Καλησπέρα σε όλους :)

Δεν ήξερα σε ποιο ενότητα να ανοίξω το θέμα και το άνοιξα εδώ μιας και αυτή η ενότητα είναι πολύ δημοφηλής.
Επειδή έχω πολύ καιρό να μπω, σας λέω ότι είμαι φοιτητής στη Μυτιλήνη ακριβώς στη σχολή που θέλω και την είχα δηλώσει πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό.
Σταμάτησα να πηγαίνω στον ψυχίατρο που πήγαινα γιατί δεν ήμουν ευχαριστημένος συν ότι έβλεπε και τους γονείς μου ενώ ήθελα να κάνω τη θεραπεία προσωπική μου υπόθεση και τώρα πηγαίνω σε μια κλινική ψυχολόγο στη Μυτιλήνη και σε μια ψυχίατρο. Η ψυχίατρος ΔΕΝ μου άλλαξε τα φάρμακα, ευτυχώς παίρνω τα ίδια φάρμακα που έπαιρνα παλιά ( Clopixol και Seropram) και επειδή αργώ να κοιμηθώ τη νύχτα μου έδωσε το Clonazepamum για να το παίρνω καμια μέρα αν έχει περάσει 12 η ώρα και ΔΕΝ με έχει πάρει ο ύπνος αλλά μου είπε να μην το κάνω σύστημα γιατί μετά ΔΕΝ θα με πιάνει και θα πρέπει να αυξήσουμε τη δόση συν ότι θα με εθίσει και ΔΕΝ θα μπορώ να κοιμηθώ αν δεν πάρω ένα χάπι. Για αυτούς τους λόγους μου είπε ότι το πολύ μία φορά την εβδομάδα να το παίρνω. Αυτά με την ψυχολόγο και με την ψυχίατρο μου. Μάλιστα την ψυχίατρο την έχω για καλή γιατρό. Τώρα τελευταία έχω και το θυροειδή μου. Αυτά με την Υγεία μου. Είμαι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Μυτιλήνη και είμαι 3ο έτος αλλά ΔΕΝ μπορώ να πάρω μαθήματα του 3ου έτους γιατί χρωστάω μερικά μαθήματα από το 1ο έτος που η σχολή μου τα θεωρεί προαπαιτούμενα. Τώρα στο κοινωνικό κομμάτι...
Έχω μόνο 2 κοπέλες να βγαίνω άλλα άτομα ΔΕΝ έχω να βγαίνω και στη μία αρέσει να κάνει φάρσες όπως κι εμένα. Αυτή που γουστάρω τα 'φτιαξε με άλλον και η προηγούμενη που γούσταρα τα 'φτιαξε με άλλον. Τέλος πάντων θέλω να κάνω κι άλλους φίλους αλλά δεν μπορώ! Δυσκολεύομαι ακόμα και να μπω σε κουβέντες που κάνουν άλλοι γνωστοί μου που προσπαθώ να πλησιάσω.
Επίσης για όσους δεν με γνωρίζουν είμαι ο STORM LORD αλλά είχα ζητήσει στο παρελθόν να διαγραφεί ο λογαριασμός μου και επειδή δεν μπορούσα να κάνω νέο λογαριασμό με το ίδιο όνομα, έκανα τον STORM LORD2

