Βάζοντας όρια σε έναν "οριακό"? Βοηθάει ή όχι?
Ξαναγράφω ένα ακόμα post γιατί θα ήθελα τη γνώμη σας (πασχόντων και μη). Τι γίνεται όταν ο πρώην σύντροφος επιστρέφει στη ζωή μας και πάσχει από οριακή διαταραχή φυσικά όμως δεν είναι σίγουρος τι ακριβώς θέλει από εμάς? Ο πρώην σύντροφος μου εδώ και λίγο καιρό μου μιλάει, μου έχει εξηγήσει πολλά πράγματα για το πώς αισθάνεται για εμένα. Φυσικά υπάρχει ερωτική έλξη(το έχει παραδεχτεί και ο ίδιος)και νιώθει πολύ καλά όταν μιλάει μαζί μου. Ανοίγεται ενώ δεν το κάνει σε κανέναν άλλον. Όμως δεν είναι σίγουρος στο αν θέλει να προχωρήσουμε σε σχέση..ή έστω προσπάθεια. Μου έχει εκφράσει τον φόβο του γιατί δεν ξέρει αν μπορεί να με εμπιστευτεί, ενώ προφανώς δεν έκανα κάτι που να κλωνίσει την εμπιστοσύνη του όσο ήμασταν μαζί. Αντίθετα εκείνος δημιούργησε μία νέα σχέση που φυσικά δεν κράτησε για πολύ. Ίσα ίσα ήμουν εξαιρετικά προστατευτική και τον βοηθούσα με ό,τι είχα και ήξερα.
Πλέον έχω βάλει όρια και του είπα πως αν θέλει να έρθει να με προσεγγίσει εκείνος, έκανα υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τον προσεγγίσω αλλά καμία δεν ευδοκίμησε?
Το να βάζεις όρια σε έναν οριακό βοηθάει θεωρείται? Πλέον δεν μιλάμε γιατί έχω κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις κ τα θέλω μου. Θεωρείται πως του έκανα καλό? Εννοώ στο να ηρεμήσει και να σκεφτεί τι θέλει ή υπάρχει περισσότερη πίεση μέσω αυτού? Νιώθω ότι όλα είναι στο χέρι του πια και ότι δεν έχει μείνει κάτι άλλο να κάνω εγώ. Θα ήθελα πολύ να μάθω τις απόψεις σας και τον τρόπο που θα αισθανόσασταν κι εσείς.