Ανασφαλειες και χωρισμος

Καλησπέρα. .! Είναι το πρώτο μου ποστ.
Για να σκιαγραφησω λίγο τον εαυτό μου, θα αναφερθώ εν συντομία, σε μερικά γεγονότα, τα οποία πιστεύω, έπαιξαν μεγάλο ρολακο. ..στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μου
Είμαι 30 ετών.
Έχω συνειδητοποιησει και αποδεχτεί (χωρίς την βοήθεια ειδικού) ότι έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και είμαι φουλ από ανασφαλειες. .Σε αυτό ευθύνεται , πιστεύω, η σχέση των γονέων μου...Ο πατέρας μου είχε πολλά χρόνια εξωσυζυγικες σχέσεις. ..Η μητέρα μου να τον κατηγορεί συνεχώς μπροστά μου ενώ ήμουν ακόμη 7 ετών. .. (και κράτησε για πολλά χρόνια. .) Απόρριψη από τον πατέρα μου και αδιαφορία για μένα. ..Στη πρώτη μου μακροχρόνια σχέση. ..βγήκαν όλα αυτά. ..Ζηλεια και ανασφάλεια. .Βέβαια δεν ήταν και ο πιο σωστός. ..με μείωνε συνεχώς από ένα σημείο και μετά. Το αναφέρω αυτό, για έναν λόγο..μέσα από αυτή τη σχέση (7 χρόνια) δεν πήρα κάτι το οποίο με έκανε "καλύτερο άνθρωπο που λένε. ..Χωρίζω. .περνάω ένα διάστημα μόνη .πέρασα πανέμορφα. Ένιωθα εντελώς απελευθέρωμενη.
Και..γνωρίζω τον άνθρωπο που μετά από 1 χρόνο γνωριμίας , έγινε ο σύζυγός μου και ο πατέρας της 4χρονης κορουλας μας.
Από τη στιγμή που γνωριστήκαμε ένιωθα κάθε μέρα ότι με γιατρευε. .μου έδειχνε τον θαυμασμό του και τον έρωτα του συνεχώς. ..Έμεινα έγκυος. .όχι. .δεν έτυχε. Το αποφασίσαμε. Και ξεκίνησαν τα αρνητικά. ..
Κατα τη διαρκεια της εγκυμοσύνης δούλευε σε bar . έφευγε 7.μμ και γύριζε το πρωί. .Εγώ μόνη στο σπίτι τα βράδια να φτιάχνω άσχημα σενάρια. ..ότι του την πέφτουν κτλπ. .ήξερα όμως ότι δεν θα έμπαινε στον πειρασμό.
Όταν γύριζε στο σπίτι, ορισμένα πρωινά δεν μπορούσα να το διαχειριστω με αποτέλεσμα να έχουμε τους πρώτους καυγάδες. ..
Όλο αυτό συνεχίστηκε για 1μιση χρόνο και επηρεασε αρκετά τη σχέση. Χάθηκε ο ερωτισμός, μειώθηκαν οι αγκαλιές,και φυσικά και το σεξ. Με το παιδί μας είναι άψογος!
Έχουν περάσει 3μιση χρόνια από τότε. Έχω δουλέψει πολύ μέσα μου και θεωρώ πλέον ότι διαχειριζομαι πολύ καλά όσες ανασφαλειες έχω. Το θέμα είναι ότι έχω κουραστεί με μένα και το μυαλό μου που σκέφτεται συνέχεια όλη μέρα (overthinking ..)και με τον σύζυγό μου που έχει αλλάξει πολύ. .Δεν μου δείχνει καθόλου ότι με θέλει, δεν μιλάμε πολύ, είναι απομακρος. Σκέφτομαι συνεχώς τον χωρισμό και ότι η μόνη πηγή πραγματικής ευτυχίας είναι η πανέμορφη σχέση, που έχω δημιουργήσει με το παιδί μου....και τοτε συνειδητοποιω...ότι ακόμη και να χωριζαμε με τον πιο όμορφο τρόπο. ..εστω και μικρή. .θα υπήρχε επίπτωση στην ψυχή του παιδιού. ..και οδηγουμαι σε προσωρινό αδιέξοδο.
Συγνώμη για το τεράστιο ποστ. ..αλλά δεν ήθελα να φιλτραρω καθόλου το ύφος όλων των παραπάνω. ...!
Ευχαριστώ πολύ

Κούκλα φυσιολογικά όλα ο άντρας σου έπαθε Μπλάκ αουτ επειδή έκανε παιδί κι εσύ από γκόμενα έγινες μητέρα το ίδιο επαθα κι εγώ μόλις είδα τον ανιψιό μου περαστικά του να του πεις το παθαίνουν πολλοί αυτό που λένε ένα παιδί σ αλλάζει τη ζωή αυτό

Χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφάλειες ίσον προβληματικές σχέσεις με τους άλλους. Αν δεν υποτιμάς τον εαυτο σου εναντι τους, θα τους αντικρίζεις με καχυποψία και παρεξηγήσεις. Άρα δεν μπορείς να αναπτύξεις μια πλήρως υγιή επικοινωνία και αλληλοκατανόηση. Τα χαρακτηριστικά σου αυτα, ουσιαστικά δημιούργησαν στο κεφάλι σου μια εικόνα για την πραγματικότητα που κατα πασα πιθανότητα δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα στις αντικειμενικές της διαστάσεις. Ετσι, η συμπεριφορά σου, ως αποτελεσμα διαστρεβλωμενης σκεψης, χαλάει τις διαπροσωπικές σου σχεσεις. Και συνηθως ο ανασφαλής εκδηλώνει στην πορεία και όχι εξ αρχής την προβληματική του συμπεριφορα αφού οι ανασφαλειες, οι καχυποψίες κλπ συναφή θελουν λίγο χρόνο για να εκδηλωθούν.

συμφωνω με ελις.
πολυ δυσκολα και πολυ λιγα ζευγαρια διατηρουν τον ερωτισμο τους αμειωτο, μετα την αποκτηση παιδιου.
ξεχωριζουν τους ρολους γονεις- εραστες και δεν ειναι σεξουαλικα οπως ηταν πριν. μαλλον αυτο σας συνεβη.

Έχεις απόλυτο δίκιο Γιάννη σε όλα αυτά. Το γνωρίζω και εγώ..
Και μπορώ πλέον και διαχειριζομαι την ανασφάλεια και την καχυποψία. Επειδή όμως τα έχω αποδεχτεί όλα αυτά , νιώθω πολύ καλά και βλέπω πιο καθαρά. ..
Όμως δεν αρκεί πλέον. ..ο ερωτισμός συμφωνώ έχει χαθεί ...αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι δεν επικοινωνούμε. ..σε κάθε τσακωμο που θα προκύψει (πάντα για ανούσιο λογο) μονολογεί επικριτικά υστερικά χωρίς να ακούει τη δική μου πλευρά. ..τα λόγια που λέει είναι σοβαρά (όχι βρισιές) και με πληγώνουν. Θα θελα απλά να μπορούσαμε να το λύσουμε ήρεμα χωρίς φωνές. Ο ερχομός τπυ παιδιού σίγουρα άλλαξε πολλά. .αλλά σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι έχει μετανιώσει γιαυτό. .