Τι έχεις βασικά κάνε μια περίληψη από τα παλιά να πιάσω σύνδεση

Οι γονείς μου κάποιες φορές με είχανε χτυπήσει και γενικά ΔΕΝ δεχόμουν να μου επιβάλονται συν την ακινωνησία και το bullying που είχα στο σχολείο και ήθελα να φύγω από αυτούς και όταν πέρασα στη σχολή που ήθελα και έφυγα από το σπίτι μου, ΗΞΕΡΑΝ ότι ήθελα πάση θυσία να φύγω από το σπίτι μου και ότι τους μισούσα και μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο...Με απειλούσαν ότι θα μου κόψουν τις σπουδές και μου ψάχνανε υπό αυτόν τον φόβο πιασίματα για καυγά και με βάζανε να απολογούμαι για παλιές αντιδράσεις μου ξαναλέω όλα αυτά κάτω από το φόβο ότι θα χάσω τις σπουδές μου...μου λέγανε επίσης να μη χρωστάω μαθήματα και ότι αν χρωστάω, θα μου κόψουν τις σπουδές μαχαίρι και ο πατέρας μου μου είπε στο τηλέφωνο "άμα πάρω τηλέφωνο τη γραματεία, να μου πει να μη χρωστάς πάνω από ένα μάθημα". Εγώ ήμουν σε μια πολύ μεγάλοι κατάθλιψη και πολύ μεγάλο φόβο μην χάσω τις σπουδές μου γιατί φοβόμουν ότι θα αποτύχω...Ατνί να το χαρώ που έφυγα από το σπίτι μου και είμαι στη σχολή που θέλω και να ξεσαλώσω όπως όλοι οι πρωτοετείς φοιτητές, κλειδώθηκα στο σπίτι μου και δεν πήγαινα ούτε στη σχολή στο πρώτο έτος και ήμουν όλη μέρα στο κρεβάτι. Λίγο μετά τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς πήγα σε μια ψυχολόγο στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης και με είδε και επειδή είχα ιστορικό με φαρμακευτική αγωγή φώναξε τη διευθύντρια του νοσοκομείου που ήταν ψυχίατρος και είπε ότι έχω συναισθηματική διαταραχή (συναισθηματική αστάθεια δηλαδή είμαι ή του ύψους ή του βάθους) και είπε ότι πρέπει να νοσηλευτώ και ειδοποίησε τους γονείς μου και η μάνα μου ζήτησε από τον προηγούμενο ψυχίατρο που πήγαινα να μιλήσει μαζί της και μίλησε και έτσι γλίτωσα γιατί αυτή απειλούσε τη μάνα μου ότι αν δεν έρθει στη Μυτιλήνη, θα έστελνε την αστυνομία να με πάει στην κλινική του νοσοκομείου της Μυτιλήνης. Πήρα το καράβι και πήγα Νάξο και οι γονείς μου με πιέζανε να πάω στον προηγούμενο ψυχίατρο που πήγαινα ενώ εγώ ΔΕΝ ήθελα και μου είπε ο πατέρας μου "αν μας ξαναψάξουν θα σταματήσεις να έχεις κάθε παροχή" και η μάνα μου μου έλεγε συνέχεια "Αν δεν πας στον προηγούμενο ψυχίατρο, μετά από 5 μήνες θα πας σε ένα ψυχίατρο να πεις τον πόνο σου" Τέλος πάντων εγώ ΔΕΝ πήγα...Αργότερα στο 2ο έτος είπα στη μάνα μου "μην μου ξαναστείλετε ποτέ λεφτά, θα καθαρίσω το σπίτι και θα έρθεις να το ξενοικιάσεις, θα φύγω από το νησί και θα πάω για δουλειά και αν με ξαναδείς γράψε με" Για 2 μέρες ΔΕΝ σήκωνα τηλέφωνο και με έπαιρνε συνέχεια η μάνα μου, η γιαγιά μου, ο ξαδεροφος μου αλλά εγώ ΔΕΝ το σήκωνα...Μετά από 2 μέρες (η μάνα μου είχε γίνει 100 κομμάτια) είπα στη μάνα μου ότι χωρίς την κατάλληλη ψυχολογική υπποστήριξη δεν θα αναρρώσω ποτέ και ήταν πολύ δεκτική να μου στείλει χρήματα να πάω σε έναν της επιλογής μου...Πήγα σε έναν ψυχολόγο που μου είπαν 2 συνφοιτήτριες μου ότι ήταν πολύ καλός αλλά επειδή είχε μετακομίσει Αθήνα, πήγα εκεί και τον βρήκα και μετά πήγα στη συνεργάτη του που με παρέπεμψε και μετά πήγα στην ψυχιατρο που συνεργαζόταν με αυτή την ψυχολόγο και από τότε συνεχίζω να συνεργάζομαι με αυτές τις 2
Αυτή ήταν η περίληψη που ήθελες elis

Οκ δικε μου δε θυμήθηκα τίποτα από παλιά οπότε σε αφήνω στα έμπειρα χέρια των κοριτσιών καλή δύναμη κ καλό κουράγιο κατάλαβα πάνω κάτω τι έπαθες

Γεια σου storm!
Μηπως εχεις γραψει πολλες λεπτομερειες για καταγωγη, τοπο διαμονης, σχολη κλπ και γινεσαι ευκολα αναγνωρισιμος? Αν δε σε πειραζει οκ, αν δε θελεις ομως, κανε ενα εντιτ.

Με την ψυχολογο σου τωρα κανεις συνεδριες καθε βδομαδα? Εχεις συζητησει τη συστολη σου οταν βρισκεσαι μεσα σε παρεες?
Ισως αν ξεκινουσες ενα χομπυ να βρισκοσουν μεσα σε παρεα με κοινα ενδιαφεροντα και να μπορουσες να επικοινωνησεις.

Ο ψυχιατρος που λες οτι εβλεπε παραλληλα και τους γονεις σου ηταν στον τοπο καταγωγης σου πριν φυγεις φοιτητης?
Ησουν ανηλικος οταν εβλεπε παραλληλα και τους γονεις σου?

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Γεια σου storm!
Μηπως εχεις γραψει πολλες λεπτομερειες για καταγωγη, τοπο διαμονης, σχολη κλπ και γινεσαι ευκολα αναγνωρισιμος? Αν δε σε πειραζει οκ, αν δε θελεις ομως, κανε ενα εντιτ.

