Χρονος ημιζωης ψυχοφαρμακων

ΠΙΝΑΚΑΣ σε εικονα
http://www.frontiersin.org/files/Art...00159-t002.jpg

Ως χρόνος ημιζωής (half-life) ορίζεται το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να μειωθεί κατά 50% συγκεκριμένη ποσότητα του φαρμάκου στο πλάσμα, μετά την ολοκλήρωση της απορρόφησης και της κατανομής του και με κινητική 1ης τάξης. Σαν ποσότητα αναφοράς λαμβάνεται η μετρούμενη συγκέντρωση κάποια χρονική στιγμή στο πλάσμα. Θεωρείται ότι ένα φάρμακο έχει αποβληθεί κατά 94% μετά από 4 χρόνους ημιαποβολής.

Ο χρόνος ημιζωής ενός φαρμάκου δε πρέπει να συγχέεται με την διάρκεια δράσης του. Πολλές φορές φάρμακα με μικρή ημιζωή έχουν μεγάλη διάρκεια δράσης διότι παραμένουν στους υποδοχείς των κυττάρων των ιστών.

Η αποβολή ενός φαρμάκου από τον οργανισμό σε ιδανικές συνθήκες εξαρτάται από την αποβολή του από τα νεφρά και την αποβολή του από το ήπαρ. Όπως η απορρόφηση έτσι και η αποβολή ενός φαρμάκου ακολουθεί κινητική πρώτης τάξης. Δηλαδή τα περισσότερα φάρμακα αποβάλλονται από τον οργανισμό σε ρυθμό που εξαρτάται από την συγκέντρωσή τους στο αίμα σε δεδομένο χρόνο. Όταν η συγκέντρωση είναι υψηλή, ο ρυθμός αποβολής (ποσότητα φαρμάκου σε μονάδα χρόνου) είναι γρήγορος, ενώ αντίθετα όταν η συγκέντρωση στο αίμα είναι χαμηλή, τότε ο ρυθμός αποβολής είναι αργός. Το απλοποιημένο αυτό μοντέλο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα διότι το φάρμακο μπορεί κάποια στιγμή να βρίσκεται στο αίμα αλλά μετά να περνά σε άλλο διαμέρισμα του σώματος, δηλαδή στον ιστό που θα δράσει. Έτσι, ένα π.χ. αντιφλεγμονώδες φάρμακο αρχικά βρίσκεται στο αίμα μετά όμως περνά στην άρθρωση στην οποία βρίσκεται η φλεγμονή. Η αποβολή του από τον οργανισμό εξαρτάται τόσο από την αποβολή του από το αίμα όσο και από την αποβολή του από την άρθρωση. Κατά συνέπεια, το μοντέλο αυτό είναι ένα πολυδιαμερισματικό μοντέλο.

Το υπολοιπο αρθρο
http://www.myoskeletiko.com/item/33-...eorgiadis.html
Φαρμακοκινητικές παράμετροι χρήσιμες στην καθημερινή πρακτική - Δρ. Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, ρευματολόγος