Πιστεύετε

ότι μια καταθλιψη υποτροπιαζουσα/χρόνια ή και γενικότερα βαριά
εχει τη δυνατοτητα να θεραπευτεί κάποια στιγμη εστω κι αν παρει χρόνια;
ή αντιθέτως λιγοστεύουν οι πιθανότητες με τη παροδο των χρόνων;
Eίναι αναγκαία η φαρμακευτική αγωγη εφ όρου ζωης; Γιατί δεν εννοω θεραπεια με φαρμακευτικη αγωγη αλλα διχως αυτη.

Τι αποψη εχουν οι δικοι σας ψυχιατροι ή ψυχολογοι;
Προσωπικα , η δικη μου βρισκεται σε υποτροπιαζουσα μορφη
και επειδη εχω κανει και αλλαγη χαπιού μου ειπε οτι δε μπορω να μιλησω για
εφ ορου ζωης αγωγη , καθως πρεπει να το παθω τουλαχιστον 2 φορες
ενω εχω βιωσει καταθλιπτικα επεισοδια ήδη 4 φορες πιστευω. Διαβαζω παντου και σε ξενα σαιτ
για περιπτωση εφ ορου ζωης χαπιου.
Δε ξερω μηπως μου το ειπε για να με "ανακουφισει¨" κιολας...γιατι του εχω εκφρασει τη δυσαρασκεια μου για την μακροχρονια πλεον χρηση τους.

Είσαι σίγουρη πως δεν έχεις δύσκολη καθημερινότητα;

Οχι τοσο εντονα οσο ακουγεται, αλλα προφανως κι εχω=/

Εννοώ άμα είναι δύσκολη η καθημερινότητα προφανώς θα βγάλεις κατάθλιψη όχι λόγω κατάθλιψης έχεις δύσκολη καθημερινότητα

Ναι το καταλαβα..για αυτο την εχω βγαλει τοσα χρονια όπως και ολοι υποθετω

καμια αλλη αποψη ρε παιδια???

το ανεβαζω, μηπως δεν το εχετε δει!

Τα χαπια δεν θεραπευουν την κτθλψη , απλα αμβλυνουν τα δυσαρεστα συναισθηματα , ωστε να σου δωσουν την ευκαιρια , ιδαις δυναμεις πλεον , ωστε να καταβαλλεις η ιδια προσπαθειες για να την ξεπερασεις ...............αν θεραπευεται η κτθλψη ? αν εχει προκληθει απο εξωγενειςε παραγοντες , ναι θεραπευεται , πρεπει ομως να προσπαθησεις ιδια να την ξεπερασεις , με προσπαθεια να μην την σκεφτεσαι , να βγαινεις εξω , εστωμε το ζορι , να εχεις επαφη με ανθρωπους , να μην αφηνεις κενα στην καθημερινοτητα σου δλδ ..........ο ψυχιατρος μου , μουχει αναφερει πολλες περιπτωσεις κτθλψης , που μολις ο ασθενης βρηκε καποιον ερωτα , δεν ξαναπατησε στο ιατρειο του !! αν ειναι ενδογενης , δλδ απο κληρονομικοτητα , εκει ειναι δυσκολα τα πραματα ..........
ειχα το 11-12-13-2014 εντονη κτθλψη , εκανα εναν δεσμο, οχι ακριβως αυτο που ηθελα , αλλα καταλαβα εκτοτε οτι η κτθλψη δεν ειναι ανικητη , οπως νομιζα , και ειμαι τα 3 τελευταια χρονια , ενα 50% καλυτερα , βγαινω , παω βολτες , λειετουργω τσπαντων , στην φαση της εντονης κτθλψης , ουτε σμαρκετ δεν μπορουσα να παω ........αλλα σκεφτομαι θετικα , δεν εστιαζω στην κτθλψη , αλλα σε ευχαριστα πραματα ......

τα κενα , την αδρανεια προσεχε , ειναι οι καλυτεροι συμμαχοι της κτθλψης ..........

και εχω σταματησει τα αντικαταθλιπτικα , παιρνω μονο βαλσαμοχορτο .........

αν αλλαξεις τη ζωη σου προς το καλυτερο μπορει.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τα χαπια δεν θεραπευουν την κτθλψη , απλα αμβλυνουν τα δυσαρεστα συναισθηματα , ωστε να σου δωσουν την ευκαιρια , ιδαις δυναμεις πλεον , ωστε να καταβαλλεις η ιδια προσπαθειες για να την ξεπερασεις ...............αν θεραπευεται η κτθλψη ? αν εχει προκληθει απο εξωγενειςε παραγοντες , ναι θεραπευεται , πρεπει ομως να προσπαθησεις ιδια να την ξεπερασεις , με προσπαθεια να μην την σκεφτεσαι , να βγαινεις εξω , εστωμε το ζορι , να εχεις επαφη με ανθρωπους , να μην αφηνεις κενα στην καθημερινοτητα σου δλδ ..........ο ψυχιατρος μου , μουχει αναφερει πολλες περιπτωσεις κτθλψης , που μολις ο ασθενης βρηκε καποιον ερωτα , δεν ξαναπατησε στο ιατρειο του !! αν ειναι ενδογενης , δλδ απο κληρονομικοτητα , εκει ειναι δυσκολα τα πραματα ..........
ειχα το 11-12-13-2014 εντονη κτθλψη , εκανα εναν δεσμο, οχι ακριβως αυτο που ηθελα , αλλα καταλαβα εκτοτε οτι η κτθλψη δεν ειναι ανικητη , οπως νομιζα , και ειμαι τα 3 τελευταια χρονια , ενα 50% καλυτερα , βγαινω , παω βολτες , λειετουργω τσπαντων , στην φαση της εντονης κτθλψης , ουτε σμαρκετ δεν μπορουσα να παω ........αλλα σκεφτομαι θετικα , δεν εστιαζω στην κτθλψη , αλλα σε ευχαριστα πραματα ......

