Μισώ τον εαυτό μου

Μισώ τον εαυτό μου. Δεν ξέρω ποια είμαι πλέον. Είμαι δυστυχισμένη. Φοβάμαι ότι έχω γίνει κακός άνθρωπος και ότι κανείς δεν θα με αγαπήσει. Εάν με αγαπούσε κάποιος είμαι σίγουρη ότι θα ήμουν καλύτερος άνθρωπος. Τώρα μέσα στη δυστυχία μου εύχομαι να δυστυχήσουν και οι άλλοι για να νιώσουν όπως εγώ και να με καταλάβουν. Νιώθω τόσο κακιά. Δεν με νοιάζει τίποτα πλέον, το μόνο που ζητάω είναι να με αγαπήσει κάποιος…Και από τη μια νιώθω ότι δεν το αξίζω γιατί έχω γίνει κακιά αλλά από την άλλη ξέρω ότι μόνο έτσι θα γίνω καλά. Έχω φτάσει σε σημείο να παρακαλάω για λίγη αγάπη. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μου αλλιώς. Χρειάζομαι την επιβεβαίωση από τους άλλους. Ξέρω ότι δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι παρά μόνο πληγωμένοι αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να νιώθω κακιά. Δεν θέλω να κάνω καλές πράξεις μόνο και μόνο για να νιώσω καλά, θέλω ότι κάνω να βγαίνει αληθινά από μέσα μου. Και δεν βγαίνει τίποτα καλό. Για την ακρίβεια δεν βγαίνει τίποτα. Νιώθω κενή.
Δεν αντέχω να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Νιώθω τόσο χάλια έπειτα και όμως δεν μπορώ να σταματήσω να το κάνω. Φοβάμαι ότι όλοι με θεωρούν αποτυχημένη, αδύναμη και κακιά. Θέλω κάποιος να μου πει ένα καλό λόγο. Πώς να το πει όμως αν δεν το αξίζω; Αν δεν κάνω τίποτα καλό στη ζωή μου;

Το μόνο καλό από όλα αυτά που νιώθω είναι ότι τώρα συμπονώ περισσότερο τους ανθρώπους και περισσότερο τους «κακούς». Ξέρω ότι είναι τόσο πληγωμένοι μέσα τους για αυτό είναι έτσι και φέρονται επιθετικά και άσχημα. Ίσως όχι όλοι αλλά σίγουρα οι περισσότεροι. Γιατί δεν τους φέρεται κανένας καλά; Είμαι σίγουρη ότι αν κάποιος μου έλεγε τώρα κάτι όμορφο για μένα, με έκανε να νιώσω ότι αξίζω αμέσως θα μεταμορφωνόμουνα και θα γινόμουνα όπως πριν, ήρεμη και καλή. Όλος ο θυμός που έχει συσσωρευτεί μέσα μου, όλη η κακία, όλα τα άσχημα συναισθήματα θα εξαφανίζονταν. Αρκεί να νιώσω ότι με αγαπάνε, οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, το αγόρι μου, όλοι οι κοντινοί μου άνθρωποι που πλέον νιώθω ότι έχω πέσει τόσο στα μάτια τους που όχι μόνο δεν με αγαπάνε, αλλά με λυπούνται. Είναι τόσο άσχημο να σε λυπούνται!

Αν δεν σ' αγαπανε οι κοντινοι σου ανθρωποι δεν φταις εσυ που εισαι κακια. Μην κατηγορεις τον εαυτο σου για κατι που δεν φταιει. Ισως αν εβρισκες αλλους ανθρωπους να σε αγαπανε πραγματικα να αλλαζες, οι ιδιοι δεν μπορουν να αλλαξουν. Και οχι, δεν σου αξιζει να σε λυπουνται, νομιζω οτι ξεσπανε πανω σου!

