Originally Posted by
tselpemts
Μάλλον δεν θεραπεύεται χωρίς αγωγή όσο ήπια και να είναι.Απλως κάποιοι συνηθίζουν αυτή την κατάσταση και υπολειτουργούν έτσι μέχρι να φτάσουν τα 40 ή 50 τους και να ξεκινήσουν αγωγή.
Λοιπόν με την ευκαιρία να πω κι εγώ την ιστορία μου, μιας και είμαι καινούργιος στο φόρουμ.Ειμαι 38 ετών και πρώτη φορά που ένιωσα το αίσθημα της κατάθλιψης ήταν το 2011.Δεν θέλω να αναφερθώ στις αιτίες ,που πολλές φορές δεν είναι πάντα χειροπιαστές, οπότε θα πω ότι ήταν λόγω γενικευμένου άγχους.Πηρα ladose 20mg τη μέρα και σε 20 μέρες το πολύ ήμουν περδίκι.Παρολα αυτά συνέχισα αγωγή για 2 χρόνια γιατί φοβόμουν μην ξαναπεσω,οπότε ολο το 2012 και το 2013 έπαιρνα 20mg.Το 2014 το έκανα 10mg και μετά το έκοψα.2015,2016 ήμουν μια χαρά χωρίς χάπι.Ωσπου φέτος το καλοκαίρι επανήλθαν τα συμπτώματα.Οποτε αρχές Αυγούστου πάλι ladose 20 mg και εδώ και μια εβδομάδα πάλι είμαι πλέον καλά.Δεν ξέρω εάν περνάω ήπια κατάθλιψη και αν μπορούσε να ήταν αντιμετώπιση χωρίς φάρμακα αλλά όταν πέφτω σε αυτή τη φάση έχω τα πάντα της κατάθλιψης.Κλαιω,δε θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι,αρνούμαι να βγω από το σπίτι,δεν θέλω να βλέπω κανέναν,παθαίνω κρίσεις πανικού,τρέμω από άγχος και φόβο.Και τις 2 φορές που το έπαθα τα συμπτώματα κράτησαν μέχρι να κάνει δράση το χάπι και ευτυχως έκανε γρήγορα.Τωρα από δω και πέρα δεν ξέρω εάν θα το ξανακοψω ή εάν θα μείνω σε συντηρητική αγωγή για χρόνια.Οπως έρθουν τα πράγματα.
Εύχομαι σε όλους να είστε καλά και να προσέχετε την ψυχή σας!!!
Στάλθηκε από το SM-T820 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk