Ιδεοψυχαναγκαστικός νους

Κυρίως απευθυνεται σε όσους επίσης εχουν αρκετά ιδεοψυχαναγκαστικά στοιχεία,πάσχοντες από ΙΔΨ

Η έμμονη ιδιοσυγκρασία βιώνει τους φόβους της ακόμα και στην ιδέα τους καποιες φορές, πριν την πραγματικη τους εμφάνιση(κάτι σαν ο φόβος του φόβου).Η παράλυση και μόνο μπροστά στην ιδέα του φόβου,εκτός απο το οτι δημιουργει αφορητη ένταση,πριν τον ίδιο τον φόβο,έχει και ενα κρυφο πλεονεκτημα

Αποκαλύπτεται ο φόβος στην υποκειμενική του εκφανση,την εσωτερική.Αν καποιος καταφερει και αποφύγει /ελεγξει τις εκδηλώσεις άγχους και ψυχαναγκασμων και καταλάβει αυτόν τον συγκεκριμενο εκφοβιστικό μηχανισμό,μπορει να αποταυτιστεί από αυτον και να σταματησει να συμμετέχει.

Δηλαδη τα αυξημενα συμπτώματα αναγκαζουν τον άνθρωπο,να αντιμετωπισει τον φόβο σε βαθος,ακομα και απο το επίπεδο της σκέψης.Οι σκεψεις όμως που εχουν συνέπεια,εκδηλωνονται γρηγορα στο πραγματικό πεδίο.

Ο ιδεοψυχαναγκαστικός νους εχει την ευκαιρία ,αν ξεπερασει τον αφορητο εαυτό του και το αναμάσημα σκεψεων,να αντιληφθει πισω απο αυτην την επιπονη διαδικασία την φυση των (συναισθηματικών) φοβων,και να τους αντιμετωπίσει ακόμα και πριν εμφανιστούν.Μόλις αυτο συμβει,τα ιδια τα γεγονότα θα επιβεβαιώνουν σταδιακα τον νεο συσχετισμό και την συρρικνωση των "φοβων" ,χωρις να χρειαζεται ιδιαιτερη παρεμβατικοτητα ή συνειδητη προσπαθεια.

Ενας νους που δεν ειναι ιδεοψυχαναγκαστικός και δεν εχει ιδιαιτερο φόβο απέναντι σε σκέψεις,δεν εχει αρκετά κίνητρα για να αντιμετωπισει τους συναισθηματικούς) φόβους πριν ακόμα εμφανιστουν,διοτι αυτοι δεν υπερισχύουν στο νοητικό επίπεδο.Τους αντιμετωπιζει μόνο κατα την εκδηλωση τους,με στιγμιαίες αποφάσεις,χωρις να χρειάζεται να τους κατανοησει σε ιδιαίτερο βάθος.

Μιλάμε πάντα για συναισθηματικούς(πχ με εκμεταλλεύεται κάποιος,δεν μπορω να κανω τιποτα),και οχι για λογικούς φόβους(πχ ενα αυτοκινητο επιταχυνει επικινδυνα,ούτως η αλλως θα παω γρηγορα από φοβο στο πεζοδρόμιο)