Υπάρχει κάτι που θα με κάνει να χαίρομαι επιτέλους;;;
Απο το 2004 παιρνω αγωγη αλλα ποτε μου δεν ημουν ευτυχισμενος. Το τελευταιο διαστημα παιρνω Serocuel, Lyrica, Risperdal consta και Ladose. Ωστοσο ποτε δεν ημουν ευτυχισμενος τοσα χρονια..
Ξερω οτι η ευτυχια ερχεται κανονικα απο τα φυσιολογικα συναισθηματα του περιβαλλοντος και ειναι ως αλληλεγγυα ανταμοιβη στις σναναστροφες με τον υπολοιπο κοσμο και τα γεγονοτα (περνω - δινω κ.ο.κ), αλλα δυστυχως ειμαι μονος. Και ολοι μου οι φιλοι ειναι ψευτικοι. Δεν εχω αληθινους φιλους. Βσικα δεν εχω φιλους.. Ζω στην μιζερια 14 χρονια και οταν πρωτο ξεκινησε το σκεφτηκα οτι πρεπει να την προσεχω γτ θα με φαει, αλλα δεν τα καταφερα. Με εφαγε αλλα ακομα προσπαθω ματαια με τα οσα λιγα αποθεματα ελπιδας και αισιοδοξιας μου εχουν απομεινει μπας και ζησω κατι καλυτερο.
Αλλα θελω να ξερω. Υπαρχει κατι που θα με κανει να χαιρομαι; Οκ. τι να ναι αυτο. Η μηχανες δεν εχουν συναισθηματα και το χαπι ειναι σιγουρα μηχανικο και χωρις συναισθηματα. Αλλα τι να κανω;; Θελω κατι που θα εκτοξευσει τα συναισθηματα μου και θα νιωσω παλι καλη καρδια. Να αγαπησω τον κοσμο. Οχι ψυγειο συντηρησης οπως ειμαι τωρα που βριζω τους παντες και τα παντα απο μεσα μου και δεν αγαπω τπτ.. Κατι που να νιωσω γλυκα μεσα μου ευφορια πως να το πω..
Υπαρχει; Γινεται; η όχι;..
Πόσο κοστίζει η χαρά;
Ελεος πια..