poema έχω περάσει το στάδιο που περνάς.Δεν είσαι κακιά απλά είσαι θυμωμένη και λυπημένη.Όμως ο θυμός και η κακία δεν κάνει στους άλλους κακό.Πιο πολύ κάνουν σε εσένα.Γιατί λες ότι δεν σε αγαπάνε και σε λυπούνται?Μήπως αυτήν η πεποίθηση αντικατοπτρίζει το πως βλέπεις εσύ τον εαυτός σου?Και αν όντως αυτοί οι άνθρωποι που αναφέρεις σου κάνουν κακό γιατί δεν τους απομακρύνεις από τη ζωή σου?Η αλλαγή ξεκινάει από μέσα μας.Συνήθως οι γύρω δεν αλλάζουν αν δεν αλλάξεις εσύ και η στάση σου προς τον εαυτό σου και εκείνους.Φρόντισε τον εαυτό σου,ανέβασε την αυτοπεποίθησή σου και βήμα βήμα θα βελτιωθούν τα πράγματα.

Το ξέρω ότι εγώ φταίω που με λυπούνται γιατί παλιότερα δεν ήταν έτσι.. Από τότε που έμεινα άνεργη ξεκίνησαν όλα. Έχω γίνει πολύ ευαίσθητη, δεν πιστεύω στον εαυτό μου, έχω απογοητευτεί και οι γονείς μου αν και καταλαβαίνουν την κατάσταση είναι σαν να σκέφτονται «άντε πότε θα βρεις δουλειά να μην στηρίζεσαι σε μας» ή «πότε θα βρεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου». Εντάξει δεν ξέρω τι θέλω, είμαι τελείως μπερδεμένη αλλά ψάχνω δουλειά όπου να’ ναι και πουθενά δεν βρίσκω. Νιώθω ότι με λυπούνται γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση και είμαι ευαίσθητη. Το ξέρω ότι κατά βάθος με αγαπάνε και η συμπεριφορά τους βγαίνει έτσι γιατί θέλουν να με δουν να στέκομαι στα πόδια μου αλλά εγώ θέλω να τους φωνάξω «δεν με βοηθάτε έτσι!» Ο μόνος τρόπος που μπορούν να με βοηθήσουν είναι να μου δείξουν την αγάπη τους, την εκτίμηση τους και να μου πουν ότι είναι περήφανοι για ότι έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Μόνο αν μου δείξουν ότι είναι περήφανοι για μένα θα νιώσω επιτέλους καλά και θα μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου. Αλλά δεν είναι άτομα που εκφράζουν την αγάπη τους, είναι πολύ κλειστοί σε αυτά..Και έτσι πετυχαίνουν το αντίθετο, να νιώθω εγώ χειρότερα…
Επίσης ξαφνικά κατάλαβα ότι η οικογένεια μου δεν συμπαθεί το αγόρι μου και νιώθω χάλια για αυτό..Πίστευα ότι είχα ένα κύκλο ανθρώπων που με αγαπούσαν και με στήριζαν και ξαφνικά όλο αυτό διαλύθηκε. Μετά από πέντε χρόνια σχέσης έμαθα ότι δεν τον συμπαθούν..Νιώθω ότι με κατακρίνουν για την επιλογή μου και όλο αυτό έχει επηρεάσει και την σχέση μου η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο..

Πρώτων είσαι σημαντική και σπουδεα γιατί είσαι Του Θεού..ο Θεός μας αγαπάει όλους..θες αγαπη από τους γονείς σου;σε μεγαλώσαμε και θέλουν να ανοίξεις τα φτερά σου..αν δεν μπορούν να καταλάβουν την φάση σου μίλησε τους όπως μιλάς σε μας..πολλές φορές έχει αποτέλεσμα..αν δεν έχει δεν πειράζει..συνέχισε να προσπαθείς και να αγαπάς τον εαυτό σου εσύ..η σχέση σου πάει από το κακό στο χειρότερο γτ επιστρέψατε εσείς να πάει..κάτσε συζητά Όλα ανοιχτά με το παλικάρι σου και διαφυλάξετε την σχέση σας..από όλους και ειδικά από αυτούς που θέλουν το καλό της..αν δεν περνάς συνέχεια καλά με το αγόρι σου ή το οτιδήποτε αρνητικό μην το δείχνεις στους δικούς σου...προφύλαξε τον..εσύ θα τον συγχωρέσεις οι γονείς σου δύσκολα..μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου και μην ζητάς το κακό των άλλων..δουλειά αν ψάχνεις θα βρεις..είσαι μοναδική και ξεχωριστή..αν θες να είσαι και όμορφη να χαίρεσαι με την χαρά των άλλων και να λυπάσαι με την λύπη τους..

poema με ποιους τροπους εκφραζεις αυτην την κακια προς τους αλλους?

Quote:

---

Originally Posted by savatage

poema με ποιους τροπους εκφραζεις αυτην την κακια προς τους αλλους?

---

θυμώνω πολύ εύκολα, ειρωνεύομαι καμιά φορά τους άλλους ενώ δεν μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά, μιλάω άσχημα στο αγόρι μου και μερικές φορές τον βρίζω, μέχρι και χαστούκι έχει φάει από μένα δεν ξέρω πως με αντέχει εγώ στην θέση του δεν θα με άντεχα

Poema, ακου τι σου λεει ο χορευει ο κοσμος ξεφρενα. Κοιτα να διαφυλλαξεις την σχεση σου απο τους δικους σου, εγω δεν πιστευω οτι κανενας γονιος ξερει να αγαπαει, ολοι το συμφερον τους κοιτανε, κοιτα λοιπον κι εσυ να μην τους δειχνεις πως τα πας με τη σχεση σου γιατι θα σας κανουν κακο.......Ισχυει δεν ισχυει αυτο που ειπα, ακου τον κοσμο χορευει ξεφρενα.......Επισης κοιταξε να βρεις καποια δουλεια, για να γινεις οπως πρωτα, θα σου κανει καλο αυτο, εχεις προβληματα που λυνονται, αρκει να εχεις υπομονη.........

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Poema, ακου τι σου λεει ο χορευει ο κοσμος ξεφρενα. Κοιτα να διαφυλλαξεις την σχεση σου απο τους δικους σου, εγω δεν πιστευω οτι κανενας γονιος ξερει να αγαπαει, ολοι το συμφερον τους κοιτανε, κοιτα λοιπον κι εσυ να μην τους δειχνεις πως τα πας με τη σχεση σου γιατι θα σας κανουν κακο.......Ισχυει δεν ισχυει αυτο που ειπα, ακου τον κοσμο χορευει ξεφρενα.......Επισης κοιταξε να βρεις καποια δουλεια, για να γινεις οπως πρωτα, θα σου κανει καλο αυτο, εχεις προβληματα που λυνονται, αρκει να εχεις υπομονη.........

---

Τώρα προσπαθώ να διαφυλάξω τη σχέση μου, ξέρω τα λάθη που έκανα αλλά έχω τύψεις για όλα αυτά που επέτρεψα να συμβούν. Και επίσης δεν μπορώ να σταματήσω να νοιάζομαι για την γνώμη που έχει η οικογένεια και οι φίλοι μου για το αγόρι μου. Θέλω να ανέβει λίγο στα μάτια τους! Και θέλω να ανέβω και εγώ στα μάτια τους. Εγώ τον ξέρω, ξέρω τα καλά του και τα κακά του αλλά οι άλλοι βλέπουν μόνο τα κακά του και λένε πως με έχει επηρεάσει και έχω γίνει χαζή, βαρετή και αδύναμη όπως αυτός. Οκ δεν είναι αρκετά έξυπνος ή μορφωμένος αλλά εγώ αγάπησα την ψυχή του και την καλοσύνη που έχει όχι την εξυπνάδα του. Και ναι δεν πιστεύει στον εαυτό του αλλά ποιος είναι τέλειος; Όλοι μας δεν έχουμε μειονεκτήματα; Εγώ ποτέ δεν κατέκρινα τις σχέσεις των άλλων και τους δέχτηκα και τους αγάπησα όπως είναι. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο;

