ναι,εχεις δικιο. Βεβαια νομιζω οτι εχω παθει κ εμμονη και συνδεω οποιοδηποτε συμπτωμα παθαινω με καταθλιψη πχ μειωση ορεξης φαγητου εδω κ μερες...και δε ξερω πως να το διαχειριστω. Μετα σκεφτομαι οτι δε παιρνω και το χαπι πλεον και οτι δε μπορω να διαχειριστω κτ(ψυχολογικη εξαρτηση) κ να μαι εδω που ειμαι και μονο απελπισια κ πανικο εχω :( :( δε ξερω τι μ συμβαινει πλεον...

Καλημέρα Νεράιδα..
όταν κόβουμε απο οτιδήποτε χάπια ή ουσίες είναι απαραίτητο να συνεχίζουμε ή να ξεκινάμε (αν την έχουμε σταματήσει ή δεν κάναμε ποτέ) ψυχοθεραπεία. Είναι η πιο κατάλληλη στιγμή και η πιο απαραίτητη!!! Όχι όμως με ψυχίατρο αλλά με ψυχολόγο!!
Εμένα αυτό με βοήθησε τρομερά και μόνο έτσι βρήκα τρόπο να διαχειριστώ και να λύσω πολλά απο τα θέματα αυτά που αναφέρεις και εσύ και για πρώτη φορά μετά απο σχεδόν 5 χρόνια βλέπω τρομερή βελτίωση που χωρίς την βοήθεια του ψυχολόγου μου δεν νομίζω να είχα καταφέρει ούτε τα μισά. Όπως και να το κάνουμε χρειαζόμαστε καθοδήγηση σε όλη αυτή την προσπάθεια..είναι τόσα πολλά τα ερωτηματικά ..τα γιατί, τα πώς, τα πότε, τα πού, με ποιον, με τι.. κτλ κτλ.. είναι τόσα πολλά και περίεργα τα συναισθήματα, οι εναλλαγές διάθεσης, .. όλο αυτο το χάος τους άγχους και της κατάθλιψης που δεν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας ξεκρέμαστο και να παλεύει μόνος του με ένα μυαλό που στην ουσία δεν μπορεί να ελέγξει μόνος του. Σε αυτές τις διαταραχές χάνουμε τον έλεγχο της σκέψης μας και των συναισθημάτων μας και μέσα απο την ψυχοθεραπεία προσπαθούμε πάλι να τα ισορροπίσουμε όλα αυτά και να βρούμε ας πούμε τον δρόμο μας προς την ευτυχία (γιατί η ευτυχία είναι το φάρμακο για όλα και αυτή δεν μπορεί να μας την προσφέρει κανένα χάπι και καμία ουσία) και να αποκτήσουμε έλεγχο στη σκέψη μας και στα συναισθήματά μας.
Οπότε η δική μου συμβουλή είναι οτι τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος να ξεκινήσεις πάλι ψυχοθεραπεία με ένα καλό ψυχολόγο την οποία θα πρέπει σαφώς να είσαι συνεπής και να διατηρίσεις για αρκετό διάστημα καθώς όλο αυτό θέλει και το χρόνο του. Αν δεν έχεις κάποιον κοντά σου έστω μέσω skype. Τρόποι υπάρχουν αρκεί να το θέλουμε και να το πιστέψουμε και να επενδύσουμε στην καλύτερη υγεία μας.
Εδώ ο κάθε ένας μας μπορεί να σου πεί συμβουλές τι θα έκανε ο ίδιος για την περίπτωση του.. σε κάποιον δηλαδή μπορεί να δουλέψει το να πιέσει τον εαυτό του να κάνει κάποια πράγματα σε άλλους όμως αυτό μπορεί να τα κάνει χειρότερα. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο διαχείρισης σε αυτο που του συμβαίνει γιατί όλοι είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και η ψυχοθεραπεία δουλεύει ακριβώς επάνω σε αυτό.. σύμφωνα με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου και συνθήκες ζωής του.

Quote:

---

Originally Posted by jock77

Καλημέρα Νεράιδα..
όταν κόβουμε απο οτιδήποτε χάπια ή ουσίες είναι απαραίτητο να συνεχίζουμε ή να ξεκινάμε (αν την έχουμε σταματήσει ή δεν κάναμε ποτέ) ψυχοθεραπεία. Είναι η πιο κατάλληλη στιγμή και η πιο απαραίτητη!!! Όχι όμως με ψυχίατρο αλλά με ψυχολόγο!!
Εμένα αυτό με βοήθησε τρομερά και μόνο έτσι βρήκα τρόπο να διαχειριστώ και να λύσω πολλά απο τα θέματα αυτά που αναφέρεις και εσύ και για πρώτη φορά μετά απο σχεδόν 5 χρόνια βλέπω τρομερή βελτίωση που χωρίς την βοήθεια του ψυχολόγου μου δεν νομίζω να είχα καταφέρει ούτε τα μισά. Όπως και να το κάνουμε χρειαζόμαστε καθοδήγηση σε όλη αυτή την προσπάθεια..είναι τόσα πολλά τα ερωτηματικά ..τα γιατί, τα πώς, τα πότε, τα πού, με ποιον, με τι.. κτλ κτλ.. είναι τόσα πολλά και περίεργα τα συναισθήματα, οι εναλλαγές διάθεσης, .. όλο αυτο το χάος τους άγχους και της κατάθλιψης που δεν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας ξεκρέμαστο και να παλεύει μόνος του με ένα μυαλό που στην ουσία δεν μπορεί να ελέγξει μόνος του. Σε αυτές τις διαταραχές χάνουμε τον έλεγχο της σκέψης μας και των συναισθημάτων μας και μέσα απο την ψυχοθεραπεία προσπαθούμε πάλι να τα ισορροπίσουμε όλα αυτά και να βρούμε ας πούμε τον δρόμο μας προς την ευτυχία (γιατί η ευτυχία είναι το φάρμακο για όλα και αυτή δεν μπορεί να μας την προσφέρει κανένα χάπι και καμία ουσία) και να αποκτήσουμε έλεγχο στη σκέψη μας και στα συναισθήματά μας.
Οπότε η δική μου συμβουλή είναι οτι τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος να ξεκινήσεις πάλι ψυχοθεραπεία με ένα καλό ψυχολόγο την οποία θα πρέπει σαφώς να είσαι συνεπής και να διατηρίσεις για αρκετό διάστημα καθώς όλο αυτό θέλει και το χρόνο του. Αν δεν έχεις κάποιον κοντά σου έστω μέσω skype. Τρόποι υπάρχουν αρκεί να το θέλουμε και να το πιστέψουμε και να επενδύσουμε στην καλύτερη υγεία μας.
Εδώ ο κάθε ένας μας μπορεί να σου πεί συμβουλές τι θα έκανε ο ίδιος για την περίπτωση του.. σε κάποιον δηλαδή μπορεί να δουλέψει το να πιέσει τον εαυτό του να κάνει κάποια πράγματα σε άλλους όμως αυτό μπορεί να τα κάνει χειρότερα. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο διαχείρισης σε αυτο που του συμβαίνει γιατί όλοι είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και η ψυχοθεραπεία δουλεύει ακριβώς επάνω σε αυτό.. σύμφωνα με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου και συνθήκες ζωής του.

---

Eχεις δικιο...απλα εδω κοντα δε ξερω για "καλο" ψυχολογο...κ ερχομαι κ δυσκολα σχετικα οικονομικα για να παω κιολας=/ κ τ παλευω μονη μου...γιατι υποτιθεται γνωριζω με τοση ψυχοθεραπεια π εχω κανει...=/
Ωστοσο, σ ευχαριστω πολυ γ την απαντηση και τις συμβουλες σου!:) Ευχομαι ο,τι καλυτερο και σε σενα..ΑΠο οτι καταλβα εκοψες το χαπι σωστα και δεν εχεις και κανενος ειδους εξαρτηση πλεον ε;

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

Eχεις δικιο...απλα εδω κοντα δε ξερω για "καλο" ψυχολογο...κ ερχομαι κ δυσκολα σχετικα οικονομικα για να παω κιολας=/ κ τ παλευω μονη μου...γιατι υποτιθεται γνωριζω με τοση ψυχοθεραπεια π εχω κανει...=/
Ωστοσο, σ ευχαριστω πολυ γ την απαντηση και τις συμβουλες σου!:) Ευχομαι ο,τι καλυτερο και σε σενα..ΑΠο οτι καταλβα εκοψες το χαπι σωστα και δεν εχεις και κανενος ειδους εξαρτηση πλεον ε;

---

Και σε εσένα εύχομαι οτι καλύτερο απο την καρδιά μου και σε όσους αντιμετοπίζουν τέτοιες "δυσλειτουργίες" που κάνουν την ζωή μας τόσο δύσκολη και σε πολλούς ανυπόφορη! Εγω όχι, ακόμη δεν έχω απεξαρτηθεί τελείως..αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ακόμη τουλάχιστον το 1/4 απο το χάπι λόγο οτι έχουν αλλάξει κάποιες συνθήκες στην ζωή μου και καθημερινότητά μου (προς το καλύτερο) και θέλω να αποφύγω τα πολλά στερητικά αυτή την περίοδο (σωματικά και ψυχολογικά κυρίως).

Απο τη μια ειχα φοβο μη πεσω σε καταθλιψη και νομιζω εγινε εμμονη πανω μου και τα συνεδεσα ολα...κ το παραμικρο πλεον με καταθλιψη..απο την αλλη νομίζω πως βιώνω οντως καταθλιπτικο επεισοδιο! Θα μου πειτε οι ταμπελες δεν λενε κατι,γνωστο. Τωρα ομως νιωθω παλι εγκλωβισμενη κ καμια απελπισουλα εχουμε ετσι για να γουσταρρουμε..και δεν βγαζω ακρη!! :( Απλα δε θελω να παρω παλι το χαπι κι ελεγα να το παλεψω μονη μου...αλλα ηδη εχω μεινει μιση και με τρομαζει κι αυτο με τη σειρα του