Με την ψυχολογο σου τωρα κανεις συνεδριες καθε βδομαδα? Εχεις συζητησει τη συστολη σου οταν βρισκεσαι μεσα σε παρεες?
Ισως αν ξεκινουσες ενα χομπυ να βρισκοσουν μεσα σε παρεα με κοινα ενδιαφεροντα και να μπορουσες να επικοινωνησεις.

Ο ψυχιατρος που λες οτι εβλεπε παραλληλα και τους γονεις σου ηταν στον τοπο καταγωγης σου πριν φυγεις φοιτητης?
Ησουν ανηλικος οταν εβλεπε παραλληλα και τους γονεις σου?

---

Ναι ήμουν ανήλικος όταν έβλεπε και τους γονείς μου παράλληλα ο προηγούμενος ψυχίατρος...
Έκανα συνεδρίες κάθε βδομάδα με την ψυχολόγο μου αλλά σταμάτησα λόγω οικονομικών δυσκολιών και βλέπω μονο την ψυχίατρο. Δεν έχω βρει κανέναν με τα ίδια ενδιαφέροντα με εμένα...μονο το ψάρεμα (το ερασιτεχνικό ψάρεμα) έχω κοινό χόμπι με έναν συνφοιτητή μου από το έτος μου αλλά δεν μου αρέσει η παρέα του.
Τα ενδιαφέροντα μου είναι το ψάρεμα (αν και το έχω σταματήσει), η γλυπτική και τώρα θα αρχίσω και ζωγραφική γιατί γνώρισα μια ζωγράφο στη Μυτιλήνη που κάνει μαθήματα πάνφθηνα (5 ευρω το μάθημα) και θα τα κάνω τα σάββατα γιατί δεν θα έχω σχολή. Όχι ο ψυχίατρος που πήγαινα ΔΕΝ ήταν στον τόπο καταγωγής πριν πάω φοιτητής αλλά ήτανε στην Αθήνα και πήγαινα κάθε 3 μήνες να τον δω. Με την ψυχολόγο το έχω συζητήσει αυτό αλλά είναι αρκετός καιρός και δεν θυμάμαι τι μου είπε. Βασικά μπορώ να συζητάω όταν είμαι με ένα άτομο μόνο, αν είμαι με πολλά άτομα, ΔΕΝ μπορώ να ενσωματωθώ στη συζήτηση.

Τα ενδιαφεροντα σου ειναι υπεροχα. Να ξαναρχισεις και το ψαρεμα, που και που θα ειναι ομορφα.
Η ζωγραφικη ειναι πολυ ομορφος τροπος εκφρασης! Και η γλυπτικη επισης. Ολα τα καλλιτεχνικα χομπυ λειτουργουν πολυ καλα και σαν ψυχοθεραπεια. Παρολαυτα θα ηταν ακομα καλυτερο αν μπορουσες να βλεπεις την ψυχολογο καθε εβδομαδα για να δουλεψετε εντατικα τα προβληματα σου. Οι γονεις σου δε θελουν πλεον να στο παρεχουν αυτο?
Γραφεις πολυ ωραια και εχεις ενδιαφερουσες ανησυχιες και εντυπωσιακα χομπυ, οποτε το θεμα σου δεν ειναι οτι δεν εχεις τι να πεις αλλα οτι νιωθεις μαλλον αμηχανα, αγχωνεσαι για την εικονα σου ισως οταν εισαι με πολλα ατομα.
Βασικα δεν ειναι και αναγκαιο να εισαι πολυ ομιλητικος. Αλλα αν η συναναστροφη με αλλα ατομα σου προκαλει πολυ αγχος, ειναι κατι που θελει δουλεια με ψυχολογο και με τον εαυτο σου.
Προς το παρον, ορμα στα χομπυ σου με χαρα και δημιουργικοτητα!
Βρες και στο ιντερνετ χωρους να εκθετεις τα εργα σου και να συνομιλεις με αλλα ατομα που ασχολουνται με αυτα. Να δινετε τιπς, να προτεινετε εργαλεια κλπ

ψαρωσα .

savatage Δεν αγχώνομαι όταν είμαι με πολλά άτομα...απλώς ΔΕΝ βρίσκω κάποιο κοινό θέμα δηλαδή κάτι που να ενδιαφέρει όλους μας
jim7 γιατί λες ότι ψάρωσες?

Μην δινεις σημασια. Είναι μυστικο μυνημα αυτό.

Στο θεμα σου τωρα φιλε μου. Αν απο το μπουλινγκ οδηγήθηκες σε ψυχιατρο και φαρμακα, γιατι δεν κανεις μυνηση, να σου πληρωνουν τουλάχιστον τα εξοδα των γιατρων και τα φαρμακα;