Το πλασμα που λεγεται Δημητρης...
Γεια σε ολους..
Με λενε Δημητρη κι ειμαι 28,5 ετων (περιπου...)
Εχω πολυ λιγο που ξερω το φορουμ και το σαιτ αλλα τα προσωπικα μου προβληματα θα ελεγα...απαιτουν πλεον να κανω κατι...κι ενα μικρο βημα ειναι να κανω μια αναφορα, να ακουσω τις αποψεις σας..κι εννοειται πως εχω ηδη αναζητησει επαγγελματικη βοηθεια..
Σε μια προσπαθεια μου να μην μακρυγορησω και να αποδωσω αρκετα καλα αυτα που θελω να πω, αντι να πω μια ιστορια, να κανω μια ξερη αναφορα, ετοιμασα καποιες ερωτησεις με απαντησεις, κατευθειαν απο εμενα, προς….εμενα……Στην ουσια παιρνω από τον εαυτο μου μια συνεντευξη.
Ξεκινωντας…
Πως κρινεις τον εαυτο σου αυτη τη στιγμη; Ποιο το προβλημα;
Ειμαι ενας ανθρωπος με αυτη τη στιγμη πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση κι αυτοπεποιθηση. Σε πολυ μεγαλο βαθμο εχει να κανει με τις γυναικες.
Σχεσεις; Εχεις κανει;
Εχω κανει στη ζωη μου ολες κι ολες 2 σχεσεις κι αυτες με χρονο ενα μηνα εκαστη. Στα 25 μου η πρωτη με μια 20χρονη που γνωρισα μεσω φιλου. Στον 1 μηνα με αφησε καθοτι λεει, βαρεθηκε. Στα 27 μου λιγα χρονια μεγαλυτερη μου. Εγω τελειωσα αυτη τη σχεση (που ηταν κι ολοκληρωμενη), καθοτι στην ουσια ημουν ο τριτος ανθρωπος (ο εραστης ας πουμε). Εγω ηθελα κατι σταθερο και να μη κρυβομαι..Ηταν ερωτευμενη μαζι μου, πρεπει να ειναι κι η μονη που υπηρξε, αλλα ηταν κι εγωιστρια...Ζηλευε και μου εκανε σκηνες, δε μπορουσα να πω οτι πχ πηγα για καφε χωρις να γκρινιαξει και να ριξει οτι "θα μου γυαλισε και καμια" κλπ...Ενω ειχε, κι εχει, πολυετη σχεση..πλεον ειμαστε φιλοι.
Τι νομιζεις ότι σου λειπει αυτή τη στιγμη;
Σε σχεσεις λοιπον, αισθανομαι μια αποτυχια, το λιγοτερο που μπορω να πω. Γενικως στη ζωη μου αυτο ειναι που μου λειπει, η σχεση, η γυναικεια συντροφια, η συντροφικοτητα. Ναι, και το σεξ, δε μπορω να πω οτι εχω κανει πολυ αλλα σε σχεση με τα παραπανω..μενει πισω σε προτεραιοτητα.
Εισαι καλα με τον εαυτο σου;
Ειναι αληθεια οτι δε τα εχω βρει με τον αυτο μου. Υποθεστε οτι βρισκομαι σε μια πισινα και κολυμπαω και μεσα εχει και ψαρια. Η πισινα ειναι το μερος, το "κουτι" οπου εχω εγκλωβιστει και τα ψαρια ειναι τα αρνητικα μου, γενικως αυτα που εγω εχω σημειωσει ως αρνητικα για τον εαυτο μου.
Κεφαλαιο ΦΟΒΟΣ. Φοβος και Γυναικες.
Με διακατεχει στη ζωη μου ο φοβος. Φοβαμαι τις γυναικες. Η κοινωνια και τα στανταρ που εχει θεσει με εχει κανει και αμφισβητω τον εαυτο μου, την αξια μου και το κατά ποσο μπορω να κανω μια γυναικα να ενδιαφερθει για μενα.