Quote:

---

Originally Posted by poema

Τώρα προσπαθώ να διαφυλάξω τη σχέση μου, ξέρω τα λάθη που έκανα αλλά έχω τύψεις για όλα αυτά που επέτρεψα να συμβούν. Και επίσης δεν μπορώ να σταματήσω να νοιάζομαι για την γνώμη που έχει η οικογένεια και οι φίλοι μου για το αγόρι μου. Θέλω να ανέβει λίγο στα μάτια τους! Και θέλω να ανέβω και εγώ στα μάτια τους. Εγώ τον ξέρω, ξέρω τα καλά του και τα κακά του αλλά οι άλλοι βλέπουν μόνο τα κακά του και λένε πως με έχει επηρεάσει και έχω γίνει χαζή, βαρετή και αδύναμη όπως αυτός. Οκ δεν είναι αρκετά έξυπνος ή μορφωμένος αλλά εγώ αγάπησα την ψυχή του και την καλοσύνη που έχει όχι την εξυπνάδα του. Και ναι δεν πιστεύει στον εαυτό του αλλά ποιος είναι τέλειος; Όλοι μας δεν έχουμε μειονεκτήματα; Εγώ ποτέ δεν κατέκρινα τις σχέσεις των άλλων και τους δέχτηκα και τους αγάπησα όπως είναι. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο;

---

Γιατι διακρινω οτι τους εχεις δωσει πολυ αερα και δεν πρεπει να νιωθεις τυψεις αλλα να κοιταξεις να το αλλαξεις και να παρεις τα πανω σου;;;; Αφου το αγορι σου σε αγαπαει δεν εχουν κανενα δικαιωμα να μπαινουν αναμεσα σας!!!!!! ΚΟΨ'ΤΟΥΣ ΤΟ οσο ειναι νωρις........Και μην νιωθεις ασχημα, ουτε για τον εαυτο σου ουτε για το αγορι σου, χρειαζεται να στο πω οτι θες το κακο των αλλων γιατι σε εχουνε βλαψει και επειδη δεν εισαι καλα; Αν ησουν καλα νομιζεις θα ηθελες το κακο τους;;

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Γιατι διακρινω οτι τους εχεις δωσει πολυ αερα και δεν πρεπει να νιωθεις τυψεις αλλα να κοιταξεις να το αλλαξεις και να παρεις τα πανω σου;;;; Αφου το αγορι σου σε αγαπαει δεν εχουν κανενα δικαιωμα να μπαινουν αναμεσα σας!!!!!! ΚΟΨ'ΤΟΥΣ ΤΟ οσο ειναι νωρις........Και μην νιωθεις ασχημα, ουτε για τον εαυτο σου ουτε για το αγορι σου, χρειαζεται να στο πω οτι θες το κακο των αλλων γιατι σε εχουνε βλαψει και επειδη δεν εισαι καλα; Αν ησουν καλα νομιζεις θα ηθελες το κακο τους;;

---

Όχι το ξέρω ότι αν ήμουν καλά δεν θα ήθελα το κακό κανενός..Αλλά νιώθω ότι για να γίνω καλά πρέπει να τον αποδεχτούν ως τον άνθρωπο που διάλεξα να είναι δίπλα μου και τουλάχιστον να ενδιαφέρονται λίγο, να με ρωτάνε έστω τι κάνει. Θέλω όπως είπα να ανέβει λίγο στα μάτια τους, να αισθανθούν ότι αξίζει! Και να ανέβω και εγώ λίγο στα μάτια τους να νιώσουν ότι είμαι έξυπνη όπως πριν, δυνατή και με πολλά θετικά στοιχεία. Πρώτα όμως μάλλον πρέπει να το πιστέψω εγώ...Και είναι δύσκολο ειδικά όταν κάποιες φορές με κοροϊδεύουν για τις αδυναμίες μου (μπορεί να είναι στην πλάκα αλλά εγώ το παίρνω ως κοροϊδία και μετά μου βγαίνει να κοροϊδεύω και να ειρωνεύομαι και εγώ, κάτι που πραγματικά απεχθάνομαι σαν συμπεριφορά και δεν είναι ο εαυτός μου αυτός)

