Κάθε φορά που πληγωνώμαστε λένε οτι ανακαλύπτουμε και άλλες πτυχές του εαυτού μας. Ετσι κι εγώ επειδή τελευταία εχω πίασει πάτο συναισθηματικά σκεφτόμουν διάφορα. Παραδείγματος χάρη.. Εχω πίασει τον εαυτό μου ακόμη και μετά απο πολλα χρόνια καποιας απογοητευσης απο κάποιους ανθρώπους, κάθε φορά που σκέφτομαι καταστάσεις παλιές ανακαλύπτω οτι έχω ενα θυμό και μια οργή μέσα μου που δεν έχουν ξεθωρίασει όσο θα 'πρεπε. Ανακαλύπτοντας συχνα αυτο το πράμα εχω συνηδειτοποιήσει οτι μου κάνει κακό, και σε μένα αλλά και στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Αυξάνει την καχυποψία μου και αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη πιο πολύ μόνη αφου αποφέυγω να δεθώ συναισθηματικά για να μην πληγωθώ ξανά.
Πρόσφατα πάλι, λόγω κάποιων γεγονότων ξαναένιωσα το ίδιο με τότε και αυτή τη φορά ο θυμός και η οργή μου έχουν διπλασιαστεί. Ενώ συγχωρώ τους ανθρώπους δεν έχω καταφέρει να αποβάλλω από μέσα μου αυτό το συναίσθημα. Θα καταφέρω να το ξεπεράσω και να μην το σκέφτομαι ή θα το κουβαλάω μέσα μου για πάντα;