Γιατι αυτο;
Εχω πολλες ιδεες στο μυαλο μου. Λαθος ιδεες και κολληματα. Ιδεες για το τι θελουν οι γυναικες.
Αν ειμαι καπου, σε μια καφετερια, σε ένα μπαρ..και δω καποια που μου αρεσει...δε προκειται να κανω τιποτα γιατι νομιζω ότι αυτοματα θα δημιουργηθει στο χερι της ένα καρτελακι που θα απαριθμει όλα τα στραβα μου, όλα αυτά που εγω εχω στο μυαλο μου ότι εχω στραβα, θα τα βλεπει ένα ένα και θα βλεπει ότι δεν υπαρχει λογος να ασχολειται μαζι μου…
Δηλαδη, τι στραβα;;
Δε χορευω..δε μου αρεσει ο χορος, δε χορευω τιποτα, οποτε το εχω προσπαθησει φαινομαι γελοιος…Οι γυναικες θελουν να χορευουν, εγω δε το κανω, δεν «φαινομαι» γενικως, περνω απαρατηρητος, θεωρουμαι ξενερωτος λοιπον..
Δε ξερω πολλα μερη, μαγαζια, χρειαζομαι το τζιπιες μου σχεδον για οπουδηποτε παω, δε φαινεται να πολυβγαινω ετσι οποτε…ξενερουα και τιποτα ξεχωριστο...
Ειμαι ντροπαλος, δε ξερω πλησιαζοντας καποια, τι να πρωτοπω, πώς να ζητησω ένα τηλεφωνο…τα απλα πραγματα…Σε αυτό, καποτε ημουν τρισχειροτερος.. εχω καλυτερευσει πολύ αλλα και παλι…
Εχω την εντυπωση καθως πλεον πολλα κρινονται από την εξωτερικη εμφανιση, ότι δεν εχω κατι να ελκυσει καποια…Ειμαι κοντος, ειμαι 1.68 και παρολο που δεν θεωρουμαι ασχημος κι ειμαι καλα στα κιλα μου και ντυνομαι και σχετικα ωραια….δε πιστευω ότι τα αλλα είναι ικανα να κανουν τη διαφορα….
- Η αυτοπεποιθηση κι αυτοεκτιμηση μου ειναι στο ναδιρ γενικα….
Δε μπορει; Πουθενα δηλαδη δεν εισαι καλος;;;
Πως, ειμαι. Αλλα όλα τα υπολοιπα στα οποια εγω ειμαι καλος…δεν εχουν σχεση με «σχεσεις» κι επαφες…οποτε δε δινω σημασια…Ειμαι ας πουμε παρα πολύ καλος στο μπασκετ. Ναι μεν κοντος γι’αυτό το αθλημα…αλλα πολύ καλος. Πρεπει να είναι το μονο πραγμα στο οποιο νοιωθω κι εχω και μου βγαινει φοβερη αυτοπεποιθηση. Αυτό κι οι γνωσεις μου στα αγγλικα. Όλα τα αλλα, παιδια δε μου κανουν αισθηση γιατι δεν αφορουν αυτό που μου λειπει…
Σχεση Δικαιο – Αδικο.