Quote:

---

Originally Posted by poema

Όχι το ξέρω ότι αν ήμουν καλά δεν θα ήθελα το κακό κανενός..Αλλά νιώθω ότι για να γίνω καλά πρέπει να τον αποδεχτούν ως τον άνθρωπο που διάλεξα να είναι δίπλα μου και τουλάχιστον να ενδιαφέρονται λίγο, να με ρωτάνε έστω τι κάνει. Θέλω όπως είπα να ανέβει λίγο στα μάτια τους, να αισθανθούν ότι αξίζει! Και να ανέβω και εγώ λίγο στα μάτια τους να νιώσουν ότι είμαι έξυπνη όπως πριν, δυνατή και με πολλά θετικά στοιχεία. Πρώτα όμως μάλλον πρέπει να το πιστέψω εγώ...Και είναι δύσκολο ειδικά όταν κάποιες φορές με κοροϊδεύουν για τις αδυναμίες μου (μπορεί να είναι στην πλάκα αλλά εγώ το παίρνω ως κοροϊδία και μετά μου βγαίνει να κοροϊδεύω και να ειρωνεύομαι και εγώ, κάτι που πραγματικά απεχθάνομαι σαν συμπεριφορά και δεν είναι ο εαυτός μου αυτός)

---

Να μην τους δινεις τοση αξια!!!! Σας ζηλευουν που ειστε ζευγαρι και θελουν το κακο σας!!!!!! Να θες λοιπον κι εσυ το κακο τους και να εισαι αυτη που εισαι, δεν βλαπτεις κανεναν, αυτοι σε βλαπτουν πρωτοι!!!! Οπως αισθανεσαι να κανεις, εγω αυτο που βλεπω ειναι μια ευαισθητη ψυχη που οι αλλοι παιζουν μαζι της επειδη σε ζηλευουν για το χαρακτηρα σου και για τη σχεση σου!!

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Να μην τους δινεις τοση αξια!!!! Σας ζηλευουν που ειστε ζευγαρι και θελουν το κακο σας!!!!!! Να θες λοιπον κι εσυ το κακο τους και να εισαι αυτη που εισαι, δεν βλαπτεις κανεναν, αυτοι σε βλαπτουν πρωτοι!!!! Οπως αισθανεσαι να κανεις, εγω αυτο που βλεπω ειναι μια ευαισθητη ψυχη που οι αλλοι παιζουν μαζι της επειδη σε ζηλευουν για το χαρακτηρα σου και για τη σχεση σου!!

---

Πως καταφέρνεις να μην ενδιαφέρεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα; Αν δεν χρειαζόμουν την επιβεβαίωση από τους άλλους θα ήμουν μια χαρά. Αν πίστευα στον εαυτό μου, στο ότι είμαι καλός άνθρωπος , στο ότι έχω θετικά στοιχεία και ότι αξίζω δεν θα είχα την ανάγκη να μου το επιβεβαιώσουν οι άλλοι ούτε θα ζήταγα τόσο επίμονα την αποδοχή τους. Συνεπώς σκέφτομαι μήπως ζητάω τόσο πολύ την αποδοχή της σχέσης μου επειδή μέσα μου έχει μπει η αμφιβολία και δεν ξέρω πλέον τι θέλω. Αν ήμουν σίγουρη για τη σχέση μου, αν ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει δεν θα άφηνα τίποτα να μπει ανάμεσα μας.

Ξέρω τι πρέπει να κάνω από εδώ και στο εξής αλλά δεν μπορώ να διώξω τις τύψεις από πάνω μου, είναι το πιο δύσκολο! Έχω ενοχές για την συμπεριφορά μου για όλα όσα άφησα να συμβούν και κυρίως για τον τρόπο που φέρθηκα στο αγόρι μου. Μου λέει ότι με συγχωρεί και κάθε φορά που γινόταν κάτι με συγχωρούσε αλλά εγώ δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Έχει ριζωθεί μέσα μου ότι έκανα κακό στον άνθρωπο που αγαπώ και δεν μπορώ να μου το συγχωρήσω. Και ξέρω ότι πρέπει να νιώσω ότι με συγχωρώ, ότι αποδέχομαι τα λάθη που έκανα, ότι αυτά δεν με κάνουν αυτόματα κακό άνθρωπο, αλλιώς δεν μπορώ να προχωρήσω.

Quote:

---

Originally Posted by poema

Πως καταφέρνεις να μην ενδιαφέρεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα; Αν δεν χρειαζόμουν την επιβεβαίωση από τους άλλους θα ήμουν μια χαρά. Αν πίστευα στον εαυτό μου, στο ότι είμαι καλός άνθρωπος , στο ότι έχω θετικά στοιχεία και ότι αξίζω δεν θα είχα την ανάγκη να μου το επιβεβαιώσουν οι άλλοι ούτε θα ζήταγα τόσο επίμονα την αποδοχή τους. Συνεπώς σκέφτομαι μήπως ζητάω τόσο πολύ την αποδοχή της σχέσης μου επειδή μέσα μου έχει μπει η αμφιβολία και δεν ξέρω πλέον τι θέλω. Αν ήμουν σίγουρη για τη σχέση μου, αν ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει δεν θα άφηνα τίποτα να μπει ανάμεσα μας.

Ξέρω τι πρέπει να κάνω από εδώ και στο εξής αλλά δεν μπορώ να διώξω τις τύψεις από πάνω μου, είναι το πιο δύσκολο! Έχω ενοχές για την συμπεριφορά μου για όλα όσα άφησα να συμβούν και κυρίως για τον τρόπο που φέρθηκα στο αγόρι μου. Μου λέει ότι με συγχωρεί και κάθε φορά που γινόταν κάτι με συγχωρούσε αλλά εγώ δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Έχει ριζωθεί μέσα μου ότι έκανα κακό στον άνθρωπο που αγαπώ και δεν μπορώ να μου το συγχωρήσω. Και ξέρω ότι πρέπει να νιώσω ότι με συγχωρώ, ότι αποδέχομαι τα λάθη που έκανα, ότι αυτά δεν με κάνουν αυτόματα κακό άνθρωπο, αλλιώς δεν μπορώ να προχωρήσω.

---

Λες "Συνεπώς σκέφτομαι μήπως ζητάω τόσο πολύ την αποδοχή της σχέσης μου επειδή μέσα μου έχει μπει η αμφιβολία και δεν ξέρω πλέον τι θέλω." και απο την αλλη λες "Έχω ενοχές για την συμπεριφορά μου για όλα όσα άφησα να συμβούν και κυρίως για τον τρόπο που φέρθηκα στο αγόρι μου. Μου λέει ότι με συγχωρεί και κάθε φορά που γινόταν κάτι με συγχωρούσε αλλά εγώ δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου.". Εγω με αυτα που λες πιστευω οτι το αγορι σου αξιζει, γιατι εχεις αμφιβολιες; Μηπως δεν τον θελεις τοσο η φοβασαι αν δεν σε αγαπαει; Το δευτερο ισχυει πιστευω, το θεμα ειναι εσυ τι θες. Αν θες το αγορι σου πολυ πολυ απλα δεν χρειαζεται να σε ενδιαφερει η γνωμη των αλλων γιατι εχεις την θεση της καρδιας του αγοριου σου οποτε δεν εχεις κανεναν αναγκη. Αν ομως δεν τον θες εκει πρεπει να σκεφτεις τι θα κανεις. Δεν μπορεις να κοροιδευεις ουτε αυτον ουτε τον εαυτο σου, εκει πρεπει να εστιασεις! Δεν κανεις καποιο αλλο λαθος, οι αλλοι αφου σου φερονται ασχημα οπως και να τους αντιμετωπισεις σχεδον δικιο θα εχεις αρνητικα φυσικα, αμα τους πεις και μπραβο δεν θα εχεις δικιο ως προς το αγορι σου. Αλλα αφου αυτος σε αγαπαει, σκεψου τι θελεις να κανεις εσυ.

