διλημμα: φαρμακο ή προσπαθεια?

καλησπερα παιδια
το τελευταιο 10ημερο χαθηκα απο ολους και απο ολα
ηθελα να σκεφτω.να βαλω τα πραγματα κατω, να δω πως ειμαι, τι σκοπευω να κανω, τι μπορω να κανω
εχω την παρακολουθηση που μου δυσκολευει τη ζωη απο τη μια αλλα απο την αλλη κανοντας πραγματα προσωρινα ξεχναω αυτο το πραγμα και λειτουργω φυσιολογικα
ειμαι σε διλημμα λοιπον..
αυξηση παλι του φαρμακου για να μην νοιωθω τιποτα ή μικροτερη δοση και καθημερινη προσπαθεια να το ξεπερναω απο μονη μου?
αμα το πω στη γιατρο το πιο πθανο θα ειναι να μου το ξανανεβασει.αμα το λεω στη ψυχολογο μου λεει προσπαθησε χωρις να το αυξησεις παλι...
θελω να προσπαθησω αλλα δε ξερω που να βασιστω..σε εμενα κι οπως βγει ή στη νιρβανα των φαρμακων?

Μπου θα σου στείλω μύνημα ένα κόλπο μπασ κ πιάσει το κόλπο είναι δικό μου οπότε δεν είναι εγγυημένο δεν μου το πε γιατρός δε ρώτησα ακόμα να ξέρεις

για πες elis
καθε βοηθεια ευπροσδεκτη

Σου έστειλα προσωπικό μύνημα θα ρωτήσω κ το γιατρό μου κ θα σου πω σε μένα έπιασε άμα το βλέπεις ακίνδυνο ξέρεις δηλαδή πεσ να σου πω συγκεκριμένα

Τους ψυχιατρους συνηθως τους ενδιαφερει η αντιμετωπιση πρωτιστως των θετικων συμπτωματων οπως ειναι η παρακολουθηση. Γι αυτο πολλες φορες ανεβαζουν επικινδυνα την δοση με αποτελεσμα την αυξηση των παρενεργειων.

Η ψυχολογος μπορει να σου προτεινει τεχνικες για αντιμετωπιση του αγχους απο φωνες κ παραισθησεις. Αν ειναι ομως ανιδεη στο κομματι των ψυχωσεων μπορει να σε καταστρεψει.
Τα συμπτωματα δεν αντιμετωπιζονται με την θεληση. Ειναι σαν να θελεις να δεις κατι λογικα οταν κατι εσπασε κ σκεφτεσαι συνεχως παραλογα.

Κριτηριο πρεπει να ειναι η ποιοτητα ζωης με η χωρις συμπτωματα, με μικροτερη η υψηλοτερη δοση.

καλησπερα

η ψυχολογος μου λεει οτι δεν ειναι αληθεια η παρακολουθηση και ολα τα αλλα..μου λεει να κανω οσο μπορω πραγματα να ξεχνιεμαι και οτι τωρα που θα αρχισω το ιεκ θα ξεχαστω περισσοτερο θα κανω φιλους κλπ.
καποια τεχνικη δε μου εχει πει.αλλα μου εχει πει οτι ειναι αβασιμη η ιστορια μου γιατι δε ξερω συγκεκριμενα ουτε ποιος με παρακολουθει ουτε ποιος ειναι ο σκοπος του στην τελικη.δεν της φτανουν οσα της λεω.εχει κενα η ιστορια σου μου λεει.και μου λεει οτι ηταν οτι χειροτερο που τον τελευταιο μηνα δεν εκανα τιποτα.

εχω κανει βηματα.βγαινω εξω για κανεναν καφε, παω για καμια δουλεια και ξενιεμαι αλλα τις αλλες ωρες ζορι συνηθως οταν δεν κανω κατι

με τα φαρμακα δεν ειχα σχεδον τιποτα.
χωρις.. θελει προσπαθεια..

boo η γνωμη μου οταν θα ερθει η ωρα να μειωσεις τα φαρμακα πραγματικα δεν θα εχεις προβληματα, μηπως δεν ειναι η ωρα σου; μηπως βασανιζεσαι αδικα; βιαζεσαι;

δε ξερω αν βιαζομαι..περιμενα 5 χρονια μια μειωση.και τωρα ηρθε.απο τα 1200 στα 1000 δεν ειχα κανενα προβλημα.απο τα 1000 στα 800 ζοριζομαι λιγο.
εσεις οταν κανατε μειωση ησασταν καλα χωρις κανενα παρατραγουδο ή επρεπε να προσπαθησετε κι εσεις και να το παλεψετε?
η ψυχολογος μου λεει οτι στοχος της ειναι να σταματησω τα φαρμακα εντελως καποια στιγμη

μαλον η ψυχολογος δεν παει καλα και σου δινει ψευτικες ελπιδες σε πιεζει χωρις λογο...

λες να μην ειναι καλη και μου τα λεει αυτα?
γιατι να μου πει ψεματα ομως?

Αγαπητη boo , μην ξεχασεις ποτε οτι οι ψυχοτετοιοι ΖΟΥΝ απο μας .................το βλεπω απο την σκοπια του επιχειρηματια ...........αμα δεν επαιρνα την πρωτοβουλια να κοψω τα φαρμακα και να το γυρισω σε βαλσαμοχορτο , ακομη ζομπι θαμουν, βεβαια ξερω οτι η παθηση σου δεν ειναι κτθλψη ......

λες δηλαδη να μου το λεει αυτο για να εχω ελπιδες οτι θα γινω καλα και να συνεχισω να πηγαινω στη συγκεκριμενη για χρονια?

δε νομιζω οτι σου λεει ψεματα απλα ελπιζει, το κακο με τη ψυχωση ειναι οτι εχει πολυ μικρα ποσοστα αποθεραπειας..... καπου ειχα διαβασει μικροτερα του 10%, ξερεις και η ψυχολογη - ψυχιατρη μαθαινουν απο εμας..... μπωρει να μην εχει δει πολλα περιστατικα πως εξελισονται και να ελπιζει........
εγω παντως για μενα δεν ελπιζω επικεντρωνομαι στο να κανω μια καλη καθημερινοτητα χωρις συμπτωματα και να ζω τη ζωη μου....... και αν κατσει και κοψω τα φαρμακα εκατσε...... δεν θα το επιδιωξω βιαιος.. δεν πιστευω οτι γινεται να σπρωξεις τον εγκεφαλο να ζει με συμπτωματα και να εισαι μια χαρα νομιζω οτι ειναι παραλογο δεν γινεται.........

ξερω οτι καποιος θα πει πως οπως σε καποια σωματικη παθηση καποιοι θα παιρνουν το φαρμακο τους μια ζωη ετσι και στη ψυχωση καποιος θα παιρνει τα φαρμακα του εφ ορου ζωης.
μου εχει γινει ενας τεραστιος ποθος, ισως και εμμονη, να γυρισω καποια στιγμη σελιδα και να πω πως ολο αυτο ηταν ενα μεγαλο κεφαλαιο στη ζωη μου που εκλεισε..τελος τα φαρμακα, οι γιατροι, οι νοσηλειες, οι ψυχολογοι κλπ

Μπου η δυναμη ειναι μεσα σου για αρχη προσπαθησε να λυνεισ τα προβληματα σου μονη σου κ σιγα σιγα θα βρεισ τη δυναμη να ξεφυγεισ