Παρακαλώ διαβάστε και πείτε γνώμες

Γεια σ όλη την παρέα. Πήρα το θάρρος και τη να γράψω την δική μου περίπτωση και να ακούσω τις γνώμες σας.Ειμαι ο Γιώργος 27 ετών.Τα τελευταία χρόνια δεν νιώθω καλά. Δεν ευχαριστιέμαι πράγματα και συνήθως είναι η ζωή μου σαν ένας κύκλος που δεν μπορώ να ξεφύγω. Μένω με τους δικούς μου Όχι και η καλύτερη καθημερινότητα,δεν συμβαδίζουν οι σκέψεις δεν υπάρχει σημείο συνεννόησης που πολλές φορές με βγάζει εκτός εαυτού με νεύρα φωνές κοκ.Δουλεια δεν έχω, τελείωσα το Πανεπιστήμιο στρατό και 2 χρόνια ειμαι στο ψάξιμο.απελπισια τελείως αυτοπεποίθηση στο 0.βλεπω φίλους να δουλεύουν να βγαίνουν να κάνουν ταξίδια να περνούν ωραία και γω δεν μπορώ. Τους ζηλεύω.κανουν όσα θέλω με περίσσια ευκολία. Σκέφτομαι ότι τα χρόνια περνάνε και αν δεν καταφέρω κάτι τώρα θα χαθώ μια και καλή.το θέμα των κιλών πάντα με απασχολούσε. Αυτό που έχω καταλάβει δεν είναι ότι δεν μπορώ να χάσω,είναι ότι ξεσπάω στο φαγητό τρώω με μανία τα βράδια γιατί με κάνει να νιώθω καλύτερα,μια ικανοποίηση κάτι καλό. Με βοηθάει επίσης το περπάτημα. Έχω μια σχέση 3 χρόνια.τον τελευταίο καιρό έχω κουραστεί,νιώθω ότι δεν καταλαβαίνει την θέση μου.οταν τις λέω όλα αυτά δεν θα μπορέσει να με βοηθήσει έτσι νιώθω.στο τέλος θα τσακωθω και απλά θα μου πει ότι είμαι υπερβολικός.με φίλους έχω ξεκόψει. Δεν θέλω να μαθαίνω πράγματα που καταφέρνουν και γω δεν μπορώ ούτε τα πιο απλά να κάνω όπως μια βόλτα διακοπές κλπ.δεν ξέρω,κάποιες φορές προσπαθώ και λέω δεν είναι κάτι.καποιες Άλλες όταν με πάρει από κάτω δεν διαχειρίζεται.πολλες φορες σκέφτομαι τον θάνατο.αν όλα εκεί τελειώνουν και τι γίνεται μετά τον θάνατο.επισης πριν κοιμηθώ αγχώνομαι για τις ώρες που θα περάσουν κοιμισμένος τι θα γίνεται,δεν θα μπορώ να διαχειρίζομαι την κατάσταση.και το πρωί ξυπνάω με ένα κεφάλι βαρύ.και πάλι τα ίδια.σαπιο καλοκαίρι σάπια καθημερινότητα. Είναι κρίμα γτ είμαι 27.σκεφτομαι να πάω εξωτερικό να φύγω απ όλα να δω νέα πράγματα απλά ξέρω ότι χωρίς βοήθεια δεν θα τα καταφέρω. Έχω απελπιστεί απ όλα.αν ήξερα ότι έτσι θα παει η ρουτίνα γ ζωή μου μεγαλώνοντας θα το άλλαζα.δεν σκεφτόμουν έτσι τι ζωή μου.θα ήθελα να μου πείτε κάποιες συμβουλές που θα με βοηθήσουν έστω να αντιμετωπίσω τα μικρά. Να έχω χαρά αυτοπεποίθηση να πατάω στα πόδια μου να πιστέψω σε μένα να μην έχω ανάγκη κανέναν να κάνω πράγματα που θέλω να είμαι ευτυχισμένος.σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας

Εστάλη από SM-G930F στο E-Psychology.gr Mobile App

Φιλε το εξωτερικο ειναι λυση αν και μονο αν ξερεις να χειριζεσαι καλα τη γλωσσα του κρατους που θα πας. Π.χ. πολλοι πηγανε τα τελευταια οκτω χρονια Γερμανια, αλλά γυρισαν γιατι ακομη και την πιο απλη δουλεια να κανεις, χρειαζεται. Επισης, εξυπακουεται οτι πρεπει για αρχη να εχεις μια καβατζα για διαμονη, διατροφη, γραφειοκρατικα, κλπ.