Λενε ότι οι Ζυγοι εχουν μεσα τους το στοιχειο της δικαιοσυνης πολύ εντονο…Τουλαχιστον σε μενα αυτό ισχυει, σε τεραστιο βαθμο. Νομιζω και σε υπερβολικο βαθμο…αλλα με πιανει το δικιο μου και το γαμωτο μου…
Σκεφτομαι γιατι να μη μπορω εγω να βρω καποια…που παντα ξεκιναω με καλες προθεσεις, που δε θελω να κοροιδεψω, ειμαι μονογαμικος, δεν απαταω, δε βριζω, δε χτυπαω, δε προσβαλλω, σεβομαι τον ανθρωπο μου…κι όμως υπαρχουν τοσοι και τοσοι αλητες εκει περα…κι ολες πανε εκει..στα κακα παιδια, σε αυτους που τις παιδευουν…δε λεω ότι ειμαι ανθρωπος του «ναι σε όλα» της καθοτι κι ετσι χανεται το παιχνιδι…αλλα γενικα λεω…εγω ειμαι σωστος,,κι ειμαι στη μουτζα…
Οι γυρω σου τι λενε; Φιλοι; Γνωστοι;;
Εχω..καποιους φιλους αλλα όχι από αυτους που βγαινουμε συχνα παρεα…γιατι εχουν τη σχεση τους, γιατι μενουν μακρια από μενα, γιατι δεν εχουν χρονο, γιατι δε γνωριζομαστε καιρο ώστε να κανουμε τετοιου ειδους παρεα…
Εχω τη ξαδερφη μου που είναι λιγο μεγαλυτερη μου, είναι κολλητη μου και με συμβουλευει οσο μπορει κι εκεινη. Περπατημενη γυναικα. Τις τελευταιες μερες, οπου εγω πια εχω φτασει στα ορια μου εξαιτιας μιας γυναικας μιλησα και με τη ξαδερφη μου και μια φιλη της. Λιγες μερες νωριτερα ειχα μιλησει και με ένα άλλο φιλο – γνωστο από τη δουλεια…
Εκεινες μου ειπαν καποια πραγματα, τα οποια και ξερω ότι είναι σωστα…ότι ενστασεις εχω για την εμφανιση μου μπορουν να καταρριφθουν μεσα από καποια αληθινα παραδειγματα γνωστων και φιλων. Πχ ατομα, πιο λιγο εμφανισιμα, ισο-υψη ή και λιγοτερο, κι εχουν σχεσεις, πολλες φορες με ομορφες γυναικες αντικειμενικα.
Μου ειπαν ότι αντε 30% ρολο να παιζει η εμφανιση, η προσεγγιση και το μπλα μπλα σου είναι αυτό που μετραει, αυτό που εκπεμπεις. Η αληθεια είναι ότι εγω αυτό που εκπεμπω είναι ηττοπαθεια, πριν καν αγωνιστω ας πουμε, αρνητισμο, εχω φοβισμενη ματια, τα χειλη μου κατεβαινουν λιγο κι είναι σα να δειχνω προς τα εξω ΟΛΗ
μου τη στεναχωρια.
Ο φιλος μου αυτος, καταρχας με εβριζε συνεχεια που ενοιωθα σκατα (εγω δε του εχω πει όλα όλα αυτά, αλλα του χω τονισει ποσο χρειαζομαι μια σχεση). Μου λεγε ποσο καλα ειμαι που ειμαι μονος, που εχω την ελευθερια μου, που δεν εχω μπελαδες…ναι λεω από μεσα μου…μονο που διαφερουμε λιγο…αυτος στα 31 του εχει παει με 30 γκομενες κι εχει πνιγει σε αυτές σα τον οβελιξ στο καζανι με το μαγικο ζωμο….
