Επαγγελματικός προσανατολισμός και φοβίες

Μετά από σκέψη κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλα μου τα ψυχολογικά προβλήματα, εντάξει ίσως όχι όλα αλλά τα περισσότερα, πηγάζουν από το γεγονός ότι δεν ξέρω τι θέλω να κάνω κυρίως επαγγελματικά. Δεν έχω κανένα πάθος στη ζωή μου, από τη μια ζηλεύω αυτούς που έχουν στόχους και προσπαθούν να τους πετύχουν αλλά εμένα δεν μου βγαίνει να βάλω στόχους… Μου φαίνεται λίγο μάταιο όλο αυτό.. Και έτσι είμαι χύμα στο κύμα και αφήνομαι στη τύχη…Ούτε αυτό μου αρέσει όμως. Θα ήθελα να ξέρω ποια δουλειά θα μου ταίριαζε και με εκφράζει ώστε να δουλεύω προς μια κατεύθυνση.. Ακόμα και αν δεν κάνω άμεσα αυτή τη δουλειά να ξέρω ότι το δουλεύω, ότι πιστεύω σε κάτι και θέλω και εγώ να βάλω το λιθαράκι μου ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος.. Δεν ξέρω όμως πώς να βρω τι θέλω όσο και να το σκέφτομαι δεν βγάζω άκρη, έχω κάνει άπειρα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού χωρίς αποτέλεσμα, νομίζω ότι φοβάμαι να αφοσιωθώ σε κάτι, ενώ θέλω να αφοσιωθώ φοβάμαι.. Με κρατάνε πίσω οι φοβίες μου, φόβος ότι δεν θα είμαι αρκετά καλή στη δουλειά που θα επιλέξω, φόβος ότι θα με κατακρίνουν για την επιλογή μου, φόβος ότι θα το μετανιώσω αργότερα και δεν θέλω να επενδύσω χρόνο και χρήμα για κάτι που δεν θα έχει αποτέλεσμα, φόβος ότι δεν θα είναι η σωστή επιλογή για μένα και θα υπάρχει κάτι καλύτερο. Όλη αυτή η αναποφασιστικότητα πιστεύω βγαίνει γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και δεν έχω μάθει να τον ακούω πραγματικά. Φοβάμαι να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου, να πάρω την ευθύνη της απόφασης, νιώθω ένα βάρος γιατί τα χρόνια περνάνε και σκέφτομαι ότι ΠΡΕΠΕΙ επιτέλους να αποφασίσω

Καλησπέρα. Κατ'αρχάς δεν λες την ηλικία σου, γιατί είναι αρκετά βασικό. Άλλο να έχεις αυτό το πρόβλημα στα 18 και άλλο ας πούμε στα 30.
Θα σου πρότεινα να δεις μέσα απ τα χόμπι σου τι σε ενδιαφέρει. Μπορεί ας πούμε να αγαπάς πολύ τα σπορ, επομένως κάποιο σχετικό επάγγελμα να είναι για σένα. Θα μπορούσες επίσης να μπεις σε site σχολών που ίσως σε ενδιαφέρουν έστω και θεωρητικά και να τσεκάρεις τα μαθήματα. Θα μπορούσες τέλος να αποκλείσεις κάποια πράγματα που σίγουρα δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου. Εμένα ας πούμε δε θα με ενδιέφερε ποτέ να ασχοληθώ με τα οικονομικά, με τους υπολογιστές και με τα μηχανολογικά επαγγέλματα. Εσύ τι θα απέκλειες με ευκολία;
Ελπίζω να βοήθησα, έστω και λίγο.

Καλησπέρα και από εμένα.

Να συμπληρώσω στο μήνυμα της poema και να ρωτήσω τους συμφορουμίτες για να μην ανοίγω νέο thread.
Και τι γίνεται στην περίπτωση που έχεις ενδιαφέροντα (θα με χαρακτήριζα πολύπλευρη προσωπικότητα) και μεγάλο ενδιαφέρον να μαθαίνεις νέα πράγματα αλλά όταν ξεκινήσεις να ασχολείσαι περισσότερο με κάτι το βαριέσαι. Αν υπήρχε εργασιακή θέση που θα σε πλήρωνε για να σπουδάζεις σε διάφορους τομείς θα ήταν πιστεύω το αγαπημένο μου επάγγελμα. Η διεκπεραίωση και η ρουτίνα είναι κάτι το οποίο με σκοτώνει στη δουλειά. Σε συνδυασμό με την έλλειψη αυτοπεποίθησης καθώς οι κοντινοί μου φίλοι με θαυμάζουν για όλα όσα ασχολούμαι εντός και εκτός εργασίας και όντως πιστεύω ότι το εννοούν αντικειμενικά άλλα όταν παρουσιάζω τον εαυτό μου πάντα τον ρίχνω και σκέφτομαι ότι είμαι εγκλωβισμένη εργασιακά και αποτυχημένη. Τι μαζοχισμός είναι αυτός και πως θα βοηθηθώ τον απελπισμένο εαυτό μου στα 25 για να μην είμαι απελπισμένη και δυστυχισμένη στα 45;

Καλησπέρα poema , θα ήθελα να πω πώς αυτά ακριβώς που είπες τα έχω σκεφτεί και εγώ και πιστεύω πως έχουμε πολλά κοινά στοιχεία. Θα ήθελα να σε ρωτήσω εαν τελικά κατάφερες αυτό που ήλπιζες.Εαν ναι τότε μήπως θα μπορούσες να πεις το πώς; θα βοηθούσε πραγματικά!