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Λες "Συνεπώς σκέφτομαι μήπως ζητάω τόσο πολύ την αποδοχή της σχέσης μου επειδή μέσα μου έχει μπει η αμφιβολία και δεν ξέρω πλέον τι θέλω." και απο την αλλη λες "Έχω ενοχές για την συμπεριφορά μου για όλα όσα άφησα να συμβούν και κυρίως για τον τρόπο που φέρθηκα στο αγόρι μου. Μου λέει ότι με συγχωρεί και κάθε φορά που γινόταν κάτι με συγχωρούσε αλλά εγώ δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου.". Εγω με αυτα που λες πιστευω οτι το αγορι σου αξιζει, γιατι εχεις αμφιβολιες; Μηπως δεν τον θελεις τοσο η φοβασαι αν δεν σε αγαπαει; Το δευτερο ισχυει πιστευω, το θεμα ειναι εσυ τι θες. Αν θες το αγορι σου πολυ πολυ απλα δεν χρειαζεται να σε ενδιαφερει η γνωμη των αλλων γιατι εχεις την θεση της καρδιας του αγοριου σου οποτε δεν εχεις κανεναν αναγκη. Αν ομως δεν τον θες εκει πρεπει να σκεφτεις τι θα κανεις. Δεν μπορεις να κοροιδευεις ουτε αυτον ουτε τον εαυτο σου, εκει πρεπει να εστιασεις! Δεν κανεις καποιο αλλο λαθος, οι αλλοι αφου σου φερονται ασχημα οπως και να τους αντιμετωπισεις σχεδον δικιο θα εχεις αρνητικα φυσικα, αμα τους πεις και μπραβο δεν θα εχεις δικιο ως προς το αγορι σου. Αλλα αφου αυτος σε αγαπαει, σκεψου τι θελεις να κανεις εσυ.

---

Αυτό που ισχύει είναι ότι φοβάμαι ότι δεν με αγαπάει. Φοβάμαι ότι δεν μπορεί να με αγαπάει έπειτα από αυτή τη συμπεριφορά εκ μέρους μου. Μου λέει ότι με αγαπάει και ότι με συγχωρεί αλλά νομίζω ότι δεν βλέπει όλα τα προβλήματα που έχουμε ή ότι τα παίρνει λίγο χαλαρά ενώ εγώ θέλω να τα αναλύω μαζί του διεξοδικά για να βρίσκουμε λύσεις. Κάθε φορά που συζητάμε μου λέει ναι καταλαβαίνω αλλά μετά δεν αλλάζει κάτι. Δεν ξέρω αν φταίνε οι άλλοι αλλά κάθε φορά σκέφτομαι τα αρνητικά του στοιχεία και όλα αυτά που με ενοχλούν πάνω του και σκέφτομαι ότι τελικά δεν θα έπρεπε να είμαστε μαζί. Αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω, δεν ξέρω όμως αν είναι επειδή τον αγαπάω ή επειδή μόνο αυτόν έχω και δεν θέλω να μείνω μόνη. Έχω μπερδευτεί πολύ και δεν ξέρω τι θέλω!