Παιδια ειμαι…απογοητευμενος, αγανακτισμενος, στεναχωρημενος…και μετα από τη περιπετεια μου με ένα συγκεκριμενο κοριτσι μου μου χει φαει τα σωθικα τα τελευταια 2 χρονια….σας λεω αληθεια ότι εχω φτασει στα ορια μου…
Δε θελω να πω πολλα για αυτην…μονο το νοημα…εχω κανει συνολικα τρεις αποπειρες για να την κατακτησω και τη ξερω γυρω στα 3 χρονια. Τη δευτερη φορα ειχα φτασει πιο κοντα από ποτε, εχοντας αποκτησει και σωματικη ανεση μαζι της (όχι σεξ, όχι φιλι στο στομα, δε με αφηνε..ενω με αφηνε να της πιασω…διαφορα…)…αλλα παντα, μαλλον, με εβλεπε σαν φιλο…παρόλάυτα δε μου το ειπε ποτε…εκεινη τη δευτερη φορα…επι ένα μηνα μιλαγαμε συνεχεια στο τηλεφωνο, με μηνυματα…εφτανα να δινω 180-200 ευρω στο κινητο….οταν τη ρωτουσα όμως γιατι δε με φιλαει στο στομα ή πως και αν θα προχωρησουμε..τιποτα… μουγκα…
Τελος παντων το τι και το πώς δεν εχει σημασια…αυτό που εχει σημασια ότι εγω την αγαπησα και την αγαπαω σα τρελος. Ξερω ότι είναι με καποιον τωρα εδώ και λιγο καιρο ενώ γενικα κι αυτή δεν εκανε σχεσεις…δεν επραττε το σπορ γενικως καθοτι είναι λιγο…περιεργη…(συντηρητι� �η σε συμπεριφορα και ρουχα και τροπο ζωης..)
Πριν τα Χριστουγεννα όμως εφτασα στο σημειο με δακρυα στα ματια να της λεω ότι την αγαπαω, επεσα στα γονατα κυριολεκτικα…Εκεινη τιποτα…κουβεντα…εκτος από το να μη κλαιω γιατι την εκανα κι αισθανοταν ασχημα….
Δε μπορω να τη ξεχασω, δε μπορω να την βγαλω από το μυαλο μου…το χειροτερο ολων είναι ότι ειμαστε στην ιδια δουλεια και την εχω 10 μετρα αποσταση 9 ωρες την ημερα και τη βλεπω…
Εχτες τη πηρε το ματι μου να στελνει μηνυμα και να χαμογελαει…σκεφτηκα ότι είναι σε αυτόν…εγινα σκατα..εχασα την ορεξη μου, ειχα καψιμο στο στομαχι…εγινα χαλια…
Χτες το βραδυ πηγα σε στουντιο να κανω σεξ, να ξελαμπικαρει το μυαλο μου….τιποτα…σημερα το πρωι σηκωθηκα…και σκεφτομουν ότι θα τη ξαναδω να κανει τετοια και δε θα το αντεξω…εφτασα και παρκαρα νωρις στη δουλεια κι εκανα βολτες στα στενα επι μιαμιση ωρα…σχεδον συνεχεια εκλαιγα.
Η κοπελα αντικειμενικα είναι μετρια σε εμφανιση και γενικως εχει περισσοτερα ελαττωματα απ’ότι προτερηματα αλλα ποτε δε με ενοιαξε…δυστυχως δε μπορω να ειμαι στον ιδιο χωρο μαζι της…υποφερω παρα πολύ…Εχω εμμονη με το να βρω μια σχεση…εχω μεν αγαπη αλλα πλεον κι εμμονη με αυτή τη κοπελα, το καταλαβαινω…
Δε μπορω να παραιτηθω, να μη τη βλεπω γιατι δε βρισκω αλλου δουλεια και τα εξοδα τρεχουν…
Μου λενε να βγω να γνωρισω κοσμο…γενικως…τους λεω δε μπορω να παω στη καφετερια ή στο μπαρ και να τα ριξω σε καποια…Δεν μπορω..μου λενε, δε θες όχι δε μπορεις…Εχουν δικιο. Δε θελω γιατι δε μπορω γιατι σκεφτομαι αρνητικα, γιατι ειμαι μπουχτισμενος γιατι εχω χασει τη πιστη και την υπομονη μου…Φοβαμαι πως θα πεσει η αρνηση, η απορριψη και θα με ριξει ακομα περισσοτερο..Εχω
Εν ολιγοις…αυτά είναι…
Από βδομαδα εχω το πρωτο μου ραντεβου με μια καλη ψυχολογο που μου συστησαν..χρειαζομαι καποια βοηθεια, αυτό είναι το μονο σιγουρο…