τα κενα , την αδρανεια προσεχε , ειναι οι καλυτεροι συμμαχοι της κτθλψης ..........

και εχω σταματησει τα αντικαταθλιπτικα , παιρνω μονο βαλσαμοχορτο .........

---

Ναι θυμαμαι Μαγκαιβερ...πολυ ελπιδοφορο και σενα το μηνυμα σου! Μπραβο σου που τα καταφερνεις. Σιγουρα θα γινεις και ακόμα καλύτερα!

Τα κενά κ η αδράνεια....όπως το πες...καταστρεφουν αλλα ελα με τοσες πτώσεις(επεισοδια) που εχω βιωσει κουραζεσαι...κ ανακουφιζεσαι στη τρυπα "της αδρανειας"..... και απλα φοβαμαι οτι χρονισε η δικη μου για αυτο γραφω το θρεντ αυτο και μηπως δεν μπορεσω ν τη ξεπερασω πλεον. Μου ειπε κι αυτο με τα φαρμακα και δε ξερω ρε σεις...εχει γυρισει το μυαλο μου...μου κοπηκαν τα ποδια

μαρια εχεις καλη χημεια με το γιατρο και τον ψυχολογο σου? του τα λες ολα? τον εμπιστευεσαι? αυτα που σου λεει ειναι σχετικα με τον τροπο σκεψης σου ή βγαζει ασχετα συμπεραδματα και πραγματα που δεν εχουν σχεση με εσενα? μην τρελαινεσαι, μην το δκεφτεσαι συνεχεια. βρες εναν τροπο να αγαπησεις τον εαυτο σου. να τον θαυμασεις. ενα χομπυ μια ασχολια, ενα κατορθωμα. διευρυνε τα ορια και τους οριζοντες σου. μην ασχολεισαι με τους αλλους. βαλε στοχους με εσενα και για εσενα.

Ναι νομιζω στα περισσοτερα με εχει καλυψει. Δεν πηγαινω πλεον. Εχω σταματησει καθως δεν ενιωσα να μου χρειαζεται αλλο σε συνεργασια μαζι του κιολας. Υποτιθεται ημουν ετοιμη να δοκιμαστω σε καθε μου εμποδιο απο τοτε και στο εξης. Δυστυχως ξανακυλισα το καλοκαιρι ομως. Ειμαι σε μια κατασταση οτ να ναι πλεον, δε ξερω που βαδιζω και αν αξιζει το κοπο να προσπαθησω παλι. Το χαπι με κραταει στη ζωη και με ηρεμει τωρα τιποτα αλλο.

ισως δεν ησουν ετοιμη να σταματησεις τη ψυχοθεραπεια. βρες ενα σκοπο στη ζωη σου και γεμισε τις μερες σου

Βασικα τη ξερω την ιστορια πλεον...δεν ειναι θεμα ψυχοθεραπειας μονο..ειναι κι εσυ ποσο μοχθεις ενταξει.

Αλλα η ερωτηση μου ειναι αλλη στο θρεντ. Αν μια κατασταση που ειναι χρόνια όπως κ η δικη μ και υποτροπιαζουσα αν εχει πραγματικα ελπιδα να θεραπευτει. Γιατι οι προσπαθειες που εχω κάνει σε σχεση με τις 4 υποτροπες μου στο συνολο δειχνουν οτι δεν εχω κανει τιποτα και δε ξερω αν εχει υπαρχει κ ελπιδα να ξεφυγω ποτέ ή παγιδευτηκα για τα καλα στο χάος μου.
Δε τα βιωνω πρωτη φορα να πω παει στο καλο....θελει χρονο να βελτιωθω.
Τωρα τι;; θα συνεχισω να ζω ζωντανη -νεκρη σε ολη μου τη ζωη;;

Quote:

---

Originally Posted by maria4

ότι μια καταθλιψη υποτροπιαζουσα/χρόνια ή και γενικότερα βαριά
εχει τη δυνατοτητα να θεραπευτεί κάποια στιγμη εστω κι αν παρει χρόνια;
ή αντιθέτως λιγοστεύουν οι πιθανότητες με τη παροδο των χρόνων;
Eίναι αναγκαία η φαρμακευτική αγωγη εφ όρου ζωης; Γιατί δεν εννοω θεραπεια με φαρμακευτικη αγωγη αλλα διχως αυτη.

Τι αποψη εχουν οι δικοι σας ψυχιατροι ή ψυχολογοι;
Προσωπικα , η δικη μου βρισκεται σε υποτροπιαζουσα μορφη
και επειδη εχω κανει και αλλαγη χαπιού μου ειπε οτι δε μπορω να μιλησω για
εφ ορου ζωης αγωγη , καθως πρεπει να το παθω τουλαχιστον 2 φορες
ενω εχω βιωσει καταθλιπτικα επεισοδια ήδη 4 φορες πιστευω. Διαβαζω παντου και σε ξενα σαιτ
για περιπτωση εφ ορου ζωης χαπιου.
Δε ξερω μηπως μου το ειπε για να με "ανακουφισει¨" κιολας...γιατι του εχω εκφρασει τη δυσαρασκεια μου για την μακροχρονια πλεον χρηση τους.

---

Αν και είμαι ''εκτός χορού'',πιστεύω πως μπορεί να θεραπευτεί.
Ανάλογα την καθημερινότητα σου,τον ''βαθμό έντασης'' της κατάθλιψης κλπ.