Μη συγκρινεσαι με κανενα Γιωργο. Ενα μεγαλο μερος των φιλων σου ειχε και εχει μπαρμπα στην Κορωνη. Γι' αυτο εχουν στρωμενη δουλεια σε καιρο κρισης και λεφτα. Μαγκια τους, δε βγαζω κακια. Εσυ ζησε τη ζωη σου και ασ' τους στην ησυχια τους.

Εσυ να εισαι καλα.

σ ευχαριστω για την απαντηση.τα ξερω οσα μου λες γι αυτο το σκεφτομαι.το θεμα μου ομως δεεν ειναι μονο αυτο.εχω τοσα

Quote:

---

Originally Posted by giorgos1990

σ ευχαριστω για την απαντηση.τα ξερω οσα μου λες γι αυτο το σκεφτομαι.το θεμα μου ομως δεεν ειναι μονο αυτο.εχω τοσα

---

Εχεις καποιο χομπι μεσα στη μερα σου; Ή γεμιζεις τη μερα σου με σερφαρισμα, facebook και ξαπλα; Το facebook είναι ναρκωτικο. Κοιτας τους αλλους ποσο ουαου ειναι και εσυ μεσα σου νιωθεις χαλια. Ή το να διαβαζεις ειδησεις ειναι ο,τι χειροτερο. Χασιμο χρονου, καταθλιπτικο και πολλες αχρηστες πληροφοριες που κουραζουν.

Φιλε μου, οσο μπορεις γεμιζε τη μερα σου. Να μαθαινεις καινουργια πραγματα και οσα εμαθες στο Πανεπιστημιο να τα φρεσκαρεις και να παρατηρεις τις εξελιξεις στον κλαδο σου. Μη μενεις στασιμος ΠΟΤΕ.

το εχω σβησει το facebook γι αυτο ακριβως τον λογο που ειπες,με εριχνε περισσοτερο απ οσο να μου κρατα παρεα,μεσα στην μερα μου δεν κανω πολλα.τωρα το καλοκαιρι συνηθως θα βγω να περπατησω καμια ωρα το βραυδ μονος.αυτο μονο

Εχεις κανει δυο κινησεις ματ φιλε μου. Εκλεισες το facebook και πηγαινεις για περπατημα μιας ωρας. Πολυ καλο ειναι που περπατας. Καθαριζει λιγακι το μυαλο και γενικα ο οργανισμος δεν πλαδαρευει.

Να σε ρωτησω; Δανειστικη βιβλιοθηκη εχει στην περιοχη σου; Γινε μελος για να δανειζεσαι και να διαβαζεις βιβλια. Ειναι μια καλη ιδεα να γεμιζεις τη μερα σου. Θα ξεφυγει το μυαλο σου απο το καθημερινο παραμυθακι: Κριση, ανεργια, αφραγκια, βαρεμαρα. Αν ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου και ξεχαστεις, θα σε βελτιωσει.

θα τ ψαξω αν και δεν ειμαι φαν του διαβασματος βιβλιων κλπ..

Quote:

---

Originally Posted by giorgos1990

θα τ ψαξω αν και δεν ειμαι φαν του διαβασματος βιβλιων κλπ..

---

Αρχισε με μικρα βιβλιαρακια, 150 σελιδων. Υπαρχουν βιβλια που βγαινουν ακομη και σε τρεις ωρες διαβασματος.

Μονο και μονο η πλοκη και τα διδαγματα που θα παρεις, θα σε κανουν να ξεκολλησεις λιγο απο τη ρουτινα.

γιοργη, τη πανεπηστημιο τελιωσες;, και εγω στα ιδια με σενα αν και δεκα χρονια μεγαλυτερος,,,,,,, αποφοιτησα πηγα στρατο και τωρα ειμαι 6χρονια ανεργος..... αστα να πανε... δε παλεβεται η κατασταση, εγω απο το αγχος της ανεργιας επαθα ψυχωση...... πρεπει στη ζωη να τα παιρνουμε χαλαρα......

Κουραγιο και υπομονη παιδες... Ροδα ειναι και γυρνα.

γεια σου Γιωργο!
υπομονη θα σου πω..συνεχισε να στελνεις βιογραφικα δεκαδες..
κι αν δε βρισκεις δουλεια ετσι ψαξε και κατι προσωρινο εκτος του κλαδου σου.για να μπορεις να βγαινεις κουτσα στραβα οικονομικα.
οι περισσοτεροι στη φαση τη δικη σου ειναι.κι εγω πανεπιστημιο τελειωσα.αλλα ενω ειχα διεξοδους να δουλεψω δε μπορουσα λογω υγειας ψυχικης.
δε ξερω τι ειναι χειροτερο.
κουραγιο
και μη ξεκοβεις απο φιλους οσο μπορεις.μεσω αυτων μπορει να κατσει καμια δουλιτσα μεσω γνωριμιων

οικονομικα τελειωσα στο πανεπιστημιο πειραια.

Ειπες κατι σωστο boo. Να μη ξεκοβει απο τους φιλους. Καλως ή κακως, ειτε μιλαμε για το φουρνο της γειτονιας ειτε για καποια πολυεθνικη που δραστηριοποιειται στην Ελλαδα, τα κολλητηλικια, το μεσον και οι γνωριμιες δινουν διεξοδο στην αγορα εργασιας.

Σαν πρωτο βημα, φτιαξε LinkedIn και προσθεσε παλιους συμμαθητες, συμφοιτητες, φιλους. Ολες αυτες οι διασυνδεσεις που ηδη εχεις, καπου θα σε βγαλουν. Αν υπαρχουν συστασεις (το λεω κομψα, για να μην πω ακρες), υπαρχεις και εσυ.

Ειπαμε, να ειμαστε ανιδιοτελεις και να εχουμε δυο καλους φιλους, αλλα οταν τιθεται θεμα επιβιωσης, πρεπει να κανεις συμμαχιες ακομη και με τους αχωνευτους. Και το πανηγυρι αρχιζει οταν θα εισαι μεσα στη δουλεια. Αν εισαι μοναχικο προβατο, την εβαψες. Θα ερθει με μιας καποιος ρουφιανος ή καποια λατερνα-κουνιστρα, που θα σου φαει τη θεση.

Τα εμποδια ειναι για καλο. Εχε τα ματια σου δεκατεσσερα και οταν γινεται λογος για δουλεια, δεν παμε με το Σταυρο στο χερι. Δεν ειμαι τοσο ανηθικος, αλλα επειδη τετοια παιχνιδια παιζονται, οταν πρεπει να επιβιωσεις, παιζεις με τους κανονες τους.

καλα δικιο εχεις.για δουλεια εχεις και αναλογα συμπεριφορα.απλα οσο και να προσπαθησα δεν,απο γνωστους επισης ολο κατι προκυπτει και ποτε καποιος δεν βοηθαει στην πραγματικοτητα.απλα σκεφτομαι πως καποιοι και κοντινοι γνωστοι μου ειναι τοσο τυχεροι και τους καθονται πιο ευκολα χωρις ομως πολλα πολλα ειναι αξιοπεριεργο.αληθεια,βλεπω εναν φιλο μ πχ δεν ειχε δουλεια βρηκε πριν 3 μηνες,πηγε παρο διακοπες τωρα χαλκιδικη και γω ουτε μαι φορα για μπανιο.και λεω πριν κατι μηνες ημασταν το ιδιο τωρα βλεπω ομως τις διαφορες και λεω κοιτα χασμα που υπαρχει.και παει λεγωντας.απλα ειναι ολα,οχι μονο η δουλεια,τα λεφτα.ειναι και αλλα πολλα που πρεπει να λυσω και δεν λυνονται ετσι απλα.

θελω καποιος να με βοηθησει χειροπιαστα ,α να μου δωσει μαι γραμμη να κινηθω για να μπορεσω να αλλαξω κατι στην πραξη.λογια λογια συνεχεια ακουω αλλα δεν ειναι εφικτα.βλεπω τριγυρω λιγα λογια πολλες πραξεις.σε μενα μονο λογια και πραξεις στασιμες.κουραστηκα και επισης δεν αντεχεται αλλο η κατασταση.δεν προχωραω δεν δεν